Onderstaande gaat niet over NL'se politiek / Tweede Kamer, maar aangezien in dit topic discussies over ras en afkomst gevoerd worden, toch maar hier geplaatst. Dit is niet mijn mening/visie, slechts een stukje literatuurrecensie dat mij aan het denken zette:
"De Afro-Amerikaanse schrijver Thomas Chatterton Williams zag zichzelf altijd als zwarte man, belast met een pijnlijk verleden. Tot hij een blanke, blonde dochter kreeg.
(...)
Thomas Chatterton Williams (38), een Afro-Amerikaanse auteur die alweer acht jaar in Parijs leeft, is sinds kort opgehouden een zwarte man te zijn. (...) Hij is wat je noemt een ‘halfbloed’, de zoon van een zwarte vader en een blanke moeder.
Williams’ transformatie is er eerder een van het filosofische soort. Hij weigert zichzelf nog langer te categoriseren als zwart omdat er biologisch niet zoiets bestaat als het zwarte ras, net zomin als het witte ras. Jezelf definiëren als zwart is volgens Williams vasthouden aan een oude, onwetenschappelijke praktijk die bedoeld was om slavernij mee goed te praten.
‘In de afgelopen vijf, tien jaar zijn onze ideeën over wat vrouwelijkheid en mannelijkheid betekenen ook drastisch veranderd’, zegt Williams. ‘Het is fluïde geworden. Waarom zou dat niet ook voor ras kunnen gelden? Het heeft geen enkele wetenschappelijke basis en het beperkt en schaadt ons.
(...)
Het begint bij de geboorte van Marlow, de dochter die hij en zijn Franse vrouw Valentine in 2013 krijgen. Marlow komt blonder en blanker ter wereld dan waarmee Williams ooit rekening had gehouden. Hoewel Williams zelf ook niet zwart is volgens de engste definitie van het woord, heeft hij zich altijd sterk verbonden gevoeld met de zwarte kant van zijn familie. Daar zat het pijnlijke verleden van slavernij en racisme waaraan hij loyaal wilde blijven. Als hij in de spiegel keek, zag hij in zijn gezicht nog de sporen van die geschiedenis. Maar gold dat ook voor zijn dochtertje? Dit blanke kindje met schattige blonde krullen? Wat verbindt haar nog met dat verleden?
De vragen storten Williams in een kleine identiteitscrisis. Hij begint te twijfelen aan zijn zelfdefiniëring als zwarte man en zet ook vraagtekens bij de manier waarop zwart en blank Amerika zichzelf en elkaar gevangen houden in hun starre ideeën over ras.
(...)
In zijn eerdere boek neemt Williams fel stelling tegen de anti-intellectualistische aspecten van de hiphopcultuur die hem vroeger vastzetten in een stereotiep beeld – agressief, vrouwonvriendelijk – van een zwarte man.
(...)
Dat ik op een metaforisch niveau het idee had dat ik met mijn blanke moeder naar bed was gegaan en mijn zwarte vader had gedood en hoe dat een enorm schuldgevoel veroorzaakte. Ik had voor mijn gevoel de lijn doorgeknipt die mij verbindt met een volk dat altijd onderdrukt is geweest vanwege zijn huidskleur. Mijn vaders leven is bijvoorbeeld nog getekend door racisme. Hij groeide op in het gesegregeerde zuiden van Amerika. Zou mijn dochter zich nog wel kunnen inleven in de voorouderlijke pijn en het lijden van zwarte mensen?
(...)
‘Sommige dingen die Baldwin schreef over zijn ervaringen in Parijs, zijn nog altijd relevant’, zegt Williams. ‘In zijn essay
Encounter on the Seine – Black meets Brown ontkracht hij het idee van de universele zwarte identiteit door te beschrijven hoe weinig hij uiteindelijk gemeen heeft met de Afrikaanse en Caribische intellectuelen die hij ontmoet in Parijs. Hij stelt misschien meer overeenkomsten te hebben met een witte Amerikaanse racist dan met de dichter Aimé Césaire uit Martinique.’
(...)
In een wereld die onvriendelijk kan staan tegenover je huidskleur, is het fijn om houvast te vinden bij gelijkgestemden. Maar als we een toekomst voorstaan waarin ras niet meer het ordenende principe is, dan moeten we – hoe moeilijk dat ook is – het idee loslaten dat we in raciale hokjes te stoppen zijn."
Vraag: wordt je identiteit bepaald door je biologische eigenschappen?
Boek:
Self-Portrait in Black and White – Unlearning Race
De Afro-Amerikaanse schrijver Thomas Chatterton Williams zag zichzelf altijd als zwarte man, belast met een pijnlijk verleden. Tot hij een blanke, ...
www.volkskrant.nl