Fitness Seller

Ode aan de gym (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

FGVH

Cool Novice
Lid geworden
26 nov 2012
Berichten
144
Waardering
71
Lengte
1m91
Massa
86kg
Vetpercentage
9%
Dit is een ode aan de gym.

Het merendeel van de mensen met een sportschoolabonnement hechten weinig waarde aan de gym. Ze gaan erheen omdat ze wat fitter willen worden, wat kilootjes kwijt willen raken of omdat het moet van hun vriendin / vriend. Ze zien er tegen op en persen er na werk nog even een kleine drie-kwartierssessie uit om hun geweten te sussen. Ze denken er verder niet over na en buiten de gym passen ze hun levensstijl weinig aan.

Een klein deel van de mensen die je vindt in de sportschool hecht er meer waarde aan. Ze leven de levensstijl (beetje cliché woord maar het dekt de lading wel goed), denken van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat aan hoe ze hun progressie kunnen beïnvloeden en kunnen drie dagen van te voren al uitkijken naar die ene chestday.

Ik zie mezelf graag als een persoon in de tweede categorie. Ik probeer vaak aan mijn vriendin en vrienden uit te leggen waarom ik zo graag train, waarom ik niet zo vaak meer mee uit ga of waarom ik niet meer drink, waarom ik nou zo veel eet. Het antwoord is simpel en ingewikkeld tegelijk. Ik formuleer het meestal als de zin: "Ik ben het aller gelukkigst als ik deze levensstijl leef". En iedereen moet doen waar hij / zij gelukkig van wordt toch?

Ik doe nu zo'n zes jaar aan krachttraining, altijd bij dezelfde gym. Aan het begin maar wat aangeklooid en naarmate de tijd vorderde steeds serieuzer geworden, tot ik nu het afgelopen halfjaar nog nooit zo goed bezig ben geweest. Ik drink amper (een paar keer afgelopen halfjaar), doe geen andere ongezonde dingen, track elke dag mijn macro's en eet zo veel mogelijk clean, train bijna elke dag (doe ook nog voetbal en boksen) en train sinds drie weken zelfs volgens een voor mij persoonlijk gemaakt schema. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Ik heb een vriendin, een studie, twee banen, een dak boven mijn hoofd. Al ben ik liever in mijn tweede huis, de gym.

Twee jaar geleden verloor ik mijn vader en vlak er na maakte mijn ex het uit. Ik had een kutperiode en had in de jaren er na in vlagen er last van, wat zich uitte in drinken en snuiven en noem maar op. Maar de gym is er altijd geweest. Zeker het afgelopen halfjaar, nu het echt goed gaat, heb ik pas door hoe belangrijk de sport is voor mij. Het geeft mij structuur in mijn leven. Dit kan ik als fervent ADD'er erg goed gebruiken. Trainen betekent voor mij niet alleen een gezond en groot lichaam, het staat voor mij aan de basis van een gelukkig leven. Het zorgt er voor dat ik op tijd ga slapen en op tijd op sta, op mijn voeding let, geen drugs en drank doe, dat ik me fris en helder in mijn koppie voel wat weer positief is voor de studie en dat ik gewoon de hele dag vrolijk en stabiel ben. Ik ben na het overlijden van mijn vader bij een psycholoog geweest, maar dit haalt in de verste verte niet bij de gym. Het maakt niet uit wat voor dag ik heb gehad, leuk of klote, rustig of gestresst, als ik in de avond heb getraind en ik loop weg van de sportschool voel ik mij als herboren. Ik heb alles weer op een rijtje, heb een grote glimlach op mijn gezicht en kan alles weer aan. Ik ervaar het zo, en ik denk dat ik niet de enige ben. De mensen die er niet zo in opgaan als wij zullen dat niet gauw begrijpen, maar wij wel. En dat is iets moois, en niemand kan dit van ons afpakken.

Als je de tijd hebt genomen dit te lezen, bedankt, en ik hoop dat je er plezier aan hebt gehad. Voor nu een fijne avond gewenst en ik stort mij op mijn bord pasta met gehakt dat ondertussen koud is geworden omdat ik dit in een opwelling ben gaan schrijven tijdens mijn post-workout meal.

Frans
 
Jij wordt nog wel eens n hele grootte...
 
Topmentaliteit man :lifter:
 
Ik probeer het niet meer uit te leggen aan mensen die zelf niet trainen.

Verloren moeite :)
 
Je verhaal klinkt herkenbaar! Gaaf om te lezen dat het goed gaat!
 
Herkenbaar! Van die opmerkingen, "goh, dat je het op kan brengen om na je werk nog naar de gym te gaan", suf gedoe. Heerlijk toch, lekkere uitlaatklep, heerlijk knallen en hard trainen, daar wordt je toch intens gelukkig van?
 
Thumbs up........goed dat t in je koppie goed zit........is toch t belangrijkste :D
 
Topverhaal, kan me er helemaal in vinden. Een dag niet gelift, een dag niet geleefd!
Zelf ervaar ik het ook. Iedereen heeft wel eens een mindere dag, maar als je die gym uitkomt, ben je weer vrolijk.
Die adrenalinestoot die je krijgt tijdens hardlopen, of die laatste herhaling waardoor je je pr weer verbetert is waanzinnig.
Daarbij is het leven eromheen goed voor je. Goede voeding, beter slapen, noem maar op.

Zelf probeer ik er altijd een balans in te houden, maar ik zie mezelf constant bezig met nieuwe dingen opzoeken, aanpassen trainingsschema, etc.
Nu ben ik in een periode waarbij ik iedere week iets positief wil veranderen. voorbeeldje: gemiddeld 7.5 uur slapen ipv 7.25 uur. 100 gram extra (nieuwe) groente t.o.v vorige week. Artikelen lezen over voeding, nieuwe oefeningen opzoeken, ietsje meer op je conditie letten.

Elke keer weer werpt het zijn vruchten af. Er zijn veel mensen die het niet snappen en je misschien veroordelen, maar die mensen verdienen je niet als vriend :)
 
Herkenbaar, en al helemaal dat je het in een post-workout opwelling hebt geschreven. De discipline, trots en positieve routine die de levenstijl met zich meebrengt is goed voor ieder en op ieder vlak. Heeft mij het belang geleerd van elke dag 1% beter zijn als de dag ervoor, in elk opzicht.
 
Herkenbaar! Van die opmerkingen, "goh, dat je het op kan brengen om na je werk nog naar de gym te gaan", suf gedoe. Heerlijk toch, lekkere uitlaatklep, heerlijk knallen en hard trainen, daar wordt je toch intens gelukkig van?
precies dit, hier op het werk snappen ze niet hoe ik het kan opbrengen om iedere dag maar weer na het werk naar de gym te gaan en waarom ik niet altijd mee wat lekkers pak etc maar het is gewoon zo heerlijk om na een dag stilzitten op kantoor even naar huis te gaan en je spullen pakken en een uur gaan knallen in de gym
 
Mooi verhaal, zeer herkenbaar, ondanks dat ik niet zo'n tegenslag heb meegemaakt in het leven.

Ik probeer het niet meer uit te leggen aan mensen die zelf niet trainen.

Verloren moeite :)
Precies dit; mensen die niet dezelfde mentaliteit hebben, begrijpen het vaak toch niet en kunnen er niet allemaal begrip voor opbrengen. Er zijn ook mensen genoeg die zo reageren omdat ze jaloers zijn omdat ze zelf niet die mentaliteit hebben en niet de discipline op kunnen brengen. Mooiste is dat je ook nog waar je geld krijgt als jij in de zomer op het strand loopt en iedereen je nakijkt, terwijl anderen met hun bierbuik zichzelf vol blijven gieten.
 
keep grinding! lekker verhaal en goed dat je in het sporten je ei kwijt kan
 
Prima verhaal, FGVH . Ik zie trainen niet als lifestyle, maar als investering in mijn geestelijke en lichamelijke gezondheid, waarvan ik elke dag profijt heb. Dus dan kan je nagaan hoe dat waarschijnlijk zal zijn als ik binnenkort écht oud ben... ;)

Begrijpen dat er zat mensen zijn die helemaal niets doen, zal ik nooit. Met mijn vriendinnen praat ik er allang niet meer over, dat het zo belangrijk is om te trainen, dat het de basis is van zo'n beetje alles. Althans, voor mij. Het is verloren tijd om ze te overtuigen en buiten dat, iedereen moet zelf weten wat hij/zij doet.

Ik loop wegens een lang verleden met traumatische ervaringen wekelijks bij een psycholoog. Dat is goed om de boel op een rij proberen te krijgen. Het verlies van mijn vader toen ik heel jong was, de jarenlange systematische mishandelingen door mijn moeder en daarna een ex die daar nog een schepje bovenop deed - niet fijn. Ik had altijd al genoeg 'oxazepammetjes': mijn paarden. Fitness altijd wel erbij gedaan, maar sinds ik begin van dit jaar de zware krachttraining heb ontdekt na jaren heel licht of misschien gemiddeld wat aan krachtttraining aangeklooid te hebben...ik zweer erbij. Het doet niet alleen ontzettend veel voor je body, maar wat te denken van je zelfvertrouwen, je doorzettingsvermogen.

TS, ik herken je verhaal enorm. Ik ben het ook eens met Elouw : dag niet gelift, dag niet geleefd. Maar ik ga om de dag. Straks weer. Even goed op doortrainen, 20 minuutjes afsluiten op het roeiapparaat en daarna voor de rest van de cooling down mijn zwarte hengst uit de wei halen, want een buitenritje moet vandaag wel even kunnen.
 
Back
Naar boven