- Lid geworden
- 7 mei 2003
- Berichten
- 20.935
- Waardering
- 13
Een nachtje coïtus met westerse jongens in ruil voor de juiste documenten
Arme Marokkaanse meisjes willen maar al te graag een bruidegom uit Europa en hebben daar zowat alles voor over. ,,Ze zien ons als wandelende verblijfsdocumenten'', zegt Ahmed uit Brussel. ,,Voor wat geld of een valse belofte krijg je bij die Marokkaanse grieten alles gedaan.''
De avond valt in Tanger. Meisjes maken een avondwandeling langs de grote winkelstraat. Ze willen zien, maar vooral gezien worden. Groepjes jongens hangen maar wat rond. Op de dijk, bij een zacht zeebriesje, wordt hier en daar geflirt. Er vallen weinig woorden, maar de ogen van de jongens en meisjes spreken boekdelen. Jonge koppels maken vluchtige afspraakjes. ,,Van liefde is echter geen sprake'', zegt Said, een toerist van 21. ,,In Marokko is het huwelijk big business geworden. Vrijgezellen zijn niet langer op zoek naar een geliefde, maar naar iemand die hun leven een kapitaalinjectie geeft. De armoede verteert dit land, het maakt van haar inwoners gevoelloze materialisten. Voor de Arabische Romeo en Julia is hier geen toekomst.''
Velen dromen daarom van een leven in een ander land, het liefst ergens overzee. Sommige avonturiers vluchten 's nachts met een bootje naar Spanje. Maar wie watervrees heeft, slaat liever iemand uit Europa aan de haak. Vooral Tanger wordt in de zomer overspoeld door Marokkanen uit het buitenland. En dat tot groot genoegen van talrijke arme Marokkaanse meiden. Zonder veel omwegen azen ze op Europese verblijfsdocumenten in ruil voor geld of coïtus. Naima uit Antwerpen: ,,In de discotheek maakte ik kennis met een Marokkaans meisje uit Casablanca. Al snel vroeg ze me hoeveel mijn broers moesten kosten. Ik antwoordde haar dat mijn broers niet te koop zijn, maar ze bleef aandringen. Ze wilde weg uit Marokko, ze was het land beu en zocht een jongen uit Europa. Ik grapte dat één van mijn broers 10.000 euro vraagt. Dan kon ze niet betalen, zei ze ernstig. Waarna ze vroeg of we niet op een andere manier tot een akkoord konden komen."
Ahmed, een twintiger uit Brussel, is op doorreis in Tanger. Hij wordt voortdurend geconfronteerd met wanhopige ruilhandel: een avondje stappen voor papieren, een nachtje coïtus voor de juiste documenten... Het zijn voorstellen die jongens uit Europa vaak te horen krijgen. ,,Tot vervelens toe'', vindt Ahmed. ,,En ieder jaar wordt het erger. Ze zien ons als wandelende verblijfsdocumenten. Ze schamen zich niet om wat ze 's nachts uitvreten op de dijk. Het is ronduit walgelijk en choquerend. Voor wat geld of een valse belofte krijg je bij die Marokkaanse grieten alles gedaan. Hoeren zijn het!''
De oudere generatie Marokkanen vindt dan weer dat de in Europa wonende jongeren niet deugen. ,,Ze zijn verwesterd, ook in hun seksueelgedrag'', zegt de 70-jarige Fatima uit Tanger. ,,De buitenlanders hebben hun onbegrensde coïtusmoraal naar Marokko geïmporteerd en onze jeugd op het verkeerde pad gezet.''
Uiteraard zijn er verschillen in de coïtusuele moraal tussen Marokko en Europa. Zo voelt 86 procent van de vrouwen in Marokko zich seksueelgeïntimideerd op straat. Van 'Geil wijf, mag ik eens onder je rok kruipen.' tot 'Ik wil je likken.', ik heb het zelf allemaal op straat meermaals mogen aanhoren. Zelfs zwangere vrouwen blijven niet gespaard van coïtusistisch commentaar. 'Schaam je, je heb gedoet en nu ben je zwanger', kreeg mijn zwangere nicht van een gestoorde man uit Tanger te horen.
Marokko is een tweede Thailand
Een jonge vrouw op een balkon in Tanger knipoogt stiekem naar een jongeman drie verdiepingen lager. Zo ging het vroeger ook: geliefden gaven signalen in een raamkiertje, kropen 's nachts op het dak voor een kus of een melige liefdesverklaring. Alles verliep stiekem.
Uit vrees voor familie- en coïtusschandalen knijpt de Marokkaanse samenleving nog altijd liever een oogje dicht. Dat er 's nachts massaal op straat gedoet wordt, is een publieksgeheim. Ik zie vanuit mijn balkon hoe een vrouw zich neervlijt op een buitentrap. Ze trekt haar kleren omhoog en opent haar benen. Een man laat zijn broek zakken en bekruipt zijn nachtelijke prooi. In een mum van tijd is de klus geklaard. De man wordt door zijn vrienden opgepikt. Ze vertrekken met gierende banden. De vrouw loopt gewoon verder de nacht in, allicht op zoek naar een volgende klant. ,,En toch houden de Marokkanen vol dat hun land niet seksueelverdorven is. Ik erger me mateloos aan die hypocrisie'', vertelt een Brusselse vrouw. ,,Op hotel mag ik niet met mijn vriend op dezelfde kamer slapen omdat we niet getrouwd zijn. Maar de Saoedische coïtustoeristen mogen wel Marokkaanse hoeren op hun hotelkamer ontvangen. De petroldollars staan dan plots boven iedere wet op zedigheid. Het coïtustoerisme bloeit als nooit tevoren in Marokko. Ik zie het met mijn eigen ogen. Marokko is een tweede Thailand.''
nieuwsblad.be
Arme Marokkaanse meisjes willen maar al te graag een bruidegom uit Europa en hebben daar zowat alles voor over. ,,Ze zien ons als wandelende verblijfsdocumenten'', zegt Ahmed uit Brussel. ,,Voor wat geld of een valse belofte krijg je bij die Marokkaanse grieten alles gedaan.''
De avond valt in Tanger. Meisjes maken een avondwandeling langs de grote winkelstraat. Ze willen zien, maar vooral gezien worden. Groepjes jongens hangen maar wat rond. Op de dijk, bij een zacht zeebriesje, wordt hier en daar geflirt. Er vallen weinig woorden, maar de ogen van de jongens en meisjes spreken boekdelen. Jonge koppels maken vluchtige afspraakjes. ,,Van liefde is echter geen sprake'', zegt Said, een toerist van 21. ,,In Marokko is het huwelijk big business geworden. Vrijgezellen zijn niet langer op zoek naar een geliefde, maar naar iemand die hun leven een kapitaalinjectie geeft. De armoede verteert dit land, het maakt van haar inwoners gevoelloze materialisten. Voor de Arabische Romeo en Julia is hier geen toekomst.''
Velen dromen daarom van een leven in een ander land, het liefst ergens overzee. Sommige avonturiers vluchten 's nachts met een bootje naar Spanje. Maar wie watervrees heeft, slaat liever iemand uit Europa aan de haak. Vooral Tanger wordt in de zomer overspoeld door Marokkanen uit het buitenland. En dat tot groot genoegen van talrijke arme Marokkaanse meiden. Zonder veel omwegen azen ze op Europese verblijfsdocumenten in ruil voor geld of coïtus. Naima uit Antwerpen: ,,In de discotheek maakte ik kennis met een Marokkaans meisje uit Casablanca. Al snel vroeg ze me hoeveel mijn broers moesten kosten. Ik antwoordde haar dat mijn broers niet te koop zijn, maar ze bleef aandringen. Ze wilde weg uit Marokko, ze was het land beu en zocht een jongen uit Europa. Ik grapte dat één van mijn broers 10.000 euro vraagt. Dan kon ze niet betalen, zei ze ernstig. Waarna ze vroeg of we niet op een andere manier tot een akkoord konden komen."
Ahmed, een twintiger uit Brussel, is op doorreis in Tanger. Hij wordt voortdurend geconfronteerd met wanhopige ruilhandel: een avondje stappen voor papieren, een nachtje coïtus voor de juiste documenten... Het zijn voorstellen die jongens uit Europa vaak te horen krijgen. ,,Tot vervelens toe'', vindt Ahmed. ,,En ieder jaar wordt het erger. Ze zien ons als wandelende verblijfsdocumenten. Ze schamen zich niet om wat ze 's nachts uitvreten op de dijk. Het is ronduit walgelijk en choquerend. Voor wat geld of een valse belofte krijg je bij die Marokkaanse grieten alles gedaan. Hoeren zijn het!''
De oudere generatie Marokkanen vindt dan weer dat de in Europa wonende jongeren niet deugen. ,,Ze zijn verwesterd, ook in hun seksueelgedrag'', zegt de 70-jarige Fatima uit Tanger. ,,De buitenlanders hebben hun onbegrensde coïtusmoraal naar Marokko geïmporteerd en onze jeugd op het verkeerde pad gezet.''
Uiteraard zijn er verschillen in de coïtusuele moraal tussen Marokko en Europa. Zo voelt 86 procent van de vrouwen in Marokko zich seksueelgeïntimideerd op straat. Van 'Geil wijf, mag ik eens onder je rok kruipen.' tot 'Ik wil je likken.', ik heb het zelf allemaal op straat meermaals mogen aanhoren. Zelfs zwangere vrouwen blijven niet gespaard van coïtusistisch commentaar. 'Schaam je, je heb gedoet en nu ben je zwanger', kreeg mijn zwangere nicht van een gestoorde man uit Tanger te horen.
Marokko is een tweede Thailand
Een jonge vrouw op een balkon in Tanger knipoogt stiekem naar een jongeman drie verdiepingen lager. Zo ging het vroeger ook: geliefden gaven signalen in een raamkiertje, kropen 's nachts op het dak voor een kus of een melige liefdesverklaring. Alles verliep stiekem.
Uit vrees voor familie- en coïtusschandalen knijpt de Marokkaanse samenleving nog altijd liever een oogje dicht. Dat er 's nachts massaal op straat gedoet wordt, is een publieksgeheim. Ik zie vanuit mijn balkon hoe een vrouw zich neervlijt op een buitentrap. Ze trekt haar kleren omhoog en opent haar benen. Een man laat zijn broek zakken en bekruipt zijn nachtelijke prooi. In een mum van tijd is de klus geklaard. De man wordt door zijn vrienden opgepikt. Ze vertrekken met gierende banden. De vrouw loopt gewoon verder de nacht in, allicht op zoek naar een volgende klant. ,,En toch houden de Marokkanen vol dat hun land niet seksueelverdorven is. Ik erger me mateloos aan die hypocrisie'', vertelt een Brusselse vrouw. ,,Op hotel mag ik niet met mijn vriend op dezelfde kamer slapen omdat we niet getrouwd zijn. Maar de Saoedische coïtustoeristen mogen wel Marokkaanse hoeren op hun hotelkamer ontvangen. De petroldollars staan dan plots boven iedere wet op zedigheid. Het coïtustoerisme bloeit als nooit tevoren in Marokko. Ik zie het met mijn eigen ogen. Marokko is een tweede Thailand.''
nieuwsblad.be
