De ADH voor vitamine D is louter gebaseerd op de preventie van Rachitis. Daarnaast is de ADH onvoldoende om een adequate vitamine D-status (>75 nmol/l serum-25(OH)D) te behalen voor veel mensen wanneer zij niet voldoende zonlichtblootstelling krijgen. De ADH staat om die reden dan ook al ruim een decennium ter discussie in onder meer Nederland. Een dosering van 2000 IE is gemiddeld genomen voldoende om een 25(OH)D-waarde van >75 nmol/l te krijgen, maar voor mensen die bij aanvang een lage 25(OH)D-waarde hebben (<40 nmol/l) is dit in de regel onvoldoende. Die hebben een hogere dosering nodig.
Voor sporters is geopperd dat een 25(OH)D-waarde van ~125 nmol/l optimaal zou zijn. Daarvoor zullen velen al snel hoeveelheden richting de 5000 IU per dag nodig hebben.
Een teveel aan vitamine D bestaat inderdaad, maar die loop je niet zo snel op. Zelfs de vrij conservatieve Europese Voedselautoriteit heeft een aanvaardbare bovengrens van 4000 IE per dag opgesteld (die tevens ook is overgenomen door de Nederlandse Gezondheidsraad). In de wetenschappelijke literatuur is de zogeheten no-observed-adverse-effect level geplaatst op 10.000 IU per dag. Met 5000 IE per dag dus geen enkel probleem.