- Lid geworden
- 4 okt 2006
- Berichten
- 173
- Waardering
- 21
Even gekopieerd uit mijn eigen vers gestarte "motivatielog", wist niet meer dat er apart gedeelte voor TRT ervaringen en verhalen is, maar wou het toch hier ook even delen want jeetje wat zitten er nare verhalen tussen... en ik zie ook waardes voorbij komen waarvan zelfs ik denk dat TRT je niet gaat helpen.... waardes van 12/14.... maar hey, vrije wereld, doe wat je niet laten kan... OK, mijn verhaal.
Omdat het maanden na de scheiding toch niet lekker met me ging, en wetende dat ik vanuit mijn tienerjaren al hormoongezeik had toch eens de huisarts opgezocht.
Ik heb (flinke) gyno gehad vanaf mijn 12e, ben uiteindelijk vrij snel geopereerd nadat ik 18 was. Menig vrouw zou jaloers zijn geweest op mijn cupmaat.
Verhaal voor een andere keer 🤤
Want na wat gesprekken met de dokter, het futloze, het vermoeid zijn, de pijntjes, minder zin in sex al werkte het nog wel kwamen we uit op;
"Ja, je hebt ook nogal wat voor je kiezen gehad" etc.... "stress doet veel"
Dat geloof ik ook wel, maar heb toen toch verzocht om mijn bloedwaarden te checken op testosteron en bijbehorende dingen.
Enfin, kuren deed ik inmiddels al ruim 3 jaar niet meer, sporten stond overigens ook in de ijskast, en ja het leven was even niet leuk...
Uitslag laag, weet het niet precies meer maar ik zat paar tiende onder de minimale waarde.
Doorgestuurd naar internist.
Ook ik maak uiteraard gebruik van google, dus kende inmiddels de horror verhalen al van artsen die niet openstaan voor TRT, zeker niet omdat ik op dat moment volgens mij 32 jaar oud was.
Ik weet het niet meer in detail, maar na een aantal onderzoeken zonder resultaat, antwoorden of oplossingen bij de "gewone" internist werd ik doorgestuurd naar een endocrinoloog/internist.
In die specifieke periode was ik stilletjesaan wel klaar met de onderzoeken die, in mijn ogen, nergens toe leidde op dat moment.
Met de kennis van vandaag en terugkijkend op wat de eerste arts deed was puur uitsluiten van dingen.
Enfin, na alle horrorverhalen, nog geen steek verder te zijn voor mijn gevoel stapte ik bij de endo binnen.
In totaal nog 3x bloedwaarden laten prikken.
Eerste onder de schaal, 2e was iets hoger maar viel nog net onder de schaal uit.
"Ja, stijging etc, etc"
Dom als dat ik ben, maar wel eerlijk, zei ik dat als zij me niet zou helpen, ik waarschijnlijk zelf voor dokter zou gaan spelen.
Maar ergens kreeg ik een gevoel dat ik wist wat ik waarschijnlijk al die jaren al "mankeerde" maar het jong zijn (zeg 18-24 en naturel, fit leven) en vanaf mijn 24e tot rond mijn 28/29e gekuurd te hebben....
Ja, verklaar me voor gek, maar ik denk dat het verdoezeld heeft wat de internist als "eindresultaat" eraan heeft gehangen.
Ja hoor, derde uitslag lag 0,4 boven de minimale waarde.... een whooping 6.9 dus...
Maar godzijdank zei ze, "ik heb je verhaal vorige keer echt wel serieus genomen en ik weet zeker dat als ik je niet via de medische weg help je het tegen alle adviezen in toch zelf gaat doen...
Nee hoor, zelfs met deze minimale waarde en bijbehorende bloeduitslagen is het duidelijk dat je hypogonadisme hebt"
Sindsdien smeer ik androgel.
Lifechanger. Het vuurtje is weer aan.
En nee, ik ben niet zo slim geweest om mijn bloed te laten meten voordat ik ging kuren.
Als ik van 1 ding spijt heb in het leven, is het dat.
Het valt niet uit te sluiten dat ik het met kuren om zeep heb geholpen, maar het valt net zo min uit te sluiten dat ik dit eigenlijk al mijn hele leven had.
Enfin, dat was mijn TRT verhaal...
Omdat het maanden na de scheiding toch niet lekker met me ging, en wetende dat ik vanuit mijn tienerjaren al hormoongezeik had toch eens de huisarts opgezocht.
Ik heb (flinke) gyno gehad vanaf mijn 12e, ben uiteindelijk vrij snel geopereerd nadat ik 18 was. Menig vrouw zou jaloers zijn geweest op mijn cupmaat.
Verhaal voor een andere keer 🤤
Want na wat gesprekken met de dokter, het futloze, het vermoeid zijn, de pijntjes, minder zin in sex al werkte het nog wel kwamen we uit op;
"Ja, je hebt ook nogal wat voor je kiezen gehad" etc.... "stress doet veel"
Dat geloof ik ook wel, maar heb toen toch verzocht om mijn bloedwaarden te checken op testosteron en bijbehorende dingen.
Enfin, kuren deed ik inmiddels al ruim 3 jaar niet meer, sporten stond overigens ook in de ijskast, en ja het leven was even niet leuk...
Uitslag laag, weet het niet precies meer maar ik zat paar tiende onder de minimale waarde.
Doorgestuurd naar internist.
Ook ik maak uiteraard gebruik van google, dus kende inmiddels de horror verhalen al van artsen die niet openstaan voor TRT, zeker niet omdat ik op dat moment volgens mij 32 jaar oud was.
Ik weet het niet meer in detail, maar na een aantal onderzoeken zonder resultaat, antwoorden of oplossingen bij de "gewone" internist werd ik doorgestuurd naar een endocrinoloog/internist.
In die specifieke periode was ik stilletjesaan wel klaar met de onderzoeken die, in mijn ogen, nergens toe leidde op dat moment.
Met de kennis van vandaag en terugkijkend op wat de eerste arts deed was puur uitsluiten van dingen.
Enfin, na alle horrorverhalen, nog geen steek verder te zijn voor mijn gevoel stapte ik bij de endo binnen.
In totaal nog 3x bloedwaarden laten prikken.
Eerste onder de schaal, 2e was iets hoger maar viel nog net onder de schaal uit.
"Ja, stijging etc, etc"
Dom als dat ik ben, maar wel eerlijk, zei ik dat als zij me niet zou helpen, ik waarschijnlijk zelf voor dokter zou gaan spelen.
Maar ergens kreeg ik een gevoel dat ik wist wat ik waarschijnlijk al die jaren al "mankeerde" maar het jong zijn (zeg 18-24 en naturel, fit leven) en vanaf mijn 24e tot rond mijn 28/29e gekuurd te hebben....
Ja, verklaar me voor gek, maar ik denk dat het verdoezeld heeft wat de internist als "eindresultaat" eraan heeft gehangen.
Ja hoor, derde uitslag lag 0,4 boven de minimale waarde.... een whooping 6.9 dus...
Maar godzijdank zei ze, "ik heb je verhaal vorige keer echt wel serieus genomen en ik weet zeker dat als ik je niet via de medische weg help je het tegen alle adviezen in toch zelf gaat doen...
Nee hoor, zelfs met deze minimale waarde en bijbehorende bloeduitslagen is het duidelijk dat je hypogonadisme hebt"
Sindsdien smeer ik androgel.
Lifechanger. Het vuurtje is weer aan.
En nee, ik ben niet zo slim geweest om mijn bloed te laten meten voordat ik ging kuren.
Als ik van 1 ding spijt heb in het leven, is het dat.
Het valt niet uit te sluiten dat ik het met kuren om zeep heb geholpen, maar het valt net zo min uit te sluiten dat ik dit eigenlijk al mijn hele leven had.
Enfin, dat was mijn TRT verhaal...
Laatst bewerkt:
