Dit is een typische tijdsgeest en mentaliteitskwestie.
Voor 1990 waren veel bodybuilders vooral OOK met de sport bezig vanuit een gezondheids- en levensstijl perspectief.
Vandaar ook dat er best veel voorbeelden zijn (geweest) die nog tot op hoge leeftijd in goede vorm verkeren en/of verantwoordelijk hebben afgebouwd.
Vanaf de jaren '90 vorige eeuw is BB meer en meer verworden tot een chemische ondersteunde -"drugs induced elephantiasis"- freakshow.
Als dit type bodybuilders zich realiseert -dan al niet gedwongen door financiele en/of ernstige gezondheidsproblemen- dat hun carrière voorbij is, dan is het meestal ook helemaal definitief afgelopen en dat zie je dus.