Neen, eigenlijk zoekt iedereen het te ver. Ik zoek geen heil in deze hypothese. Ik denk niet ;" laat ik dit maar geloven, want dat maakt het aanvaarden van shit makkelijker.
Neen, ik geloof het op basis van een reflectie van meerdere jaren. Geloven is misschien te sterk uitgedrukt; Misschien is het beter te zeggen dat ik niet verrast zou zijn indien het zou kloppen.
En dat je daardoor makkelijker shit aanvaardt is niet de reden van het geloof in deze hypothese maar eerder een gevolg.
Ik zie het als volgt; Misschien zit ik, mijn echte ik, in het jaar 2300 of zo op een computer te spelen, misschien samen met nog een paar andere spelers, of misschien online met een honderdtal "gamer"-vrienden, en hebben we elk een personage gekozen, een moeilijjkheidsgraad., een bepaalde situatie. En hebben we in ons spel wel invloed op de andere spelers maar niet op de rest. Of Misschien kiezen sommige gamers om helemaal alleen te spelen...
Deze hypothese heeft dus niks te maken met het geloven in een god, of een verklaring voor het onstaan, of de reden van ons bestaan... Het is louter een soort vermoeden dat de technologie zo ver gevorderd kan zijn dat we in een game zitten die zo realistisch is dat we het onderscheid niet meer kunnen zien. Misschien kan de gamer beslissen: "ok als ik teveel aan het lijden ben in de game dan kies ik voor de optie zelfmoord of zo.
Deze hypothese is dus niet voor of tegen het christendom, islam of andere religies, noch tegen de evolutieleer.... het is gewoon een mogelijkheid... die zeer waarschijnlijk lijkt.