Overtraind? / oververmoeid?

[johnyjordaan]

Ik herken dat ook wel. Ik denk dat velen niet snappen waar je mee bezig bent. Maar kan ik mij wel voorstellen want hield me er helaas vroeger ook niet mee bezig.
En ik denk dat het bij Marloes wel wat meer op zijn plaats is dat mensen zich zorgen maken.

Omdat ze zei ,familie en vrienden hebben het er vaak wel moeilijk mee dat ik me zo vaak alles ontzeg. Het er moeilijk mee hebben dat iemand zich iets ontzegt kwam niet over als "ze maken zich zorgen" Vandaar mn reactie.

 

[Baby Olifant]

Omdat ze zei ,familie en vrienden hebben het er vaak wel moeilijk mee dat ik me zo vaak alles ontzeg. Het er moeilijk mee hebben dat iemand zich iets ontzegt kwam niet over als "ze maken zich zorgen" Vandaar mn reactie.

Ik snapte je reactie. Voor mij kwam het wel zo over door de context die er omheen staat.
Maar zit een verschil in inderdaad.

 

[Xarrow]

ik heb anorexia(gehad) .. kom van een gewicht af van 48 kilo met een lengte van 175. niet erg gezond dus .. mijn huidige gewicht van 59,5 klinkt wat beter hihi. maar uiteten gaan en spontane gelegenheden ligt nog niet erg gemakkelijk bij mij..
heb wel laatste tijd zo'n instelling van "fuck it, heb al die tijd mij alles ontzegt, dus als ik zin heb in friet o.i.d. eet ik het ook) .. maar erna heb ik er weer gruwelijke spijt van... en raak ik weer in de stress dat ik denk dat ik dik en vatsig ben enzo ( en helemaal als blijkt dat ik iets ben aangekomen) .. nu dus in een aantal maanden(4) tijd 2 kilo zwaarder geworden, en zie mezelf als iemand met obesitas in de spiegel.
mijn man vindt het ook zoooo bizar om aan te horen dat ik mezelf (blijkbaar zo vertekend) in de spiegel zie...
overal zie ik vetjes en rollen en walg gewoon letterlijk van mijn lijf, en wil graag dat ik droger wordt.. maar aan de andere kant weet ik dat het gezien mijn verleden misschien helemaal niet verstandig is zooo obsessief hiermee bezig te zijn

Ik herken het absoluut. Heb je als een therapie gehad? Sinds ik hulp heb voor mijn eetstoornis gaat het iig iets beter.

Ik denk dat je je eerst beter kan focussen op het herstellen / onder controle krijgen van je eetstoornis dan op droger worden. Maar dat is mijn mening. Want als jij droger bent... dan zie jij jezelf nog steeds als een vet varken in de spiegel en ben je nog steeds niet tevreden met jezelf. Ik denk dat we ook nooit tevreden zullen zijn met onszelf En als je je daar echt bewust van kan worden en daarmee kan leven, dan kun je wellicht ooit eens beginnen aan droger worden.

Maar ik zou me eerst focussen op een normaal eetpatroon en het uitbannen van de negatieve gedachten. En een traject daarvoor volgen kan je daar heel erg veel bij helpen.

Anorexia is geen grapje, maar dat weet je zelf ook wel 59kg is ook aan de krappe kant. Met 57kg heb je ondergewicht volgens de bmi meter.

 

[Marloesss]

Ik heb een therapie traject van 1jaar gehad. Dit heeft mij erg veel geholpen. Alleen is het blijkbaar iets waar je nooit geheel van kan genezen.
59kilo is in principe ook een goed gewicht, maar in mijn ogen komt het schrikbarend dichtbij bij het gewicht van voor mijn ziekte(65 kilo) en toen was ik ook al erg onzeker over mijn lichaam(alleen sloeg het nog niet door ) op een of andere manier wil ik daar vandaan blijven en wil ik mijn gewicht omlaag krijgen(wat helaas de laatste tijd niet erg wil lukken

Mijn ouders maken zich vooral zorgen dat ik weer terug val in mijn oude patroon. En dat ze weer moeten toekijken hoe ik letterlijk instort omdat ik zo hard bezig was met mezelf afbeulen(toen at ik niet en sportte ik extreem 7x per week2x per dag)

Ik moet een balans zien te vinden tussen sporten/gezond leven maar ook kunnen genieten op z'n tijd, zonder dat ik daar krampachtig over wordt..

De tijd zal het leren of mij dit gaat lukken, de wil is er in ieder geval

 

[Baby Olifant]

Dat je je realiseert dat er iets moet veranderen en dat je globale doelstellingen hebt gesteld zijn al twee hele goede stappen. Jou gaat het zeker lukken om hieruit te komen!

 

[SuuS141]

Ik herken dat stemmetje wel wat tegen je zegt na een cheat dat je dik/whatever bent.
Eigenlijk is t maar een gemeen mentaal spelletje en klopt voor geen meter als je logisch nadenkt.
Want hoe kan je "dik" zijn als je zoveel traint?
Bestaat niet, kan niet dus t klopt niet.
Pas sinds ik heb losgelaten wat ik allemaal moet van mezelf wb t trainen en vooral t eten boek ik echte vooruitgang, hoe fucked up is dat.

 

[Xarrow]

Ik herken dat stemmetje wel wat tegen je zegt na een cheat dat je dik/whatever bent.
Eigenlijk is t maar een gemeen mentaal spelletje en klopt voor geen meter als je logisch nadenkt.
Want hoe kan je "dik" zijn als je zoveel traint?
Bestaat niet, kan niet dus t klopt niet.
Pas sinds ik heb losgelaten wat ik allemaal moet van mezelf wb t trainen en vooral t eten boek ik echte vooruitgang, hoe fucked up is dat.

Maar het moeilijkste is juist om logisch na te denken tijdens die negatieve gedachten. Die zijn zooooooo sterk. En die maken zo ongelukkig.

Los laten

 

[SuuS141]

Maar het moeilijkste is juist om logisch na te denken tijdens die negatieve gedachten. Die zijn zooooooo sterk. En die maken zo ongelukkig.

Los laten

Nope het is echt niet moeilijk en geloof me, lees desnoods m'n log, ik was de koningin van "uh ik voel me vadsig"
Patatje gegeten-uurtje later-menn ik ben dik-volgende dag-boehoe ik ben een aangespoelde walvis
Herhaal het desnoods als een mantra in je hoofd tot je het niet meer kan horen.
Als je trouw traint enzo kán je niet dik worden van een keer patat (sushi/pizza/whatever)
Die negatieve knop heb je zelf aangezet en kan je ook zelf weer uitzetten.

 

[Xarrow]

Nope het is echt niet moeilijk en geloof me, lees desnoods m'n log, ik was de koningin van "uh ik voel me vadsig"
Patatje gegeten-uurtje later-menn ik ben dik-volgende dag-boehoe ik ben een aangespoelde walvis
Herhaal het desnoods als een mantra in je hoofd tot je het niet meer kan horen.
Als je trouw traint enzo kán je niet dik worden van een keer patat (sushi/pizza/whatever)
Die negatieve knop heb je zelf aangezet en kan je ook zelf weer uitzetten.

Die negatieve knop kun je idd uitzetten, maar daarvoor moet je je wel bewust worden van de automatische gedachten. Je moet van de snelweg naar de bijweg. En dat vergt tijd. Dat is niet iets wat je in een week oplost. Helaas. En dat is wel degelijk moeilijk.

 

[Marloesss]

Nope het is echt niet moeilijk en geloof me, lees desnoods m'n log, ik was de koningin van "uh ik voel me vadsig"
Patatje gegeten-uurtje later-menn ik ben dik-volgende dag-boehoe ik ben een aangespoelde walvis
Herhaal het desnoods als een mantra in je hoofd tot je het niet meer kan horen.
Als je trouw traint enzo kán je niet dik worden van een keer patat (sushi/pizza/whatever)
Die negatieve knop heb je zelf aangezet en kan je ook zelf weer uitzetten.

Realistisch gezien weet ik ook wel dat ik niet "dik" ben.. maar het feit dat ik 2 kilo zwaarder ben en toch ECHT wel meer spekjes op m'n lijf zie als eerst maakt me bang,boos en verdrietig. en vooral het walgen van je eigen lichaam is in het dagelijks leven gewoon verschrikkelijk. mezelf douchen en aankleden is soms al een en al drama .. laat staan bv. intiem zijn met m'n man. het krijgt op den duur een eigen leventje, en wordt met de dag erger en erger. je gaat meer letten op voeding, en krijgt in je hoofd bepaalde "verboden" voedingsmiddelen etc..
ook nu ik zoooo vermoeid en op ben, is het verschrikkelijk om toe te geven aan rust. het lukt me gewoon niet

 

[Xarrow]

Realistisch gezien weet ik ook wel dat ik niet "dik" ben.. maar het feit dat ik 2 kilo zwaarder ben en toch ECHT wel meer spekjes op m'n lijf zie als eerst maakt me bang,boos en verdrietig. en vooral het walgen van je eigen lichaam is in het dagelijks leven gewoon verschrikkelijk. mezelf douchen en aankleden is soms al een en al drama .. laat staan bv. intiem zijn met m'n man. het krijgt op den duur een eigen leventje, en wordt met de dag erger en erger. je gaat meer letten op voeding, en krijgt in je hoofd bepaalde "verboden" voedingsmiddelen etc..
ook nu ik zoooo vermoeid en op ben, is het verschrikkelijk om toe te geven aan rust. het lukt me gewoon niet

En toch moet je. Hoe hard het ook klinkt. En hoe makkelijk ik het ook opschrijf, ik weet dat het niet zo makkelijk is.

Serieus. Ga wat leuks doen met je man. Echt iets leuks. Ga een week niet sporten. Ja, dat is zwaar. Dat is echt afkicken. Maar ga het op zijn minst proberen. Jij, je man, jullie relatie... het heeft even rust nodig. En het zal je zoveel goed doen.

En ik zeg niet dat je daarbij moet gaan lopen vreten als een uitgehongerd afrikaantje van 2kg... maar laat iig je macro's los. Maak pas op de plaats.

Als je dat niet doet, gaat dit je straks eens opbreken. En daar heb je absoluut niks aan.

 

[Derksen]

Wellicht verstandiger een topic te openen op viva forum, of vraag raad aan Mona van - ik geloof - de Story. Tenzij je jezelf wel serieus neemt, en niet langer gaat 'proberen' en/ of jezelf een excuus verkoopt onder het mom 'ik heb het geprobeerd'. Gewoon doen. Tegelijkertijd aan zelfreflectie doen en bepalen wat voor jouw het grootste voordeel is van het prakkiseren zoals je doet en dat aanpakken. Maak een keuze. Jezelf gijzelen is zonde van de energie.

 

[SP1988]

Ja je kan er wel van genezen.. been there, done that, got the T-shirt..

Hoe dan ook is een lang proces. Wellicht eerst meer controle krijgen MET "verboden" voedsel a la IIFYM. Eerst op zoek naar je onderhoud en daar een tijdje op blijven. Goed slapen, leuke dingen doen en verder proberen zo min mogelijk bezig zijn met je fysiek (hoe moeilijk dat ook is).

 

[Mushral]

Eerlijk gezegd zou ik bij mensen in de cut (en zeker bij vrouwen) de weegschaal gewoon uit het raam gooien. Zeker met jouw stats zou je de weegschaal niet als leidraad moeten nemen, daar je gewicht zo fluctueerbaar is als maar kan en niet daadwerkelijk aantoont of je wel of niet goed bezig bent. Je kunt beter gewoon de spiegel gebruiken en geduldig zijn. Je stats zijn prima, dat je dat laatste beetje vet weg wilt hebben is begrijpelijk, maar hou daarvoor niet stijf vast aan je weegschaal maar gewoon aan je spiegel. Vooral geduld is een schone zaak, het laatste beetje vet dat je weg wilt werken is sowieso altijd hardnekkig en vergt tijd. Dat het niet lukt of dat je niet goed bezig bent zit zoals ik al zei waarschijnlijk vooral tussen je oren, en je weegschaal kan dat effect zeker versterken door middel van gewichtsschommelingen. Nogmaals, je stats zijn meer dan prima en ook dat laatste beetje vet zal gewoon weggaan als je doorgaat waar je mee bezig bent.

 

[Marloesss]

Eerlijk gezegd zou ik bij mensen in de cut (en zeker bij vrouwen) de weegschaal gewoon uit het raam gooien. Zeker met jouw stats zou je de weegschaal niet als leidraad moeten nemen, daar je gewicht zo fluctueerbaar is als maar kan en niet daadwerkelijk aantoont of je wel of niet goed bezig bent. Je kunt beter gewoon de spiegel gebruiken en geduldig zijn. Je stats zijn prima, dat je dat laatste beetje vet weg wilt hebben is begrijpelijk, maar hou daarvoor niet stijf vast aan je weegschaal maar gewoon aan je spiegel. Vooral geduld is een schone zaak, het laatste beetje vet dat je weg wilt werken is sowieso altijd hardnekkig en vergt tijd. Dat het niet lukt of dat je niet goed bezig bent zit zoals ik al zei waarschijnlijk vooral tussen je oren, en je weegschaal kan dat effect zeker versterken door middel van gewichtsschommelingen. Nogmaals, je stats zijn meer dan prima en ook dat laatste beetje vet zal gewoon weggaan als je doorgaat waar je mee bezig bent.

Ja weegschaal wegdoen heeft mijn man ook al regelmatig gezegd. maar is moeilijker dan je denkt.
Hoe zie je mijn stats dan? ik vindt dat mijn gewicht (veel) teveel is, en dat er zeker wel een kilo of 3 af mag.
ik zit ook zo in dubio. Ik ben zo vermoeid en gestresst, dat ik soms wel eens denk .. zal ik dit jaar gewoon maar gewoon voor lief nemen. dan loop ik dit jaar maar wat minder strak, maar is misschien wel beter voor mn lichaam. (krijgt het wat rust)
maar het volgende moment zie ik mezelf weer in de spiegel en dan denk ik weer neeee ik MOET cutten.