Moslimheibel (2)
13.10.2007 17.00u - In een eerder stukje hadden we het over de heibel in moslimkringen in Nederland. In ons land gaat het al niet beter. Mark Grammens gaat daar in zijn ‘Journaal’ (11.10.07) dieper op in. Grammens verwijst naar de aanhoudende ruzies en financiële schandalen in de zogenaamde ‘Moslimexecutieve’, het orgaan dat moet instaan voor het overleg tussen de moslims in ons land en de Belgische overheid.
Volgens Mark Grammens heeft Laurette Onkelinx 300.000 euro toegekend aan de executieve om de verkiezingen te organiseren, “een bedrag waarover nota bene geen verantwoording diende te worden afgelegd”. Het probleem is, zo merkt Grammens terecht op, is dat de islam geen gecentraliseerd gezag erkent. Een centraal ‘kerkinstituut’ creëren voor een godsdienst die nergens op zo’n manier functioneert, is om moeilijkheden vragen. Dat had men kunnen weten, maar de politieke wereld dreef koppig haar wil door. Grammens doet er – naar goeie gewoonte – geen doekjes om: “Men had naast de andere erkende kerken ook een moslim-kerk nodig. Die kon men dan veel geld toestoppen, waar de PS bij gemeenteraads- en parlementsverkiezingen hopelijk beter van werd, want op het kabinet Onkelinx was/is de zaak van de moslimexecutieve volledig in handen van haar partijgenoten, onder leiding van haar ex-echtgenoot van Algerijnse oorsprong…”
Grammens haalt nog meer redenen aan waarom het wel scheef moést lopen. “Eigenlijk begrijpen de meeste moslims niets van het nut en het doel van een ‘executieve’ en beschouwen velen onder hen de subsidies die ze ontvangen als een soort cadeau, te verdelen onder belanghebbenden. Vandaar ook hun tolerantie tegenover misbruik van de overheidsmiddelen.”
Nog een probleem is dat Turken en Marokkanen het niet zo goed met elkaar kunnen vinden – om het zacht uit te drukken. “Er bestaat nauwelijks enige verwantschap, laat staan contact, tussen Marokkanen en Turken”, merkt Grammens op. “Die twee groepen kennen nog minder onderlinge huwelijken dan huwelijken met niet-moslims uit Vlaanderen en Wallonië.”
Er zijn ook taalproblemen, citeert Grammens een verkozen imam: “Op vergaderingen verstaan we elkaar amper. Want de Walen spreken geen Nederlands en ons Frans is niet goed”. Als de Marokkanen Arabisch spreken, verstaan de Turken, die in de meerderheid zijn, daar geen woord van, en omgekeerd…
Dat verkozen leden van de moslim-excutieve zonder veel schroom en onder het oog van hun broodheren van de Parti Socialiste kwistig frauderen, mag eigenlijk niet verbazen. Het wijst mogelijk zelfs op een zekere graad van integratie… En dat doet ook de gespannen verstandhouding tussen de ‘Vlaamse’ en ‘Franstalige’ vleugel. Grammens: “De verkozenen uit Brussel en Wallonië werken samen met het kabinet-Onkelinx de verkozenen uit Vlaanderen zoveel mogelijk tegen. Deze laatsten staan binnen de executieve bekend als ‘separatisten’, omdat zij de ‘moslimkerk’ willen splitsen en hun bekomst hebben van het Waals-Brusselse profetariaat dat zelfs in deze gemeenschap leeft en er voor ‘communautaire’ spanningen zorgt.”
Tja, als zelfs in de moslimexecutieve de roep om een splitsing steeds luider klinkt, blijven er voor die ‘arme’ koning straks geen ‘oewaarde landgenoten’ meer over…