en spiercontractie is de benaming voor het samentrekken (contraheren) van spierweefsel.
De spier kan op verschillende manieren contraheren.
Een myosinekop steekt uit in de richting van het actinefilament. Er is nog geen actine en myosine gekoppeld. Een spiervezel wordt geactiveerd. Ca2+ komt vrij en bindt zich aan troponine en bindingsplaatsen. Het myosine-ATP-complex wordt geactiveerd. Myosinekoppen binden zich aan actine dat wordt samen actomyosine. Er komt energie vrij en de myosinekoppen klappen om. De spier wordt kleiner daardoor neemt de spierspanning toe. Actomyosinecomplex wordt verbroken dat splitst in actine en myosine. De myosinekoppen klappen terug waardoor de actine en myosine terugkomen in de oorspronkelijke toestand. Ca2+ wordt door het SR opgenomen. Vervolgens komt de spier terug in rust.
De spier kan op verschillende manieren contraheren.
- Statische contractie (ook wel genoemd: isometrische contractie)
- Contractie waarbij de spier kracht levert zonder beweging. Dit resulteert in een toename van spierkracht, maar enkel in de gewrichtshoek waarin getraind werd. Voor een toename van spierkracht op de hele bewegingsbaan moeten dus verschillende hoeken getraind worden.
- Contractie waarbij de spier kracht levert zonder beweging. Dit resulteert in een toename van spierkracht, maar enkel in de gewrichtshoek waarin getraind werd. Voor een toename van spierkracht op de hele bewegingsbaan moeten dus verschillende hoeken getraind worden.
- Dynamische contractie
- Concentrische: contractie waarbij de spier kracht levert en de spier verkort
- Excentrische: contractie waarbij de spier kracht levert en de spier verlengt
- Isokinetische: contractie van de spier met constante snelheid, enkel met apparatuur mogelijk, niet manueel
- Isotonisch: contractie van de spier met constante spierspanning
- Concentrische: contractie waarbij de spier kracht levert en de spier verkort
Een myosinekop steekt uit in de richting van het actinefilament. Er is nog geen actine en myosine gekoppeld. Een spiervezel wordt geactiveerd. Ca2+ komt vrij en bindt zich aan troponine en bindingsplaatsen. Het myosine-ATP-complex wordt geactiveerd. Myosinekoppen binden zich aan actine dat wordt samen actomyosine. Er komt energie vrij en de myosinekoppen klappen om. De spier wordt kleiner daardoor neemt de spierspanning toe. Actomyosinecomplex wordt verbroken dat splitst in actine en myosine. De myosinekoppen klappen terug waardoor de actine en myosine terugkomen in de oorspronkelijke toestand. Ca2+ wordt door het SR opgenomen. Vervolgens komt de spier terug in rust.
