AndroidHealthClinic

Simulatiehypothese (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Zou de simulatie toestaan dat (vooralsnog) sommige mensen doorhebben dat alles een simulatie is? :thinking: Als meer dan de helft van de wereldbevolking het uiteindelijk zou gaan beseffen, dan is de simulatie toch nutteloos geworden? Of niet? Of wel?
 
De antivirus heeft blijkbaar de laatste update niet gekregen :dunno:
 
De antivirus heeft blijkbaar de laatste update niet gekregen :dunno:
giphy.gif
 
En als je de hypothese waarschijnlijk vindt is alle miserie in je leven makkelijker te aanvaarden.

Er zijn zoveel manieren (minder ver gezocht) om in je leven te kunnen omgaan met alles wat op je pad komt, maar die beginnen altijd bij jezelf. Maar in de hedendaagse maatschappij is het inderdaad zo dat iedereen wel ergens een verklaring voor nodig heeft, om iets te "kunnen accepteren". Vroeger gingen we massaal naar de kerk, tegenwoordig zoeken we andere manieren om ons neer te leggen bij het feit dat iets zo is. Je ontwikkelt jezelf hiermee alleen voor 0,0% en stilstand is achteruitgang.

Maar of je nu gelooft in een simulatie hypothese, of het feit dat er goddelijke wezens bestaan zou voor mensen die niet willen groeien en leren van het leven, natuurlijk niet uit hoeven maken :) Het is de makkelijke weg, want er zal wel een verklaring voor zijn, toch? Voor al die ellende? Niets gebeurd zo maar, of zonder reden? Toch? :emo:
 
Dit is onzinnig. Dat een hypothese niet finaal ontkracht kan worden spreekt niet in het voordeel van de hypothese. Zolang er geen bewijs komt kan je het afdoen als fantasie.
Dat is niet helemaal waar, een aantal simpele aannames die kloppend zijn als dit dé realiteit is leiden tot een zeer aannemelijk scenario dat dé realiteit toch een simulatie is. Wel maakt dat voor de karakters binnen die simulatie niets uit, voor hen is de simulatie namelijk de realiteit.

Dat is in het kort hoe de meeste wetenschappers er over denken die meegaan in dit verhaal.
 
Dat is niet helemaal waar, een aantal simpele aannames die kloppend zijn als dit dé realiteit is leiden tot een zeer aannemelijk scenario dat dé realiteit toch een simulatie is. Wel maakt dat voor de karakters binnen die simulatie niets uit, voor hen is de simulatie namelijk de realiteit.

Dat is in het kort hoe de meeste wetenschappers er over denken die meegaan in dit verhaal.
Waarvan akte. Succes ermee.
 
Dit moet je eens uitleggen aan iemand die zegt "alles heeft een reden". Dat ze hun partner bij toeval tegenkwamen, zó toevallig, het moest zo zijn...vermoeiende types.
Inshallah
 
Stel dat wij als mensheid in een kleine 100 jaar zo ver zijn met AI dat we een computersimulatie kunnen maken waarin de personages in die simulatie daadwerkelijk zelf kunnen nadenken. De omgeving van de wereld waarin zij leven is conform die van ons qua natuurwetten, graphics, etc. Een echt mens zou deze simulatie niet kunnen onderscheiden van de 'realiteit' buiten de simulatie.

Aka een soort van SIMS waarin de NPC's daadwerkelijk dezelfde denkkracht hebben als mensen en soortgelijke levens hebben.

Zou het dan onetisch zijn om dit spel te spelen en/of zou er dan een wet komen die dit verbiedt (op z'n minst voor plezier gebruik als een spel)?
Het is immers slechts een kwestie van tijd voor we zover zijn dat dit mogelijk is.
 
Stel dat wij als mensheid in een kleine 100 jaar zo ver zijn met AI dat we een computersimulatie kunnen maken waarin de personages in die simulatie daadwerkelijk zelf kunnen nadenken. De omgeving van de wereld waarin zij leven is conform die van ons qua natuurwetten, graphics, etc. Een echt mens zou deze simulatie niet kunnen onderscheiden van de 'realiteit' buiten de simulatie.

Aka een soort van SIMS waarin de NPC's daadwerkelijk dezelfde denkkracht hebben als mensen en soortgelijke levens hebben.

Zou het dan onetisch zijn om dit spel te spelen en/of zou er dan een wet komen die dit verbiedt (op z'n minst voor plezier gebruik als een spel)?
Het is immers slechts een kwestie van tijd voor we zover zijn dat dit mogelijk is.
Dat is zo’n beetje de werking van deze hypothese.
 
Het zal er zijn voordat men het goed en wel beseft, dus de wetgeving zal hoe dan ook te laat zijn en het lijkt me ook onethisch om dan het spel te beëindigen.
 
Stel dat wij als mensheid in een kleine 100 jaar zo ver zijn met AI dat we een computersimulatie kunnen maken waarin de personages in die simulatie daadwerkelijk zelf kunnen nadenken. De omgeving van de wereld waarin zij leven is conform de onze qua natuurwetten, graphics, etc. Een mens in deze simulatie zou die wereld niet kunnen onderscheiden van de 'realiteit' buiten de simulatie.

Aka een soort van SIMS waarin de NPC's daadwerkelijk dezelfde denkkracht hebben als mensen en soortgelijke levens hebben.

Zou het dan onetisch zijn om dit spel te spelen en zou er dan een wet komen die dit verbiedt (op z'n minst voor plezier gebruik als een spel)?
Het is immers slechts een kwestie van tijd voor we zover zijn dat dit mogelijk is.
Volgens mij is het resterende potentieel van AI en processorkracht ver overschat/overhyped. AI kan helpen met graphics simuleren voor leuke VR maar processorkracht om iets in de buurt van onze hersenen en bewustzijn te simuleren... we lopen er allang tegenaan dat processorsnelheid verhogen in praktische setups eigenlijk niet meer te koelen is (5ghz barrier) en circuits zo klein kunnen zijn (enkele nm) dat elektronen hun paden niet meer willen behouden. Zelfs dan kunnen de grootste supercomputer clusters nog in geen jaren een milliseconde simuleren. Quantum processors lijken me ook nog lang geen optie om maar over te denken dat die ooit ergens nuttig voor zullen zijn. Je hebt zo'n enorme koeling en voorbereiding nodig om een paar atomen in de juiste state te zetten en dan 1 keer 1 specifieke berekening te kunnen doen. Alles loopt gewoon op de kleinste onderliggende schaal tegen fysieke limieten van natuurwetten aan. Men kon nog even hypen om beursgenoteerde projectjes te spekken maar dat gaat nu allemaal wel tegen een muur lopen en dan gaan we over op iets zuiniger en efficiënter werken net zoals vliegtuigen de eerste 50 jaar snel ontwikkelden maar niet verder door de snelheidsbarieres gaan komen en dus alleen nog maar innoveren op gebied van brandstofbesparing.

Of dat zijn allemaal beperkingen opgelegd door de simulatie.
 
Of dat zijn allemaal beperkingen opgelegd door de simulatie.
Scherp.

Want inderdaad zoals jij zegt: stel we zullen nooit in staat zijn om eenzelfde soort simulatie te creëren, is het dan de simulatie die deze beperking oplegt of is het überhaupt niet mogelijk?

Theoreties gezien zou het mogelijk moeten zijn toch? Kijk waar we nu zijn gekomen sinds de afgelopen 30 jaar. Het is niet voor te stellen waar we zullen zijn over 300 tot 500 jaar.

Het is in ieder geval een goede mindfuck.
 
  • Like
Waarderingen: Vonk
Misschien heet één van de programmeurs van onze simulatie van zijn achternaam wel Allah en heeft ie in een dronken bui wat easter eggs achtergelaten in deze wereld.
 
Rust vinden in het idee dat er nog iets is na het einde, of dat je lot niet in je eigen handen ligt? Of zie je er juist een waarde in anders dan een soort nihilisme of determinisme?

Wil je iets kunnen zeggen over de wereld buiten de simulatie? En wat is/zijn wij als observeerders? Is het een soort matrix veroorzaakt door mensen zelf? Of een experiment van aliens? Is het doelbewust of heeft iemand per ongeluk te lang een algoritme aan laten staan?


Vertel vertel dat is nou juist het interessante aan dit idee!

Ik geef wel dat ik de neurologische verklaring voor deja vu ook erg irritant vind. (en soortgelijk synchroniciteit) Ik wil liever denken dat daar nog iets mist, misschien quantum effecten. Bugs in de simulatie :o
Neen, eigenlijk zoekt iedereen het te ver. Ik zoek geen heil in deze hypothese. Ik denk niet ;" laat ik dit maar geloven, want dat maakt het aanvaarden van shit makkelijker.
Neen, ik geloof het op basis van een reflectie van meerdere jaren. Geloven is misschien te sterk uitgedrukt; Misschien is het beter te zeggen dat ik niet verrast zou zijn indien het zou kloppen.
En dat je daardoor makkelijker shit aanvaardt is niet de reden van het geloof in deze hypothese maar eerder een gevolg.

Ik zie het als volgt; Misschien zit ik, mijn echte ik, in het jaar 2300 of zo op een computer te spelen, misschien samen met nog een paar andere spelers, of misschien online met een honderdtal "gamer"-vrienden, en hebben we elk een personage gekozen, een moeilijjkheidsgraad., een bepaalde situatie. En hebben we in ons spel wel invloed op de andere spelers maar niet op de rest. Of Misschien kiezen sommige gamers om helemaal alleen te spelen...

Deze hypothese heeft dus niks te maken met het geloven in een god, of een verklaring voor het onstaan, of de reden van ons bestaan... Het is louter een soort vermoeden dat de technologie zo ver gevorderd kan zijn dat we in een game zitten die zo realistisch is dat we het onderscheid niet meer kunnen zien. Misschien kan de gamer beslissen: "ok als ik teveel aan het lijden ben in de game dan kies ik voor de optie zelfmoord of zo.

Deze hypothese is dus niet voor of tegen het christendom, islam of andere religies, noch tegen de evolutieleer.... het is gewoon een mogelijkheid... die zeer waarschijnlijk lijkt.
 
Dan snap je volgens mij statistiek niet goed. Ga eens 10.000x achter elkaar met een dobbelsteen gooien en noteer steeds wat je gooit, en ga daarna eens uitrekenen wat de kans was dat je die specifieke reeks gooide. Oei, wat toevallig zeg dat je precies die reeks gooide, want de kans was echt extreem klein.
 
Scherp.

Want inderdaad zoals jij zegt: stel we zullen nooit in staat zijn om eenzelfde soort simulatie te creëren, is het dan de simulatie die deze beperking oplegt of is het überhaupt niet mogelijk?

Theoreties gezien zou het mogelijk moeten zijn toch? Kijk waar we nu zijn gekomen sinds de afgelopen 30 jaar. Het is niet voor te stellen waar we zullen zijn over 300 tot 500 jaar.

Het is in ieder geval een goede mindfuck.
Met de fysieke beperkingen die we natuurkundig kennen gaat het nooit lukken. Of de simulatie vind plaats in een super-realiteit die totaal ondenkbare regels voor onze natuurkunde en zelfs wiskunde kent waarin het wel mogelijk is om een apparaat in real time alle eigenschappen van quantum fields voor alle deeltjes in het observeerbare universum te simuleren.

Lijkt me nog verder gezocht dan multiple universes hypothesis. Het is letterlijk gewoon zeggen dat je kunt bedenken dat er buiten al het observeerbare en buiten fundamentele logica nog iets meer bestaat en je kunt niet bewijzen dat het niet bestaat dus misschien is het er wel.

Prima als je in iets meer wilt geloven en de woorden godsdienst of metafysica niet wil gebruiken, maar het argument dat we wel zover komen als we maar blijven opschalen lijkt me een aanbidding van technologie op de plaats van het onbegrijpelijke.

Wat me nog het meest irriteert is dat het alle fundamentele vragen over moraliteit en betekenis van het leven gewoon een niveau doorschuift, naar dat van de 'ecte ecte' wereld. Je kunt er helemaal niks mee en bent nog steeds overgeleverd tot dezelfde a-priori aannames.
 
  • Like
Waarderingen: Vonk
Ik zie het als volgt; Misschien zit ik, mijn echte ik, in het jaar 2300 of zo op een computer te spelen, misschien samen met nog een paar andere spelers, of misschien online met een honderdtal "gamer"-vrienden, en hebben we elk een personage gekozen, een moeilijjkheidsgraad., een bepaalde situatie. En hebben we in ons spel wel invloed op de andere spelers maar niet op de rest. Of Misschien kiezen sommige gamers om helemaal alleen te spelen...
Dit is heel iets anders dan de hypothese waarvan ik dacht dat jij aan refereerde.
 
Het is louter een soort vermoeden dat de technologie zo ver gevorderd kan zijn dat we in een game zitten die zo realistisch is dat we het onderscheid niet meer kunnen zien.
Overweeg je dit echt?

Klopt maar deze tekst kan het beter uitleggen dan mij:
Uit filosofisch oogpunt is het best interessant allemaal en we moeten met een kritische blik naar het vooruitgangsdenken kijken. Bostrom schrijft nergens dat we in een simulatie leven, het zou slechts mogelijk kunnen zijn. Hij bewijst verder niets. Als die hypothese waar zou zijn dan moet er oneindig veel rekenkracht en opslagcapaciteit bestaan en bovendien moet het dan in staat zijn om bewustzijn te kunnen maken. Bostrom slaagt er kennelijk in om veel lezers tot metafysisch scepticus te maken.
 
Back
Naar boven