XXL Nutrition

Testosterone signals through mTOR and androgen receptor to induce muscle hypertrophy (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Galen

Peter Bond
Super Mod
Elite Member
10 jaar lid
Lid geworden
8 okt 2010
Berichten
33.532
Waardering
22.270
Lengte
1m96
Massa
102kg
Vetpercentage
11%
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23470307
PURPOSE:
The anabolic hormone testosterone induces muscle hypertrophy, but the intracellular mechanisms involved are poorly known. We addressed the question whether signal transduction pathways other than the androgen receptor (AR) are necessary to elicit hypertrophy in skeletal muscle myotubes.
METHODS:
Cultured rat skeletal muscle myotubes were preincubated with inhibitors for ERK1/2 (PD98059), PI3K/Akt (LY294002 and Akt inhibitor VIII) or mTOR/S6K1 (rapamycin), and then stimulated with 100 nM testosterone. The expression of α-actin and the phosphorylation levels of ERK1/2, Akt and S6K1 (a downstream target for mTOR) were measured by Western blot. mRNA levels were evaluated by real time RT-PCR. Myotube size and sarcomerization were determined by confocal microscopy. Inhibition of AR was assessed by bicalutamide.
RESULTS:
Testosterone-induced myotube hypertrophy was assessed as increased myotube cross-sectional area (CSA) and increased α-actin mRNA and α-actin protein levels, with no changes in mRNA expression of atrogenes (MAFbx and MuRF-1). Morphological development of myotube sarcomeres was evident in testosterone-stimulated myotubes. Known hypertrophy signaling pathways were studied at short times: ERK1/2 and Akt showed an increase in phosphorylation status after testosterone stimulus at 5 and 15 min, respectively. S6K1 was phosphorylated at 60 min. This response was abolished by PI3K/Akt and mTOR inhibition but not by ERK1/2 inhibition. Similarly, the CSA increase at 12 h was abolished by inhibitors of the PI3K/Akt pathway as well as by AR inhibition.
CONCLUSIONS:
These results suggest a crosstalk between pathways involving fast intracellular signaling and the AR to explain testosterone-induced skeletal muscle hypertrophy.
Cliffs:
Incubatie van ratspiercellen met 100 nM testosteron (hier komen alle kuurders wel aan) zorgt voor hypertrofie al na 12 uur (CSA stijging van 35%, let wel dat je een dergelijke stijging in CSA dus niet van een gehele spier gaat meten om duidelijke redenen). De hoeveelheid celkernen blijft hetzelfde op deze korte termijn. Verder wordt er een flinke stijging in actine mRNA gevonden (120% na 6 uur), als ook actine eiwit (i.e. het komt dus ook tot translatie, gezien deze stijgen met een whopping 191% t.o.v. control na 12 uur). mRNA niveaus van MAFbx en MuRF-1 blijven ongewijzigd na 6 uur (ubiquitine ligases die zorgen voor proteolyse, i.e. katabool). Verder activeert testosteron al vrij snel de mTOR pathway. Na 60 minuten is er een piek in S6K1 fosforylatie (ligt downstream van mTOR en fosforyleert het ribosomale eiwit S6 die eiwit translatie stimuleert). De pathway verloopt upstream van mTOR via PI3K/Akt (ERK1/2 wordt ook gefosforyleerd maar remming hiervan heeft geen effect op fosforylatie van S6K1). Ondanks deze snelle resultaten is activatie van de traditionele AR toch vereist voor hypertrofie van de spiercellen wat crosstalk suggereert tussen de traditionele AR en de PI3K/Akt/mTOR pathway (die dus wordt geactiveerd door een GPCR) in deze.
 
Snap de helft niet maar wat ik ervan begrijp is dat je dus na 12uur al spiervergroting krijgt.

Thnx XXL :thumb:
 
Haha owwwwjaaaa
 
Dus van test wordt je sterker maar waarom op cellulair level weten ze niet? :shrug:
 
Dus van test wordt je sterker maar waarom op cellulair level weten ze niet? :shrug:
Niet goed nee. Al worden de mechanismen steeds beter in kaart gebracht.
 
Niet goed nee. Al worden de mechanismen steeds beter in kaart gebracht.

Dus straks misschien sarms (gok dat t daar onder valt) welke enkel de intracellulaire effecten triggeren?
 
Dus straks misschien sarms (gok dat t daar onder valt) welke enkel de intracellulaire effecten triggeren?
Intracellulair betekent zoveel als dat het zich binnen de cel afspeelt. Dat staat los van SARM of wat dan ook.

Het idee achter SARMs is dat zij weefsel specifiek zijn. Dus wel androgene effecten teweeg brengen in spierweefsel, maar bijv. niet in de prostaat. Dit kun je realiseren op verschillende niveaus. Dit zie je bijv. heel goed terug bij de SERMs die dus selectief zijn per weefsel qua oestrogeen effect. Kernreceptoren, zoals de oestrogeen receptor, hebben doorgaans twee transactivatie functies, AF-1 en AF-2 (gelegen in het C-terminal domein en ligand bindend domein respectievelijk). Deze transactivatie functie recruiteren de cofactoren die nodig zijn om transcriptie te initieren. Samen werken AF-1 en AF-2 synergistisch. Wat tamoxifen doet is AF-2 volledig remmen, en via AF-1 is het partieel agonistisch. Als een weefsel vooral cofactoren tot expressie brengt voor AF-1, dan werkt het daar nog een beetje agonistisch, als het weefsel vooral cofactoren tot expressie brengt voor AF-2, dan werkt het antagonistisch. Tevens zijn er twee isomeren van de ER, namelijk ERa en ERb, en ERb heeft een niet-functioneel AF-1, waardoor tamoxifen per definitie als antagonist werkt voor de ERb, onafhankelijk van het weefsel. Gezien ERb activatiteit ook ERa activiteit beinvloedt, heb je wederom een extra mechanisme waarvia het weefsel selectief kan werken.

Ofwel, SERMs werken selectief door:
- Verschillen in ratio ERa en ERb expressie
- Verschillen in expressie van relevante cofactoren (voor de verschillende activatie functies)

Daarbij komt ook nog dat de binding van een ligand dus effect heeft op de conformatie van de receptor. Een andere ligand kan dus een nipt andere conformatie teweeg brengen. In het geval van androgenen is bekend dat deze subtiele verschillen in conformaties tot op zekere hoogte ook een andere voorkeur uiten voor de androgene response elementen (de stukjes op het DNA waar het complex aan bindt, gelegen in de promoter of enhancer regio van het betreffende gen wat tot expressie wordt gebracht), en zodoende dus ook via die weg subtiele verschillen teweeg brengen. Wederom een mechanisme voor potentiele regulatie... Sterker nog; nandrolon gebonden aan de AR bindt zelfs aan ERE (oestrogene response elementen).

Edit: wat het artikel uitlicht is vrij simpel. Androgenen werken dus normaal via de AR, een kernreceptoren. Kernreceptoren binden aan het DNA en fungeren als transcriptiefactoren; i.e. ze brengen genen tot transcriptie. Zodra een gen getranscribed is heb je je mRNA, en het mRNA wordt vertaald naar een eiwit. En eiwitten zijn functioneel :)

In ieder geval; dit proces duurt vrij lang. Wat dit soort studies aantonen is dat androgenen niet alleen via dit klassieke mechanisme werken, maar ook via een veel directere mechaniek. Wisten we al, maar het wordt steeds beter in kaart gebracht. Deze directere mechaniek werkt via een membraanreceptor, meer specifiek een g-protein coupled receptor. Deze activeren een signaleringscascade binnen de cel, doorgaans een reeks kinases (kinases zijn eiwitten die andere moleculeren fosforyleren, fosforylatie van een molecuul kan deze activeren of deactiveren, en zo wordt er dus van alles in gang gebracht). In dit geval laat deze studie zien dat het een belangrijke pathway (Akt/mTOR) activeert, mTOR dirigeert de eiwitsynthese. Sterker nog, het laat zien dat er flink wat actine wordt aangemaakt op de korte termijn. Actine is een onderdeel van de sarcomeren, de samentrekkende eenheden van de spieren. Sarcomeren zijn letterlijk units die jouw spieren samentrekken.

So much to tell, zou er een boek over moeten schrijven. Oh wacht... :o
 
Laatst bewerkt:
Hmm dat laatste deel over actine zou dat verklaren waarom je van aas sterker wordt zonder dat je per definitie veel meer massa hebt?
 
Nee, dat is nu net een goede indicatie van hypertrofie. Dit zal ten dele verklaren waarom je sterker wordt door AAS:
http://forum.dutchbodybuilding.com/f10/argument-voor-orals-voor-trainen-360109/

Ook zijn er androgeen receptoren gevonden in motorneuronen. Al ben ik zelf maar matig bekend met de effecten op kracht.

Oh wacht ik las het in de zin dat de stofjes energie leverden om samen te trekken, was vergeten dat sacromeren onderdeel zijn van de spiervezels.

Moet wel erkennen dat mijn kennis niet veel verder rijkt dan wat iets doet en de hoe en waarom blijven bij mij een beetje achterwegen. Meest diepgaande is denk ik dat dianabol en tren samen goed zouden zijn omdat dianabol voor meer androgene receptoren zorgt (door aromatiseren) en tren juist androgene receptoren gebruikt (als ik het goed onthouden heb :shrug:)

Meer de praktische kennis die blijft hangen bij mij, dingen waar ik daadwerkelijk wat aan heb in het dagelijkse leven :roflol:
 
Oh wacht ik las het in de zin dat de stofjes energie leverden om samen te trekken, was vergeten dat sacromeren onderdeel zijn van de spiervezels.

Moet wel erkennen dat mijn kennis niet veel verder rijkt dan wat iets doet en de hoe en waarom blijven bij mij een beetje achterwegen. Meest diepgaande is denk ik dat dianabol en tren samen goed zouden zijn omdat dianabol voor meer androgene receptoren zorgt (door aromatiseren) en tren juist androgene receptoren gebruikt (als ik het goed onthouden heb :shrug:)

Meer de praktische kennis die blijft hangen bij mij, dingen waar ik daadwerkelijk wat aan heb in het dagelijkse leven :roflol:
Alle AAS gebruiken de AR, niet alleen tren. Alle. AAS.

En het lijkt erop dat upregulatie van de AR ook inherent is aan AAS.
 
Alle AAS gebruiken de AR, niet alleen tren. Alle. AAS.

En het lijkt erop dat upregulatie van de AR ook inherent is aan AAS.

Weet ik, maar dacht dat juist bij tren het daadwerkelijk veel meer hielp omdat het sterk androgeen was. :shrug:
 
Intracellulair betekent zoveel als dat het zich binnen de cel afspeelt. Dat staat los van SARM of wat dan ook.

Het idee achter SARMs is dat zij weefsel specifiek zijn. Dus wel androgene effecten teweeg brengen in spierweefsel, maar bijv. niet in de prostaat. Dit kun je realiseren op verschillende niveaus. Dit zie je bijv. heel goed terug bij de SERMs die dus selectief zijn per weefsel qua oestrogeen effect. Kernreceptoren, zoals de oestrogeen receptor, hebben doorgaans twee transactivatie functies, AF-1 en AF-2 (gelegen in het C-terminal domein en ligand bindend domein respectievelijk). Deze transactivatie functie recruiteren de cofactoren die nodig zijn om transcriptie te initieren. Samen werken AF-1 en AF-2 synergistisch. Wat tamoxifen doet is AF-2 volledig remmen, en via AF-1 is het partieel agonistisch. Als een weefsel vooral cofactoren tot expressie brengt voor AF-1, dan werkt het daar nog een beetje agonistisch, als het weefsel vooral cofactoren tot expressie brengt voor AF-2, dan werkt het antagonistisch. Tevens zijn er twee isomeren van de ER, namelijk ERa en ERb, en ERb heeft een niet-functioneel AF-1, waardoor tamoxifen per definitie als antagonist werkt voor de ERb, onafhankelijk van het weefsel. Gezien ERb activatiteit ook ERa activiteit beinvloedt, heb je wederom een extra mechanisme waarvia het weefsel selectief kan werken.

Ofwel, SERMs werken selectief door:
- Verschillen in ratio ERa en ERb expressie
- Verschillen in expressie van relevante cofactoren (voor de verschillende activatie functies)

Daarbij komt ook nog dat de binding van een ligand dus effect heeft op de conformatie van de receptor. Een andere ligand kan dus een nipt andere conformatie teweeg brengen. In het geval van androgenen is bekend dat deze subtiele verschillen in conformaties tot op zekere hoogte ook een andere voorkeur uiten voor de androgene response elementen (de stukjes op het DNA waar het complex aan bindt, gelegen in de promoter of enhancer regio van het betreffende gen wat tot expressie wordt gebracht), en zodoende dus ook via die weg subtiele verschillen teweeg brengen. Wederom een mechanisme voor potentiele regulatie... Sterker nog; nandrolon gebonden aan de AR bindt zelfs aan ERE (oestrogene response elementen).

Edit: wat het artikel uitlicht is vrij simpel. Androgenen werken dus normaal via de AR, een kernreceptoren. Kernreceptoren binden aan het DNA en fungeren als transcriptiefactoren; i.e. ze brengen genen tot transcriptie. Zodra een gen getranscribed is heb je je mRNA, en het mRNA wordt vertaald naar een eiwit. En eiwitten zijn functioneel :)

In ieder geval; dit proces duurt vrij lang. Wat dit soort studies aantonen is dat androgenen niet alleen via dit klassieke mechanisme werken, maar ook via een veel directere mechaniek. Wisten we al, maar het wordt steeds beter in kaart gebracht. Deze directere mechaniek werkt via een membraanreceptor, meer specifiek een g-protein coupled receptor. Deze activeren een signaleringscascade binnen de cel, doorgaans een reeks kinases (kinases zijn eiwitten die andere moleculeren fosforyleren, fosforylatie van een molecuul kan deze activeren of deactiveren, en zo wordt er dus van alles in gang gebracht). In dit geval laat deze studie zien dat het een belangrijke pathway (Akt/mTOR) activeert, mTOR dirigeert de eiwitsynthese. Sterker nog, het laat zien dat er flink wat actine wordt aangemaakt op de korte termijn. Actine is een onderdeel van de sarcomeren, de samentrekkende eenheden van de spieren. Sarcomeren zijn letterlijk units die jouw spieren samentrekken.

So much to tell, zou er een boek over moeten schrijven. Oh wacht... :o

Betekent dit dat je dat al aan het doen bent? :D

Kun je trouwens wat lectuur aanbevelen, met betrekking tot dit onderwerp?
Ik ben al gaan zoeken bij online shops, maar de overweldigende selectie aan boeken maakt het lastig om te kiezen.
 
Betekent dit dat je dat al aan het doen bent? :D

Kun je trouwens wat lectuur aanbevelen, met betrekking tot dit onderwerp?
Ik ben al gaan zoeken bij online shops, maar de overweldigende selectie aan boeken maakt het lastig om te kiezen.
Jazeker, samen met Big Cat. :)

Wel, wat weet je allemaal al? Een goed begin is eigenlijk simpelweg een celbiologie boek zoals bijv. Essential Cell Biology van Alberts et al.
 
Jazeker, samen met Big Cat. :)

Wel, wat weet je allemaal al? Een goed begin is eigenlijk simpelweg een celbiologie boek zoals bijv. Essential Cell Biology van Alberts et al.

Als basis natuurlijk middelbare school niveau biologie en chemie.
Verder zelf wat verdiept in organische chemie, celbiologie en algemene fysiologie.

Ik leer snel en makkelijk, dus iets op hoger niveau is prima te doen.

Ik zal sowieso Essential Cell Biology eens gaan bekijken. Bedankt voor de suggestie!


En ik kijk uit naar jullie eigen werk!
 
Ah, dan hier 'n lijstje:
Celbiologie: Essential Cell Biology (Alberts et al.), en als dik naslagwerk nog Molecular Biology of the Cell (Alberts et al.)
Biochemie: Fundamentals of Biochemistry: Life at the molecular level (Voet & Voet)
Fysiologie: Human Physiology: From cells to systems (Sherwood), en wat gedetailleerder Physiology van Berne en Levy (helaas wel lichtelijk verouderd).

Dan als je wilt weten hoe AAS werken (zijn publicaties uit journals):
- Androgens and skeletal muscle cellular and molecular action mechanisms underlying the anabolic actions
- Androgen Receptor-mediated Gene Expression
- Androgen Receptor (AR) Coregulators A Diversity of Functions Converging on and Regulating the AR Transcriptional Complex
- Androgen Receptor: An Overview
- Nuclear Hormone Receptors and Gene Expression

Cellulaire mechanismes m.b.t. skeletspierhypertrofie:
- Mechanotransduction and the regulation of mTORC1 signaling in skeletal muscle
- mTORC1 and the Regulation of Skeletal Muscle Anabolism and Mass

Denk dat je hiermee aardig uit de voeten kunt.
 
Ah, dan hier 'n lijstje:
Celbiologie: Essential Cell Biology (Alberts et al.), en als dik naslagwerk nog Molecular Biology of the Cell (Alberts et al.)
Biochemie: Fundamentals of Biochemistry: Life at the molecular level (Voet & Voet)
Fysiologie: Human Physiology: From cells to systems (Sherwood), en wat gedetailleerder Physiology van Berne en Levy (helaas wel lichtelijk verouderd).

Dan als je wilt weten hoe AAS werken (zijn publicaties uit journals):
- Androgens and skeletal muscle cellular and molecular action mechanisms underlying the anabolic actions
- Androgen Receptor-mediated Gene Expression
- Androgen Receptor (AR) Coregulators A Diversity of Functions Converging on and Regulating the AR Transcriptional Complex
- Androgen Receptor: An Overview
- Nuclear Hormone Receptors and Gene Expression

Cellulaire mechanismes m.b.t. skeletspierhypertrofie:
- Mechanotransduction and the regulation of mTORC1 signaling in skeletal muscle
- mTORC1 and the Regulation of Skeletal Muscle Anabolism and Mass

Denk dat je hiermee aardig uit de voeten kunt.

Bedankt!
 
Back
Naar boven