XXL Nutrition

Stevia.. toch niet zo goed? (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

substance P

*****
Elite Member
10 jaar lid
Lid geworden
30 apr 2008
Berichten
2.573
Waardering
152
Stevioside is a natural non-caloric sweetener extracted from Stevia rebaudiana (Bertoni) leaves. It has been widely used in many countries, including Japan, Korea, China, Brazil and Paraguay, either as a substitute for sucrose in beverages and foods or as a household sweetener. The aim of this work was to study its genotoxic potentiality in eukaryotic cells. Wistar rats were treated with stevioside solution (4mg/mL) through oral administration (ad libitum) and the DNA-induced damage was evaluated using the single cell gel electrophoresis (comet assay). The results showed that treatment with stevioside generates lesions in peripheral blood, liver, brain and spleen cells in different levels, the largest effect being in liver. Therefore, these undesired effects must be better understood, once the data present here point to possible stevioside mutagenic properties.

Food Chem Toxicol. 2007. Apr;45(4):662-6.

Analysis of genotoxic potentiality of stevioside by comet assay.

Nunes AP, Ferreira-Machado SC, Nunes RM, Dantas FJ, De Mattos JC, Caldeira-de-Ara?jo A.

Departamento de Biof?sica e Biometria, Universidade do Estado do Rio de Janeiro, Instituto de Biologia Roberto Alcantara Gomes, Av 28 de Setembro, 87, 20551-030 Rio de Janeiro, RJ, Brazil.




A study conducted on prepubertal male rats showed that chronic administration (60 days) of a Stevia rebaudiana aqueous extract produced a decrease in final weight of testis, seminal vesicle and cauda epididymidis. In addition, the fructose content of the accessory coïtus glands and the epididymal sperm concentration are decreased. Stevia treatment tended to decrease the plasma testosterone level, probably by a putative affinity of glycosides of extract for a certain androgen receptor, and no alteration occurred in luteinizing hormone level. These data are consistent with the possibility that Stevia extracts may decrease the fertility of male rats.

J Ethnopharmacol. 1999 Nov 1;67(2):157-61.
Effects of chronic administration of Stevia rebaudiana on fertility in rats.
Melis MS.
Source

Departamento de Biologia, Setor de Fisiologia, Faculdade de Filosofia, Ciências e Letras, Universidade de São Paulo, Ribeirão Preto, Brazil. msmelis@ffclrp.usp.br
Abstract
 
Een studie uit 1999... Er zal wel al verder onderzoek gebeurd zijn voordat men het zo verspreid heeft?
 
Ratten studie. Hoeveel waarde je daar nou aan moet hechten ..
 
Iedereen zegt dat het calorie vrij is maar de stevia in de supermarkt heeft wel calorieën 200+ bijna even veel als conventionele suiker. Is de supermarkt "stevia" niet echt stevia?
 
Iedereen zegt dat het calorie vrij is maar de stevia in de supermarkt heeft wel calorieën 200+ bijna even veel als conventionele suiker. Is de supermarkt "stevia" niet echt stevia?

Biologische halen.
 
Iedereen zegt dat het calorie vrij is maar de stevia in de supermarkt heeft wel calorieën 200+ bijna even veel als conventionele suiker. Is de supermarkt "stevia" niet echt stevia?
Jawel, maar het is vele malen zoeter dan suiker. Je hoeft dus ipv 10 scheppen suiker maar 1 schepje stevia te gebruiken. (weet niet de exacte verhouding)
 
Ratten studie. Hoeveel waarde je daar nou aan moet hechten ..

Meer dan jij denkt blijkbaar...

Verder wel interessant om te lezen. Heb een tijd terug kort op pubmed rond gespeurd en kon toen niet echt iets negatiefs vinden.
 

Heb jij enige verstand van analytsche biologie of dierkunde? Ratten staan vrij dichtbij mensen. Dichterbij dan veel mensen denken. 90% van het DNA van ratten komt overeen met die van mensen. Deze beesten hebben dan ook een hoge waarde in de onderzoekswereld. Volgensmij bestaat dan ook meer dan 20% van de proefdieren in NL uit ratten.

Ratten blijven wel ratten en mensen blijven mensen. Dus je kan de resultaten van een onderzoek niet 1 op 1 doortrekken naar mensen, maar het geeft vaak wel een duidelijke indicatie.

Kijken naar deze 2 onderzoeken zouden we juist bezorgder moeten zijn aangezien ratten over het algemeen een sterkere vermogen hebben om schadelijke stoffen af te breken.
 
Volgens de meest up-to-date statistieken heeft praten over procenten 51% nut.
 
Heb jij enige verstand van analytsche biologie of dierkunde? Ratten staan vrij dichtbij mensen. Dichterbij dan veel mensen denken. 90% van het DNA van ratten komt overeen met die van mensen. Deze beesten hebben dan ook een hoge waarde in de onderzoekswereld. Volgensmij bestaat dan ook meer dan 20% van de proefdieren in NL uit ratten.

Ratten blijven wel ratten en mensen blijven mensen. Dus je kan de resultaten van een onderzoek niet 1 op 1 doortrekken naar mensen, maar het geeft vaak wel een duidelijke indicatie.

Kijken naar deze 2 onderzoeken zouden we juist bezorgder moeten zijn aangezien ratten over het algemeen een sterkere vermogen hebben om schadelijke stoffen af te breken.
Nee heb ik niet echt, ik ging meer op dit af: http://forum.dutchbodybuilding.com/...-studies-wetenschappelijke-bewijslast-108228/
 
4 mg is veel voor een rat, voor ons is dat een minieme hoeveelheid. Geef die ratten eens 4 mg gewone suiker, het resultaat zal vergelijkbaar zijn.
 
Oordeel van EFSA:

CONCLUSIONS
There are extensive in vitro and in vivo animal studies and some human tolerance studies on the steviol
glycosides rebaudioside A and stevioside and their metabolite steviol. After considering all the data
available, the Panel concludes that steviol glycosides covered by the proposed specifications are not
carcinogenic, genotoxic or associated with any reproductive/developmental toxicity. The Panel
considers a carcinogenicity study with stevioside of high purity meeting the specifications proposed by
the petitioners, as pivotal for the present evaluation. The NOAEL in this study was 2.5% stevioside in
the diet, equal to 967 mg stevioside/kg bw/day (approximately 388 mg steviol equivalents/kg bw/day),
the highest dose tested.
Studies in humans demonstrated that daily doses of the steviol glycosides up to 1000 mg/person/day,
equivalent to 16.6 mg/kg bw/day for a 60 kg person (corresponding to approximately 330 mg steviol
equivalents/person/day or to 5.5 mg steviol equivalents/kg bw/day) were well-tolerated by individuals
with normal glucose metabolism or type-2 diabetes mellitus.
The Panel establishes an ADI for steviol glycosides, expressed as steviol equivalents, of 4 mg/kg
bw/day based on application of a 100-fold uncertainty factor to the NOAEL for stevioside of 2.5% in
the diet, equal to 967 mg stevioside/kg bw/day (approximately 388 mg steviol equivalents/kg bw/day),
from a 2-year carcinogenicity study in the rat.
Conservative estimates of steviol glycosides exposure both in adults and in children suggest that it is
likely that the ADI would be exceeded at the maximum proposed use levels.

http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/doc/1537.pdf

Bottom line: EFSA bepaalt de ADI (aanvaardbare dagelijkse inname) op 4mg/kg , maar geeft tegelijkertijd aan dat die ADI makkelijk overschreden kan worden bij veelvuldig gebruik van producten gezoet met stevia.

De ADI is vastgesteld met een 100-voudige veiligheidsfactor dus de kans is zeer gering dat stevia producten ook echt schadelijk zijn bij een hogere inname dan de ADI. Maar een geringe kans biedt natuurlijk geen 100% veiligheidsgarantie.
 
Heb jij enige verstand van analytsche biologie of dierkunde? Ratten staan vrij dichtbij mensen. Dichterbij dan veel mensen denken. 90% van het DNA van ratten komt overeen met die van mensen. Deze beesten hebben dan ook een hoge waarde in de onderzoekswereld. Volgensmij bestaat dan ook meer dan 20% van de proefdieren in NL uit ratten.

Ratten blijven wel ratten en mensen blijven mensen. Dus je kan de resultaten van een onderzoek niet 1 op 1 doortrekken naar mensen, maar het geeft vaak wel een duidelijke indicatie.

Kijken naar deze 2 onderzoeken zouden we juist bezorgder moeten zijn aangezien ratten over het algemeen een sterkere vermogen hebben om schadelijke stoffen af te breken.


Laten we dit topic dan ook maar meteen toevoegen:

http://forum.dutchbodybuilding.com/...en-effecten-mensen-minder-50-gevallen-324624/
 
Ratten studie. Hoeveel waarde je daar nou aan moet hechten ..

veel, bijv vrijwel alle toegestane E-nr concentraties in voeding zijn gebaseerd op rattenstudies. Tevens worden vrijwel alle medicijnen eerst op ratten getest en daarna op mensen. Dit vanwege de al genoemde grote genetische overeenkomst tussen ratten en mensen.
 
veel, bijv vrijwel alle toegestane E-nr concentraties in voeding zijn gebaseerd op rattenstudies. Tevens worden vrijwel alle medicijnen eerst op ratten getest en daarna op mensen. Dit vanwege de al genoemde grote genetische overeenkomst tussen ratten en mensen.

Niet echt veel mij lijkt mij aangezien er ook al grote verschillen zitten in de farmacologie van medicatie tussen man & vrouw.

http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1298977

Ja ik weet populair programma, maar worden wel interessante bronnen genoemd.
 
veel, bijv vrijwel alle toegestane E-nr concentraties in voeding zijn gebaseerd op rattenstudies.

De vraag is wat dit ons zegt. M.a.w. van hoeveel E-nummers weten we dat effecten bij ratten en mensen vergelijkbaar zijn? Noem er eens eentje ;) (niet lullig bedoelt, maar wel om je aan het denken te zetten).

Tevens worden vrijwel alle medicijnen eerst op ratten getest en daarna op mensen. Dit vanwege de al genoemde grote genetische overeenkomst tussen ratten en mensen.

Toch vinden experts dat proefdieren genetisch te veel verschillen om resultaten te kunnen extrapoleren naar de mens. Het lijkt mij dat die paar % verschil ook meteen alles zegt. Alle zoogdieren zullen grotendeels dezelfde genenpoel hebben. Maar zet een koe maar eens op het dieet van een hond of omgekeerd --> R.I.P.

Zoals Dave2007 al aangeeft, kunnen verschillen zelfs verschillen tussen de geslachten. Verder heb je mogelijke variaties in leeftijd en ras.

Ik zie maar één nut van proefdieronderzoek: Als er negatieve bijwerkingen zijn bij proefdieren, lijkt het raadzaam mensen hier niet aan bloot te stellen.
Maar zelfs dit zegt ons niet veel: 92% v.d. medicijnen in een fase I onderzoek bij mensen haalt de markt niet. Meestal nadat de medicijnen met succes zijn getest op proefdieren en/of in cellijnen.
 
Proefdieren zijn onmisbaar in de toxicologie, mijnwerkers hadden dat al goed door met gebruik van kanaries die gevoeliger zijn voor koolstofmonoxide dan de mens. Dierproeven, zeker in de toxicologie, zijn niet zomaar ontstaan. Is het e.e.a. aan voorafgegaan met Thalidomide als de echte kickstart. Sindsdien is er veel voorkomen. Je moet ook weten welke waarde je aan bepaalde dierenstudies kan hechten, door bekend te zijn met de specifieke fysiologie van het diermodel, met als speerpunt ADME; Absorptie, distributie, metabolisme en excretie.
 
Proefdieren zijn onmisbaar in de toxicologie, mijnwerkers hadden dat al goed door met gebruik van kanaries die gevoeliger zijn voor koolstofmonoxide dan de mens. Dierproeven, zeker in de toxicologie, zijn niet zomaar ontstaan. Is het e.e.a. aan voorafgegaan met Thalidomide als de echte kickstart. Sindsdien is er veel voorkomen. Je moet ook weten welke waarde je aan bepaalde dierenstudies kan hechten, door bekend te zijn met de specifieke fysiologie van het diermodel, met als speerpunt ADME; Absorptie, distributie, metabolisme en excretie.

Mag ik vragen wat jij doet in het dagelijks leven? Je lijkt iig veel verstand te hebben van dit soort onderwerpen. Kan ik wel waarderen.
 
Back
Naar boven