mitsymo
Competitive Bodybuilder
- Lid geworden
- 17 jul 2016
- Berichten
- 2.012
- Waardering
- 6.686
- Lengte
- 1m78
- Massa
- 74kg
Een aantal jaar geleden ben ik hier vooral als stille lezer aanwezig geweest.
Destijds was ik in voorbereiding van de enercup voor mijn 1e wedstrijd in de klasse body fitness.
Jammer genoeg gooide een auto- immuunziekte binnen 1 nacht alles overhoop.. van keihard trainen naar volledige verlamming van mijn linker arm.
Na 2 maanden helse pijn die diagnose neuralgische amyotrofie. Mijn lijf had besloten om mijn zenuwbanen volledig te slopen. De wedstrijd kon ik wel vergeten
Uiteindelijk bij een revalidatiearts terecht gekomen waarbij ik met 5 minuten weer buiten stond. Hij kon niks voor me betekenen. Ik moest het maar leren om op een stoel te zitten, want mijn topsporters mentaliteit zou me alleen maar in de weg staan.
Nou daar sta je dan..
Met behulp van mijn huidige fysio zover kunnen herstellen dat voor mezelf zorgen weer zelfstandig kon, maar dat was voor mij niet goed genoeg.
Ik kon niet accepteren dat ik nooit meer aan krachttraining kon doen. Gelukkig heb ik een held van een fysio die zich zo verdiept heeft in het ziektebeeld dat ik met 0.5/ 1 kg gewichten weer mocht beginnen.
Na ruim 2 jaar was ik er zo klaar mee dat ik besloten had om te stoppen met dit traject en het zelf op te pakken.
9 maanden later ben ik waar ik nu ben. Met 4x per week kt en 3x in de week cardio.
Beoordeling bij de fysio gehad en te horen gekregen, dat was ik deed onmogelijk was.
Niet is onmogelijk! Het is nog steeds zwaar en de pijn zal nooit meer volledig verdwijnen, maar het is het waard!
Komende periode ligt de focus met name op mijn traps, aangezien die aansturen zo kapot is en nagenoeg niet groeit.
De trainingen heb ik weer ouderwets onderverdeeld in een split schema. En met wat creativiteit kan ik bijna alle spiergroepen trainen. Squatten en alle andere oefeningen waarbij er gewicht in m'n nek ligt moet ik overslaan, maar verder geen klagen!
Wordt vervolgd
Destijds was ik in voorbereiding van de enercup voor mijn 1e wedstrijd in de klasse body fitness.
Jammer genoeg gooide een auto- immuunziekte binnen 1 nacht alles overhoop.. van keihard trainen naar volledige verlamming van mijn linker arm.
Na 2 maanden helse pijn die diagnose neuralgische amyotrofie. Mijn lijf had besloten om mijn zenuwbanen volledig te slopen. De wedstrijd kon ik wel vergeten
Uiteindelijk bij een revalidatiearts terecht gekomen waarbij ik met 5 minuten weer buiten stond. Hij kon niks voor me betekenen. Ik moest het maar leren om op een stoel te zitten, want mijn topsporters mentaliteit zou me alleen maar in de weg staan.
Nou daar sta je dan..
Met behulp van mijn huidige fysio zover kunnen herstellen dat voor mezelf zorgen weer zelfstandig kon, maar dat was voor mij niet goed genoeg.
Ik kon niet accepteren dat ik nooit meer aan krachttraining kon doen. Gelukkig heb ik een held van een fysio die zich zo verdiept heeft in het ziektebeeld dat ik met 0.5/ 1 kg gewichten weer mocht beginnen.
Na ruim 2 jaar was ik er zo klaar mee dat ik besloten had om te stoppen met dit traject en het zelf op te pakken.
9 maanden later ben ik waar ik nu ben. Met 4x per week kt en 3x in de week cardio.
Beoordeling bij de fysio gehad en te horen gekregen, dat was ik deed onmogelijk was.
Niet is onmogelijk! Het is nog steeds zwaar en de pijn zal nooit meer volledig verdwijnen, maar het is het waard!
Komende periode ligt de focus met name op mijn traps, aangezien die aansturen zo kapot is en nagenoeg niet groeit.
De trainingen heb ik weer ouderwets onderverdeeld in een split schema. En met wat creativiteit kan ik bijna alle spiergroepen trainen. Squatten en alle andere oefeningen waarbij er gewicht in m'n nek ligt moet ik overslaan, maar verder geen klagen!
Wordt vervolgd