MuscleMeat

Vader vriendin tegen onze relatie :s (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Status
Niet open voor verdere reacties.
Dat is idd, wat ik vrees. Ik wil daar duidelijkheid in. Nu moet ik zeggen dat je de term mekkeren niet mag gebruiken, of ze komt klagen dat ze heeft gelezen dat ik onrespectvol gedrag heb aangemoedigd. Het is inderdaad zo dat ik van mezelf dingen zoals 'ditch the bitch' iets te ver vind gaan. Ik zie ze graag, maar je kan inderdaad ook zeggen: "wegwezen", of "voortzetten" .

Nog zo iets: ik ben hier eigenlijk op een forum, wat mijn wereld is - powerlifting - en ze komt alles lezen op welke manier ik mijn hart tegen onbekenden lucht over de situatie. Er is een reden dat ik het tegen onbekenden wil vertellen: ik wil het gescheiden houden van ons. Maar zelfs dat lukt niet meer, ze verwijt me alles wat ik zeg, doe of laat op dit forum, gebruikt het om druk op onze relatie te zetten en dat terwijl ik speeches krijg over hoe ik haar vrijheid inpalm... ze zet me zo vast en haar redeneringen zijn zo onlogisch dat je er raar maar waar niets tegenin kunt brengen.

Deze post gaat me nu al kwalijk genomen worden. Hoewel het enige wat je hier kunt lezen tussen de regels door is dat ik hopeloos verliefd ben en dat ze me collere veel pijn doet. Zij leest dat ik haar te kakken wil zetten. Ik kan begrijpen dat dit zo overkomt, maar alles aan dees topic hier is ****ing onmacht. Ik mag nog niet eens met de relatie stoppen, want dan heb ik haar voor een onredelijke keuze gezet enz... terwijl zij het is die haar onredelijke keuze bij haar thuis gvd op mijn schouders zet.

Als je dit leest: ik wil zekerheid over een gezonde plaats van je ouders in onze relatie en wel nu. ik wil dat je eindelijk ophoudt met druk langs alle kanten toe te laten. Als er geen druk is worden we nagetoetert, gefloten en geklapt door mensen die vertederd zijn van ons samen te zien... Ik kan dit niet meer langer aan dat we niet altijd zo kunnen omgaan met elkaar.
dit vind ik erover toch wel.
geef es n week geen aandacht ofzo, pak tijd voor jezelf, leg t haar ook uit waarom da je da wilt, zie hoe ze daarop reageert.

Maar druk uit oefenen zoals zij t doet, neh da zou bij mij nie lukken. + Kemmy x mag in dezelfde kamer blijven slapen, want jij mag haar vrijheid niet belemmeren, maar owee, als je op "je site" dingen zet die haar niet zinnen. Waar is JOUW vrijheid?
 
Jullie gaan me lame vinden, maar ik denk dat ze uiteindelijk geen misbruik van me gaat maken... ik hoop echt dat ze van me houdt.

Vroeger maakte ik haar altijd onzeker maar ik maakte nooit misbruik van haar gevoelens: ik zou ze nooit in de steek laten. Misschien dat mijn afstandelijke houding van toen haar ouders hun fantasie op hol heeft doen slaan. Met dat hele voorval met haar ouders sta ik opeens in die positie van de onzekere.

kdenk dat ik mijn hoofd voor het eerst in deze relatie eens opzij ga zetten en mijn hart voor een laatste keer in mijn leven ga laten spreken, wetende dat ik een grote kans maak om in een groot ongeluk te lopen...

Als deze relatie stuk loopt, dan wil ik er geen meer, dan is het coïtus voor de coïtus.
 
dat zeg je nu ;)

Ik zweer het, het heeft me nu al zo lang gekost om me te geven... nu dat het na 8+ maanden relatie moeilijk is tussen ons heb ik besloten om voor het eerst het kopje te laten varen en het hart zijn gang te laten gaan.

Ik denk niet dat ik hierna, want fout lopen zal het doen als ik zulke beslissing neem, nog een keer mij wil binden, dit is al een moeilijke bevalling geweest. Ik heb altijd van haar wenend moeten horen dat ze nu eens eindelijk wou dat ik van haar hield zoals zij van mij, en ik denk dat het haar eindelijk is gelukt... alleen bang dat ze me nu de nek omwringt.
 
iedereen in jou situatie zegt zoiets, maar als het misgaat, heelt de tijd uiteindelijk de wonden en kom je toch eens iemand tegen waarmee je verder wilt dan just coïtus.
 
Ik denk dat een (hele) lange pauze nu op z'n plaats is, wil je je relatie (of wat er is, wat er nog van over is?) redden. Ga 1-3 maanden uit elkaar, werk aan beidde aan wat er mis is en blaas uberhaupt de gedachte om eens te gaan samen wonen, helemaal van de baan. Ga beidde eens lekker jezelf en je gedachten ordenen. Verander in je leefsT wat je kunt,wilt veranderen om vervolgens weer sterk bij elkaar terug te komen. Geef alles eens wat rust.
Uitmaken, afbreken,uitelkaar gaan kan altijd nog. Elkaar opnieuw de liefde verklaren en verder gaan, niet (altijd) meer.

Dit alles ondet het mom: '' je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt...''

wens je veel rust,sterkte en wijsheid toe.
 
Ik denk dat een (hele) lange pauze nu op z'n plaats is, wil je je relatie (of wat er is, wat er nog van over is?) redden. Ga 1-3 maanden uit elkaar, werk aan beidde aan wat er mis is en blaas uberhaupt de gedachte om eens te gaan samen wonen, helemaal van de baan. Ga beidde eens lekker jezelf en je gedachten ordenen. Verander in je leefsT wat je kunt,wilt veranderen om vervolgens weer sterk bij elkaar terug te komen. Geef alles eens wat rust.
Uitmaken, afbreken,uitelkaar gaan kan altijd nog. Elkaar opnieuw de liefde verklaren en verder gaan, niet (altijd) meer.

Dit alles ondet het mom: '' je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt...''

wens je veel rust,sterkte en wijsheid toe.

Dat is het juist, nu besef ik wat ik mis omdat ik het gevoel heb dat ik het niet meer heb. De gedachte om samen te wonen is al 90% opgeblazen, maar ik wil haar nog elke dag zien.
 
Ik zweer het, het heeft me nu al zo lang gekost om me te geven... nu dat het na 8+ maanden relatie moeilijk is tussen ons heb ik besloten om voor het eerst het kopje te laten varen en het hart zijn gang te laten gaan.

Ik denk niet dat ik hierna, want fout lopen zal het doen als ik zulke beslissing neem, nog een keer mij wil binden, dit is al een moeilijke bevalling geweest. Ik heb altijd van haar wenend moeten horen dat ze nu eens eindelijk wou dat ik van haar hield zoals zij van mij, en ik denk dat het haar eindelijk is gelukt... alleen bang dat ze me nu de nek omwringt.

Haha dat zei ik 3 maanden geleden ook en nu zit alweer "vast" aan een lieve meid.
 
Zolang het vaker leuk is dan niet leuk is het de moeite je energie er in te steken. Zodra de balans langere tijd negatief uitslaat, wegwezen.

En wat betreft schoonouders, wees voorzichtig met moeilijk doen, met een beetje pech zit je er voor langere tijd aan vast. Om dat redelijk door te komen zul je moeten leren tot 10 te tellen.
 
Zolang het vaker leuk is dan niet leuk is het de moeite je energie er in te steken. Zodra de balans langere tijd negatief uitslaat, wegwezen.

En wat betreft schoonouders, wees voorzichtig met moeilijk doen, met een beetje pech zit je er voor langere tijd aan vast. Om dat redelijk door te komen zul je moeten leren tot 10 te tellen.

Het is altijd leuk, zolang er geen bemoeienissen zijn van andere of dingen die ze aan haar hart laat komen, want als dat gebeurt dan ben ik daar doorgaans wel de dupe van.
 
edit: moet mijn eigen leven weer in handen nemen, want het is duidelijk dat ik onze relatie er niet in kan plannen. Al onze besluiten vallen of staan bij de goedkeuring van haar ouders, ik kan niet op haar rekenen.
 
Laatst bewerkt:
je herhaalt jezelf best vaak jongen, stilaan tijd om ook eens actie te ondernemen dan (de juiste actie)
 
je herhaalt jezelf best vaak jongen, stilaan tijd om ook eens actie te ondernemen dan (de juiste actie)

Das waar, ik ben verward.
Maar ik denk uiteindelijk dat er niets anders op zit dan mijn eigen leven te leiden, tligt aan haar hoe hard ze er aanwezig in wil blijven zijn... alles blijft open zo.
 
denk dat je een beslissing moet gaan nemen anders ga je er zelf aan onder door en geloof me dat is geen enkele vrouw waard (ook geen man trouwens)
 
Ik heb er een punt achtergezet.

Ik was depressief in de relatie, ik wenste mezelf een jaar in coma en had het gevoel dat alles na dat jaar niet eens verbeterd zou zijn.

Ze hield met iedereen's gevoelens rekening: haar maat die ze liever bij haar op kot heeft dan haar lief (ikke), ze kon toch niet nee zeggen tegen hem nadat hij het contract had getekend zeker? Bovendien was zijn portefeuille belangrijker dan de mijne (mijn portefeuille was van mijn part ook de hare).
Ze kon het de kotbazin ook niet moeilijker maken dan dat ze het al heeft gehad met haar.
Ze kon haar ouders toch geen pijn doen door met mij samen te hokken.
Ze kon haar 8 broertjes en zusjes ook geen pijn doen.
...
En dan om toch tegemoet te komen aan mijn gevoelens mocht ik ergens anders op kot zitten en als ze tijd en zin had zou ze me dan wel kunnen zien voor haar part.

Ik had haar duidelijk gezegd dat ik niet wou dat er een jongen, dus ook niet die vriend, bij haar op dat kot gaat waar je plast, eet afwast en wast in dezelfde ruimte. Ik kon het gevoel niet aan dat hij wanneer hij wou als ze douchte maar even 'per ongeluk' door de spleet van het douchegordijn wil kijken. Bovendien is haar nachtkledij vrij kort en los, en weet ik dat ze zo bij hem aan de ontbijttafel zou gaan zitten. Maar ja, die vriend is als een broer voor haar, dus ik moet dat maar slikken.

Ik had toegegeven om apart op kot te gaan op voorwaarde dat niemand, behalve ik en zij (met dien verstande dat in beslissingen over ons ze geen rekening houdt met gevoelens van anderen over ons), zich nog met onze relatie zou moeien en dat er geen jongen, dus ook niet die maat, bij haar ging intrekken. Ze heeft het compleet in de wind geslagen, dus heeft ze in mijn ogen een paar stappen te ver gezet (en al langer dan vandaag).

Ik had me opgegeven voor een meisje dat voor mij door het vuur ging, want ik deed dat ook voor haar, en zij deed dat ook voor mij. Drie weken geleden kreeg ze een heel ander (ziek) beeld over een relatie, ingefluisterd door haar vader, en zijn raad opvolgend gelovend dat onze relatie sterker ging worden ging ik ten onder aan de miserie. Nu is ze van het type: je moet onvoorwaardelijk van mij houden, dus wat ik ook doe mag geen reden zijn om me te laten zitten. :s Maw "ik behandel je als voetveeg en jij moet bij mij blijven anders ben je een smeerlap."

Speechen over vrijheid en dan mij controleren op deze website en mij mijn eigen mening kwalijk nemen... go figure
 
Laatst bewerkt:
Misschien is het zo beter.
 
wel respect dat je er een punt achter hebt kunnen zetten.
 
wel respect dat je er een punt achter hebt kunnen zetten.

Zo moeilijk was het niet meer, kvoelde me echt serieus klote na 3 weken miserie + als de toekomst met het meisje waarin ze was verandert ook sombere gevoelens oproept... dan kan ik alleen maar beter af zijn zonder haar. Keb wel een beetje verdriet dat ze niet is wie ik dacht dat ze was.

Van het meisje kwijt te spelen die ze pretendeerde te zijn en wie ik dacht dat ze was, daar heb ik echt hartzeer van.
 
Ik had me opgegeven voor een meisje dat voor mij door het vuur ging, want ik deed dat ook voor haar, en zij deed dat ook voor mij. Drie weken geleden kreeg ze een heel ander (ziek) beeld over een relatie, ingefluisterd door haar vader, en zijn raad opvolgend gelovend dat onze relatie sterker ging worden ging ik ten onder aan de miserie. Nu is ze van het type: je moet onvoorwaardelijk van mij houden, dus wat ik ook doe mag geen reden zijn om me te laten zitten. :s Maw "ik behandel je als voetveeg en jij moet bij mij blijven anders ben je een smeerlap."

Ik heb nu wel een wijze les geleerd uit deze miserie: Onvoorwaardelijke liefde heeft 2 kanten, de kant dat je de ander graag ziet no matter what, en de kant dat je de ander zijn/haar gevoelens vooropsteld op die van anderen. Als die twee kanten er niet zijn verword onvoorwaardelijke liefde tot een chantagemiddel en een vrijgeleide om de ander als voetveeg te behandelen.
 
Ik heb er een punt achtergezet.

Ik was depressief in de relatie, ik wenste mezelf een jaar in coma en had het gevoel dat alles na dat jaar niet eens verbeterd zou zijn.

Ze hield met iedereen's gevoelens rekening: haar maat die ze liever bij haar op kot heeft dan haar lief (ikke), ze kon toch niet nee zeggen tegen hem nadat hij het contract had getekend zeker? Bovendien was zijn portefeuille belangrijker dan de mijne (mijn portefeuille was van mijn part ook de hare).
Ze kon het de kotbazin ook niet moeilijker maken dan dat ze het al heeft gehad met haar.
Ze kon haar ouders toch geen pijn doen door met mij samen te hokken.
Ze kon haar 8 broertjes en zusjes ook geen pijn doen.
...
En dan om toch tegemoet te komen aan mijn gevoelens mocht ik ergens anders op kot zitten en als ze tijd en zin had zou ze me dan wel kunnen zien voor haar part.

Ik had haar duidelijk gezegd dat ik niet wou dat er een jongen, dus ook niet die vriend, bij haar op dat kot gaat waar je plast, eet afwast en wast in dezelfde ruimte. Ik kon het gevoel niet aan dat hij wanneer hij wou als ze douchte maar even 'per ongeluk' door de spleet van het douchegordijn wil kijken. Bovendien is haar nachtkledij vrij kort en los, en weet ik dat ze zo bij hem aan de ontbijttafel zou gaan zitten. Maar ja, die vriend is als een broer voor haar, dus ik moet dat maar slikken.

Ik had toegegeven om apart op kot te gaan op voorwaarde dat niemand, behalve ik en zij (met dien verstande dat in beslissingen over ons ze geen rekening houdt met gevoelens van anderen over ons), zich nog met onze relatie zou moeien en dat er geen jongen, dus ook niet die maat, bij haar ging intrekken. Ze heeft het compleet in de wind geslagen, dus heeft ze in mijn ogen een paar stappen te ver gezet (en al langer dan vandaag).

Ik had me opgegeven voor een meisje dat voor mij door het vuur ging, want ik deed dat ook voor haar, en zij deed dat ook voor mij. Drie weken geleden kreeg ze een heel ander (ziek) beeld over een relatie, ingefluisterd door haar vader, en zijn raad opvolgend gelovend dat onze relatie sterker ging worden ging ik ten onder aan de miserie. Nu is ze van het type: je moet onvoorwaardelijk van mij houden, dus wat ik ook doe mag geen reden zijn om me te laten zitten. :s Maw "ik behandel je als voetveeg en jij moet bij mij blijven anders ben je een smeerlap."

Speechen over vrijheid en dan mij controleren op deze website en mij mijn eigen mening kwalijk nemen... go figure


Tja dat zou ik nou tohc ook niet graag hebben dat men vriendin in principe tesamen woont met een goede vriend.
En als ik jouw laatste update hoor klinkt het in mijn horen de handelswijzen van een echte achttienjarige..
Ik denk dat je idd beteraf zonder haar bent. Kijk het positief, er zijn nu ook redenen dat de relatie beter stopt die nix met haar vader te maken hebben. Leuke gevoelens hou je er uiteraard niet aan over..
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Back
Naar boven