Ik zie eigenlijk als doorleefde oude rot de relativiteit van alles in. Een dik fysiek is prima, maar all in gaan voor een reuzen fysiek was leuk als tiener, maar als twintiger hecht je er om diversen reden al bijna niet meer aan. Toen zag ik wel in dat het huge waanzin een beperkt wereldje is.
Ik vind het leven als plant eigenlijk het fijnst. Heb weleens een aantal weken op alleen 6 liter yoghurt en fruit en groente geleefd, alle rotzooi als vlees, cafeine, vis en zuivel eruit. Voelde me toen zwaar vitaal en actief. Beheerst en controlerend.
Uiteindelijk toch weer overgegaan op alle bronnen. Size does matter. Maar een constructie die van binnen uit en vanaf de grond sterk staat is prioriteit 1.
Een rotte constructie van binnen en een minder ademhalingsapparaat om de size te boosten hoeft van mij niet. Geen zin om de gebreke te moeten camoufleren om maar een glinsterende reus te zijn naar de buiten wereld toe.
Je organen zijn de entreekaartjes voor het feestje dat het leven heet.