- Lid geworden
- 8 okt 2002
- Berichten
- 26.154
- Waardering
- 413
- Lengte
- 1m69
- Massa
- 95kg
Kijk, dat eerste neem ik zonder meer van je aan, maar ik zie niet hoe je konklusie daaruit volgt. Opname kost energie, prima, maar op een gevement komen die vrije aminozuren in je bloed, dat wordt meer dan je op dat moment direkt kunt gebruiken voor eiwitsynthese, en dan stijgt de omzetting naar glukose. De glukose gaat de verbranding spieraktiviteit/warmte/orgaanmetabolisme) of de opslag (glykogeen/vet) in.
Dus overmaat eiwit eten resulteert uiteindelijk in verbranding (bij katabole toestand) of vet (bij anabole toestand). Alleen als de opname van eiwit meer energie zou kosten dan het oplevert, zou dat niet meer opgaan.
Maar de omzetting naar glucose word nu eenmaal beperkt bij eiwitten. Pas als je een calorie overschot creeert met een enorme hoeveelheid eiwitten en een tekort aan kh en vetten (zodat energiebron 1 en 2 in mindere mate aanwezig is), gaat eiwit voor glucose opslag zorgen.
vb.
Als je een calorietekort creeert van 100kcal puur alleen uit eiwit (dus een dieet zonder kh en vetten), zal eiwit niet voor de opslag van glucose zorgen. je lichaam heeft teveel moeite om de eiwitten te bewerken, omdat de insulinegevoeligheid ook nog eens vele malen lager is dan kh of vet.
Heb je een zelfde situatie met puur alleen koolhydraten (of vetten), dan creeer je wel een tekort, maar je zet wel vet aan. Lager thermisch effect + hoge insuline gevoeligheid = hogere gevoeligheid voor vetopslag.