- Lid geworden
- 18 jul 2005
- Berichten
- 4.492
- Karma
- 7
Ben je weer stout geweest in het verkeer? Post hier wat je gedaan hebt.
Ben je als onschuldige chauffeur volledig onterecht aangevallen terwijl jij je van geen kwaad bewust was? Post het hier ook maar.
Om te beginnen zal ik een verhaaltje vertellen waarin ik de grote boeman was:
Op een dag besloot ik om met m'n hond naar zee te gaan om te gaan wandelen. Ik spring in m'n auto en rij op het gemak naar de kust. Daar aangekomen blijkt er nergens nog parkeerplaats te zijn dus rij ik noodgedwongen in zo'n overdekte garage waar je naar boven moet rijden ipv naar beneden. Kom ik daar het hoekje om om de volgende helling te nemen en wat zien mijn ogen? Een auto die halverwege de helling staat te klungelen en stilvalt. Het duurt nogal lang dus begin ik mezelf wat nerveus te maken op die ezel die daar halverwege die helling staat te klooien als een beginner terwijl m'n hond op is van de zenuwen van de lange rit naar zee en hoognodig moet pissen.
De reactie van de kluns: hij geeft mij de vinger
. Nu kan ik wel wat verdragen maar toen kreeg ik het zo'n beetje op m'n zenuwen. Ik stap uit m'n auto en ga de lul uitschelden dat hij een lammeling is en vertel hem dat hij niet mag stilstaan in het midden van een helling en dit doe ik met luide stem en in niet mis te verstane bewoordingen en wat zie ik als ik eens rondkijk in z'n auto? Z'n wijf naast hem en op de achterbank een nest kinderen die mij met doodsangst in de ogen aanstaren
. Het valt mij ook op dat ik hier niet met een autochtoon te maken heb, nee het is duidelijk een Marrokaan of zo. Dat maakt mij echter niets uit dus besluit ik dat ik hem alles duidelijk gemaakt heb en ik stap terug in m'n auto.
Ik verwacht dat het probleem nu snel van de baan zal zijn en dat ik snel met m'n hond naar het strand kan gaan om er een verfrissende, kalmerende wandeling te maken maar dat is buiten de kluns gerekend die z'n rijbewijs in Zimbabwe gekocht heeft voor 20 cent. Hij laat zich achteruit lopen zodat het tot een botsing komt, stapt uit zijn auto en begint met een zelfvoldane blik op zijn gezicht de politie te bellen. Dit is teveel van het goede voor mijn temperament en ik schiet in een kolére en begin die lul uit te schelden voor rotte vis temeer omdat mijn hond zich reeds ontlast heeft in mijn geliefde auto en de stank niet meer te harden is.
Ik besluit dan toch maar te kalmeren en te wachten op de politie en begin al een verhaal te bedenken om mezelf hier uit te redden. Simpel: ik vertel gewoon de waarheid, enkel mijn verbale agressie zal ik "een ietsje anders voorstellen."
Een agent op een motor nadert de parking en ik slaag erin om hem als eerte te spreken en vertel hem wat er gebeurt is. De man besluit om er niet teveel poeha rond te maken, er zijn geen slachtoffers en er is bijna geen materiële schade maar de overtreder besluit dat hij dit niet zomaar over z'n kant kan laten gaan dus begint hij mij daar ervan te beschuldigen dat ik zijn onschuldige kindertjes zou bedreigd hebben. Nu laat ik het niet aan mijn hart komen en zeg ik niets, ik wil immers zo snel mogelijk weg en wil hem geen gelijk geven door uit te vliegen. De agent deelt blijkbaar m'n mening en begint het Europees aanrijdingsformulier in te vullen. De Marrokaan weet echter van geen wijken en als er handtekeningen moeten worden gezet gaat hij te ver: hij zegt dat ik gezegd zou hebben dat ik z'n kinderen ging vermoorden en dat hij wil dat de agent een PV gaat opmaken mbt verkeersagressie.
Ik zeg tegen hem: luister eens hier mannetje, ik heb connecties en als jij hier niet snel dit formulier tekent dan zal ik die eens aanspreken!!! Niet zo slim van mij natuurlijk want ik was vergeten dat de agent er nog bijstaat. Die blijkt niet zo opgezet met mijn uitspraken. Nee, hij lijkt zelfs boos te zijn, heel boos. Hij verscheurt het formulier en roept: nu ga jij mee naar het commissariaat en gaan we er wel een zaak van maken!! Mijn tegenspeler die inmiddels mijn vijand geworden is lacht in z'n vuistje
Bij het commisariaat aangekomen besterft mijn hond het bijna van de zenuwen. Hij heeft nu ook al de grote boodschap gedaan in m'n auto en beeft over z'n ganse lijf. Je moet weten dat mijn hond vroeger mishandelt geweest is en daardoor voor de rest van zijn leven een trauma meedraagt.
Op het burau aangekomen besluit ik om het slim te spelen. Ik ga het verhaal zo vertellen dat ik het slachtoffer ben en ook zal ik slijmen bij de agent zodat hij het verslag in mijn voordeel opstelt. Natuurlijk komt hij weer af met enkele akkefietjes die ik in het verleden heb uitgespookt die zogezegd in mijn nadeel zouden spelen. Ik veeg zijn argumenten echter van tafel door te zeggen "daar heb ik niets over te verklaren" Ik leg een verklaring af die hierop neerkomt: ik wilde met mijn hond gaan wandelen en in de parking had de man opzettelijk tegen mijn auto gereden omdat ik claxoneerde en iets riep naar hem. Nee, ik was niet uitgestapt.
De verklaring van de andere heb ik nooit gelezen het dossier werd geseponeerd (zonder gevolg geklasseerd) wegens "te onbelangrijk."
Ga nu niet racistisch doen over mijn verhaal omdat er een Marrokaan bij betrokken was. Mocht hij een raszuivere Belg zijn geweest dan had ik juist hetzelfde gereageerd.
Dit verhaal is reeds vele jaren geleden gebeurt. Inmiddels ben ik een meer verfijnde verkeersagressor geworden. Meer verhalen volgen later, nu is het jullie beurt.
Ben je als onschuldige chauffeur volledig onterecht aangevallen terwijl jij je van geen kwaad bewust was? Post het hier ook maar.
Om te beginnen zal ik een verhaaltje vertellen waarin ik de grote boeman was:
Op een dag besloot ik om met m'n hond naar zee te gaan om te gaan wandelen. Ik spring in m'n auto en rij op het gemak naar de kust. Daar aangekomen blijkt er nergens nog parkeerplaats te zijn dus rij ik noodgedwongen in zo'n overdekte garage waar je naar boven moet rijden ipv naar beneden. Kom ik daar het hoekje om om de volgende helling te nemen en wat zien mijn ogen? Een auto die halverwege de helling staat te klungelen en stilvalt. Het duurt nogal lang dus begin ik mezelf wat nerveus te maken op die ezel die daar halverwege die helling staat te klooien als een beginner terwijl m'n hond op is van de zenuwen van de lange rit naar zee en hoognodig moet pissen.
De reactie van de kluns: hij geeft mij de vinger

Ik verwacht dat het probleem nu snel van de baan zal zijn en dat ik snel met m'n hond naar het strand kan gaan om er een verfrissende, kalmerende wandeling te maken maar dat is buiten de kluns gerekend die z'n rijbewijs in Zimbabwe gekocht heeft voor 20 cent. Hij laat zich achteruit lopen zodat het tot een botsing komt, stapt uit zijn auto en begint met een zelfvoldane blik op zijn gezicht de politie te bellen. Dit is teveel van het goede voor mijn temperament en ik schiet in een kolére en begin die lul uit te schelden voor rotte vis temeer omdat mijn hond zich reeds ontlast heeft in mijn geliefde auto en de stank niet meer te harden is.
Ik besluit dan toch maar te kalmeren en te wachten op de politie en begin al een verhaal te bedenken om mezelf hier uit te redden. Simpel: ik vertel gewoon de waarheid, enkel mijn verbale agressie zal ik "een ietsje anders voorstellen."
Een agent op een motor nadert de parking en ik slaag erin om hem als eerte te spreken en vertel hem wat er gebeurt is. De man besluit om er niet teveel poeha rond te maken, er zijn geen slachtoffers en er is bijna geen materiële schade maar de overtreder besluit dat hij dit niet zomaar over z'n kant kan laten gaan dus begint hij mij daar ervan te beschuldigen dat ik zijn onschuldige kindertjes zou bedreigd hebben. Nu laat ik het niet aan mijn hart komen en zeg ik niets, ik wil immers zo snel mogelijk weg en wil hem geen gelijk geven door uit te vliegen. De agent deelt blijkbaar m'n mening en begint het Europees aanrijdingsformulier in te vullen. De Marrokaan weet echter van geen wijken en als er handtekeningen moeten worden gezet gaat hij te ver: hij zegt dat ik gezegd zou hebben dat ik z'n kinderen ging vermoorden en dat hij wil dat de agent een PV gaat opmaken mbt verkeersagressie.
Ik zeg tegen hem: luister eens hier mannetje, ik heb connecties en als jij hier niet snel dit formulier tekent dan zal ik die eens aanspreken!!! Niet zo slim van mij natuurlijk want ik was vergeten dat de agent er nog bijstaat. Die blijkt niet zo opgezet met mijn uitspraken. Nee, hij lijkt zelfs boos te zijn, heel boos. Hij verscheurt het formulier en roept: nu ga jij mee naar het commissariaat en gaan we er wel een zaak van maken!! Mijn tegenspeler die inmiddels mijn vijand geworden is lacht in z'n vuistje
Bij het commisariaat aangekomen besterft mijn hond het bijna van de zenuwen. Hij heeft nu ook al de grote boodschap gedaan in m'n auto en beeft over z'n ganse lijf. Je moet weten dat mijn hond vroeger mishandelt geweest is en daardoor voor de rest van zijn leven een trauma meedraagt.
Op het burau aangekomen besluit ik om het slim te spelen. Ik ga het verhaal zo vertellen dat ik het slachtoffer ben en ook zal ik slijmen bij de agent zodat hij het verslag in mijn voordeel opstelt. Natuurlijk komt hij weer af met enkele akkefietjes die ik in het verleden heb uitgespookt die zogezegd in mijn nadeel zouden spelen. Ik veeg zijn argumenten echter van tafel door te zeggen "daar heb ik niets over te verklaren" Ik leg een verklaring af die hierop neerkomt: ik wilde met mijn hond gaan wandelen en in de parking had de man opzettelijk tegen mijn auto gereden omdat ik claxoneerde en iets riep naar hem. Nee, ik was niet uitgestapt.
De verklaring van de andere heb ik nooit gelezen het dossier werd geseponeerd (zonder gevolg geklasseerd) wegens "te onbelangrijk."
Ga nu niet racistisch doen over mijn verhaal omdat er een Marrokaan bij betrokken was. Mocht hij een raszuivere Belg zijn geweest dan had ik juist hetzelfde gereageerd.
Dit verhaal is reeds vele jaren geleden gebeurt. Inmiddels ben ik een meer verfijnde verkeersagressor geworden. Meer verhalen volgen later, nu is het jullie beurt.