XXL Nutrition

Vader vriendin tegen onze relatie :s

Bezoekers in dit topic

Status
Niet open voor verdere reacties.
Heb net een paar mails gestuurd... oa naar de vice rector van de universiteit van Hasselt die eveneens strijd voor gelijke kansen. Als de mails geen succes hebben, ga ik de dag dat de universiteit de lessen begint de vuile was van meneer Moonen buiten hangen bij de studenten omtrent mij en mijn vriendin. Ik ga nog zo beleefd zijn om de vuile was over hoe zijn vrouw erbij loopt enzo voor mezelf te houden.
 
:thumbs: zo ga je haar voor je terugwinnen... :rolleyes:
 
Ik moet haar niet voor mij terugwinnen, ze is nog altijd bij mij... tis niet uit en dat zal het ook nooit zijn.
 
Maar wat ga je daar mee bereiken? Jezelf belachelijk maken?
Denk er nog maar eens over na.
 
Hoe oud is ze dan?
 
Wat stond er eigenlijk in die mails?
 
Ik zie niet in hoe ik mij belachelijk maak. De waarheid houdt stand, en iemand die heel geëngageerd is wat betreft vrouwenrechten etcetera zal niet lachen dat haar collega zo'n toeren uitsteekt met zijn dochter.

Kdenk dat zijn studenten het zelf een dankbaar topic vinden om hem in zijn eigen les te kakken te zetten. Hij is de enige die gezichtsverlies leidt. Ik ben toch maar de jongen die zo erg verliefd is en slechts het beste voor zijn vriendin wil: een vrije keuze voor haar vriend zonder dat dit wil zeggen dat er zware gevolgen voor haar er aan vast hangen.
 
Wat er in de mail stond was dat er een docent van de universiteit hasselt, een unief die bekend staat om zijn vrouwvriendelijk karakter, zijn dochter behandelt als een emotionele dweil door haar onmenselijke en onrechtvaardige keuzes op te leggen wat betreft: zijn vaderschap, het welzijn van het gezin en haar studies tegenover haar keuze met wie ze een relatie heeft.

Ik vermelde dat ik het eerst liever discreet wou aanpakken voordat ik in beperkte mate de publieke opinie zou beïnvloeden (heb trouwens een communicatiediploma, dus dat zou voor mij niet al te moeilijk moeten zijn), wat dan onbedoeld slechte publiciteit voor de universiteit zou meebrengen als bekend wordt wat voor een conservatieve en tiranieke docent daar les geeft.
 
Wat er in de mail stond was dat er een docent van de universiteit hasselt, een unief die bekend staat om zijn vrouwvriendelijk karakter, zijn dochter behandelt als een emotionele dweil door haar onmenselijke en onrechtvaardige keuzes op te leggen wat betreft: zijn vaderschap, het welzijn van het gezin en haar studies tegenover haar keuze met wie ze een relatie heeft.

Ik vermelde dat ik het eerst liever discreet wou aanpakken voordat ik in beperkte mate de publieke opinie zou beïnvloeden (heb trouwens een communicatiediploma, dus dat zou voor mij niet al te moeilijk moeten zijn), wat dan onbedoeld slechte publiciteit voor de universiteit zou meebrengen als bekend wordt wat voor een conservatieve en tiranieke docent daar les geeft.

Weet je vriendin van die mail?
 
Niemand gaat daar daadwerkelijk geinteresseerd zijn in wat jij te vertellen hebt over hun docent, hoe hij thuis de lakens uit deelt, het enige dat nablijft is dat prof X heel hilarisch een meningsverschil heeft met het stalkerige (ex)vriendje van zijn dochter en die hem als gevolg van het een of andere zwart probeert te maken. Sensatie.

Ik zeg niet dat dit de correcte afspiegeling is van zaken, ik zeg enkel dat je je zo alleen maar intens belachelijk gaat maken.
 
Niemand gaat daar daadwerkelijk geinteresseerd zijn in wat jij te vertellen hebt over hun docent, hoe hij thuis de lakens uit deelt, het enige dat nablijft is dat prof X heel hilarisch een meningsverschil heeft met het stalkerige (ex)vriendje van zijn dochter en die hem als gevolg van het een of andere zwart probeert te maken. Sensatie.

Ik zeg niet dat dit de correcte afspiegeling is van zaken, ik zeg enkel dat je je zo alleen maar intens belachelijk gaat maken.

Dat weet ik best ook wel... maar stalkerig ben ik niet, ik heb nog maar net een mail van mijn vriendin dat ze me mist en me graag weer wil zien als ze weer buiten mag komen, heb ook smsjes. Wat ik al zei, ik ben me heel bewust van de initiële gedachten over mijn acties, maar de waarheid blijft standhouden.

Het is bovendien niet zo dat ik hem zal zwart maken. Ik weet dat veel afhankelijk is van wat je communiceert. De hoofdboodschap is en blijft dat hij moet aanvaarden dat zij keuzes mag maken waar geen zware gevolgen voor haar tegenover staan, niet meer of niet minder.

Bovendien gaat het niet zomaar over hoe hij de lakens uitdeelt, maar hoe hij haar van haar fysieke en mentale vrijheid berooft, wat mishandeling is. De kaderleden van de universiteit zullen er misschien wel zo over denken, maar ik betwijfel dat de studenten (waar er vaak zelf in dezelfde situatie verkeren) het niet zullen aangrijpen om zijn gezag te ondermijnen. Het is altijd sensatie als je over je docent dingen te weten komt die eigenlijk niet kloppen.
 
Je bent al net zo gestoord als die vader.
 
Ik heb niet alle posts gelezen, dus weet ik niet welke adviezen je zoal gehad hebt.

In elk geval raad ik je aan dat meisje van 18 voorlopig gewoon lekker thuis bij haar ouders te laten wonen.

Nu al samenwonen is veelal vragen om ellende in de toekomst.

Ze moet zichzelf nog ontwikkelen op vele gebieden en dat kan eigenlijk alleen als ze nog 'in vrijheid' thuis woont.
Samenwonen kan nog lang genoeg, bekijk het eens vanuit haar vaders standpunt!

En met communicatie over haar vader maak je jezelf inderdaad niet geloofwaardiger en maak je de zaak alleen maar hopelozer.
 
Nu ben ik wel blij dat ik geen dochters heb. Je zal maar zo'n waus aan de deur krijgen. :D
 
Dat weet ik best ook wel... maar stalkerig ben ik niet, ik heb nog maar net een mail van mijn vriendin dat ze me mist en me graag weer wil zien als ze weer buiten mag komen, heb ook smsjes. Wat ik al zei, ik ben me heel bewust van de initiële gedachten over mijn acties, maar de waarheid blijft standhouden.

Het is bovendien niet zo dat ik hem zal zwart maken. Ik weet dat veel afhankelijk is van wat je communiceert. De hoofdboodschap is en blijft dat hij moet aanvaarden dat zij keuzes mag maken waar geen zware gevolgen voor haar tegenover staan, niet meer of niet minder.

Bovendien gaat het niet zomaar over hoe hij de lakens uitdeelt, maar hoe hij haar van haar fysieke en mentale vrijheid berooft, wat mishandeling is. De kaderleden van de universiteit zullen er misschien wel zo over denken, maar ik betwijfel dat de studenten (waar er vaak zelf in dezelfde situatie verkeren) het niet zullen aangrijpen om zijn gezag te ondermijnen. Het is altijd sensatie als je over je docent dingen te weten komt die eigenlijk niet kloppen.

Ik ken de situatie niet maar is is eenmaal zo dat als je je kinderen om wat voor reden ook wilt vasthouden dat je ze juist kwijtraakt.

Ik kan me voorstzellen dat die vader vind dat ze te jong is om samen te gaan wonen ze heeft immers nog een heel leven voor zich maar hij kan haar niet tegenhouden dan zal uiteindelijk blijken dat familiebanden minder sterk zijn als
een liefdesrtelatie als het tenminste goed is.

Hoe meer hij haar zal tegenhouden hoe meer hij haar kwijt raakt en het is goed dat jullie niet opgeven.
 
woei..

ik lees een bekend verhaal.

het is al 6 pagina's genoemd, let it go.
ik had een vergelijkbare situatie vroeger, ik was alleen wat jonger dan jij nu bent.

enige wat ik had gedaan was contina langs gaan (niet stalken) maar gewoon afspreken en naar dat huis gaan en vader lief stelselmatig negeren, niet ingaan op enige manier van intimidatie, nuchter en helder opstellen en altijd beleefd blijven, ook bij het weggaan gedag zeggen en bij binnenkomst een goedenmiddag.

mails sturen naar mensen die kunnen helpen gaat averechts werken.

de dame in kwestie is ook bezig te verzelfstandigen, ze houd van je maar ook van d'r vader, ze wil bij je zijn maar mag niet, op dit moment wint de indoctrinatie van vaders, als je niet toegeeft aan de vader maar gewoon je eigen weg volgt zal ze vanzelf volgen.

samenwonen is het slechtste wat je kan doen (trust me het kostte mij 6 jaar van mijn leven om erachter te komen dat het de grootste fout van mijn leven was)
 
Sid,
ik ken de situatie waarin je je bevindt zeer goed. Wat ik je wil meegeven (naar wie je uiteindelijk luistert, blijft jouw zaak), is het volgende.
Dumpen doe je wanneer je haar echt haat, niet haar vader. Momenteel zijn je gevoelens waarschijnlijk vertroebeld door slechte associaties, door waanideeën (dat van de unief mag je ECHT niet doen: je verliest alles dan! Iedereen zal je gek verklaren) en door het feit dat je droom nu ineens anders belicht wordt. Eens die gevoelens verdwenen zijn of een plaats gekregen hebben, zul je beter je gevoelens tegenover haar kunnen klasseren.
Wat je meisje momenteel doet, lijkt mij heel begrijpelijk. Zoals anderen hier beweren; studies gaan voor alles en voor haar als achttienjarige zonder een diplomaatje is dat zeker niet anders. Ze heeft haar dromen en jij past daarin, anders had ze je nooit gevraagd om met haar mee te gaan. (Welke achttienjarige haalt dat überhaupt in zijn hoofd? Iedereen wil toch "feesten en poepen" tijdens zijn studententijd? Zij wil dat niet meer en kiest voor jou: dat is voor mij een teken van maturiteit.) Er is inderdaad nog tijd genoeg later om te gaan samenwonen. Als ze zo serieus met je is, wat je niet in twijfel mag trekken, weet dan dat die tijd er ook daadwerkelijk komt.
Door nu gekke dingen te gaan doen, vergroot je enkel de kans dat ze nog heviger verstikt wordt door haar vader en dergelijke, en dat ze bovendien gaat vinden dat je onredelijk bent. (Wat in dit geval dreigt te gebeuren: uniefplan, bijvoorbeeld)
Voor je haar dumpt, moet je dus weten wat je daarmee wint en wat je daarmee verliest. Als ik de situatie zo hoor, verlies je meer met haar te dumpen dan dat je wint: ze is gvd zo serieus met je en ze heeft jullie niet opgegeven. Bovendien, bro, ze is nog maar achttien ... dat blijft langer jong. ;) Die balans kun je altijd nog opmaken, dus je moet je inderdaad nergens voor haasten.
Zo te horen zal zij je niet gaan dumpen, want dan had ze dat al makkelijk kunnen doen. Teken dus dat ze toch meer vecht dan je denkt: verplaats je eens in haar situatie.
Sid, ik wens je alle mogelijke succes. Het mag misschien wel melig klinken, maar ik blijf erbij dat liefde altijd wint. En dat je in mijn ogen de vrouw van je leven te pakken hebt. Trek daaruit je conclusies.
Succes, Sid.
 
woei..

ik lees een bekend verhaal.

het is al 6 pagina's genoemd, let it go.
ik had een vergelijkbare situatie vroeger, ik was alleen wat jonger dan jij nu bent.

enige wat ik had gedaan was contina langs gaan (niet stalken) maar gewoon afspreken en naar dat huis gaan en vader lief stelselmatig negeren, niet ingaan op enige manier van intimidatie, nuchter en helder opstellen en altijd beleefd blijven, ook bij het weggaan gedag zeggen en bij binnenkomst een goedenmiddag.

mails sturen naar mensen die kunnen helpen gaat averechts werken.

de dame in kwestie is ook bezig te verzelfstandigen, ze houd van je maar ook van d'r vader, ze wil bij je zijn maar mag niet, op dit moment wint de indoctrinatie van vaders, als je niet toegeeft aan de vader maar gewoon je eigen weg volgt zal ze vanzelf volgen.

samenwonen is het slechtste wat je kan doen (trust me het kostte mij 6 jaar van mijn leven om erachter te komen dat het de grootste fout van mijn leven was)


Dat is ook niet altijd even makkelijk. Heb het ooit ook eens een paar keer gedaan, de vader bleef er gvd als een waakhond bij zitten
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Back
Naar boven