Ik denk niet dat de lever ondersteuning nodig heeft. Ja, het klinkt misschien gek maar ik maak me niet druk. Het is een heel taai orgaan. Vroeger toen ik 16 jaar was heb ik als een vorm van zelfbeschadiging giftige doseringen paracetamol geslikt vanwege psychische problemen. Met dagen ertussen,
altijd. Het waren geen suïcidepogingen. Keer of 20, 6 tabletten ineens ingenomen. Daarna 2 of 3 keer 8 tabletten ineens. Daarna 2x 10 tabletten ineens. En toen een massive blow van 13 tabletten ineens. En toen werd ik de volgende ochtend wakker, keek ik in de spiegel en was mijn gezicht geel en ik was versuft. En toen dacht ik waar de f*ck ben ik mee bezig? Gewoon naar school gegaan en ik kon gewoon functioneren. De geelzucht verdween heel snel. Ik heb het een tijd lang geheim gehouden maar jaren later ben ik naar de huisarts gegaan en die heeft o.a. mijn bloed onderzocht en die lever was gezond. Geen levercirrose wat ik vreesde, het grootste risico wat ik liep was leverfalen zei hij en hij zei wel dat ik blij mocht zijn dat ik nog leef. Ik denk dat ik die 13 tabletten overleefd heb doordat ik die lever heb getraind, die was gehard tegen de paracetamol. Heb me jaren schuldig gevoeld over die paracetamol vergiftiging maar mijn psychiater zei later: "Jij vond toen dat het nodig was en laat het verder rusten".
Vorig jaar september begon ik uit wanhoop grote hoeveelheden alcohol te drinken vanwege de ondragelijke pijn en angst veroorzaakt door mijn OCD. Ik leefde voor de high. Het begon met 5 of 6 halve liters bier achter elkaar, eerst 3 of 4 dagen per week, later bijna elke dag. Soms 10 of 11 halve liters per dag. Ik dronk altijd nuchter. Later dronk ik bijna alleen maar whisky, 3/4 fles, ook bijna elke dag. Ook korte kuren van 1 fles whisky per dag. Soms ook zonder te eten. De dagelijkse grote hoeveelheden psychiatrische medicijnen kwamen er ook nog bij voor mijn lever. Valpartijen waren orde van de dag, dat en misselijkheid. Het keerpunt van mijn alcoholmisbruik kwam toen ik 3/4 fles whisky achter elkaar dronk en een keer of 8 achterover viel. Toen dacht ik, ik moet stoppen met de drank. Ik dacht: the shit's on, and we need to go strap up. Na enkele mislukte pogingen lukte het me toch. Mijn vader verzameld whisky dus er verdween nogal eens wat, en boos dat ie was toen ik per ongeluk een dure fles had opgedronken. Enfin, nadat ik een tijd gestopt was met de drank heb ik mijn lever laten testen (alat/asat/ggt) en die was gezond. Dus ja, ik weet het niet of mijn lever gewoon een sterke constitutie heeft of dat het gewoon gemiddeld is. Mijn arts, die mijn paracetamol geschiedenis ook kent zei wel dat ik een sterke lever had. Ik was niet echt een klassieke alcoholist maar het is hard geweest om van de drank af te komen. Mijn arts zei: "het ligt er maar aan hoe je alcoholisme definieert". De geestelijke verslaving was enorm. Ik gebruikte het dus medicinaal maar ik ben bij het ter perse gaan van deze post nu zo'n 2 en een halve maand van de drank af. Dankzij de vele benzo's denk ik vielen de lichamelijke ontwenningsverschijnselen gelukkig mee. Je lever kan dus best wel wat hebben, die heeft geen supplementen nodig. Bespaar je geld. Dus ja, ik zou zeggen: als je iets voor je lever wilt doen:
vermijd alcohol. Ik drink geen druppel meer. Never. Vandaag wilde mijn vader whiskysaus over mijn garnalen heen gieten en ik zeg: nee wtf,
geen druppel alcohol. When I say no drop of alcohol, I mean it.