- Lid geworden
- 16 okt 2002
- Berichten
- 28.248
- Waardering
- 5.505
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 84kg
- Vetpercentage
- 15%
Dit is mijn eerste artikel, het is echter meer een verhaal als een artikel, maar het gaat om het idee he! Hope you like it!
Eindelijk is het weer zo ver; de regenbroeken en kaplaarzen kunnen weer terug de zolder op. Je dikke truien liggen verlaten onder in de kast en hebben plaats gemaakt voor je hippe niewe zwembroek, waar jij deze zomer vast en zeker de blits mee gaat maken.
‘s Ochtens word je gewekt door het vrolijke gefluit van vogeltjes en ‘s avonds word je wakker gehouden door het gezoem van een horde muggen die zich, tot je grote verbazing, toch weer onder je muggengordijn hebben weten te worstelen. Ja jongens en meisjes: de zomer staat weer voor de deur!
Het ruikt buiten weer lekker naar groen en je ziet de eerste mensen weer buiten op een hekje zitten in hun bevlekte hemdjes en een kratje pils bij de hand. En natuurlijk begint de gym weer vol te stromen met gastjes die nog ff snel 'gespierd' willen worden voor zij weer massaal naar Salou vertrekken, om daar hun soepele praatjes los te laten op het vrouwelijke schoon.
Met felgekleurde hemdjes komen ze aangereden op hun uitgebouwde scooters, als een stel strontvliegen die hun vizier gericht hebben op een verse hoop dampende uitwerpselen. Na een half uur uitbundig converseren aan de bar doen ze hun kapsels in model, gieten ze nog ff dat laatste kladje cola naar binnen en begeven ze zich naar de fitness zaal. Ze snellen zich naar de bankdrukbankjes en hangen de halter zonder al te veel aarzelen vol met een overmaat aan gewichten. Terwijl jij je zinnen hebt gezet op het squatrek en al de hele week hebt uitgekeken naar deze killer training, liggen zij met veels te veel gewicht hun spotter het leven zuur te maken.
Ze kijken je een beetje raar aan als je met je kop vol zweet hijgend tegen het squatrek hangt, en gaan verder met hun bankdrukken. Ze zien er uit alsof ze regelrecht uit de disco gestapt komen en zo gedragen ze zich ook; luidruchtig en en opvallend smijten ze met dumbbells en voeren gesprekken over geile wijven die ze van het weekend gescoord hadden, en gasten die ze eigenlijk op hun bek hadden moeten slaan. Met zekere regelmaat kijken ze in de rondte of de mensen hun sterke verhalen wel gehoord hadden en jah, als het een beetje mee zit, dan drukken ze nog een smokkelsetje.
Maar jij niet, jij staat hier voor de zoveelste keer jezelf in het zweet te werken. Jij staat hier te pompen alsof er geen morgen is! Terwijl de rest aan hun dure sportwatertjes drinkt en met een schuin oog de nieuwste clip van GiGi D'Agostino volgt op TMF, sta jij hier als een voorgeprogrammeerde machine je fysieke en mentale grenzen te verleggen. Terwijl de rest oogcontact zoekt met de schaars geklede dames op de cardio-apperatuur, is jouw blik maar op 1 ding gericht; de spiegel voor je. Als je er in kijkt zie je een hard-core bodybuilder die met een rood doorlopen kop alles op alles zet om die laatste herhaling er uit te persen.
Nadat je die halter terug het squatrek in pleurt, strompel je als een oude man met een houten been naar het dichtstbijzijnde bankje, waar je uitgeteld op neer ploft.
Damn, je hebt het gevoel dat je nooit meer op kan staan, dat iemand een verwarmingselement tegen je been geplakt heeft, dat je verdorie uit je vel gaat knappen! De breezah boys kijken een keer raar je richting in en grappen wat tegen elkaar. '****'em! ****'em all!' denk je bij jezelf. Dat ze maar eens met hun stomme grijns hier onder die halter komen staan, kijken hoe hard ze dan lachen. Durf er mijn spaarcenten op in te zetten dat ze met 3 hernias en een verbrijzelde rug, wenend om hun mammas, op de brancard afgevoerd kunnen worden.
Ach, laat ze maar. Deze gasten zijn nog nooit in de buurt van een squatrek geweest en zullen nooit het gevoel kennen van vol bloed gepompte quads. Zij zijn tenslotte veels te druk bezig met hun borst-biceps training en hun sociaal vermaak, en wat heb je trouwens aan benentraining, 'die ziet tenslotte toch niemand'...
Elk jaar is het weer hetzelfde, zodra de eerste warme zomerdag geweest is wordt half Nederland zich plots bewust van hun afgezakte lichaam. En dan moet er natuurlijk snel wat aangedaan worden, want als je tenslotte maar lang genoeg onder de ab-shaper ligt dan heb je in no time het figuur waar ja altijd al van droomde. Yeah right!
Televisie en magazines proberen ons te doen geloven dat er niet veel meer voor nodig is als een flitsend buikspieren apparaat en een stel stomme eetlust remmende pleisters, om het figuur te krijgen waar je altijd al van droomde. Gelukkig weten wij wel beter, weten wij dat je pas groot wordt als je een BB-lifestyle gaat volgen, dat het meer van je vergt als een maandje aanklooien met de gewichten. Dat je niet meer je oude leventje kan leiden zoals je dat deed voor je verslaafd raakte aan de ijzers en dat je elke dag opnieuw weer moet plannen om je maaltijden binnen te krijgen en je trainingen af te werken.
Deze wannabe beachboys zullen dat nooit realiseren, en ook al doen zij dit, dan zullen zij dit harde, maar uiteindelijk lonende, leven niet kunnen trekken. Zij willen snél groot worden, liefs nog voor de zomervakantie en hebben geen zin er al te veel voor te moeten doen. En als je ze er dan op wijst wat BB nou echt in houd en wat je moet doen om massa aan te zetten zeggen ze: 'Jah, maar ik wil ook weer niet té groot worden'. Pfff, ga toch weg man! Net alsof ze de genen van een overanabolische dikbil hebben en moeten opletten dat ze nog wel door de deur kunnen na het maken van een setje deadlifts. No way hose, er zullen heel wat jaartjes over heen gaan eer jij 'te groot' bent!
En uiteindelijk blijft er niemand van hun over. Volgen jaar, als dit volk een aantal maanden voor de zomervakantie weer massaal naar de gym trekt, dan staan wij hier verdomme nog steeds! Alleen dan 10 kilo zwaarder en met 20 kilo meer op ons schouders!! Uiteindelijk kan alleen de echte die-hard het opbrengen om elke keer maar weer te gaan trainen, om die maaltijd toch op te eten, hoe weinig honger je ook hebt, en om dat pilsje te laten staan terwijl de rest zich weer genadeloos klem zuipt. Het is niet makkelijk, de lifestyle van een BB'er. Dit leventje gaat niet over rozen, en dat hoort het ook niet te gaan! Want op deze manier worden de mannen van de jongetjes gescheiden, de doorzetters van de opgevers, ons van de rest!!!
Eindelijk is het weer zo ver; de regenbroeken en kaplaarzen kunnen weer terug de zolder op. Je dikke truien liggen verlaten onder in de kast en hebben plaats gemaakt voor je hippe niewe zwembroek, waar jij deze zomer vast en zeker de blits mee gaat maken.
‘s Ochtens word je gewekt door het vrolijke gefluit van vogeltjes en ‘s avonds word je wakker gehouden door het gezoem van een horde muggen die zich, tot je grote verbazing, toch weer onder je muggengordijn hebben weten te worstelen. Ja jongens en meisjes: de zomer staat weer voor de deur!
Het ruikt buiten weer lekker naar groen en je ziet de eerste mensen weer buiten op een hekje zitten in hun bevlekte hemdjes en een kratje pils bij de hand. En natuurlijk begint de gym weer vol te stromen met gastjes die nog ff snel 'gespierd' willen worden voor zij weer massaal naar Salou vertrekken, om daar hun soepele praatjes los te laten op het vrouwelijke schoon.
Met felgekleurde hemdjes komen ze aangereden op hun uitgebouwde scooters, als een stel strontvliegen die hun vizier gericht hebben op een verse hoop dampende uitwerpselen. Na een half uur uitbundig converseren aan de bar doen ze hun kapsels in model, gieten ze nog ff dat laatste kladje cola naar binnen en begeven ze zich naar de fitness zaal. Ze snellen zich naar de bankdrukbankjes en hangen de halter zonder al te veel aarzelen vol met een overmaat aan gewichten. Terwijl jij je zinnen hebt gezet op het squatrek en al de hele week hebt uitgekeken naar deze killer training, liggen zij met veels te veel gewicht hun spotter het leven zuur te maken.
Ze kijken je een beetje raar aan als je met je kop vol zweet hijgend tegen het squatrek hangt, en gaan verder met hun bankdrukken. Ze zien er uit alsof ze regelrecht uit de disco gestapt komen en zo gedragen ze zich ook; luidruchtig en en opvallend smijten ze met dumbbells en voeren gesprekken over geile wijven die ze van het weekend gescoord hadden, en gasten die ze eigenlijk op hun bek hadden moeten slaan. Met zekere regelmaat kijken ze in de rondte of de mensen hun sterke verhalen wel gehoord hadden en jah, als het een beetje mee zit, dan drukken ze nog een smokkelsetje.
Maar jij niet, jij staat hier voor de zoveelste keer jezelf in het zweet te werken. Jij staat hier te pompen alsof er geen morgen is! Terwijl de rest aan hun dure sportwatertjes drinkt en met een schuin oog de nieuwste clip van GiGi D'Agostino volgt op TMF, sta jij hier als een voorgeprogrammeerde machine je fysieke en mentale grenzen te verleggen. Terwijl de rest oogcontact zoekt met de schaars geklede dames op de cardio-apperatuur, is jouw blik maar op 1 ding gericht; de spiegel voor je. Als je er in kijkt zie je een hard-core bodybuilder die met een rood doorlopen kop alles op alles zet om die laatste herhaling er uit te persen.
Nadat je die halter terug het squatrek in pleurt, strompel je als een oude man met een houten been naar het dichtstbijzijnde bankje, waar je uitgeteld op neer ploft.
Damn, je hebt het gevoel dat je nooit meer op kan staan, dat iemand een verwarmingselement tegen je been geplakt heeft, dat je verdorie uit je vel gaat knappen! De breezah boys kijken een keer raar je richting in en grappen wat tegen elkaar. '****'em! ****'em all!' denk je bij jezelf. Dat ze maar eens met hun stomme grijns hier onder die halter komen staan, kijken hoe hard ze dan lachen. Durf er mijn spaarcenten op in te zetten dat ze met 3 hernias en een verbrijzelde rug, wenend om hun mammas, op de brancard afgevoerd kunnen worden.
Ach, laat ze maar. Deze gasten zijn nog nooit in de buurt van een squatrek geweest en zullen nooit het gevoel kennen van vol bloed gepompte quads. Zij zijn tenslotte veels te druk bezig met hun borst-biceps training en hun sociaal vermaak, en wat heb je trouwens aan benentraining, 'die ziet tenslotte toch niemand'...
Elk jaar is het weer hetzelfde, zodra de eerste warme zomerdag geweest is wordt half Nederland zich plots bewust van hun afgezakte lichaam. En dan moet er natuurlijk snel wat aangedaan worden, want als je tenslotte maar lang genoeg onder de ab-shaper ligt dan heb je in no time het figuur waar ja altijd al van droomde. Yeah right!
Televisie en magazines proberen ons te doen geloven dat er niet veel meer voor nodig is als een flitsend buikspieren apparaat en een stel stomme eetlust remmende pleisters, om het figuur te krijgen waar je altijd al van droomde. Gelukkig weten wij wel beter, weten wij dat je pas groot wordt als je een BB-lifestyle gaat volgen, dat het meer van je vergt als een maandje aanklooien met de gewichten. Dat je niet meer je oude leventje kan leiden zoals je dat deed voor je verslaafd raakte aan de ijzers en dat je elke dag opnieuw weer moet plannen om je maaltijden binnen te krijgen en je trainingen af te werken.
Deze wannabe beachboys zullen dat nooit realiseren, en ook al doen zij dit, dan zullen zij dit harde, maar uiteindelijk lonende, leven niet kunnen trekken. Zij willen snél groot worden, liefs nog voor de zomervakantie en hebben geen zin er al te veel voor te moeten doen. En als je ze er dan op wijst wat BB nou echt in houd en wat je moet doen om massa aan te zetten zeggen ze: 'Jah, maar ik wil ook weer niet té groot worden'. Pfff, ga toch weg man! Net alsof ze de genen van een overanabolische dikbil hebben en moeten opletten dat ze nog wel door de deur kunnen na het maken van een setje deadlifts. No way hose, er zullen heel wat jaartjes over heen gaan eer jij 'te groot' bent!
En uiteindelijk blijft er niemand van hun over. Volgen jaar, als dit volk een aantal maanden voor de zomervakantie weer massaal naar de gym trekt, dan staan wij hier verdomme nog steeds! Alleen dan 10 kilo zwaarder en met 20 kilo meer op ons schouders!! Uiteindelijk kan alleen de echte die-hard het opbrengen om elke keer maar weer te gaan trainen, om die maaltijd toch op te eten, hoe weinig honger je ook hebt, en om dat pilsje te laten staan terwijl de rest zich weer genadeloos klem zuipt. Het is niet makkelijk, de lifestyle van een BB'er. Dit leventje gaat niet over rozen, en dat hoort het ook niet te gaan! Want op deze manier worden de mannen van de jongetjes gescheiden, de doorzetters van de opgevers, ons van de rest!!!
Laatst bewerkt:
