Een verslag van de AC :
Dinsdag 2 maart 2010 :
Het was zo ver. Ik zou samen met Khalid afreizen naar Columbus Ohio om deel te nemen aan de Arnold Classic 2010 Amateurs. Na vele weken voorbereiding was ik er klaar voor. De heenreis ging goed. We moesten overstappen in Washington om van daar nog 50 minuten te vleigen naar Columbus. Dat is waar de ellende begon. Vliegtuig had gewoon 5 uur vertraging !!! Ik werd gek daar !!! Met ons zaten Juliette en Liona Arthur en de zus van Feel. Ik was niet de enige gelukkig die zich zat te irriteren aan de vertraging. Maargoed we vlogen dus 5 uur later.
Woensdag 3 maart 2010 :
Ik werd wakker en had HONGERRRRR. En gelukkig hadden we bij aankomst eerst de nodige boodschappen gedaan dus kon ik beginnen met eten. Om 11 uur stond ik in de sportschool voor mijn laatste training en cardio ( ivm de vliegreis ) . Nou ik was een dweil en je hoort me normaal nooit vragen hoeveel en hoe lang moet ik nog maar toen dus om de 2 minuten Khalid aankijken en vragen : Moet ik nog veel ?!! Maar gelukkig had ik het overleeft en moet zeggen dat het een mooie sportschool was ... Zo zie je ze hier helaas niet. De rest van de dag was eigelijk alleen maar eten en slapen. Was ook moe van het snurken van Khalid wat me wakker hield in de nacht ...Wat kan die kerel snurken zeg ik dacht dat ik erg was
Donderdag 4 maart 2010:
De dag van de weging. Ik zat te stressen of ik wel onder de 100 kg zou zijn want was goed aan het laden. Zag er goed uit moet ik zeggen maar niet goed genoeg in mijn ogen ( zelf kritiek moet je hebben toch ?! ) . De weegschaal wees 98 kg aan!!! 1 zorg minder
werd er nog uit gepikt voor een intervieuw met Dennis James wat er leuk was en werd gevraagd voor een fotoshoot voor MD. Ik voelde me rustig en zeker van mijn zaak. Ik zei nog finale plaatst moet erin zitten als ik zo naar mn tegenstanders keek ...
Vrijdag 5 maart 2010 :
Ik stond op met een dikke kaak. Nu was deze al spijnlijk en deed moeilijk bij het eten maar ik dacht dat het door het eten kwam.Maar hij was dus ontstoken!!! Pijn in mijn kop had ik ervan en ik maakte me een beetje zorgen. Ik dacht waarom nou juist weer nu
Maargoed op naar de wedstrijd. Khalid had me de dag ervoor ingebruind en op deze dag nog een beetje alles bijgewerkt dus daar hoefde ik me geen zorgen om te maken. Eenmaal daar was het wachten op mijn klasse. De heavyweight klasse ... We werden opgeroepen en we gingen naar de opwarmruimte. Shiiit !!! Dacht ik is dit mijn klasse ?!!! Wat een monsterssss!!! Wat is er in 1 dag gebeurt met hun joh ?!!! Ik zag dat een finale plaatst niet inzat voor mij maar bleef stiekum hopen. Ikkan met mn rug een hoop goedmaken dacht ik maar omdat het NPC regels waren werden we amper vergeleken. Onze groep bestond uit 14 man. Eerst kwam de eerste helft op het podium en werd vergeleken en daarna de 2e helft. Hieruit werden de fianlisten gehaald en met elkaar vergeleken. Ik werd er niet uitgehaald en baalde !!! Als troost werd de rest nog 1 keer naar voren geroepen maar ja het was al beslist. Ik ben van mening dat met gewone IFBB regels ik er wat meer uit had kunnen halen dan nu maar goed zoals het er nu uitzag was de rest gewoon veel beter ... En toen was het wachten ophet lijstje van de jury waarop de finalisten genoemd werden ... Nee ik zat er niet bij. Helaas voor mij. Ik haalde mn bruiniging eraf ( voorzover het kon ) en liep naar voren waar ik werd opgevangen door Khalid. Kom zei hij we gaan naar de Expo. En daar gingen we eerst maar eens ff eten
. Dat was een kleine troost maar ging moeizaam vanwege mn kaak. Die avond heb ik echt goed geslapen en Khalid terug gepakt met snurken hahah!!! Hij lag wakker van mijn gezaag !!!
Zaterdag 6 maart 2010 :
Mijn kaak was opgeblazen !!! Echt niet normaal meer zo dik als die was en ik voelde me verrot. Koppijn !!!
De rest van de dagen alleen maar geslapen en proberen wat te eten en maa rniet al te vaak in de spiegel kijken naar mn dikke kaak. De terugreis was super op maandag 8 maart. Heb echt de hele reis geslapen en we waren allebei blij om weer terug te zijn op Hollandse bodem en helemaal toen we allebei weer in Almere aankwamen waar mijn lieve meissie me samen met mijn zoontje ons van het station kwamen afhalen.