Soms werkt dat. Soms niet.
Gisterenochtend ging er voor de tweede keer dezelfde jonge kerel met hondje voor mijn motor staan toen ik een klein stukje fietspad pakte om achterlangs te gaan (metertje of 100, ik rijd daar altijd heel langzaam rond de 10km p/uur en er fietst eigenlijk nooit iemand). De eerste keer zei hij niets en ging weer aan de kant toen ik langzaam dichterbij kwam, maar nu ging hij pontificaal breeduit voor me staan. Ik stopte en vroeg hem wat er aan de hand was. "Weet jij (niet eens aangesproken met "u") wel dat dit een fietspad is?" Ik zeg "Ja natuurlijk weet ik dat en ik weet ook dat het eigenlijk niet mag maar ik ga geen 2,5km omrijden via de stoplichten terwijl niemand last heeft van wat ik doe... ...Maar mag ik even een vraag stellen?.... Bent u van de politie? Nee? Krijg ik een boete? Nee? Gewoon even aan de kant gaan en niet doen alsof jezelf nooit iets doet wat niet mag en nooit te hard rijdt wat veel gevaarlijker is dan wat ik nu doe." *boze vaderblik*
Aansteller...
Hielp niets, hij bleef gewoon staan. Pas toen ik zei dat hij nu echt aan de kant moest gaan want ik had al een slecht begin van de dag en ik had geen zin in nog een handgemeen en al helemaal niet met iemand die zijn hond hier laat poepen zonder het op te ruimen zoals ik hem al vaker heb zien doen als ik gewoon op de fiets ben en ook nog even gewezen had op het feit dat hij ook nu geen plastic zakje bij zich had om het op te ruimen
maakte hij aanstalten om opzij te stappen. Nog even een "Nu opflikkeren" in combi met nog een bozere vaderblik was eindelijk genoeg om hem te overtuigen toch maar aan de kant te gaan.
Zo'n hekel aan dit soort zeurzakken om niets. Pieperd!