AndroidHealthClinic

Life of a shoulderpatiënt...The Truth (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Life of a shoulderpatiënt...The Truth

Ooit een week niet kunnen trainen door een blessure aan de schouder? Wel eens 2 maanden off-shedule geweest door een hardnekkige ontsteking op de Infraspinatus? Had je hierbij ook wat last van mentale dipjes omdat je niet kon trainen, of gaf je de moed nog niet op?
Luister dan maar eens hier naar. In het volgende kwartier, misschien wel half uur hoop ik jullie wat bij te leren aan de hand van waargebeurde feiten in mijn Bodybuilding carrière. Foto’s en filmpjes zullen jullie ogen wel het een en ander de kost geven om het verhaal wat pittiger en aantrekkelijker te maken.

Doe aub de moeite voor mij om dit door te lezen, mij te bedanken en me verder nog wat moed toe te juichen want wat ik zal vertellen heeft mij op sommige dagen al zeer moeilijk te verduren komen te staan, zowel fysiek als mentaal.

Velen komen hier een topic openen in het ‘Blessure Preventie & Herstel’ gedeelte van het Dutch Bodybuilding Forum waarbij men vraagt aan meestal niet medisch gediplomeerde maar toch in sommige gevallen ervaren bodybuilders wat ze kunnen doen aan hun schouderblessure die ze op dat moment hebben. Instabiliteit, ontsteking van de Rotator Cuff (RC afgekort), slijmbeursontsteking (bursitis van de bursa), ontwrichting (luxatie), impingement enz.

Men wordt in veel gevallen doorverwezen naar een ander topic waar heel wat oefeningen aan bod komen om de schoudergordel ‘blessurevrij’ te maken dmv. Dislocation oefeningen, met stok of handdoek, enz.
Of soms gewoonweg wat ijsfricties en ontstekingswerende zalf (Voltaren, Fastum,…) of pillen (Apranax, Voltaren, MSM,…) te gebruiken en de training ofwel een tweetal weken stil te leggen ofwel op een minder niveau doortrainen.

Niet te min, kan dat in sommige gevallen wel werken, maar meestal zijn de mensen niet altijd bewust van hun eigen lichaam en de problemen die ze hebben die ingewikkelder in elkaar zitten en soms van uit andere plaatsen komen.

Bijvoorbeeld: Pijn situeert zich in de voorkant van de schouder wanneer je front raises doet of bij dagdagelijkse bewegingen. Bij verder onderzoek kan dit soms vanuit de nek komen. De nekspieren die niet over de juiste mobiliteit beschikken, wervel die wat geblokkeerd zit, niet meer met de kin het borstbeen kunnen aantikken. Bij verdere fysiotherapie kan dit verholpen worden en ben je eventueel wel van die zeurende schouderpijn verlost.

Dit moet je echter wel eerst geweten hebben. En daar zit het probleem soms eenmaal, en ja daar was ik ook één van. Veel mensen wachten met hun klachten, kijken hoe het evolueert, proberen nieuwe dingen uit die ze hier op het forum gelezen hebben en gaan dan misschien eindelijk eens naar de persoon waar ze al lang naar toe moesten gaan en dat is de schouderspecialist en de fysioloog.




Mijn verhaal:

Alles begon 8 tot 10 jaar geleden waarbij ik 2 schouderoperaties heb ondergaan in het jaar 2000, zowel links als rechts. Dit bestaande uit een capshrinking (via lazerstralen het schouderkapsel laten krimpen zodanig het beter omsluit aan het schoudergewricht). Dit was noodzakelijk omdat ik in die periode dagdagelijks meerdere keren mijn schouders kon laten luxeren (ontwrichten. Bijvoorbeeld: vinger opsteken in de klas, op de fiets maar stel je ook eens voor dat je gewon doodleuk op een stoel zit en daar even je schouder zonder probleem laat luxeren. Een niet al te positieve situatie natuurlijk. In 2005 ben ik beginnen trainen en in 2007 begon mijn ‘bodybuildingcarrière’ op de klippen te lopen. Trainingen werden gestaakt door regelmatig terugkerende ontstekingen op de schouders, griep, lange overuren op het werk, verstuikte enkel,…

Een jaar vol ups & downs waarbij iedere atleet ook weet dat je zo geen vooruitgang kan boeken. Net voor een schoudertraining of borsttraining deed ik altijd mijn stretchoefeningen met behulp van stok gepaard met Rotator Cuff versterkende oefeningen om mijn schouders op te warmen. (zie hieronder)




Je kan de Rotator Cuff gaan trainen op:
- Reactievermogen (de functie om aan te spannen bij een plotse instabiliteit van het schoudergewricht)
- Stabiliteit (strak aangespannen kapsel dat het gewricht correct begeleid in zijn beweging)
- Mobiliteit (een beperkte of laksere bewegingsbaan gaan creëren)
- Uithouding

Gebruik hierbij:
- Revalidatiegewichten (1 tot 3 kg)
- Theraband (www.thera-band.com)
- Een bal
- Muren & Deuren




Rotator-Cuff oefeningen:

1. Uithouding en mobiliteit oefeningen: download

Neem een Thera- of Tridexband® en bevestig het uiteinde aan de buitenkant van de deurklink. Probeer de deur te sluiten met de band tussenin, zoniet sluit dan de deur tegenaan en blokkeer de deur met de voet. Sta met uw linkerzij op een afstand naar keuze naast de deur. Neem de band in de andere hand en maak met uw arm in een 90° positie een exorotatie (van binnen naar buiten) uitvoert waarbij de onderarm tot 90° of 100° beweegt (afhankelijk van de laksiteit van de uitvoerder). Probeer tijdens deze oefening te allen tijde een lichte spanning op de band te behouden. Keer uw lichaam om waardoor je met dezelfde arm een endorotatie (van buiten naar binnen) beweging kan uitvoeren. Deze bewegingen kunnen uitgevoerd worden vanuit een andere positie zodanig de andere schouder ook getraind kan worden. Elke kant 5 sets van 30 sec, trage en zorgvuldige uitvoering.

2. Reactievermogenoefeningen: zit met een gestrekte rug op een stoel, armen gestrekt ontspannen langs het lichaam. Neem een halter van max. 3 kg in de hand. Begin vanuit een soepele beweging draaiende bewegingen met de pols te maken zodanig ook een gedeelte van de arm mee roteert. Doe deze roteerbeweging in verschillende afwisselende snelheden.

3. Stabiliteitoefeningen: Sta tussen de 40 en 60 cm afstand rechtop voor een muur. Neem de klassieke pomphouding aan met de armen. Buig langzaam door de armen totdat de neus bijna het oppervlak van de muur raakt. Doet dit pijn, dan buig je minder diep door de armen. Aan het einde van deze beweging strek je langzaam de armen terug en stoot je op het einde van de beweging uw lichaam lichtjes af. Hoe verder je met de voeten van de muur staat, hoe meer belast op de beweging gezet wordt. Deze oefening doe je 5 sets van 10 herhalingen. Verder kan je ook combineren door de handen verschillend van elkaar op verschillende hoogtes te gaan plaatsen per herhaling.

Neem een bal en sta rechtop voor een muur. Hou met 1 hand de bal vast en strek die arm en ‘leun’ tov. de muur tegen de bal (interpreteer ‘leunen’ in een lichte mate). Probeer via een drukkende en draaiende beweging met de hand de bal in alle richtingen over het oppervlak van de muur te bewegen. 5 sets van 30 seconden.




Oefeningen die moordend zijn voor de gezondheid van een hypermobiele schouder:

- Shoulder press behind neck:

http://www.youtube.com/watch?v=Il8EP_zBlKE&feature=related

- Pull-overs:

http://www.youtube.com/watch?v=PF7n7f_Wvms

- Shoulder Dislocations:


http://www.youtube.com/watch?v=dNilld58tks&feature=related




Zonder dat ik mij bewust was van de teruggekeerde mobiliteit en instabiliteit van mijn schouders hebben bovenstaande oefeningen mijn ontstekingen op een hoog niveau opgewekt.

Na het bezoeken van een sportarts die mij vertelde dat de ontstekingen kwamen vanuit de nek, heb ik kinesitherapie gevolgd om de mobiliteit van mijn nek terug te verkrijgen. Door de nodige massages en ijsfricties zijn ook de ontstekingen weggegaan.
Zodoende terug aan de slag gegaan met het ijzer, en na een maandje kwamen er alweer op beide schouders ontstekingen.

Nieuwe arts raadplegen was de boodschap. Via een vertrouwelijk advies heb ik een schouderspecialist opgezocht die mij meedeelde om versterkende RC-oefeningen te doen en voorlopig niet te trainen omdat ik zo mijn pezen bleef belasten en liet ontsteken.
Na een maand op versterkende en reactiesnelheid bevorderende Rotator Cuff oefeningen te trainen zag ik nihil aan verschil in pijn. Dit klopte voor mij niet en zodoende terug een nieuwe sportarts opgezocht die van mij een echografie genomen heeft:




Echografie
Hierop kan je duidelijk zien aan de witte boord dat de Bursa/ Slijmbeurs verdikt is wat blijkt op een ontsteking. Beter gezegd een Bursitis/Slijmbeursontsteking.

[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]




Ondertussen kampte ik al 2 maanden met schouderproblemen en er kwam geen schot in de zaak. In Oktober 2007 werd ik door de behandelende sportarts doorverwezen naar een fysioloog om via massage, druktherapie en verdere RC-versterkende oefeningen de ontstekingen te verhelpen.

Januari 2008, na 18 sessies fysiologie zijn de ontstekingen verdwenen en is er nieuwe hoop in bodybuildingland. Na een week op zeer laag niveau te trainen keerden alle ontstekingen onmiddellijk terug op beide schouders. Op dit moment wist ik dat er een veel delicater probleem de oorzaak was. Ik was mij ergens al van bewust dat de hyperlaxiteit van vroeger was teruggekeerd.. Zodoende ben ik op bezoek geweest bij een nieuwe maar gespecialiseerde schouderspecialist in het AZ Sint-Lucas ziekenhuis te Brugge. Op basis van vooraf genomen echografie foto’s van beide schouders stelde de specialist voor om te beginnen met een cortisone infiltratie rechtstreeks in de bursa.
Het feit klopt dat cortisone een teermiddel is voor spieren en pezen en het best mogelijk op jonge leeftijd vermeden wordt omdat op een latere leeftijd een kans op scheuren groter wordt in het behandelde spiergedeelte. Echt een rechtstreekse infiltratie in de bursa geeft geen enkel neveneffect op spieren of pezen.
Bij deze raad ik onrechtstreeks iedereen met een geconstateerde bursitis aan om na een periode van twee weken onzichtbaar herstel een infiltratie te laten zetten. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een samenstelling van een 20 tot 30% cortisone en 80 tot 70% ontstekingsremmende vloeistof. Dit samen met rotatorcuff versterkende oefeningen en een trainingspauze van 3 weken.

Ikzelf heb 2x2 infiltraties gekregen (beide schouders 1x, 2de na een verbetering van pijnklachten na een maand tijd).

Na 2 maanden was het zover ik was van mijn blessure af. Geen ontstekingen meer, sterkere pezen en een pijnvrije schoudergordel. Jammer genoeg had ik wel te vroeg victorie gekraaid. Na een week op licht tempo te trainen waren alle ontstekingen terug aanwezig.
Opnieuw naar 'start' en terug naar de schouderspecialist. Er werd een Arthro-CT scan genomen van de rechterschouder waarbij even wat uitleg:




Arthro-CT
Bij dit onderzoek combineren we de arthrografie (cf supra) met een CT-scan.

Onder lokale verdoving wordt door de radioloog een contraststof ingespoten, meestal langs de voorkant van de schouder. Dit kan even onaangenaam of licht pijnlijk zijn, maar duurt niet lang. Zodra de stof in de schouder zit, worden klassieke RX-fotos genomen vanuit verschillende richtingen. De arm dient in bepaalde houdingen geplaatst te worden.
De contraststof laat toe om scheuren van de rotator cuff op te sporen doordat de contraststof doorheen de scheur loopt. Volledige scheuren kunnen hierdoor opgespoord worden, zonder evenwel informatie te geven over de kwaliteit van de pezen zelf of van de spieren. Ook gedeeltelijke scheuren aan de onderkant van de rotator cuff kunnen hierdoor opgespoord worden. Scheuren aan de bovenzijde kunnen niet gezien worden.
Bij allergie aan bepaalde producten dient u de arts op voorhand te waarschuwen: allergische reacties op de contraststof zijn beschreven, maar zeldzaam. De contraststof die hier gebruikt wordt bevat meestal iodium.

Hierdoor krijgen we veel bijkomende informatie over de pezen van de rotator cuff, maar ook van de gewrichtsbanden, de kapsel en het kraakbeen. Het is dus een uitstekend onderzoek om informatie te winnen over het schoudergewricht. Er moeten wel dus 2 onderzoekingen gecombineerd worden, en er is een hogere stralingsbelasting in vgl. met het NMR onderzoek.




Er werd een multidirectionele instabiliteit met posterieure (achterkant) labrumscheur vastgesteld. Op de volgende foto wordt een voorstelling van een labrumscheur weergegeven.

[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Door de instabiliteit van het schoudergewricht worden bij praktisch alle bewegingen en vooral bovenwaartse bewegingen de pezen en slijmbeurs ingeklemd (impingement) waardoor er een irritatie en opzwelling ontstaat. De labrumscheur is hier ten eerste ook het gevolg van maar ten tweede ook het gevolg van te lang met een schouderontsteking te lopen.

Operatie werd toegewezen dit mede vooral door de posterieure labrumscheur dat onherstelbaar is zonder operatie. Echter moet gekend zijn dat dit een maandenlang herstel met zich meebrengt. Op 20 maart 2008 ging ik voor het eerst en tegelijkertijd ook voor de 3de keer onder het mes. Op 29 mei 2008 werd mijn linkerschouder geopereerd en werden 4 wijsheidstanden getrokken.
Tevens eindigde ook mijn contract op het werk en met onderling akkoord geen verder contract omdat mijn herstelperiode teveel tijd in beslag zal nemen. Bij deze zit ik nu dus ook zonder werk.
Momenteel leef ik nu al maanden op een vervangingsinkomen van €400 per maand van de Christelijke Mutualiteit. In dit tijdperk van het te dure leven is dit dus zeer weinig.




Postoperatief werd voor de rechterschouder volgend verband aangewezen:
[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Voor de linkerschouder (wegens een grotere labrumscheur tov. rechts en de spanning van de nek te verlichten):
[Afbeelding niet meer beschikbaar]




Verslag van de uitgevoerde operaties:

Onder algemene narcose en scalenusblock werd een arthroscopie van de rechter (bij 2de operatie linkerschouder) verricht. Het betrof een multidirectionele instabiliteit met posterieure labrumscheur. Het labrumletsel werd arthroscopisch hersteld met 2 bio-resorbeerbare ankers en er werd een capsuloraphie verricht. De portals werden intradermaal gehecht met resorbeerbare hechtingen.

Postoperatief dient de patiënt een schouderverband te dragen gedurende 6 weken (4 weken 24/24 7/7, 2 weken bij slapen en uitgaan). Gedurende deze periode mag de patiënt enkel het verband verwijderen om zich te wassen en dien exorotatie vermeden te worden voorbij 0°. Een antiflogisticum en regelmatige ijsapplicaties zijn aangewezen voor een periode van 3 weken.

Pas vanaf 4 weken postoperatief dient gestart te worden met kinesitherapie volgens voorschrift. Eens de volledige beweeglijkheid is herwonnen dient gestart te worden met tonificaties van de schoudergordelspieren. Sporthervatting is ten vroegste toegestaan na 6 maanden.



Een korte benadering van het vakjargon:

- Narcose: volledige verdoving dat volgens volgende methode tot stand wordt gebracht. Door de anesthesist wordt een slaapmiddel (Diprivan) via het infuus ingespoten waardoor men in slaap valt. Men blijft in slaap door middel van gassen toe te voegen gedurende de operatie. Eens men klaar is om te ontwaken worden de gassen onthouden waardoor de natuurlijke ademhaling terug op hang komt.
- Scalenusblock: Chirocaïne 0,25% wordt via een inspuiting in de nek ingespoten. Deze ligt vlakbij de zenuw dat in de baan van de volledige arm, duim en wijsvinger ligt. Dit is een plaatselijke verdoving waarbij de schouder, arm en hand volledig verdoofd blijven voor 24u.
- Bio-resorbeerbare ankers: beenankers die verteren na gedurende tijd in het lichaam.
- Capsuloraphie van de schouder: inkorten en verstrakken van het schouderkapsel.
- Antiflogisticum: middel dat ontstekingen tegengaat, echter wordt dit de eerste 4 weken afgeraden omdat een ontstekingsmechanisme ook een genezingsmechanisme is.




Hierbij de sfeerfoto’s van de arthroscopie:
Deze foto's en youtube films zijn tijdens mijn operaties genomen!!

[afbeelding niet meer beschikbaar]
[afbeelding niet meer beschikbaar]

[afbeelding niet meer beschikbaar]
[afbeelding niet meer beschikbaar]

(uitholling van het bot)
[afbeelding niet meer beschikbaar]
(labrumscheur)
[afbeelding niet meer beschikbaar]
(toevoeging van resorbeerbaar anker)
[afbeelding niet meer beschikbaar]
[afbeelding niet meer beschikbaar]
(hechting)
[afbeelding niet meer beschikbaar]
[afbeelding niet meer beschikbaar]




Videos:

http://www.youtube.com/watch?v=OFrnMbhoRRg

(toevoeging van het resorbeerbaar anker in rechterschouder)
http://www.youtube.com/watch?v=PmwhSuB4uhI

(aantoning van het te grote schouderkapsel)
http://www.youtube.com/watch?v=Skx1IyqIsT4

(labrumscheur)
http://www.youtube.com/watch?v=vqTwoNMux94




Rechterschouder eigen postoperatief verslag:
Gegevens: Operatie 20 maart 2008
Vandaag: 24 juni 2008

Mobiliteit is terug uitstekend, echter ondervind ik nog altijd bij alle bewegingen op het verst bewogen punt een stretchgevoel. Dit na 3 maanden, maar blijkt geheel normaal te zijn.
Exorotaties worden nog altijd zeer voorzichtig en zo weinig mogelijk uitgevoerd. Ondervind een enorm kraakgevoel in de behandelde schouder (omschrijving: koffiemolen). Dit kan tot 6 maanden na de operatie aanwezig zijn en is volkomen normaal. Te wijten aan een slecht onderlinge samenwerking van de spieren en pezen. Net voor de linkerschouderoperatie heb ik 2 weken revalidatietherapie op eigen houtje gevolgd in het zwembad bij de fysioloog. Uitstekende revalidatietherapie zowel bij het bewegen onder water als het schoolslag zwemmen. Ook front en side raises worden uitgevoerd met een startgewicht van 0,5 kg 15 reps. Ondertussen zit ik aan 1,5 kg 20 reps zonder last.

Normaliter wordt er na een postoperatieve periode van 2 maanden nog niet geopereerd aan de andere schouder maar wegens de positieve staat van de behandelde schouder wordt er toch geopereerd. Echter moet je wel weten dat deze schouder terug extra belast wordt omdat alle dagdagelijkse bewegingen worden uitgevoerd met 1 arm en dit brengt toch enige irritaties met zich mee. Intensieve behandeling werd voor 4 weken even op een minder niveau uitgevoerd. Ik ben eenmaal in de 3de week wel begonnen met het oefenen van de exo-en endorotaties met een theraband zoals in bovenstaand verslag uitgelegd staat. En dit gaat tot zover goed.

Vandaag: 15 juli 2008

Mobiliteit is in orde, toch nog bij uiteindelijke hoogtepunten nog een licht stretchgevoel. Zal verdwijnen met tijd en verdere beweging.
Kracht komt langzamerhand terug. Momenteel doe ik 4x 20 reps met 2 à 3 kg. Theraband-oefeningen worden verder uitgevoerd (als ik het niet vergeet), waardoor de stevigheid van de rotator-cuff geleidelijk aan verbeterd.

Linkerschouder eigen postoperatief verslag:
Gegevens: Operatie 29 mei 2008
Vandaag: 24 juni 2008

Ondertussen vertroef ik in de 4de week van het dragen van mijn draagverband. Aanstaande donderdag 26 juni 2008 mag dit verband afgelaten worden tijdens de dag maar dienen nog altijd exorotaties vermeden te worden voorbij 0°, en moet het verband terug gedragen worden bij het slapen gaan en bij het uitgaan. Mensen zijn onbewust voorzichtiger wanneer ze dat verband zien. Mijn linkerschouder wordt donderdag onmiddellijk behandeld door mijn fysioloog (die hier nu ook ongeregistreerd mee leest) om de mobiliteit na 4 weken stijf houden terug te winnen.
Bij 5 sessies per week over een periode van 3 weken heb ik de meeste mobiliteit van mijn schouder terug, echter is dit helemaal nog niet optimaal.

Ik zit wel nog altijd met een bang gevoel in de hoop dat ik nooit meer zal hervallen en of ik ooit nog terug op optimaal niveau mits verstandhouding kan trainen.
Volgens de kinesist en de behandelende arts zal alles in orde komen, maar het vergt tijd.

Vandaag: 29 juni 2008

1ste dag behandeling ging stukken minder pijnlijk dan mijn rechterschouder. Ik had geen last van doorligwonden onder de oksel, waardoor het vel ook niet uitgerokken werd bij de eerste behandeling en toen ook zorgde voor een helse pijn en bewusteloosheid. Mobiliteit ging iets vlotter en minder pijnlijk, dit waarschijnlijk te danken aan het abductiekussen dat aan het verband bevestigd zat, die vooral de druk van de achterkant van mijn schouder en nek verminderde.

Vandaag: 15 juli 2008

Ik zit nu in week 3 fysiotherapie post-operatief. Behandeling van 5x in de week puur werkend op mobiliteit herwinning. Eerste 4 weken wordt er niet op kracht, noch op exo-rotaties gewerkt.
Exo-rotaties worden pas vanaf week 6 post-operatief gestart dit wegens de historie van mijn schouder. Heb een aantal dagen een serieuze last gehad van de achterkant van de schouder. Enorme spierpijnen die de hele dag alles belemmerden. Vooral bij opwaartse bewegingen van de arm werd de achterkant enorm uitgerokken. Spierfalen die volkomen normaal zijn.
Waar ik echter een hele lange tijd last van heb en nog zal hebben is de elleboog en pols. Deze hebben 4 weken ingepakt geklemd gezeten waardoor het gewricht en de zenuwen nadien fel reageren op bewegingen. Dit heeft tijd nodig om terug op zijn normale positie terug te komen. Waarschijnlijk zit er een lichte verschuiving in de elleboog die wat rechtgetrokken moet worden met de tijd.

Thuisrevalidatie-oefening: met een rechte lichaamspositie voor de muur staan en met de linkerhand vanaf onderaan de muur in een soort spinbeweging met de vingers langs de muur omhoog klimmen, zo hoog mogelijk.

Binnen een 2-tal weken ben ik met de linkerschouder mobiel genoeg om stilaan op kracht te gaan trainen en met de revalidatie in het zwembad te beginnen. Lichte zwembewegingen die ook terug mijn rechterschouder wat in beweging kunnen brengen.

Vandaag: 27 september 2008

Een hele tijd verder maar ook heel wat verandering in het genezingsproces. Links heeft toch duidelijk wat meer tijd nodig om te herstellen aangezien de scheur in het labrum groter was. Momenteel gaat alles goed! Ik ben op maandag 22 september begonnen met fitnessen waaronder wel verstaan moet worden dat ik enkel zeer licht train en enkel wat basisoefeningen: benchpress zonder gewichten op de smithmachine (vanwege de stabiliteit) ondertussen al overgeschakeld op de olympische benchpress waarbij wat meer evenwicht nodig is. Latpulldown met 25kg, 4sets van 20reps gecontroleerde bewegingen onder de pijngrens. Side, front and back-raise voor schouders: 3kg, 3kg, 4kg, 5kg, 20reps.
Bicepcurl en tricep-extentions worden ook al uitgevoerd. Het gehele bovenlichaam en ook onderlichaam wordt terug getraind en stilaan opgebouwd. Ook de rotatorcuff wordt verder getraint enkel zijn de exorotaties van binnen naar buiten en van onder naar boven nog altijd niet optimaal tov. van de rechter schouder.
Voor dit alles heb ik verschillende malen gezwommen en de techniek en uithouding evolueerde vlug van 10min tot 30min aan één stuk door schoolslag zwemmen.


Supplementen:

Gebruikte supplementen:
- Zwarte bes: smering van de gewrichten
- Zoethout of Glycyrrhiza Glabra: vormt een cortisonereactie in het lichaam
- MSM of Methyl Sulfonyl Methaan: vloeibaar en capsulevorm, ontstekingsremmende werking
- Universal Flex Joint Support: 8 pillen gamma met natuurlijke oliën, glucosamine chondroïtine,...

Momenteel gebruik ik terug volgende supplementen:
- Glucosamine Chondroïtine 2000/500 mg: voorgeschreven dagdagelijkse hoeveelheid is min. 1500mg
- USP Labs Super Cissus RX: Klik op de link voor verdere info!
20dagen 3x3 daags, daarna 2x2 daags. Bevat een Indisch kruid Cissus Quandurangularis dat een zeer positieve werking heeft op peesaanhechtingen.
Ontstekingsremmend zonder de bijwerkingen van Ibuprofen, versterkt alle aanhechtingen, enz. Onderzocht door mijn schouderspecialist en geeft een positieve reactie hierop!
- Herbalife Multivitamine Complex
- Herbalife Vezels en Kruidenformule


Groeten,
Mongsky
 
Hmm...

Ik heb ook wel eens krakende schouders (altijd als ik hem ronddraai) , maar pijn kan je het niet echt noemen.

Hoe heb je juist ontdekt dat er iets mis was met je schouder ?
(ik heb je verhaal gelezen, maar het kan zijn dat dit mij ontgaan is)
 
Hmm...

Ik heb ook wel eens krakende schouders (altijd als ik hem ronddraai) , maar pijn kan je het niet echt noemen.

Hoe heb je juist ontdekt dat er iets mis was met je schouder ?
(ik heb je verhaal gelezen, maar het kan zijn dat dit mij ontgaan is)

Toen ik in het 6de leerjaar zat luxeerde mijn schouder altijd pijnloos bij bepaalde bewegingen: vinger opsteken in de les,etc. Dit werd erger en erger en op een bepaald moment kon ik in stilstaande positie mijn schouder zelf laten luxeren en terugplaatsen. Nadien kwam de linkerschouder ook in deze toestand.

Toen heb ik voor beide schouders een capshrinking ondergaan. Deze methode liet het kapsel verschroeien door de warmte van een lazer. Ondertussen zijn we wel al enkele jaren verder en is de technologie omtrent het gewricht 'de schouder' al gevorderd. Nu past men een capsuloraphie toe. Ik merkte een groot jaar geleden al dat ik meer en meer ontstekingen kreeg in mijn schouder, bij verdere onderzoeken naargelang de tijd, bleek duidelijk bij een arthro-ct scan dat mijn probleem teruggekomen was en werd er ook verteld dat een capshrinking niet zo evident was.
 
Ziek verhaal man, het kan raar lopen in een mensen lichaam.

Blijkt maar weer zo labiel te zijn als wat.

Sterkte!
 
Back
Naar boven