- Lid geworden
- 31 okt 2005
- Berichten
- 6.695
- Waardering
- 6
Vroegah kon je nog gewoon Pannenkoeken eten.
Panne(-n)koeken eten
Volg de onderstaande video samen om te zien hoe u onze site kunt installeren als een web-app op uw startscherm.
Notitie: Deze functie is mogelijk niet beschikbaar in sommige browsers.
Volg het forum via Google Nieuws
Vroegah kon je nog gewoon Pannenkoeken eten.
Vroeger, ja vroegah...... dit is voor iedereen die voor 1980 geboren is.
Als je na 1980 geboren bent, heeft dit niets met jou te maken. De kinderen van tegenwoordig worden in de watten gelegd. Ben jij als kind opgegroeid in de 50er, 60er of 70er jaren, dan is het, terugkijkend, onvoorstelbaar, dat je zo lang hebt kunnen overleven!
Als kind zaten we in de auto zonder gordel en zonder airbags.
Onze bedjes waren geschilderd in prachtige kleuren met verf vol met lood en cadmium. De medicijnflesjes uit de apotheek konden we gewoon open krijgen, net als overigens de fles met bleekmiddel.
Deuren en ramen bedreigden continue onze vingertjes. Op de fiets hadden we nooit een helm op. We dronken water met de mond aan de kraan in plaats van uit een fles. We bouwden zeepkisten en kwamen er pas op de eerste rit,
bergafwaarts, achter, dat we geen rem hadden. Na enige ongelukken konden we daar prima mee omgaan.
's Morgens gingen we naar buiten om te spelen. We bleven de hele dag weg en moesten pas thuis zijn als de straatlantaarns aangingen. Niemand wist waar we waren en we hadden geen mobiele telefoon mee. We sneden ons, braken onze botten en tanden en er werd niemand voor aangeklaagd. Het waren gewoon ongelukken en de enige die schuld had waren we zelf. Kan jij je nog zgn. "ongelukken" herinneren?
We hadden vechtpartijen en sloegen elkaar een blauw oog. Daar moesten we mee leven. Volwassenen interesseerden zich daar niet voor. We aten koekjes, brood met dik boter, dronken Cola en werden evengoed niet te dik. We dronken met vrienden uit dezelfde fles en niemand ging daar dood van. We hadden geen: Playstation, Nintendo, X-box, Videogames, 64 TV-zenders, Videofilm, Surround-Sound, een eigen TV, computer en Internet-chatrooms.
Wat wij hadden waren VRIENDEN.
We gingen gewoon naar buiten en daar kwamen we elkaar tegen. We gingen naar hun huis en belden aan. Of we gingen soms gewoon naar binnen zonder aan te bellen. En dat zonder van te voren af te spreken en zonder dat onze ouders dat wisten. Niemand bracht ons en niemand haalde ons weer op...
Hoe was het in godsnaam mogelijk?
We bedachten zelf spelletjes met stokken en tennisballen. We aten wurmen en die leefden niet voor altijd in onze magen verder.
Met de stokken prikten we elkaar bijna nooit in de ogen. Met voetballen op straat mocht je alleen meedoen als je goed genoeg was. Als je niet goed genoeg was, moest je met teleurstellingen om leren gaan.
Sommige kinderen waren niet zo goed op school als anderen. Ze haalden onvoldoendes en bleven zitten. Dat leidde niet tot emotionele ouderavonden of zelfs tot veranderde prestatienormen. Soms hadden onze daden consequenties. Dat was logisch en daar kon zich niemand voor verstoppen.
Als iemand van ons iets verbodens had gedaan, was het normaal, dat de ouders je er niet uithaalden. In tegendeel, ze waren het met de politie eens! Stel je voor!
Onze generatie heeft vele probleemoplossers en uitvinders, die bereid zijn risico's te nemen, voortgebracht. We hadden vrijheid, we verzaakten, we hadden succes en namen verantwoording. Met al die dingen konden we zeer goed omgaan.
Bij die generatie hoor jij ook. Wees blij dat je er toen bij was.
Panne(-n)koeken eten
Nieuwe spelling, niet miepen.
vroegah hadden we geen drempels, vroegah hadden we gaten in de weg.
ik vind het wel een herkenbaar verhaal.
Ligt het aan mij of worden kinderen tegenwoordig echt heel erg beschermd opgevoed?
ik zie alleen nog maar koters met een eeeenorme fietshelm op fietsen. en ze hebben ook allemaal een mobieltje zodat-we-altijd-weten-waar-ons-kind-is.
Persoonlijk vind ik het wel cool. Als ik zo ongeveer 40 jaar oud ben, dan begin ik qua prestatievermogen en aantrekkelijkheid voor het andere geslacht toch behoorlijk achter te lopen op twintigers. BEHALVE, als die twintigers allemaal halfzachte metrocoïtusuelen zijn die in de broek plassen van angst bij de gedachte zonder fietshelm op een fiets te moeten zitten. Hah! ik zie de toekomst rooskleurig tegemoet! Want temidden van al die papperige homo's val ik natuurlijk wel op bij de dames, ondanks mijn 40 jaar
vroegah hadden we geen drempels, vroegah hadden we gaten in de weg.
ik vind het wel een herkenbaar verhaal.
Ligt het aan mij of worden kinderen tegenwoordig echt heel erg beschermd opgevoed?
ik zie alleen nog maar koters met een eeeenorme fietshelm op fietsen. en ze hebben ook allemaal een mobieltje zodat-we-altijd-weten-waar-ons-kind-is.
Persoonlijk vind ik het wel cool. Als ik zo ongeveer 40 jaar oud ben, dan begin ik qua prestatievermogen en aantrekkelijkheid voor het andere geslacht toch behoorlijk achter te lopen op twintigers. BEHALVE, als die twintigers allemaal halfzachte metrocoïtusuelen zijn die in de broek plassen van angst bij de gedachte zonder fietshelm op een fiets te moeten zitten. Hah! ik zie de toekomst rooskleurig tegemoet! Want temidden van al die papperige homo's val ik natuurlijk wel op bij de dames, ondanks mijn 40 jaar
Heerlijk stukje nostalgie!
Ik ben van '77 en herinner me nog een aantal zaken...
De tv had geen afstandsbediening: je moest gewoon opstaan en naar dat ding lopen en daar op een knopje drukken (of je kind zo gek krijgen... ik dus ). Zappen was er toch niet bij met die weinige kanalen. KleurenTV's waren nog niet standaard, maar gekleurde TV's waren wel 'in'.
Muziek luisteren deed je via de radio, platenspeler, cassetterecorder of zelfs nog met een bandrecorder (mijn ouders hebben die nog steeds, die werkt en ze hebben bijbehorende banden). Daar ging me meestal ook echt voor zitten.
We hadden een abonnement op een bepaald tijdschrift. Die kon je dan opsparen en daarmee had je dan een heuse (planten)encyclopedie. Heerlijk om weer door te bladeren, met foto's van die afgrijselijke strakke kleding en dikke lagen make-up. Om van de oranje-bruine en wit-paarse psychedelische interieurs nog te zwijgen.
Of wat dacht je van die zelfgeknoopte hangtuigjes voor bloempotten. Macramé heet die techniek. Je kon er ook onderstaande sierdingen mee maken:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/23/Macrame.jpg/200px-Macrame.jpg
Handwerken was toen nog erg in, breien en haken, vrijwel elke vrouw kon dat. Ik heb heel wat zelfgebreide en zelfgehaakte kleding gedragen.
Speelgoed was er toen vooral op gericht je fantasie te prikkelen. Je moest er zelf wat mee doen. Ik was een fervent Matchbox-autootjes verzamelaarster. De spelcomputers van tegenwoordig zijn meer gericht op het entertainen.
Als je vroeger een spelletje wilde spelen was dat op een kartonnen bord met pionnetjes of met een stel kaarten.
Ja, ik zou ook zo weer terug willen.
En met de eerste nintendo kon je ook al spelen vanaf je 10e ofzo dus dat valt ook wel mee.
Ik had de eerste Nintendo in... wat zal t zijn, '92? Blij dat ik was! (Als dat tenminste de échte eerste was. Dat vierkante grijze ding, met Mario 1 en Duckhunt.)