- Lid sinds
- 27 aug 2011
- Berichten
- 3.501
- Waardering
- 3.231
Hoektand dus aan de voor-/zijkant, dus heb daar nu een soort van spleet tussen m'n hoek- en snijtand.
Volg de onderstaande video samen om te zien hoe u onze site kunt installeren als een web-app op uw startscherm.
Notitie: Deze functie is mogelijk niet beschikbaar in sommige browsers.
Hoektand dus aan de voor-/zijkant, dus heb daar nu een soort van spleet tussen m'n hoek- en snijtand.
Je kan beter decline of reverse benchen dan (en je schouders pinnen tegen elkaar)Net na benen training keek de bench press me wel heel lief aan. Hij riep me haast. Even mijn max bench getest(heb al 4 maand niet gebenched sinds ik hem uit mijn schema heb gehaald i.v.m schouders). En je raad het natuurlijk nooit.
Meteen last van mijn schouders
Nee het zit om een reden niet in mijn schema. Ga beter op plate loaded incline en normal chest press en pecdeck fly. Ga dat ook niet aanpassen. Maar ja zoals ik zei. Hij keek me vanavond zo lief aan.Je kan beter decline of reverse benchen dan (en je schouders pinnen tegen elkaar)
Lucid dreaming?Al enige tijd last van (paniek)aanvallen? Geen idee of dat het is, maar het gebeurt elke keer als ik slaap. Ik word wakker, heb het gevoel dat m'n hart stopt of zoiets, en schreeuw de hele boel bij elkaarGevoel dat ik doodga. Niet echt fijn dit, verre van..
Binnenkort maar bespreken met de huisarts
Nee. Ik word wakker, en ik denk dat ik doodga, beklemmend gevoel op m'n borst. Heb ook daarna niet echt meer geslapen. Ben er ff uitgegaan
Heb jij veel stress? Mijn vriendin heeft dit ook een poosje gehad in een stressvolle periode.Al enige tijd last van (paniek)aanvallen? Geen idee of dat het is, maar het gebeurt elke keer als ik slaap. Ik word wakker, heb het gevoel dat m'n hart stopt of zoiets, en schreeuw de hele boel bij elkaarGevoel dat ik doodga. Niet echt fijn dit, verre van..
Binnenkort maar bespreken met de huisarts
Sleep paralysis zou kunnen. Heb dit ook wel eens. Als ik veel stress heb word het erger altijd en kan ik er wel dagelijks last van hebben.Nee. Ik word wakker, en ik denk dat ik doodga, beklemmend gevoel op m'n borst. Heb ook daarna niet echt meer geslapen. Ben er ff uitgegaan
Verder ook geen idee of ik dààrvoor heb gedroomd.
Niet echt meer, behalve dan dat ik sinds enkele maanden thuis zit, vanwege burnout. Zit nu bij twee werkgevers in de Ziektewet.Heb jij veel stress? Mijn vriendin heeft dit ook een poosje gehad in een stressvolle periode.
Is het bij haar vanzelf weggegaan?Heb jij veel stress? Mijn vriendin heeft dit ook een poosje gehad in een stressvolle periode.
Klote man! Weet niet of dat het is. Krijg je hier hulp bij? Ongevaarlijk?Sleep paralysis zou kunnen. Heb dit ook wel eens. Als ik veel stress heb word het erger altijd en kan ik er wel dagelijks last van hebben.
Nee is een slaapstoornis waar je niks aan kan doen. Er zijn medicijnen die het minder kunnen maken als het door narcolepsie komt(heb ik dus niet) of ze kunnen er SSRI's voor geven maar dat verminderd alleen en wil ik niet. Verder heeft het stoppen met drinken het meeste geholpen. Als ik veel stres heb komt het meestal weer op en daar kan ik gewoon niks aan doen. Is niet gevaarlijk behalve dat het voelt alsof je stikt omdat je dan zelf je ademhaling niet kan reguleren en ik er hallucinaties bij heb omdat je nog in feite aan het dromen bent(niet iedereen heeft dat).Klote man! Weet niet of dat het is. Krijg je hier hulp bij? Ongevaarlijk?
In principe niet gevaarlijk, maar kan idd wel een symptoom zijn van stress, die je nog wel mentaal zal hebben gezien je situatie.Klote man! Weet niet of dat het is. Krijg je hier hulp bij? Ongevaarlijk?
Ik kan het niet op professionele wijze beschrijven maar het is niet uitzonderlijk dat een lichaam en psyche vreemde dingen gaan doen op het moment van zo een omslag. Dus in jouw geval van een periode met veel werken naar nu de ziektewet.Niet echt meer, behalve dan dat ik sinds enkele maanden thuis zit, vanwege burnout. Zit nu bij twee werkgevers in de Ziektewet.
Heb sinds 2018 extreem veel gewerkt.
Sinds ik thuis zit merk ik wel dat ik niet tot rust kom. Ben ook pas geleden naar de huisarts gegaan, om me verder te helpen.
Nee, dit heeft wat werk gekost. Bewust momenten van ontspanning creëren door bijvoorbeeld meditatie en bepaalde zaken echt even los laten. Of het voor jou op gaat weet ik niet natuurlijk maar ook het continu progressie moeten boeken in de sportschool was een punt destijds.
Het kan zijn dat je heel slecht bent in het herkennen van stress. Ik heb dat ook, tot 15 jaar geleden had ik het idee nog nooit stress te hebben ervaren. Ik midden in een verbouwing/verhuizing, we waren onze bruiloft aan het plannen en lag ik met een onbekend infectie in isolatie in het ziekenhuis toen de arts aan mij vroeg hoe ik met stress omging. Mijn antwoord was dat ik dat niet wist om dat ik nog nooit stress had ervaren, natuurlijk vroegen ze door of ik opa dat moment ook geen stress ervaarde waarop ik nee antwoorde. Nu vele jaren en stressvolle momenten later begin ik langzaam aan (maar vaak wel achteraf en dus vaak te laat) stress te herkennen.Bedankt, hier kan ik misschien wat mee. Volgende week even aankaarten bij de arts.
Ik ga zelden naar de huisarts, dat is echt een dingetje bij me. Er zijn wel enkele zaken waar ik me zorgen over maak qua gezondheid.
Wordt tijd dat ik daar alles op tafel gooi om eventuele schade te beperken of te herstellen en/of onzekerheden weg te nemen. Dus misschien ervaar ik wel meer stress dan ik denk.
En wat voor gevolgen heeft dat dan voor jou?Het kan zijn dat je heel slecht bent in het herkennen van stress. Ik heb dat ook, tot 15 jaar geleden had ik het idee nog nooit stress te hebben ervaren. Ik midden in een verbouwing/verhuizing, we waren onze bruiloft aan het plannen en lag ik met een onbekend infectie in isolatie in het ziekenhuis toen de arts aan mij vroeg hoe ik met stress omging. Mijn antwoord was dat ik dat niet wist om dat ik nog nooit stress had ervaren, natuurlijk vroegen ze door of ik opa dat moment ook geen stress ervaarde waarop ik nee antwoorde. Nu vele jaren en stressvolle momenten later begin ik langzaam aan (maar vaak wel achteraf en dus vaak te laat) stress te herkennen.