Ik werkte een jaar of 10 geleden als leerling verpleegkundige in een psychiatrische inrichting. Er werd toen een jongeman (zogenaamde ´draaideur patiënt') opgenomen die de reputatie had gewelddadig te kunnen worden tijdens zijn verblijf. Na een paar dagen werd hij inderdaad onrustig en begon hij kleine vernielingen aan te richten. De andere patiënten begonnen hem te mijden. Toen ik hem vroeg mee te lopen naar het medicatiehok om hem iets te geven tegen die onrust, zei hij dat hij zin had om "me te grazen te nemen". De neiging om iets te zeggen dat kwetsend voor hem zou zijn geweest was groot, maar ik deed maar net of ik het niet gehoord had en gaf hem zijn pillen, die overigens hij gewoon innam. Een vaste medewerker die hem beter kende had het echter ook gehoord en belde meteen de politie.
Binnen no time kwamen er 3 enorme politieagenten, waarschijnlijk afgekeurd voor het leger omdat te lang waren. met rieten schilden bij zich en spraken die jongen aan. De bedoeling was dat hij onder hun begeleiding naar de separeercel zou gaan. Hij gedroeg zich aanvankelijk redelijk, maar volledig onverwacht gaf er hij een keihard een vuistslag op zijn neus. De andere twee dreven hem toen met hun schilden in een hoek en werkten hem daar, na een flinke worsteling, tegen de grond. Tot mijn verbazing en opluchting namen ze geen wraak en ook de lichtgewonde agent bleef professioneel. Die gast leek het allemaal erg leuk te vinden en had gewoon zitten wachten op een aanleiding om flink te kunnen knokken.