Column Topic

[apfelstrudel]

"The Portugal Post Special – Frans Timmermans: de mens, de mythe
Bij het afscheid van onze razende diplomaat"

http://politiek.tpo.nl/2016/05/07/portugal-post-special-frans-timmermans-de-mens-de-mythe/

Geniaal geschreven stukje

 

[mat]

Artikel uit mijn communistisch kameradenblad, maar is enkel voor betalende lezers...

Arnon Grunberg op de sofa bij psychoanalytica Iki Freud.
[...] Als de moeder een angstige, ongeruste vrouw is, wil zij vaak bevestigd zien dat haar kind haar nodig heeft. Nou, die baby voelt natuurlijk dat de moeder die behoefte heeft. En wat doet die baby dan? Die wordt vijf keer per nacht wakker, zodat zijn moeder op zijn kamer kan komen en dan is de moeder gerustgesteld. [...]

wat lul je

Omgekeerde wereld dit. Alsof een baby het bewustzijn heeft om die drang van moeder aan te voelen en daar zelfs zo op te reageren dat hààr noden vervuld worden Ongeruste moeders gaan in eerste instantie bij het minste gekrijs hun mormel checken, opnemen, 1000 keer vragen wat er scheelt alsof het ooit zou antwoorden. Lichamelijk contact en stemgeluid van mama is leuk voor de snotbuil, dus gaat hij simpelweg heel vaak huilen om die bekrachtiging telkens te krijgen. Dom wijf.

Dat er nog mensen zijn die achter psychoanalyse staan... Als er iets niet in het plaatje past, wordt het genegeerd of afgeschreven als 'weerstand'... Zo'n gezwam maakt me echt p(en)isnijdig.

 

[Stephen Graham]

interview met een columnist. Mag die Dijkgraaf wIl

 

[Struggle]

Nee! Alsjeblieft geen partij met Jan Roos, wat een windbuil is dat.

 

[Derksen]

http://politiek.tpo.nl/column/aan-hedendaagse-bners-mafia-cosa-nostra-fatsoenlijke-elite/


Aan de hedendaagse BN’ers-mafia, cosa nostra van ‘fatsoenlijke’ elite
'Symptoom van decadente principeloze selfieminded narcistensamenleving aan rand van afgrond'

Aan de BN’ers-mafia, de cosa nostra van kunstenaars, cultuurtypes, mediamakers, radio/tv-programmamakers en al die andere zogenaamd ‘fatsoenlijke’ elite die via de NPO (en RTL Late Night) dagelijks hun moralistische terreur over de afgestompte burger uitschijten en nu dus weer menen dat een voor kinderen zo leuk programma als het Sinterklaasjournaal radicaal moet veranderen.

Afgezien van de volstrekt megalomane en pathetische gedachte dat ‘televisie- en mediamakers’ kennelijk degenen moeten zijn die dergelijke oproepen plaatsen (over iets volstrekt triviaals als Zwarte Piet, mind you, het gaat niet bepaald om het bestrijden van kinderkanker of de positie van kinderen in Bangladesh) en een béétje mediamaker dus zelf ook nog wel had kunnen inzien dat dit het zoveelste ‘kijk-ons-eens-deugen-initiatief’ is van hele en halve gare ‘TV-makers’ annex ‘BN’ers’ die kennelijk steeds minder te doen hebben (in Godsnaam, het hoeveelste manifest/oproep/open brief/initiatief/petitie van ‘kunstenaars’ en ‘mediamakers is dit niet?)

Moraaltheologische verzetshelden
Als het eens een keer niet gaat om hun eigen subsidie dan gaat het wel om een ander initiatief waarmee met minimaal gejammer maximaal effect kan worden gesorteerd (want ‘anders gaat de beschaving kapot/rijden er weer treinen naar Auschwitz/wordt de kloof vergroot/keren we terug naar de jaren 30 vorige eeuw/wordt Wilders in de kaart gespeeld/hebben onze kinderen geen toekomst meer’) is de vraag natuurlijk waarom een in meerderheid lelieblanke subsidieverschalkende Gooische grachtengordel het meent te moeten opnemen voor de gekwetste kleurling die, kennelijk, niet voor zichzelf kan spreken. En dat terwijl je nou ook niet bepaald kan zeggen dat Quinsy Gario, Anousha Nzume, Humberto Tan en Sylvana Simons zelf niks voor elkaar krijgen, is het wel?

Nee hoor, het paternalistische neokolonialisme zit kennelijk nog altijd diep in de genen van de fatsoenlijke blankmens verankerd: die arme onderdrukte zwartjes toch, daar moeten we voor blijven opkomen, zelf zijn ze namelijk onderontwikkeld en bovendien worden wij, de kunstenelite, slimme, creatieve, originele, moraaltheologische verbindende verzetshelden dat we zijn, betaald om te spreken voor alle kwetsbare groepen zoals daar zijn zwarten, moslims, allochtonen en natuurlijk vluchtelingen. Veel vluchtelingen. Heel veel vluchtelingen.

Witmensengejammer
Serieus: was ik Quinsy Gario met zijn Black Panthers dan had ik me nog meer vernederd gevoeld door dit soort neo-koloniale slavendrijvende arrogante pathetische maar gratuite witmensengejammer dan door die hele Zwarte Piet. Alsof je in Nederland van alles voor elkaar kunt krijgen als kleurling, maar je vooral nooit mag vergeten dat er maar één iemand altijd het laatste woord zal houden: de blanke elite.

Lekker wel trouwens: in je strijd tegen Zwarte Piet worden vertegenwoordigd door Erik van Muiswinkel, iemand die tig jaar lang als blackface maximaal zijn zakken heeft gevuld. Met zulke vrienden heb je als Zwarte Piet-bestrijder geen vijanden meer nodig.

Maar straks, over een paar maanden, gaan 80 van die 90 huiliehuilie-ondertekenaars wel weer gezellig met hun kids Sinterklaas inclusief Zwarte Piet vieren. Zo zijn we dan ook wel weer. Een openlijk statement is leuk zolang het openlijk is – kan iemand nog een schijnwerper op het podium richten? – maar het is nog wel een beetje moeilijk aan Sterre van drie en Bickel van vier uitleggen dat pappa en mamma Zwarte Piet hebben vermoord en dat er daarom ineens alleen nog maar regenboog- en stroopwafelpieten in het Sinterklaasjournaal zijn te zien.

Inflatie
Nederlandse kunstenaars, tv-makers, BN’ers, cultuurdragers, theatermakers/professioneel Wilders-haters, schrijvers/fondsbetaalde politiek correcten…het is in krap twintig jaar tijd een smakeloos, walgelijk zooitje laaielichtende clichématige eenheidsworst geworden. Een erbarmelijke troep meesmuilende kontenlikkers, schouderkloppers, bruine arm-halers, fantasieloze creativiteitslozen, cynismevrije bange veiligvoelers, tweeverdienende burgerlijke bakfietsrijders op weg naar een prijzengala en OSM-instandhouders. Dankzij dit soort kunstenaars en BN’ers is straks alles wat nog enige werkelijke inhoudelijke waarde had volledig verdampt door de inflatie die BN’ers in hun niet aflatende zucht naar morele bevrediging hebben gecreëerd op de inmiddels bloedeloze markt van kunst, cultuur, filosofie en vrije gedachten.

Kijk ze eens dapper strijd leveren! Ze doen ondertekende oproepen aan televisieprogramma’s! Welk een rebels lef! Welk een progressieve controverse! Wat een helden! Wat een strijders! Met hun poten in de modder en hun knieën in het bloed bestormen ze, met ware doodsverachting, de barricades van de NTR (lol) om aan het échte leed een einde te maken! Wat een helden! Fuck 100 jaar Verdun! 100 jaar Nederlandse BN’ers die de strijd aangingen tegen Zwarte Piet in het Sinterklaasjournaal!

Sonst, noch etwas?
Nu we het er toch over hebben: waar blijft eigenlijk die oproep van BN’ers om eindelijk de zorg voor bejaarden eens te verbeteren? Waar blijft dat manifest tegen vrouwenonderdrukking binnen, zeg, de islam? Kunnen 100 TV-makers niet een keer een week vrijwilliger worden in een azc? Of elke maandag eten uitdelen in huize Avondrood? Zijn de extra kamers in de met belastinggeld bij elkaar verdiende Gooi-villa’s voor de opvang van daklozen en vluchtelingen op wellicht? Al eens gratis je talent gebruikt voor de aan heroïne verslaafde minderjarige verschoppelingen in een Braziliaanse favela? Kunnen de BN’ers en programmamakers misschien hun Macht Der Verbeelding bundelen om eindelijk eens een einde te maken aan de niet normaal functionerende rechtstaat? Iets doen tegen het uitblijven van antwoorden inzake de MH17-ramp? De woningnood? De discriminatie van PVV-stemmers? De consequent te lage straffen van ernstige misdaden? De onmogelijkheid om als gemiddelde burger nog aangifte te doen van (auto)-inbraak, bedreiging of zinloos geweld? De wetenschap dat er elke dag twee NS-medewerkers met geweld worden geconfronteerd? Het feit dat er inmiddels recentelijk 25 mensen zijn geliquideerd in Amsterdam en dat er nog altijd nauwelijks verdachten in beeld zijn? Dat jullie collega-TV-makers van Powned soms alleen nog met beveiliging journalistiek kunnen maken alleen omdat ze van Powned zijn? Dat de medische missers zich opstapelen, dat goede zorg een uitzondering is in plaats van een regel terwijl er nog steeds te veel managers zijn die te veel verdienen, ondanks gemaakte afspraken? De onophoudelijke hoeveelheid zinloos megalomaan vastgoed van ROC’s, HBO’s en universiteiten en de omgekeerd evenredige kwaliteit van het onderwijs?

Herkauwen van uitgekauwde onderwerpen
Misschien eens een oproep doen aan journalisten, media en politici gewoon eindelijk hun werk te gaan doen inplaats van het eeuwige herkauwen van reeds uitgekauwde onderwerpen waarmee het lekker makkelijk scoren is vanaf de zijlijn? Al eens met z’n honderden koffie gedronken met Pieter Omtzigt, Harm Beertema of Ronald van Raak om te vragen hoe frustrerend het is als één van de weinige politici tussen 147 neuspeuterende carrièrejagers te zitten? Al eens gesproken met 90 kankerpatiënten die het medicijn dat hun leven met drie maanden kan rekken, zodat ze nog iets langer bij hun gezin kunnen zijn, niet krijgen omdat hun verplicht particuliere zorgaanbieder het niet wil betalen, omdat anders Rene van Boxtel elk jaar teveel van zijn salaris moest inleveren? Al eens aan Ebru Umar, Annabel Nanninga, de nabestaanden van Theo van Gogh, Max Pam, Arnold Karskens en die honderd anderen gevraagd wat het met hún doet, elke dag te worden uitgemaakt voor vrijwel alles wat kwaadaardig, dodelijk of smerig is? Ooit contact opgenomen met de nabestaanden van door dronken egoïsten doodgereden kinderen die lijdzaam moeten toezien hoe de moordenaar van hun kind door een falend rechtssysteem weer de straat op en in de auto wordt gestuurd?

Laffe lakeien, doorzichtige jokers
Nee. Er zijn duidelijk andere hele echte serieuze problemen. In Nederland maakt de NTR namelijk een programma met een traditioneel kinderfiguur. Te wapen! Te paard! Eindelijk kunnen we zien wat kunst en cultuur echt betekent! Ons Soort Heiligen! Open de Ivoren poorten, we komen er aan! Is er wel parkeerruimte voor onze hybride Volvo?

Laffe lakeien. Doorzichtige jokers. Natte kranten. Zelfs het begin van betrokkenheid wordt nog door helemaal niemand geloofd. Wat denk je nou, dat het stelselmatig uitgekotste en al tientallen jaar door NPO-BN’ers geteisterde publiek niet doorheeft hoe moreel, spiritueel en innerlijk leeg jullie inmiddels zijn? Dacht je nou werkelijk dat niemand die nauwelijks verholen maar zo herkenbare vluchtige ijdelheid niet doorheeft? Zelfs op afstand kun je de dampende en walmende eigendunk al ruiken.

Eenzaamheid en frustratie
Alsof het domme volk de geur van eenzaamheid en frustratie niet kent. Alsof het dagelijkse podium van DWDD, Pauw, nrc.next en RTL Late Night jullie ziel daadwerkelijk heeft getranscendeerd naar status van Übermensch. Doet het pijn, elke dag die blik in de spiegel, de aftakeling van ouderdom en menselijkheid te moeten aanschouwen, hoeveel applaus je ook hebt weten te vergaren met laffe voorverpakte propaganda en emotiemarketing? Slaapt het slecht, de wetenschap van onoverwinbare onvolmaaktheid? Welkom bij de mensheid. Het enige verschil tussen jullie en het volk waar jullie zo op kotsen is dat het hoog in jullie ivoren torens kouder is en vaker tocht.

Stelletje eliteracisten! TV-makers, kunstenaars, BN’ers, cultuurtypes…ze zijn juíst de reden om PVV te stemmen. Om tegen het aanhoudend racisme, uitsluiting, polarisatie en arrogant regentesk moralisme door BN’ers te kunnen strijden. Om te ontsnappen aan de steeds verstikkender morele dictatuur van de immer wildgroeiende BN’er. Om nog te kunnen zeggen wat er te zeggen valt, als de kakofonie van infantiel gebazel en geneuzel door een zichzelf steeds vetter mestende BN’ers-elite even stilvalt.

Luister goed
Luister goed: iedereen die heeft meegetekend aan die brief is een dwaze sukkel. Een zombie in zijn eigen geestelijke dodenrijk. Een dorre hersenloze in dienst van versleten maar geïnstitutionaliseerde hypocriete zelfverheerlijking. Een stuitend symptoom van de decadente principeloze selfieminded narcistensamenleving aan de rand van de afgrond. Een afgrond waar jullie al zo lang in staren dat je niet eens hebt gemerkt hoe die afgrond terugstaarde.

Het leed van de zwarte medemens misbruiken voor je eigen morele bevrediging. Je zou het kwaadaardigheid moeten noemen als het niet zo diep bedroevend was.

- [Link niet meer beschikbaar]

 

[Derksen]

Braaksels

"De consulair medewerkers die me wekenlang bijstonden in Turkije reageerden verbaasd: „Je kunt dus in Nederland met een dubbele nationaliteit Tweede Kamerlid, staatssecretaris en burgemeester worden?” Dat je in Nederland met een dubbele nationaliteit zelfs koningin kunt worden, was ze blijkbaar ontschoten.

Geen land zo gul met kansen voor haar inwoners als Nederland. Geen land zo gul met gelijke rechten voor haar inwoners als Nederland. Geen land zo gul met het wegwuiven als westerse vrijheden voor haar inwoners als Nederland.

Alleen in een land als Nederland kan een vrouw als Khadija Arib voorzitter worden van het belangrijkste democratische orgaan dat we kennen: de Tweede Kamer. Alleen in een land als Nederland kon een vreemde vrouw als mijn moeder uitgroeien tot een gerespecteerd lid van de Rotterdamse medische gemeenschap. Alleen in een land als Nederland kan een islamitische man van Marokkaanse komaf burgemeester van Rotterdam worden. Alleen in een land als Nederland kan Nebahat Albayrak een zware functie bij Shell vervullen. Alleen in een land als Nederland kon een man als Pim Fortuyn zonder enige terughoudendheid aan zijn ambitie werken om premier van dit land te worden.

En toch zijn er mensen in dit land die hun bestaansrecht ontlenen aan de term discriminatie.

Die léven voor de term discriminatie.

Het zijn mensen die vergeten welk land ze de kans heeft geboden de persoon te worden die ze zijn. Mensen die te zwak zijn om hun eigen tekortkomingen te erkennen en daarom wijzen naar de ander. Hullie hebben het allemaal gedaan, hullie. Dat die ‘hullie’ ze geen strobreed in de weg heeft gelegd omdat ze een andere kleur hebben, hun wieg in een ander land stond of ze gelovig – lees moslim – zijn, ontkennen ze. Het zijn mensen die niet durven te erkennen dat ze het in dat andere land nooit zover geschopt zouden hebben als hier, in het van discriminatie en racisme doordrenkte Nederland. Ondertussen zijn ze wel zo realistisch genoeg om in Nederland te blijven in plaats van naar dat andere land te gaan – dat ze daar pas écht uitgekotst worden, hun dubbele nationaliteit en kleur ten spijt, weten ze maar al te goed.

Nederland biedt iedereen de kans om mee te doen, ongeacht kleur of afkomst, seksuele of gelovige voorkeur. Geen land zo genivelleerd als Nederland (heus, vaak genoeg is dat geen zegen), geen land zo open voor de vreemdeling. Zelfs als het gaat om twee boze Nederturkjes die allerlei andere streepjes-Nederlanders proberen te voeden in hun afkeer voor Nederland. Ze vergeten daarbij dat álles wat ze vandaag zijn, álles wat ze vandaag doen, álle kansen die ze vandaag en morgen ook krijgen, komt omdat ze in Nederland zijn opgegroeid, in Nederland onderwijs hebben gehad, in Nederland gewerkt hebben en door Nederlanders omringd zijn geweest.

Ook deze mensen staat het vrij om hun ongenoegen over ons Nederland, over ons uit te braken. Maar waarom zouden wij de braaksels van deze kortzichtige mensen met hun dubbele nationaliteit serieus moeten nemen?"

- Ebru Umar
http://www.metronieuws.nl/columns/2016/05/braaksels

 

[mat]

Van dezelfde man;

Eind 2015 stonden er wel nog 7.347 jongeren op een wachtlijst. Dat is een lichte daling tegenover de 7.427 eind 2014.

Lekker 80 weggewerkt. Vandeurzen komt dan trots met z'n hervorming voor NOG EENS 26 extra plaatsen

 

[tymboo]

Die Bert Brussen is echt niet helemaal in orde

 

[mat]

Betere financiering moet jeugdhulp helpen, maar dat is niet het enige antwoord.
Matthias Somers is filosoof en parlementair medewerker van Freya Van den Bossche (sp.a).

Je kind valt ongelukkig en breekt zijn been. Op de spoeddienst moeten ze je teleurstellen: ze krijgen maar middelen om honderd gebroken benen per jaar te behandelen, en helaas is je kind nummer 144. Zet je naam maar op de wachtlijst: misschien komt er volgend jaar een plekje vrij. Onwaarschijnlijk? Voor wie op zoek is naar jeugdhulp realiteit (DM 7/6).

Meer dan 14.000 kinderen hebben volgens de overheid nood aan en recht op gespecialiseerde hulpverlening - vergelijk het met de hulp waarvoor je naar een ziekenhuis moet. Desondanks krijgt meer dan de helft van die jongeren die hulp niet. Zij belanden voor langere tijd op een wachtlijst. Bijna 800 kinderen die intensieve, ingrijpende hulp nodig hebben wachten gemiddeld zelfs al 1.366 dagen op hulp. Dat is vier jaar lang rondlopen met een gebroken been of een onbehandelde chronische ziekte, omdat geen enkel ziekenhuis de tijd en de middelen krijgt om u te behandelen.


Volgens Bart Eeckhout is meer financiering niet het juiste antwoord, precies omdat zoveel kinderen niet geholpen worden. Het budget verdubbelen is niet haalbaar, zo beslist hij (DM 7/6). Maar draai het even om: je kunt niet iedereen die zijn been breekt helpen met de helft van het huidige budget. Ook niet, zoals Eeckhout suggereert, wanneer de overheid iemand met een gebroken been geld zou geven om hulp aan te kopen in het ziekenhuis, in plaats van het ziekenhuis zelf te financieren. In beide gevallen moet je voldoende middelen vrijmaken, en dat gebeurt voor de jeugdhulp niet.

Het lijkt wel alsof jeugdhulpvoorzieningen baden in weelde, omdat ze er via de zuilen in zouden slagen alle middelen naar zich toe te trekken om te investeren in 'dure bakstenen' in plaats van in de jongeren zelf. De realiteit is anders: de overheid beknibbelt al jaren op hun werking, terwijl veel voorzieningen hemel en aarde bewegen om meer jongeren te helpen dan voor wie ze de middelen krijgen; sponsoring moet de gaten vullen.

Bovendien zal elke voorziening die gespecialiseerde hulp aan kinderen aanbiedt pleiten voor meer investeringen in de minder intensieve en minder ingrijpende rechtstreeks toegankelijke hulp (zeg maar de huisdokter), waarmee je kunt vermijden dat situaties escaleren en kinderen onnodig bij hen terechtkomen - al was het maar omdat ze zelf de toestroom van kinderen die altijd intensieve en ingrijpende hulp nodig zullen hebben nu al niet aankunnen. Dat die investeringen niet gebeuren, is niet de schuld van de verzuiling. Het is een keuze van de overheid, een politieke en maatschappelijke keuze. De stem van kwetsbare kinderen klinkt blijkbaar te stil om het vanzelfsprekend te maken dat de middelen de noden volgen.

Dat wil niet zeggen dat een betere financiering het enige antwoord is. Zo verdubbelde op twintig jaar tijd het aantal kinderen dat in de jeugdhulp terechtkwam omwille van een verontrustende opvoedingssituatie. Zolang we de oorzaken van die explosie aan hulpvragen niet weten aan te pakken, komen we nergens. Dat is, helaas, eenvoudiger gezegd dan gedaan, al was het maar omdat een eenduidige verklaring ontbreekt. Individualisering, een lagere maatschappelijke tolerantie voor 'probleemgedrag', het groeiend aantal kinderen dat in kansarmoede opgroeit: al deze factoren spelen een rol. Met goedbedoelde imagocampagnes alleen komen we er dan niet. Laat een meer effectieve aanpak van gezinsarmoede alvast een begin zijn.

ben e beetje vurlieft denkek :$

Wat dan die gespecialiseerde hulp betreft, lag het aantal aanmeldingen in 2015 met 14.307 stabiel. Eind 2015 stonden er wel nog 7.347 jongeren op een wachtlijst. Dat is een lichte daling tegenover de 7.427 eind 2014. De noden blijven dus hoog. "Maar dat betekent niet dat er voor hen geen hulp aanwezig is. Vaak hebben zij al een vorm van begeleiding", aldus Stefaan Van Mulders van Jongerenwelzijn.

Ja, ze staan net op de wachtlijst omdat die hulp niet de juiste is, dikke mehool Die 'verkeerde' begeleidingen blijven dus ook bezet door de wachtlijsten. Hoe hij dat over z'n lippen krijgt terwijl hij de verhalen van dichtbij meemaakt...

 

[mat]

Vandeurzen strikes again...

Wie in de zwaar bewaakte jeugdinstelling van Everberg wordt opgesloten, zal in de toekomst pas na een maand opnieuw voor de jeugdrechter verschijnen.

Vandaag verschijnt een jongere na vijf dagen in de ‘jeugdgevangenis’ van Everberg weer voor de jeugdrechter. Die beslist dan over de verdere plaatsing. Het systeem is vergelijkbaar met dat van volwassen verdachten die binnen de vijf dagen na hun aanhouding voor de raadkamer verschijnen, waar wordt beslist of iemand in de gevangenis moet blijven.

Vlaams Minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) trekt die termijn voor jongeren van vijf dagen op naar een maand.

‘Dat biedt meer rechtszekerheid’, zegt hij. ‘De jongere weet dat hij minimaal een maand in de instelling zal verblijven. Het biedt ook de mogelijkheid om de eerste aanzet tot hulpverlening te nemen. En het is goed voor onze organisatie en efficiëntie.’

Dat heeft werkelijk geen enkele meerwaarde, integendeel. De enige reden is dat justitie het tempo niet meer aankan, dus gaan we maar even de zittingen uitstellen

Is trouwens een flagrante inbreuk op de rechtspositie van de minderjarige.

 

[mat]

Kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen is kritisch voor het voornemen van de Vlaamse regering om jongeren meteen voor een maand op te sluiten in de ‘jeugdgevangenis’ alvorens ze weer voor de jeugdrechter moeten komen.

De Raad van State had al gewaarschuwd dat de fundamentele rechten van jongeren worden geschonden, en Vanobbergen sluit zich bij die kritiek aan. ‘Hoe verzeker je de rechtspositie van jongen, bijvoorbeeld hun recht op onderwijs? Wij hebben daar een grote bezorgdheid over’, zegt Vanobbergen.

Daar gaan we al. Beetje minderjarigen de dupe maken van een justitie in geldnood en dan nadien janken dat de wachtlijst van Everberg te lang wordt. Idioot.

 

[mat]

Ga maar eens effectief een relevante column posten ipv spam
Dit is waar het eigenlijk om draait, niet toevallig een partijgenoot van Vandeurzen.

'Beste minister van Justitie Koen Geens, u bent formidabel'

Mijnheer de minister,

Luister alstublieft niet naar het geklaag van het personeel van de rechtbanken, noch naar het gejammer van de gevangenisdirecteurs en de ergernissen van de advocaten, en nog minder naar de woede van de gevangenisstakers of de wanhoopschreeuwen van de gevangenen en hun naasten: al die mensen die tegen uw drastisch besparingsbeleid te keer gaan, van de hoogste magistraten tot de fietsendief in zijn cel, hebben simpelweg uw grootse plannen niet begrepen.

En u mag zoveel uitleg geven als u wilt, met uw aangeboren zin voor dialoog en uw legendarische hoffelijkheid, ze zullen er nooit iets van begrijpen, want ze zijn eenvoudigweg niet in staat uw scherpe zin voor moderniteit te vatten.

Uw doel is nochtans duidelijk: moderniseren is in uw ogen de structuren uit elkaar halen die de ontwikkeling van het kapitalisme remmen. Vanuit dat oogpunt zijn alle belastingen die op winst geheven worden voor de noden van de gemeenschap uiteraard verspilling. Daardoor is de sanering die u aan justitie oplegt heilzaam.

En wat kunt u beter doen dan de rechters een slecht zelfbeeld aan te meten en de advocaten de mond te snoeren wanneer u de dure en voor iedereen toegankelijke justitie wil beteugelen? Door alle spelers van de rechterlijke instelling te proletariseren maakt u een einde aan een machtsevenwicht dat in een moderne maatschappij geen zin heeft! Zo leert u aan de kleine man dat die beter zijn wonden likt in plaats van de rechtbanken te overstelpen met werk.

Afschrikeffecten
Uw strategie is opzienbarend efficiënt. En op het gebied van tactiek kunt u al pochen met een aantal mooie pluimen op uw hoed! U bent erin geslaagd om op brutale wijze een reeks wetten op te leggen die de mensen moeten afschrikken een beroep te doen op de rechtbanken. Dat zal de werklast van de magistraten verlichten en het is niet erg als dat ook het belang van dat werk vermindert.

Dankzij uw wetten gestemd onder het embleem van de moderniteit, maakt u de toegang tot Justitie duurder en moeilijker, met enkele slim bedachte valstrikken en een parcours vol hinderlagen. Zo zal bijvoorbeeld iemand die de datum van een strafrechtelijke zitting vergeet zich niet meer kunnen verzetten, en wie naar Cassatie wil, zal zich zo erg moeten wringen dat hij twee kansen op drie heeft om te falen.

Likkebaardende kiezers
En het Assisenhof hebt u zeer snel naar de vergeetput gestuurd. Justitie is zwaarlijvig en moet op dieet: proficiat! Maar uw kunstwerk zijn de gevangenissen. Ook al bent u vriendelijker en innemender dan Margaret Thatcher, uw hardvochtigheid en onbuigzaamheid volgen haar voorbeeld en net als haar hebt u begrepen dat hoe harder u bent met de boefjes die u in de gevangenis kreeg, hoe meer uw kiezers likkebaarden, ondanks een laks bevonden justitie. Wat de bewakers betreft, een soort van hedendaagse mijnwerkers, u weet dat hun lot niemand iets kan schelen. En, kers op de taart, u bewijst dat uw politiek de goede is aangezien de stakers geen Vlamingen zijn.

Slachtoffers onder het puin van justitie
Ook al wint u op alle vlakken, ook al krijgt u iedereen met de staart tussen de benen respectievelijk terug in de gevangenissen, de justitiepaleizen en de administratiekantoren, toch vrees ik voor u: denkt u dat - wanneer we onder het puin van de sociale democratie en zelfs van de democratie tout court, de slachtoffers van de vernietiging van Justitie zullen tellen - u elk schuldgevoel kunt wegvegen en al hun offers kunt opofferen op het altaar van het economisch succes (wat in de zakenwereld waaruit u komt betekent de rijken nog rijker maken) en zonder een spier te vertrekken aanvaarden dat u meewerkt aan een schurkenstaat?

Jean-Marie Dermagne is voormalig stafhouder, advocaat van de Liga voor Mensenrechten en woordvoerder van het SAD (Syndicat des Avocats pour la Démocratie)

 

[mat]

In plaats van jongeren pas na een maand opnieuw voor de jeugdrechter te laten verschijnen, is het misschien een goed idee de fysieke zitting bij de jeugdrechter na vijf dagen te vervangen door een videoconferentie. Dat suggereert Vlaams parlementslid Lorin Parys (N-VA).

Volgens Parys zouden zo’n videoconferenties zowel voldoende rechtwaarborgen bieden voor de jongeren als zorgen voor een betere efficiëntie. Jaarlijks besteedt de gesloten instelling De Grubbe in Everberg 231.000 euro aan taxi’s om jongeren naar de jeugdrechtbank te vervoeren.

Parys probeert ook nog eens te scoren Alleen jammer dat dat voorstel al in 2010 door het Kinderrechtencommissariaat werd afgeschoten.

Fucking poppenkast ook. Braakneigingen.

 

[Derksen]

Hans Jansen - Vervanging

"De elite van de Europese Unie vindt de bevolking van de EU ongeschikt voor de EU. Die bevolking heeft maar koue kak en luistert naar Bach, de Beatles en Beethoven, terwijl ConchitaWurst de ware top van de EU-cultuur belichaamt. Wurst wordt dan ook uitgenodigd om officiële EU-feestelijkheden met zang en dans op te luisteren. Het gevoel dat de huidige Europeanen niet deugen en maar beter vervangen kunnen worden, is onder de mannen en vrouwen van de bestuurselite van de EU alledaags en onomstreden. De EU-bovenbazen gaan ervan uit dat de dobbernegers, of eigenlijk migranten in het algemeen, kunnen helpen bij dat vervangen. Het idee van een volk ‘vervangen’ zit ook in de koran. [Link niet meer beschikbaar] stelt dat een volk dat zich niet gedraagt naar de wensen van God, vervangen zal worden. Nu, Europa leeft niet volgens de door God gegeven geboden. Europa is ontuchtig en aan de drank. Europa en Amerika, menen de beroepsmoslims, ‘voeren koloniale oorlogen tegen de islam, al sinds de kruistochten’. Er wordt in het Westen soms openlijk kritiek geleverd op Mohammed, de koran en de sharia. Er zijn in het Westen zelfs mensen die waarschuwen voor de sharia. Wel heb je ooit. Verdelging van volkeren die zulke dingen toelaten, zou een goede, islamitisch-koranische straf zijn. Eigenlijk is er geen straf erg genoeg voor wie zich verzet tegen de wil van God. Zouden de asieleisers die uit de islamitische landen aan komen dobberen dit soort redeneringen, die in de preken in de moskee steeds weer terugkomen, nooit gehoord hebben?

De EU en de asieleisers zijn het dus helemaal eens: de bevolking van de EU moet vervangen worden. De EU stuurt dan ook schepen naar de Middellandse Zee om zo veel mogelijk dobberaars te redden en Europa binnen te loodsen. Tegelijkertijd streeft de EU naar maximale publiciteit voor haar eigen goedmenselijkheid, om daarmee zo veel mogelijk mensen te verleiden tot het wagen van een gokje: verzuipen bij Malta of naar Meppel met een uitkering.

Ook de bijbel kent een soort vervangingstheologie. Wanneer het volk van God oorlogen verliest, stellen de bijbelse profeten (achteraf, dat dan weer wel) dat God zijn volk heeft gestraft voor het veronachtzamen van zijn wetten. Het is hiervandaan maar een klein stapje naar de voorspelling, zeg maar de profetie, dat een volk dat niet leeft naar Gods wil daarvoor gestraft zal worden. Die straf is: afgeschaft worden, verdwijnen. Ook allerlei passages in het Nieuwe Testament kunnen opgevat worden als oproepen tot een ‘vervangingstheologie’, waarbij dan de joden worden ‘vervangen’ door de kerk en de christenen. Zoals, volgens de islam, het christendom op zijn beurt vervangen is door de islam. En het wasmiddel Radion door Robijn.

De christelijke vervangingstheologie loopt vaak uit op ordinair antisemitisme. De islamitische vervangingstheologie loopt vaak uit op ordinaire haat jegens wie (nog) geen moslim is. De vervangingstheologie van de EU loopt vaak uit op ordinaire haat tegen de Europeanen die van huis uit Europeaan zijn en dat willen blijven omdat zij zich het meeste thuis voelen in de westerse (post-)christelijke cultuur.

De groep van volkeren die, volgens de EU, moet worden afgeschaft: daar horen wij bij. Een kansloos beleid, denkt u nu misschien, wie wil er nu zijn eigen volk afschaffen, maar de politici in de lidstaten geven de EU-kopstukken altijd graag gelijk. Doen ze dat in afwachting van hun promotie naar het Mekka of het Medina van de EU? Hoe het ook zij, het beleid van de nationale politici in de lidstaten wordt steeds meer pro-EU en steeds meer anti-Europa. Landelijke politici worden kundig overtuigd en verleid. Maar er is nog hoop. Zowel in Frankrijk als in Duitsland zijn boeken verschenen die bestsellers zijn geworden waarin de auteurs geërgerd het tegendeel van de EU-ideologie hebben betoogd: dat Duitsland c.q. Frankrijk als natiestaat helemaal niet moeten worden afgeschaft.

Bedoeld of onbedoeld leidt de massamigratie naar Europa tot het vervangen van de bevolking en het onder druk zetten van de Europese aboriginals. De immigranten hebben, ondanks alle rondzoemende misinformatie, een fijn gevoel voor het cruciale verschil tussen the West en de rest. Dat verschil zit hem in de bestaanszekerheid die Europa op kosten van de belastingbetaler aan elke binnenkomer biedt. Probeer even te bedenken wat er met u gebeurt als u zonder cash of creditcard op een Afrikaanse, Aziatische of Arabische (lucht)haven aankomt. In de tweede plaats zien de nieuwkomers de Europeanen als sufkoppen die makkelijk te bedriegen zijn, zwakkelingen die een slecht en zondig leven leiden. En de migranten willen, precies zoals de EU-elite al hoopte, de aboriginals graag vervangen.

Weinig instellingen lokken zo veel verdrinking, dood en cultuurstrijd uit als de EU. Schrijftafeldoodknuffelaars. De dobbernegers en de Europeanen zijn er het slachtoffer van."

 

[mat]

Leerlingen die stoer doen en populair worden bevonden door hun medeleerlingen, komen vaker in conflict met hun leerkracht, wat een negatieve invloed kan hebben op hun schoolloopbaan. Dat schrijft De Standaard op basis van een doctoraat aan de KU Leuven.

Steven De Laet onderzocht in zijn doctoraat de invloed van affectieve relaties in de klas op het welbevinden van leerlingen. Hij volgde drie jaar lang bijna 600 leerlingen uit het lager en meer dan 1.100 leerlingen uit het secundair onderwijs.

Uit zijn onderzoek blijkt dat wie zijn populariteit probeert te vestigen via negatief en uitdagend gedrag, ook vaker in de clinch geraakt met de leerkracht. Dat kan bovendien zijn of haar verdere schoolcarrière schade berokkenen. Het blijkt ook dat wie conflicten zoekt door middel van agressie dat ook doet om het aanzien bij medeleerlingen te verhogen. Daar dient ook het conflict met de leerkracht toe. "Als die op de provocaties ingaat, kan de leerling die uitdaagt, aantonen: mijn dominantie strekt zich niet alleen uit over de klasgroep maar ook over de leraar", aldus De Laet.

Zo. Goed dat je daar 3 jaar onderzoek aan besteed hebt

 

[Derksen]

Niet echt column maar waar anders te plaatsen...

"Powerquotes van mevrouw Hirsi Ali. Een appèl aan de bakfietsmoeders die denken dat muntthee multicultuur is. Aan de 4.0 feministes met rozespeelgoeditis. Aan de safespace-mutsjes met genderkeuzestress. Aan de refugees welcome- brigades die aanranding minder vrezen dan zeep, een bikiniwax en wat lippenstift. Aan de babyboomende fatsoensmatriarchen. Aan de Twitterpowerkipjes met verongelijkte blogs. Aan de loonkloofjankies, de quotumvrouwtjes en glazenplafond-wassers. Aan de laftwatten. Aan de kopvodcolumnisten. Aan de #zeghet aandachtshoeren en aan de intersectionele wittemannenhaters.

Namelijk:

Wanneer halen jullie je lege hoofdjes eens uit je opportunistische reedt en gaan jullie eens opkomen voor vrouwen die lijden onder het juk van de grootste vijand van vrouwenrechten, de islam? Mmmh? Nou? #Zeghet!"

 

[Derksen]

Vanavond werd in de Tweede Kamer onder meer gedebatteerd over de gevolgen van de Brexit. Maar hoe kort die vergadering ook duurde, de belangrijkste conclusie kunnen we nu al trekken: zolang dit kabinet er zit zal een Nederlands referendum over onze positie binnen de EU er niet komen. Premier Rutte en vicepremier Asscher hebben aan duidelijkheid niets te wensen overgelaten: zo’n referendum is volgens hen onwenselijk en schadelijk, en bovendien zou ‘geen Nederlander’ er op zitten te wachten. Blijkbaar denken de heren (en met hen het grootste deel van de landelijke politiek) dat de redenen die 17 miljoen Britten hadden om uit de EU te stappen, in ons land totaal niet leven. En kennelijk zijn de recente peilingen over de wenselijkheid van een Nexit-referendum, waarin toch ongeveer de helft van de bevolking aangeeft zo’n referendum wel te willen, hen ontgaan.

Laten we wel wezen: het zou waarschijnlijk verstrekkende gevolgen hebben als ons land besloot het Verenigd Koninkrijk achterna te gaan. Niemand heeft een glazen bol waarmee hij kan voorspellen welke consequenties een Nexit zou hebben. Bij een overhaast vertrek uit de EU is niemand gebaat. Maar dat het de hoogste tijd wordt de bevolking bij de besluitvorming te betrekken en medezeggenschap te geven over de koers die Nederland in Europees verband vaart, zou voor elk weldenkend mens buiten kijf moeten staan.


Even wat feiten op een rij.

In 1992 wordt door ondertekening van het Verdrag van Maastricht de Europese Unie opgericht. De twaalf betrokken landen gaan verregaande samenwerking aan, leveren een deel van hun soevereiniteit in en besluiten een gezamenlijke munt in te voeren die de nationale valuta vervangt. De Nederlandse bevolking heeft hier geen enkele inspraak in en wordt voor een voldongen feit gesteld.

In 1995 treedt in Nederland het Verdrag van Schengen in werking. Vrij verkeer van personen tussen de betrokken landen is een feit. In de loop der jaren wordt de Schengenzone met meerdere landen uitgebreid. Dit heeft allerlei maatschappelijke en sociaal-economische gevolgen en ook consequenties voor de veiligheid in ons land, maar ook hier heeft de Nederlandse bevolking niets over te zeggen.

Inmiddels telt de Europese 28 leden (als we Groot-Brittannië nog even meetellen) en zijn er vijf kandidaat-lidstaten (Oekraïne niet meegeteld). Voor deze uitbreidingen is goedkeuring van de nationale parlementen nodig, maar ze vormen in Nederland nooit een verkiezingsthema en het Nederlandse parlement heeft (uiteindelijk) altijd met uitbreiding ingestemd.

In 2005 vond er in ons land een raadgevend referendum plaats over de invoering van een Europese Grondwet. Ruim zestig procent stemde tegen, maar toch werd de Grondwet door Nederland geratificeerd.

In 2010 kreeg Griekenland de eerste miljardenleningen van de EU en het IMF. Later volgden er meer, een deel van deze leningen hoeft intussen niet te worden terugbetaald. Nederland heeft hier vele miljarden aan meebetaald, vele harde woorden en beloften van politici en ministers zijn niet waargemaakt en de Nederlandse kiezer heeft zich hier nooit over kunnen uitspreken.

Sinds de invoering van de EU hebben de lidstaten langzaam maar zeker steeds meer macht overgedragen aan Brussel. De enige directe invloed die de Nederlandse kiezer op de Europese besluitvorming heeft, is door middel van de Europese Verkiezingen. Van de 750 zetels kiest Nederland er 26.

Begin april vond in Nederland het raadgevend referendum over het associatieverdrag met Oekraïne plaats. De opkomst die het referendum geldig maakte werd gehaald en een ruime meerderheid stemde tegen ratificatie van het verdrag, maar tot op heden weigert de Nederlandse politiek hier consequenties aan te verbinden, en intussen lijkt de EU de banden met Oekraïne alleen maar verder aan te halen.

De EU verbiedt landen in een tijd van ongekende vluchtelingen- en asielzoekersstromen hun grenzen te bewaken. Van adequaat beleid om de immigratie beheersbaar te maken, laat staan om die te stoppen, is geen sprake, maar individuele landen worden tegengewerkt om hun eigen beleid te voeren.

En dan hebben we het nog niet over het afschaffen van de visumplicht voor inwoners van Turkije en de gesprekken die met dat land worden gevoerd over een toekomstig EU-lidmaatschap; over de zelfverrijking en decadentie waar vele EU-parlementariërs zich schuldig aan maken; over het feit dat Nederland een van de grootste nettobetalers aan de EU is terwijl het nauwelijks iets in de melk te brokkelen heeft – en zo zouden we nog wel even kunnen doorgaan.

Hoop dat er ook maar iets gaat veranderen, laat staan dat dat structureel gebeurt, is nergens op gebaseerd. Neem alleen al de gang van zaken rond het recente Britse referendum. EU-leiders en regeringsleiders van EU-landen blonken uit in angst zaaien voor de gevolgen van een Brexit en uitten hoofdzakelijk dreigende taal richting de Britse stemmers. En sinds vrijdagochtend de uitslag bekend werd, klinkt vanuit Brussel opeens de klare taal die bijvoorbeeld richting Turkije zo node wordt gemist: Groot-Brittannië moet zo spoedig mogelijk opkrassen uit de EU en niet op clementie te rekenen. Er valt in de verste verte geen hand in welke boezem dan ook te bespeuren, het woord zelfreflectie lijkt bij de machthebbers van de EU niet te bestaan.

Wie dit alles op een rijtje ziet staan, kan maar één conclusie trekken: het wordt de hoogste tijd dat de Nederlandse bevolking directe zeggenschap krijgt over de betrokkenheid van ons land bij de EU. Er kleven nadelen aan referenda, maar het EU-lidmaatschap heeft zulke verstrekkende gevolgen en trekt zo’n enorme wissel op ons land, dat een referendum over een Nexit, of op zijn minst over een herijking van ons EU-lidmaatschap, onvermijdelijk lijkt.

Onze bevolking heeft na 24 jaar vol frustratie het volste recht zich uit te spreken over deze fundamentele kwestie.

- Lewis

 

[Derksen]

De ooit vrijzinnige VPRO wil alleen nog eigen parochie behagen
De VPRO is tegenwoordig de AVROTROS voor Ons Soort Mensen

De VPRO zorgt (eindelijk) weer eens voor ophef, maar jammer genoeg om de verkeerde reden. De ooit grensverleggende omroep, waarvoor ik van 1976 tot 1988 met veel genoegen werkte, gaf beroepsprovocateur Dyab Abou Jahjah maar liefst drie uur de gelegenheid zijn verbale acrobatiek in de strijd tegen racisme, zionisme en kolonialisme (veel ismen inderdaad, alleen antisemitisme ontbreekt) op de televisie te vertonen. “Wij vinden het bij de VPRO ook heel belangrijk dat je andere geluiden laat horen, dat je je niet opsluit in je eigen groep”, verdedigde hoofdredacteur televisie Karen de Bok de keuze voor de activist voor moslimjongeren in een programma dat vanwege de aard en lengte veelal gezien wordt als een eerbetoon aan de uitverkoren gast.

Je niet opsluiten in je eigen groep, juist ja. Dat is nu precies waar de omroep die ooit met verve tegen tal van heilige huisjes schopte, ook van de eigen groep, al jaren in uitblinkt: het behagen van de eigen soort. Islamapologeten die vanzelfsprekend iedere kritiek op de vredelievende godsdienst afdoen als islamofobie kunnen altijd rekenen op een warm oor bij de omroep voor de welwillende voorhoede. Daar hebben ze zelfs speciaal een programmamaker voor in dienst: Hassnae Bouazza, die criticasters van moslims graag de mantel uitveegt (“Aboutaleb is een platte populist die het frame van de moslims als afzonderlijke categorie gebruikt om zichzelf te profileren”).

Vrij baan voor zeg maar Jahjah tegen Jodenhaat
Thomas Erdbrink, een voortreffelijke correspondent met jongensachtige bravoure, zeg maar Kuifje in Iran, had duidelijk zijn level of incompetence bereikt als presentator van Zomergasten, want zowel qua intellectuele slagkracht als eloquentie was hij niet opgewassen tegen de aalgladde agitator. Als je eerste vraag is ‘waarom vertrouwen mensen jou niet?’ ben je wel bijzonder naïef en geef je de man die zich de Martin Luther King van de (moslim)burgerrechtenbeweging in België en Nederland waant, gelijk alle gelegenheid het slachtoffer uit te hangen (“Het heeft te maken met dat ik een moslim, kleurling, Arabier en assertief ben”). De tranen sprongen in mijn ogen, zo had ik te doen met zeg maar Jahjah tegen Jodenhaat.

‘Wij bieden wat u verlangt en beloven uw babyboomersdutje voor de televisie niet te verstoren’
De ene keer noemde hij zichzelf ‘spirituele agnost’ om vervolgens dramatisch uit te roepen – ter verdediging van zijn uitspraak dat islamofobie het nieuwe antisemitisme is: “Moet ik als moslim wachten tot er iets erg gebeurt zoals de Holocaust?”
De presentator liet het passeren, zoals ook de litanie over de discriminatie van moslims – huisvesting, onderwijs en het vaste nummer op het repertoire van verongelijkte allochtonen: ‘Gebrek aan respect’.

Goedgelovige Thomas had bijvoorbeeld de socioloog Ruud Koopmans, die veel onderzoek onder moslims in Nederland heeft gedaan, kunnen aanhalen: “Immigranten uit islamitische landen integreren het minst makkelijk. De islam is een remmende factor bij de integratie, dat veroorzaakt een culturele kloof. Een deel van links Nederland verklaart het islamitisch radicalisme nog steeds uit het feit dat moslims in Europa worden gediscrimineerd, het is eigenlijk allemaal onze schuld. Daar denk ik inmiddels anders over.”

De keuze voor Abou Jahjah past in een patroon, zeg maar een tunnelvisie, waar het slijpen van de vrije geest vermeden wordt. Arthur van Amerongen drie uur aan het woord laten over zijn avonturen als de Hollandse Hunter S. Thompson en zijn onderzoek in moslimextremistisch Brussel, dat zou een leuke verrassing zijn voor de intellectuele elite en ze misschien aan het denken zetten over de oorzaken van de radicalisering. Of organiseer een avondvullend debat op televisie over de islam want je moet toch wel diep in een grot (het mediapark in Hilversum?) hebben gebivakkeerd als je het ontgaan is dat met alle aanslagen van de laatste jaren door islamitische fanatici de islam als zodanig onder vuur ligt en hét thema is in het publieke debat.

De missie van de VPRO is mensen uit hun comfortzone te halen
Laten we de doelstellingen van de VPRO er eens bij pakken. Onze missie, zoals ze het zelf deftig noemen: “De VPRO is een creatieve publieke mediaorganisatie die met inhoudelijk verdiepende programma’s en intelligent vermaak grenzen verkent. Door buiten de gebaande paden te treden en te duiden wat er in de wereld gebeurt, willen we bijdragen aan nieuwe inzichten en ideeënvorming. We zijn er voor mensen die bereid zijn om buiten hun comfortzone te treden, voortdurend hun gedachten willen scherpen, de behoefte hebben zich te ontwikkelen en zich open stellen voor nieuwe of andere ideeën.“

En met welke vernieuwende programma’s onderscheidt de creatieve mediaorganisatie zich de laatste jaren? Een eindeloze reeks reisseries, Langs de oevers van de Yangtze, de grenzen van Turkije, in Frankrijk, Rusland etc. (ik hoop nog op een serie over Luxemburg). Mooie programma’s, daar niet van, maar ze kunnen ook net zo goed door de NTR uitgezonden worden.

En dan is er natuurlijk Tegenlicht (‘de eerste en enige future affairs-rubriek binnen het bestel’) dat de vinger aan de pols houdt van de moderne tijd. In de praktijk komt dat neer op een parade van talking heads, meestal gesitueerd op een universiteitscampus ergens in Amerika die het einde van de wereld zoals wij die kennen voorspellen. Best wel interessant soms, maar meestal voorspelbaar en slaapverwekkend. En misschien heb ik het gemist, maar een aflevering met kritische islambeschouwers, zoals de franse filosoof Daniel Sibony, heb ik nog nooit voorbij zien komen.

Werkgelegenheidsproject voor middelmatige programmamakers
En waar zijn de onorthodoxe ideeën en experimenten waar ook over gerept wordt in de missie? Een paar frisse jongens die een poging deden hun hele hebben en houden online en op de televisie te vertonen (Super stream me) – en dat al gauw weer opgaven – is me bijgebleven, maar verrassend of onorthodox kon ik dat niet vinden. Zondag met Lubach, satire op z’n Hollands, een slap aftreksel van Amerikaanse late night shows. Een man achter een bureau die grappen vertelt en een melig gesprek heeft met een bekende Nederlander. Vernieuwend? Baanbrekend?

De laatste keer dat de VPRO de eigen groep wist te shockeren is al weer 18 jaar geleden met het programma Waskracht (Rob Muntz die als Hitler verkleedt door Wenen marcheert) en daar schrok de VPRO zelf zó van dat het spraakmakende programma stante pede van de buis werd gehaald. Want als één ding de programmamakers van de VPRO tegenwoordig kenmerkt is het wel angst. Angst dat hun programma’s niet in de smaak vallen bij de collega’s of de lezers van de NRC. En angst om hun baan te verliezen bij de volgende bezuinigingsronde. Dus speelt men op safe, eindeloze herhaling van bekende formules, echte experimenten mijden en vooral het wereldbeeld van de culturele voorhoede waarvan zij zelf menen de smaakmakers te zijn voortdurend bevestigen. De VPRO is een werkgelegenheidsproject geworden voor middelmatige programmamakers die in alle rust en onder het genot van riante arbeidsvoorwaarden naar hun pensioen willen toe werken.

De VPRO is tegenwoordig de AVROTROS voor Ons Soort Mensen
De ooit Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep die vrij baan gaf aan grensverleggers als Wim T. Schippers, Ischa Meijer, Wim van der Linden, Rogier Proper, Peter Flik, Willem de Ridder, Paul Jan van de Wint, Jan Lenferink en Rik Zaal is de AVROTROS voor Ons Soort Mensen geworden. Wij bieden wat u verlangt en beloven uw babyboomersdutje voor de televisie niet te verstoren. Een naamsverandering zou op zijn plaats zijn: VEO, Voorspelbare Establishment Omroep.


http://media.tpo.nl/column/ooit-vrijzinnige-vpro-wil-alleen-nog-eigen-parochie-behagen/

 

[Stephen Graham]

Yuri de sloerie

• Youp van 't Hek

12 augustus 2016

Toch nog maar even dat hilarische YouTube-filmpje van de vroegere voorzitter van het NOC*NSF teruggekeken. Erica straalbezopen in de studio bij Edwin Evers. Vancouver 2010. Ze kwam van een etentje met Willem-Alexander. Op dat moment nog Kroonprins Pils. Ben toen trouwens nog meer van Erica gaan houden. Vooral omdat ze met haar zatte kop uitlegde wat een bobo zoal de hele dag doet tijdens de Spelen. Niks dus. Met hele roedels Bolhuizen andere Bolhuizen ontvangen. Proost. Of Terpstra na dit gênante akkefietje op het eerste het beste vliegtuig naar Schiphol is gezet? Misschien wel, maar waarschijnlijk is het haar gewoon niet gelukt om de Canadese taxichauffeur uit te leggen waar ze precies heen moest.

Maar Yuri moest dus wel naar huis. Wegens een gezond nachtje doorzakken. Negen dagen voor de finale een paar biertjes. Zo’n actie wordt in die kringen ook wel een Ericaatje genoemd. Even weg uit het benauwde olympisch dorpje vol monomane resultaatpsychologen, wereldvreemde ijsjackinvriezers en fanatieke vetpercentagecontroleurs.

En hij is natuurlijk met wat herrie thuisgekomen. Heeft waarschijnlijk die kleuterklas wakker gemaakt. Ik bedoel die jarenlang mishandelde paardenstaartjes van de damesturnploeg. Die kinderen worden al vanaf hun zesde mentaal misbruikt door enge gymnastiekleraren, die hun hele leven niks anders hebben gezien dan het interieur van bedompte zweetzaaltjes. En die zijn natuurlijk jaloers gaan klikken bij Maurits Hendriks, de Chef de Mission die mij door dat enge ringbaardje altijd doet denken aan een tweederangs Duitse pornoacteur. En Maupie heeft keihard ingegrepen. Regels zijn regels! Het is inderdaad allemaal niet zo handig van onze Yuri, maar een beetje herder houdt zijn zwarte schaap bij de kudde. Of hij zorgt dat hij een lieve hond heeft die dat regelt. De turncoach had het gewoon binnenskamers moeten oplossen. Een goed gesprek onder vier oren. Zonder die humorloze Hendriks erin te betrekken.

Na de Olympische Spelen gaat onze Chef de Mission weer het schnabbelcircuit in en staat hij drie keer per week op saaie congressen tegen brave kantoortypes te oreren hoe je moet managen. Nou zo niet Maupie. Het uitgegleden enfant terrible Yuri van Gelder had je juist moeten beschermen. Tegen zichzelf en tegen de publieke opinie.

Daarbij lopen er wel ergere gevallen in dat TeamNL van je rond. Denk maar aan die gecoiffeerde Limburgse vrouwenmepper Camiel Eurlings, die ooit in Sotsji samen met onze koning de dictatoriale hielen van Poetin stond te likken. Proost Vladimir. Leuk dat je er bent!

De legendarische Nederlandse hockeybondscoach Wim van Heumen speelde in Keulen ooit om vijf uur ’s morgens voor nachtportier in een hotel. Twee starnakel bezopen vedetten uit zijn team dachten dat ze steentjes tegen het raam van een van de braafste spelers hadden gegooid. Het bleek het raam van de kamer van de bondscoach. Hij wenste de heren welterusten, stelde ze de volgende dag gewoon op en gaf ze allebei vanaf de bank een vette knipoog toen ze scoorden. Meneer Van Heumen was namelijk zelf ook jong geweest.

Dat is het probleem met die Hendriks. Die was op zijn twintigste al bejaard. Dat lees je, zie je en hoor je in alle interviews. Tragische sukkel die het sporten bloedserieus neemt en liefst zoveel mogelijk zelf in beeld komt. Dagelijks orakelt hij als een wethouder Hekking over zijn superbelangrijke functie achter de schermen. Het gaat maar om een paar muffe medailles Maupie! Get a life.

Waarom heeft Maupie die Yuri er eigenlijk uitgeflikkerd? Ik had hem gezien de uiterst magere medailleoogst juist naar voren geschoven. Als voorbeeld voor de zwemploeg. Het enige wat zij deze Spelen bereikt hebben is dat er niemand is verzopen. Verder hadden de judoka’s, baanwielrenners en boksers ook beter een gezellig slokje voor hun wedstrijden kunnen nemen. Alleen de hockeyers en roeiers liggen op schema. Allebei sporten met een gezellige bar in hun clubhuizen.

Inmiddels heeft de rechter geoordeeld. Gereformeerde Maupie heeft gewonnen, dus bon vivant Yuri moet thuisblijven. Louter losers. Ik feliciteer Maupie en wens hem veel succes in zijn nieuwe functie. Ik ga er namelijk van uit dat hij volgend jaar de nieuwe Chef de Mission van Noord-Korea wordt. En Yuri nodig ik komend seizoen uit als ik in Carré speel. Mag hij samen met Erica in de koninklijke loge en heb ik voor een keer Bonnie St. Claire in mijn voorprogramma. Proost!

 

[Derksen]

De mythe van door mensen veroorzaakte ‘gevaarlijke opwarming der aarde’
John Cook en het '97-procent-mantra'

Iedereen die ook maar de geringste twijfel uit over een antropogene invloed op de ontwikkeling van het klimaat, wordt niet zelden om de oren geslagen met het ’97 procent-mantra’: 97 procent van de klimaatwetenschappers zou het erover eens zijn dat de mens voor minstens 50 procent verantwoordelijk is voor een opwarming van het klimaat.

In één moeite door wordt daar vaak de conclusie aan verbonden dat fossiele brandstoffen zouden moeten worden uitgebannen, ja zelfs illegaal moeten worden gemaakt. Die conclusie is op z’n zachtst gezegd niet erg realistisch, al was het bijvoorbeeld maar omdat je ontwikkelingslanden berooft van hun voornaamste energiebron. Dat gaat dan ook niet gebeuren. Laten we ons daarom concentreren op de 97 procent-claim.

John Cook
Bijna niemand die met die 97 procent komt aanwaaien heeft enig idee hoe dit soort onderzoeken wordt uitgevoerd. Het komt erop neer dat een onderzoeker wetenschappelijke publicaties classificeert naar aanleiding van een door hem vooraf bepaalde onderzoeksvraag.

In dit specifieke geval gaat het om klimaatalarmist John Cook, [Link niet meer beschikbaar] die met niet aflatende ijver allerlei rampen in het vooruitzicht stelt als we niet als de bliksem van de wind gaan leven. De samenvatting van Cook’s onderzoek luidt als volgt:

“Cook concludeert dat 97 procent van de bestudeerde publicaties bevestigen dat de aarde opwarmt en dat antropogene broeikasgassen de belangrijkste oorzaak zijn.”

De belangrijkste oorzaak betekent hier: meer dan 50 procent. Dat lijkt een duidelijke zaak. Het probleem is echter dat er weinig van klopt.

Expliciete bevestiging zonder kwantificatie
Bij een falsificatiepoging bleek dat slechts 1,6 procent van de publicaties expliciet bevestigden dat meer dan 50 procent van de opwarming een antropogene oorzaak heeft. Waar komt die 97 procent dan vandaan? Cook had een categorie gemaakt die hij ‘expliciete bevestiging zonder kwantificatie’ noemde. Eenvoudig gezegd: er wordt geen percentage in genoemd. Die publicaties laten dus in het midden of een antropogene oorzaak 1 procent of 100 procent van de opwarming beslaat.

Daarnaast had hij een tweede categorie in het leven geroepen, die hij ‘impliciete bevestiging’ had gedoopt. Hierin verzamelde hij alle publicaties waarin gezinspeeld werd op antropogene oorzaken, dus waarin nog meer slagen om de arm werden gehouden. Cook nam vervolgens beide categorieën met opgewekt gemoed mee in zijn conclusie en kwalificeerde ze als bevestigend voor zijn stelling, hetgeen ze niet zijn.

Kritiek
Sinds Cook’s studie gepubliceerd is hebben legio auteurs van de onderzochte stukken geprotesteerd tegen Cook’s bevindingen en de interpretatie van hun artikel.

Zo zegt dr. Richard Tol: “Cook heeft 10 van de 122 stukken gelezen die ik over het onderwerp heb gepubliceerd. In vijf gevallen is er sprake van misinterpretatie, en vier van die vijf worden gekwalificeerd als bevestigend voor zijn stelling, terwijl ze in werkelijkheid neutraal zijn.” Of dr. Nicola Scafetta, die tot de groep natuurkundigen behoort die de zon een grotere rol toedicht dan antropogeen kooldioxide: “Mijn artikelen beargumenteren dat 40 tot 70 procent van de opwarming sinds 1900 is veroorzaakt door zonneactiviteit. Cook’s interpretatie is volledig incorrect.” En dr. Nir Shaviv: “De wetenschap is geen democratie. Zelfs als de meeste wetenschappers iets vinden, hoeft het nog niet correct te zijn. Maar dit terzijde. Cook’s bevindingen over mijn publicaties zijn domweg onjuist.”

‘Ontkenners’
De 97 procent-claim van Cook heeft echter zijn weg gevonden in het publieke debat en is voor iedereen die er geen verstand van heeft een welkom instrument geworden om sceptici terecht te wijzen. Zelfs mensen als Barack Obama en John Kerry schermen ermee en voegen er uitspraken aan toe als ‘gevaarlijke opwarming’, een terminologie die zelfs in Cook’s studie nergens voorkomt.

Maar de meeste mensen nemen nou eenmaal niet de moeite om verder te kijken dan hun ideologische neus lang is. Ze omarmen alles wat een door hen gekoesterde doctrine bevestigt en diskwalificeren andersdenkende wetenschappers als ‘ontkenners’.

Fabricated
Er is een wetenschappelijke consensus over de theorie dat antropogeen kooldioxide mogelijk enige invloed heeft op een mogelijke opwarming van de atmosfeer, maar 97 procent is domweg een onjuist en cosmetisch percentage. Het is, zoals de Fransen zeggen, fabricated. Bovendien is consensus een zaak van de politiek. In de wetenschap betekent een consensus alleen dat er een consensus bestaat. De klimaatdiscussie is een schoolvoorbeeld van het gevolg van gepolitiseerde wetenschap. Maar politieke en levensbeschouwelijke idealen hebben in de wetenschap niets te zoeken.