MuscleMeat

Sociale contacten - ontgoocheld (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Misschien een beetje Off Topic,

Mijn vrouw en ik bezitten enkele goede vrienden die we al jaren kennen. Wij zijn allen 40+.
In de loop van de jaren zijn de raakvlakken met onze vrienden wel flink afgenomen. Mensen veranderen en prioriteiten ook.
Mijn vrouw en ik sporten allebei veel en houden ons fanatiek bezig met gezonde voeding, proberen er zo verzorgd mogelijk bij te lopen, pakken af en toe een festivalletje etc. Ze schatten ons vaak ook jonger dan we eigenlijk zijn.

Onze vrienden niet. Ze zijn juist meer richting tegenovergestelde kant uitgegaan. Ze zeggen "genieten" van het leven, en dat betekent voor hun: veel snoepen, dik worden, je laten verslonsen, wel hele dagen braaf gaan wandelen, geen interesse in festivals, ja alleen jaren 80 muziek. Burgerlijk en correctheid. Het liefst dragen ze stijve kleren en een gezonde levensstijl daar geloven ze niet in. Uiterlijk al helemaal niet omdat ze zeggen, we worden/ zijn toch bijna 50 jaar dus dat boeit allemaal niet meer.

Ik heb het idee dat het qua interesse niet meer past maar toch zijn het goede vrienden. Alleen wat heb je aan elkaar als er steeds minder gezamenlijke interesses bestaan? Het lijkt alsof we uit elkaar groeien qua interesses. Ook de manier van denken en zijn is verschillend....

Ze zeggen toch vaak, soort zoek soort of zie ik dat niet helemaal correct?
Het is ook meer het gevoel; hun willen en voelen zich oud en wij voelen ons nog jong.

Kennen jullie dit verschijnsel ook?

Biologische leeftijd > theoretische leeftijd
 
Met het einde van het jaar die dichter komt, moest ik daarnet aan dit topic denken.

Opmerkelijk hoe 1 jaar zo een verschil kan maken qua gevoel :roflol: Ik heb een stuk minder contact met sommige 'kennissen' en heb mijn verwachtingspatroon ook een stuk bijgesteld. Ik merk bij veel mensen heel goed dat ze vooral naar zichzelf kijken en dwing mezelf regelmatig om hetzelfde te doen. Door minder energie te verspillen geniet ik meer van de contacten die wel overeind blijven. Kwaliteit boven kwantiteit :)

Ik kan iedereen aanraden om kuis te houden in sociale contacten, wanneer je de indruk hebt dat mensen van je profiteren. Ben echt blij dat ik dat afgelopen jaar heb gedaan!
 
Met het einde van het jaar die dichter komt, moest ik daarnet aan dit topic denken.

Opmerkelijk hoe 1 jaar zo een verschil kan maken qua gevoel :roflol: Ik heb een stuk minder contact met sommige 'kennissen' en heb mijn verwachtingspatroon ook een stuk bijgesteld. Ik merk bij veel mensen heel goed dat ze vooral naar zichzelf kijken en dwing mezelf regelmatig om hetzelfde te doen. Door minder energie te verspillen geniet ik meer van de contacten die wel overeind blijven. Kwaliteit boven kwantiteit :)

Ik kan iedereen aanraden om kuis te houden in sociale contacten, wanneer je de indruk hebt dat mensen van je profiteren. Ben echt blij dat ik dat afgelopen jaar heb gedaan!

Ik heb alleen nog maar een beste vriend. Voor de rest geen vrienden of kennissen. Het zal me een rotzorg zijn ook.
 
Ik heb ook weinig vrienden, merk toch dat het vaak meer energie zuigt dan dat het oplevert in veel gevallen dus dat zijn vaak vriendschappen die langzaam doodbloeden, als het al vriendschappen zijn dan. Vind het helemaal prima zo :cool: Het is ook vaak iets wat komt en gaat, op meestal die ene goede vriend van vroeger die de rest van je leven je beste maat blijft.
 
Hoe ouder, hoe wijzer en zgn 'sociale contacten' zullen je steeds minder boeien.
Verzamel en koester diegene die echt oprecht om je geven en geïnteresseerd in je zijn en haal je schouders op om de rest.
 
M'n beste vrienden zijn tegenwoordig dbbers geworden lol. Die zie ik bijna vaker, en ga ik liever mee om dan m'n oude vrienden :emo:
 
DBB staat voor je klaar ;)


Hahaha, ongetwijfeld.

Natuurlijk overdrijf ik graag, maar het is inderdaad wel waar dat het steeds 'leger' om me heen wordt.
In dat opzicht is het leven sowieso een desillusionerende ervaring, omdat veel dingen uiteindelijk toch niet zijn wat je had gedacht/gehoopt.
 
Ik heb wel echte vrienden, omdat ik niet autistisch ben en geniet van sociale contacten:trollface:
 
Sociale contacten is wel een dingetje ja. Veel van mijn sociale contacten hebben dezelfde hobby en hen zie ik dan ook regelmatig in de sportschool. Wel heb ik gemerkt dat ik door de jaren heen veel sociale contacten ben kwijtgeraakt. Er was vanuit hun kant wellicht geen begrip voor mijn levensstijl of het onderhouden van dit contact kostte me meer energie dan het opleverde. Ik heb eigenlijk maar een echte vriend die ik al mijn hele leven ken, hem zie ik ook niet zo heel vaak maar we weten van elkaar dat wanneer er zogezegd stront aan de knikker is wel er voor elkaar zijn. Een paar keer in het jaar zien we elkaar. Bij ScumbagAnnie ligt het probleem wat anders. Sinds ze mij heeft leren kennen is haar levensstijl toch wel veranderd. Veel van haar vrienden hebben een nogal Bourgondische levensstijl. Niks mis mee, moet je helemaal zelf weten natuurlijk. Maar wanneer je iets af wil spreken en er eigenlijk geen andere opties mogelijk zijn dan iets met eten en hier ook geen begrip voor is wordt het lastig. Vooral het punt van geen begrip hebben is denk ik een lastige. Wij bodybuilders zijn toch een beetje een apart volk als het hierop aankomt, maar ik ben van mening dat echte vrienden dit wel zullen begrijpen. Mensen die dit miet begrijpen vind ik persoonlijk niet de moeite waard om contact mee te onderhouden,
 
Hahaha, ongetwijfeld.

Natuurlijk overdrijf ik graag, maar het is inderdaad wel waar dat het steeds 'leger' om me heen wordt.
In dat opzicht is het leven sowieso een desillusionerende ervaring, omdat veel dingen uiteindelijk toch niet zijn wat je had gedacht/gehoopt.

Zo oud ben je toch ook weer niet? :p
 
Zo oud ben je toch ook weer niet? :p

Nou nee, maar ik ben wel oud genoeg om -in zekere zin- te ervaren dat het leven meer van me 'af neemt' dan dat het 'terug geeft'.
 
Sociale contacten is wel een dingetje ja. Veel van mijn sociale contacten hebben dezelfde hobby en hen zie ik dan ook regelmatig in de sportschool. Wel heb ik gemerkt dat ik door de jaren heen veel sociale contacten ben kwijtgeraakt. Er was vanuit hun kant wellicht geen begrip voor mijn levensstijl of het onderhouden van dit contact kostte me meer energie dan het opleverde. Ik heb eigenlijk maar een echte vriend die ik al mijn hele leven ken, hem zie ik ook niet zo heel vaak maar we weten van elkaar dat wanneer er zogezegd stront aan de knikker is wel er voor elkaar zijn. Een paar keer in het jaar zien we elkaar. Bij ScumbagAnnie ligt het probleem wat anders. Sinds ze mij heeft leren kennen is haar levensstijl toch wel veranderd. Veel van haar vrienden hebben een nogal Bourgondische levensstijl. Niks mis mee, moet je helemaal zelf weten natuurlijk. Maar wanneer je iets af wil spreken en er eigenlijk geen andere opties mogelijk zijn dan iets met eten en hier ook geen begrip voor is wordt het lastig. Vooral het punt van geen begrip hebben is denk ik een lastige. Wij bodybuilders zijn toch een beetje een apart volk als het hierop aankomt, maar ik ben van mening dat echte vrienden dit wel zullen begrijpen. Mensen die dit miet begrijpen vind ik persoonlijk niet de moeite waard om contact mee te onderhouden,

Moraal ; zoek een partner met dezelfde invalshoek en interesses en je hebt helemaal geen verdere sociale contacten meer nodig.
 
Het doet me wel plezier om te zien dat er vlot nieuwe reacties komen na mijn bump daarnet. Het geeft aan dat dit topic vorig jaar bij verschillende leden 'iets' heeft geraakt en dat het dus toch iets is waar velen onder ons mee geconfronteerd worden.

Ik heb er vorig jaar sowieso wel wat aan gehad (waarvoor dank!) en ben blij dat ik ondertussen een goed evenwicht gevonden heb :)
 
Moraal ; zoek een partner met dezelfde invalshoek en interesses en je hebt helemaal geen verdere sociale contacten meer nodig.

Moet je wel voldoende terug kunnen vallen op jezelf op het moment dat het fout zou gaan in je relatie. Denk een aspect wat in jouw moraal vergeten wordt.
 
Back
Naar boven