- Lid geworden
- 7 mei 2003
- Berichten
- 20.935
- Waardering
- 13
'Meneer! Meneer!'
Terwijl ik sta te telefoneren bij de bushalte stormt er een geteint Roma-meisje van ongeveer 18 jaar op me af. Slank, ronde kont, wulpse lippen, maar ergens dus wel intimiderend doordringend.
'Meneer, we zijn net zomaar van onze fiets geschopt hier op het fietspad!'
Ik kijk haar en haar moddervette vriendin, die nog met haar reet vastgesnoerd op de fiets zit en zeg meteen dat ik (ondanks mijn uniform dat op de politie lijkt) niet van de politie ben.
'Oh' zegt ze teleurgesteld. 'Maar da's toch niet normaal meer? Worden we zomaar door een langsrijdende scooter met 2 jongens erop van onze fiets geschopt!'
Het meisje vraagt duidelijk om erkenning voor haar situatie.
'Da's zeker niet normaal' zeg ik, 'maar het beste wat je kunt doen is 500 meter verderop naar het pol..' 'JA dat weet ik wel!' roept ze gevolgd door 'Kijk! Daar komen ze weer!'
Een tweetal jongens op de scooter rijdt langs, bekijkt het tafereel en rijdt door.
'K*nkerTurken!' roept de zigeunerin. 'Jammer dat ik z'n toetsenbord niet kan zien hè meneer!?'
Hoor ik dit goed? Z'n 'toetsenbord'? Ik zeg niks.
De scooter draait om. IK ben benieuwd wat ze denken te gaan doen.
Ze rijden weer langs maar stoppen niet. Het Roma-meisje zegt 'es kijken of ik z'n toetsenbord nu wél kan zien!' en bukt naar voren om door het schemer te kijken.
'Hmmm....een X ofzo?!' vraagt ze me.
'Je kunt in dit geval beter de kleur van de scooter onthouden en wat de jongens aan hebben' probeer ik haar te helpen.
'Mja okay. Nou, in ieder geval bedankt hè!'
En weg zijn ze.
Terwijl ik sta te telefoneren bij de bushalte stormt er een geteint Roma-meisje van ongeveer 18 jaar op me af. Slank, ronde kont, wulpse lippen, maar ergens dus wel intimiderend doordringend.
'Meneer, we zijn net zomaar van onze fiets geschopt hier op het fietspad!'
Ik kijk haar en haar moddervette vriendin, die nog met haar reet vastgesnoerd op de fiets zit en zeg meteen dat ik (ondanks mijn uniform dat op de politie lijkt) niet van de politie ben.
'Oh' zegt ze teleurgesteld. 'Maar da's toch niet normaal meer? Worden we zomaar door een langsrijdende scooter met 2 jongens erop van onze fiets geschopt!'
Het meisje vraagt duidelijk om erkenning voor haar situatie.
'Da's zeker niet normaal' zeg ik, 'maar het beste wat je kunt doen is 500 meter verderop naar het pol..' 'JA dat weet ik wel!' roept ze gevolgd door 'Kijk! Daar komen ze weer!'
Een tweetal jongens op de scooter rijdt langs, bekijkt het tafereel en rijdt door.
'K*nkerTurken!' roept de zigeunerin. 'Jammer dat ik z'n toetsenbord niet kan zien hè meneer!?'
Hoor ik dit goed? Z'n 'toetsenbord'? Ik zeg niks.
De scooter draait om. IK ben benieuwd wat ze denken te gaan doen.
Ze rijden weer langs maar stoppen niet. Het Roma-meisje zegt 'es kijken of ik z'n toetsenbord nu wél kan zien!' en bukt naar voren om door het schemer te kijken.
'Hmmm....een X ofzo?!' vraagt ze me.
'Je kunt in dit geval beter de kleur van de scooter onthouden en wat de jongens aan hebben' probeer ik haar te helpen.
'Mja okay. Nou, in ieder geval bedankt hè!'
En weg zijn ze.
Laatst bewerkt: