“Topbodybuilders gebruiken steroïden vaak gedurende meerdere jaren zonder onderbreking. Dat ligt eenvoudig daaraan, dat ze doorlopend voor diverse wedstrijden en talrijke gastoptredens in vorm moeten zijn. Dit non-stop-gebruik eist zijn offers. (Matt) Mendenhall schiet me daarbij te binnen Die had de potentie, werkelijk een van de beste bodybuilders van alle tijden te worden. Toch hadden hem de vele steroïden al verteerd, voor hij ooit een nationale titel kon veroveren, zoals hij zelf toegaf. (Phil) Hul is nog een bodybuilder, die voor de op deze hoogte vereiste gebruiksduur van steroïden heeft moeten buigen. Nadat hij als een raket naar de top was geschoten, hoort men nu niks meer van hem. (James) Demelo was eveneens een veelbelovende, nationale wedstrijdatleet, die het vanwege teveel steroïden niet klaarspeelde. Als ik niet alles door elkaar haal, probeert hij intussen een come-back als “natuuratleet”- veel geluk,jongen. (Franco) Santoriello kreeg een ernstige terugslag na zijn successen als teenager, voor hij de nationale kampioenschappen kon winnen. Ik heb gehoord, dat hij op grond van de vele steroïden tamelijk kapot was Sommigen zijn van mening, dat hij als prof toch al niet ver komt, omdat hij een hoeveelheid spul moet gebruiken, om in vorm te komen ( Okay, ik bedoel natuurlijk de vele cybergenische middelen, ik kan dat al lang niet meer horen en zien!). Talrijke bodybuildingprofs en nationale wedstrijdatleten op hoger vlak bevinden zich in een soortgelijke situatie. Hun hele programma is veel te druk, om zich een steroïdenpauze te kunnen veroorloven. Omdat hun succes hoofdzakelijk van een topvorm afhangt, zijn steroïden het hele jaar door een absolute “must” (uit Anabolic Reference Guide, 6th issue, 1991, door W Nathaniel Phillips), uittreksel uit een gesprek met een vroegere bodybuildingprof, die in de IFBIB gedurende verscheidene jaren aan wedstrijden meedeed.
De redenen, waarom atleten vrijwillig of gedwongen afzien van steroïden. zijn verschillend. Een van de hoofdoorzaken, die voor een innamepauze pleiten, is, zoals in bovenstaand voorbeeld duidelijk geworden is, zeker een mogelijke beïnvloeding van de gezondheid. Sommigen beëindigen het innemen van steroïden uit gewoonte. omdat men heeft gehoord, dat men op z'n laatst na 12 weken een even lange pauze moet nemen Anderen zijn op grond van beperkte financiële mogelijkheden of met het oog op een kampioenschap . waarbij op doping wordt gecontroleerd, ertoe gedwongen. Vaak is ook de verminderende werking van de toegediende steroïden en de daarmee geringer wordende mate van toename, die bij de meesten na enige weken optreden, een doorslaggevende factor. Één ding hebben bijna alle atleten bij dit scenario gemeen: men ziet de nu volgende weken met gemengde gevoelens tegemoet, omdat men niet weet, wat men verwachten kan respectievelijk weten degenen, die daarmee al ervaringen (meestal negatieve) hebben opgedaan, maar al te goed, wat er weer op hen afkomt. Mogelijke angsten zijn beslist gerechtvaardigd. Omdat de meeste atleten de klassieke ontwenningssymptomen, zoals gewichtsverlies, minder worden van de lichaamskracht, wegkwijnen van de spieren (spierverdwijning) en vermeerderde vetafzetting gaan merken. Bij sommigen kan dat tot depressies, geen zin om te trainen, lethargie en ongedisciplineerdheid leiden. Hoe dat mogelijk is,? Heel eenvoudig, de atleet komt in een katabole fase. Hij heeft nu te kampen met twee voorname problemen. die hem in de volgende weken flink te doen geven en die zo velen er binnen de kortste tijd toe brengen., weet “stof ” te gaan gebruiken.Aan de ene kant is het zeer waarschijnlijk dat de lichaamseigen testosteronproductie gereduceerd is, omdat de meeste steroïden een remmende werking op de hypothalamus-hypofyse-testikel-as hebben. waardoor de Leydigcellen in de testikels minder testosteron produceren. De omvang is afhankelijk van de duur van de steroïdeninname en in het bijzonder van de sterkte van de ingenomen steroïden. Hoe androgener een steroïde is, des te uitgesprokener is zijn inhibierend effect op de endogene testosteronproductie. Op de eerste plaats komen daarbij zeker de verschillende testosteronvarianten dianabol en anapolon. Juist dat, wat zo goed werkt. Bij de gematigdere steroïden, zoals deca-durabolin, primobolan, winstrol enz. is de omvang van de mogelijke endogene testosterononderdrukking niet alleen geringer, maar hij gaat ook veel langzamer en gelijkmatiger. Bij dianabol b.v. hebben studies aangetoond, dat reeds een zo conservatieve dosering van 20 mg/dag na slechts 10 dagen tot een onderdrukking van 30-40 % leidt. Omdat het lichaam zijn eigen hormoonproductie niet van vandaag op morgen weer omhoog kan brengen. komt de atleet in een kritische overgangsfase. De werking van exogene hormonen is er niet meer en de aan de lichaamseigen
testosteronspiegel draagt slechts weinig bij tot een verbetering van de situatie. Daarmee overeenkomend is het van belang, de endogene testosteronproductie zo snel mogelijk weer te verhogen. Hoe dat mogelijk is, zullen we in het hierna volgende meteen uit de doeken doen.
Het tweede probleem weegt duidelijk zwaarder, en is hoogstwaarschijnlijk de doorslaggevende factor voor de grotendeels aanzienlijke prestatieverliezen van atleten. We weten, dat steroïden een sterk anti-katabool effect hebben, als ze de katabole werking van het lichaamseigen hormoon cortison reduceren. Wat gedurende het gebruik van steroïden gebeurt is, dat de steroïdenmoleculen de cortisonreceptoren blokkeren, waardoor het door de bijnieren gevormde cortison niet daaraan kan hechten en grotendeels inactief blijft. Het lichaam reageert daarop, door nieuwe aanvullende cortisonreceptoren te vormen, zodat de in de bloedsomloop aanwezige, intussen ongewoon grote hoeveelheid cortisonmoleculen eindelijk hun werk kunnen doen. Ook dat is niet van belang, zolang de atleet zijn steroïdenpreparaten volgens plan inneemt. Als echter het innemen van de steroïden beëindigd wordt, komen de cortisonreceptoren plotseling weer vrij en de vele in de bloedsomloop rondzwevende cortisonmoleculen weten precies wat ze moeten doen. Ze racen op de cortisonreceptoren af, vormen het molecuul- receptor-complex en brengen aan de spiercel een voor de atleet zeer onaangenaam bericht over: “vermindering van aminozuren “. Deze verlaten de spiercel en gaan nu van hun kant in de bloedsomloop, waar ze in glucose, resp. bloedsuiker veranderd worden. Wat dit tot gevolg heeft, werd al op een andere plaats vermeld. De tweede opgave van een atleet, naast de verhoging van de endogene testosteronproductie is, de cortisonspiegel weer tot een aanvaardbaar niveau terug te brengen. Ook dat is bij voldoende kennis zeer goed mogelijk, zoals de lezer dadelijk zal ontdekken. In het hierna volgende beschrijven we een zinvol, stapsgewijze plan voor het stoppen met steroïden en de tijd erna. Een bijzondere nadruk wordt daarbij op de beide uitvoerig beschreven probleemfactoren gelegd. We willen echter uitdrukkelijk beklemtonen, dat deze informatie geen garantie biedt, dat de atleet geen prestatieverlies ondervindt
1. Van belang is, dat de atleet het tijdstip van de innamestop al enige tijd van tevoren vastlegt, zodat hij zich daarop voldoende kan voorbereiden. Het betekent in het bijzonder de tijdige aanschaf van de nodige ondersteunende innamepreparaten. alsook het vinden van de juiste mentale instelling.
2. Werkt u naar de dag X langzaam en gelijkmatig toe. De atleet dient ongeveer 4 weken van tevoren het innemen van de sterk androgene steroïden te verminderen. Als tabletten, zoals b.v. dianabol of anapolon ingenomen worden, reduceert men deze in een periode van 14 dagen langzaam en gelijkmatig. zodat precies 2 weken voor de dag X de orale opname van voornamelijk androgene steroïden beëindigd is. Wie de injecteerbare, androgene steroïden als testosteron of parabolan gebruikt, reduceert deze binnen 4 weken tot nul, zodat de inname ervan pas met de dag X eindigt. De mildere, orale steroïden zoals primobolan S. winstrol. oxandrolone, oral-turinabol enz. worden 14 dagen voor de dag X langzaam en gelijkmatig gereduceerd, zodat men na 2 weken bij 0 is. Bij de “lichtere”, injecteerbare steroïden zoals deca-durabolin, primobolan depot, winstrol depot is het voldoende, als de dosis een week voor beëindiging van het innemen met de helft gereduceerd wordt.
3. Vermijdt een plotseling stoppen met alle steroïden op dezelfde tijd. Daardoor raakt het lichaam met één slag in een katabole toestand. De cortisonreceptoren worden vrij en in verbinding met de lage testosteron- en androgeenspiegel ontstaat een aanzienlijk verlies aan kracht en massa, een vet- en wateropslag en een vaak optredende gynaecomastie, omdat de plotseling verlaagde androgeenspiegel de verhouding ten gunste van oestrogenen verschuift, waardoor deze ineens het dominerende hormoon zijn. Bijzonder opvallend zijn daarbij de extreme trainings- en coïtusuele desinteresse evenals de slechte gemoedstoestand van talrijke atleten. Als u niet om redenen van gezondheid ertoe gedwongen bent, dan stop je NOOIT plotseling niet steroïden.
4. In het geval de atleet geen anti-oestrogenen inneemt. moet hij met het gebruik ervan in de laatste week van het stoppen beginnen en dit gedurende 3 weken dagelijks doen. Atleten, die anti-oestrogenen al gedurende de weken daarvoor hebben gebruikt, gaan met het innemen ervan
gedurende de aangegeven tijd eveneens door. Een dagelijkse combinatie van 20 mg nolvadex en 25 mg proviron is, volgens de ervaring. voldoende en vervult uw doel. De atleet ondervindt zo geen oestrogeen-overschot, een belangrijke factor, die ook bij het aansluitend gebruik van testoste-ronstimulerende middelen, zoals b. v. HCG, in de gaten moet worden gehouden, omdat HCG vaak gelijktijdig ook de oestrogeenspiegel verhoogt. De in proviron aanwezige androgene werking draagt er bovendien toe bij de androgeenspiegel weer te verhogen, zodat de androgeen/oestrogeen-verhouding nog verder ten gunste van eerstgenoemde verlaagd wordt. De mogelijkheden van een reboundeffect na liet stoppen van de anti-oestrogeen-combinatie wordt door proviron aanzienlijk verminderd.
5. Om de aan het lichaam eigene testosteronproductie te verhogen,gebruikt de atleet aan de ene kant HCG, dat de Leydigcellen in de testikels direct en snel stimuleert, en aan de andere Clomid, dat de complete hypothalamus-Hypofyse-testikel-as weer op gang brengt, maar daarvoor iets meer aanlooptijd nodig heeft. De HCG-toediening begint in de laatste week van het stoppen. Daarbij injecteert de atleet drie keer telkens 5000 i.e. met tussenpozen van 3 dagen. Aansluitend volgen nog 3 andere injecties á 5000 i.e. om de 5 dagen. Na de derde HCG-injectie begint het innemen van Clomid omdat de gonadotropine-stimulerende werking ervan bij een reeds tevoren geactiveerde, vermeerderde testikelactiviteit beter tot zijn recht komt. Clomid wordt slechts gedurende 2 weken gebruikt, dagelijks 2 tabletten á 50 rug mg de eerste week en één 50 mg-tablet/dag in de 2e week. Bij vrouwelijke atleten vervalt punt 5 natuurlijk.
6. Dit alles helpt echter slechts beperkt, als het de atleet niet lukt de katabole werking van de verhoogde cortisonspiegel zoveel mogelijk uit te schakelen. Een preparaat. dat de nodige voorwaarden door zijn uitgesproken anti-katabole werking met zich meebrengt, is het beta-2-syphatikomimetica clenbuterol. Clenbuterol blokkeert met succes de cortisonreceptoren, zodat atleten, zoals de ervaring leert, een groot deel van de door steroiden opgebouwde kracht en spiermassa kunnen behouden. De clenbuterol-inname begint direct na het eind van de steroïdenkuur en strekt zich uit over 8-10 weken (zie ook clenbuterol). Nog een preparaat uit de groep van de sympathikomimetica dat ook een anti-katabole werking heeft. zij het minder sterk dan clenbuterol, is ephedrine. Het meest geschikte medicament in deze situatie is een preparaat. dat in de geneeskunde voor de behandeling van het Cushing- syndroom wordt gebruikt, voor het overfunctioneren van de bijnierschors. waardoor liet lichaam tevee1 cortison produceert. Wie het boek tot nu toe met aandacht gelezen heeft, weet, welk medicament daarmee bedoeld wordt: Orimeten. Omdat het de cortisonspiegel extreem goed verlaagt, wordt het door atleten direct in aansluiting op de steroïdenkuur gebruikt (zie ook: Orimeten). Veel atleten gebruiken in deze fase schildklierhormonen, omdat deze bij geringe doseringen en niet al te lange innametijd een anabole werking bezitten. Het effect ervan kan duidelijk.worden verhoogd door de anti-katabole werking van clenbuterol, hetgeen verklaart, waarom deze combinatie in de rustfase gebruikt wordt. Het gebruik van groeihormonen of van groeihormoonstimulerende medicamenten, zoals Catapresan en L-dopa, is weinig zinvol, omdat bij deze middelen de anti-katabole werking in hoge mate ontbreekt. Wat u eveneens kunt vergeten. omdat ze absoluut onwerkzaam zijn, zijn de zogenaamd vermeerderd GH uitstortende aminozuren ornithine en arginine. Neemt u afstand van de gedachte dat farmaceutisch opgebouwde spiermassa met natuurlijke methoden kan worden behouden.
7. Pas uw voeding aan de veranderde omstandigheden aan. Na beeindiging van de steroïdeninname schakelt de stofwisseling naar zijn normale proporties terug. Dat betekent, dat de atleet zijn dagelijkse calorieëntoevoer in de loop van meerdere dagen met in totaal 25– 30 %moet inkrimpen. De eiwittoevoer dient echter steeds nog bij 2 gram eiwit per kg lichaamsgewicht/dag, dus relatief hoog te liggen.
8. Reduceer uw trainingsomvang. Vermijdt het handhaven van hetzelfde trainingsprogramma als bij de steroïdeninname, omdat anders de katabole toestand alleen nog maar versterkt wordt. De atleet dient in geen geval op het waanzinnige idee te komen, een mogelijk verlies aan prestatie door een
vergrote trainingsomvang en een verhoogde trainingsintensiteit tegen te werken. omdat zo'n gedrag negatief uitpakt. Beperkt u zich tot het uitvoeren van de basisoefeningen. traint u elke spier één keer per week en probeer uw kracht zoveel mogelijk te behouden. Train niet vaker dan 4 x per week en beperk de trainingsduur tot 60-75 minuten. Sommige zogenaamde “experts” zijn van mening,dat de atleet in aansluiting op een steroïdenkuur de zware basisoefeningen gedurende een zekere tijd zou moeten vermijden en stellen voor, in plaats daarvan beter met lichtere gewichten hogere herhalingsaantallen uit te voeren. Probeert u het maar eens, lieve lezer. Wie vroeger 8 wekelijkse kniebuigingen met 180 kg gemaakt heeft en strekken (extensions) of beendrukken ( leg-press) 12-15 keer per week overgaat. zal zich er over verbazen hoe snel een dijbeen aan omvang verliezen kan. De realiteit heeft meerdere keren aangetoond. dat men met de nodige kennis, discipline, eerzucht en wil een aanzienlijk deel van de door steroiden opgebouwde kracht en spiermassa kan bewaren. Afgezien van het hele jaar door gebruiken van steroïden, is een succesvolle overbruggingstijd tussen de kuren de enige mogelijkheid, blijvende verbeteringen te bereiken. Zeker, vaak moet men een stap terug doen, om aansluitend twee passen naar voren te kunnen doen. Dat is heel normaal, en daarom is daar ook niets tegen in te brengen.
Het kuren heeft nog niet veel opgeleverd. Dat geeft toch niks, zult u zeggen. Waarschijnlijk ligt het aan de dosering, ik moet eenvoudig meer innemen. U verhoogt de dosering om de groei eindelijk op gang te brengen.Na 4 weken is er nog altijd niets gebeurd. Wat doe ik nu verkeerd? Er moet toch een reden voor zijn. Zou het misschien kunnen zijn, dat ik een van de belangrijkste factoren, die voor mijn streven naar een spiermassa als van een Hercules van doorslaggevende betekenis is, heb vergeten? Zou daarmee misschien mijn voeding bedoeld worden? - JA!!
Een ontoereikende voeding is vaak de reden, dat atleten niet verder komen en geen vorderingen maken. Wat voor nut heeft de beste training, het innemen van steroïden en voldoende lange rustpauzes, als het lichaam niet de juiste voedingsstoffen in voldoende hoeveelheid ter beschikking staan? Eberhard Schneider heeft in zijn boek “Krafttraining für Kung-Fu und Karate” zeer treffend geschreven: " Precies, zoals een wolkenkrabber niet van klei kan worden opgericht, is het onmogelijk, een krachtig spierstelsel met bier en pizza te ontwikkelen." Intensief trainende bodybuilders hebben duidelijk verhoogde behoeften aan voedingsstoffen, die door de gelijktijdige inname van steroïden nog verder stijgen. Een juiste voeding verhoogt de werkzaamheid van iedere steroïdencyclus ten zeerste, omdat steroïden, zoals bewezen is, hun volle werking slechts bij evenredige calorieën- en voedingsstoffentoevoer kunnen ontplooien. Een voor dit doel geschikt voedingsprogramma moet aan vier voorwaarden voldoen:
1. Voldoende toevoer van kwalitatief hoogwaardig eiwit: De toevoer van eiwit is een beslissende factor bij de gewichtstoename, omdat eiwit de bouwstof voor het spierweefsel is. Van heel bijzondere betekenis is de samenstelling van het toegevoerde eiwit. Dierlijk eiwit staat hier op de eerste plaats, omdat het een hoge biologische waarde en een hoog gehalte aan essentiële aminozuren heeft. Het met de voeding opgenomen eiwit wordt door het lichaam in aminozuren gesplitst en door het bloed in de spiercel getransporteerd. Het doel is, een positieve stikstofbalans in de spiercel te vormen, d.w.z. deze assimileert meer eiwit dan gelijktijdig naar buiten wordt afgegeven. Hierbij komen op de eerste plaats vlees, vis, gevogelte, eieren en melkproducten. De vereiste dagelijkse hoeveelheid houdt verband met het lichaamsgewicht. Een toevoer van 2,5 gram eiwit per kg lichaamsgewicht/dag heeft bewezen goed te werken. Een 100 kg zware bodybuilder heeft dus 250 g eiwit per dag nodig. Omdat 1 gram eiwit een energiewaarde van 4,1 kcal heeft, neemt de atleet 1000 kcal per dag in de vorm van eiwit tot zich.
2. Voldoende toevoer van samengestelde koolhydraten: de betekenis van samengestelde koolhydraten in het voedingsplan van een bodybuilder kan niet vaak genoeg benadrukt worden. Zij zorgen voor een gelijkmatige energietoevoer, die zeer belangrijk is, houden de bloedsuikerspiegel op een constant niveau, verhinderen de omzetting van eiwit in energie en zijn een belangrijke factor bij de verbranding van vet. Op de eerste plaats moet hierbij worden gedacht aan rijst, havervlokken, volkorenbrood, deegballen en groenten. De dagelijkse gezamenlijke hoeveelheid aan koolhydraten moet bij de 800-900 gram liggen, dat komt overeen, bij een energiewaarde van 4,1 kcal per gram, met een dagelijks totaal calorieënaantal van 3200-3600 alleen voor koolhydraten. 85% daarvan kunnen het best in de vorm van samengestelde koolhydraten worden ingenomen, de resterende 15% als gewone koolhydraten, hoofdzakelijk fruit.
3. Voldoende toevoer van calorieën: bodybuilders, die dagelijks trainen en slechts 2000-3000 kcal per dag tot zich nemen, mogen niet verbaasd zijn, wanneer het tot geen noemenswaardige toenamen komt. Als ze ooit een massieve bodybuilder, die zich in de opbouwfase bevindt en steroïden gebruikt, bij het eten bekeken hebben, zullen ze weten, dat een biefstuk van 500 gram, 4 grote aardappelen, een schaal sla, dat alles samen met een grote proteïnedrank weggespoeld, niets bijzonders is.”To get big, you have to eat big”, is een door Amerikaanse bodybuilders geliefde uitspraak. Wie gezond is, een normale stofwisseling heeft,
hard en zwaar traint, massa wil opbouwen en steroïden gebruikt, zal, zoals de ervaring leert, met 5000 calorieën per dag dichter bij zijn doel komen.
4. Op de klok eten: dit punt wordt door de hier genoemden het vaakst verwaarloosd, want het eist een hoge mate aan discipline, motivatie en (vooruitziende) planning. De mens is een “gewoontedier”en het lichaam houdt van regelmatigheden. Het is onvoorwaardelijk aan te bevelen, een voedingsplan samen te stellen, dat in uw dagverloop past, en dit zonder compromissen uit te voeren. Eet u meerdere maaltijden per dag, 5-6 stuks, en wel steeds op dezelfde tijd. Doet er niet toe of u honger heeft of niet, of u onderweg bent, aan het werk of bij vrienden bent, als het b.v. 5 uur is, en uw vierde dagelijkse maaltijd wacht, dan moet u ETEN. Regelmatige maaltijden met korte tussenpozen staan het lichaam doorlopend toe insuline uit te storten. Dit is geweldig belangrijk, omdat insuline aminozuren naar de spiercellen transporteert, het lichaam komt in een anabole toestand. Onregelmatige maaltijden, het overslaan van een maaltijd, weinig flinke maaltijden, zijn absoluut contraproductief. Hierna geven we u een voorbeeld voor een dagplan, dat overeenstemt met de in dit hoofdstuk behandelde veronderstellingen. Dit voedingsprogramma dient natuurlijk slechts als aanzet en kan door iedere atleet aan de eigen behoefte naar believen aangepast worden, zolang hij de besproken principes in de gaten houdt
eiwit koolhydr. Vet kcal.
1. Maaltijd, 7 uur:250 gr. havervlokken 2 155 18 880
0,6 1. melk, 0,3% vet 21 29 2 240
0,2 1. sinaasappelsap - 18 - 80
100 gr. druiven 1 17 - 70
totaal 47 219 20 1270
2. maaltijd, 10,30 uur:
300 gr. volkorenbrood 18 120 6 600
100 gr. kaas, 12% vet 22 5 10 200
0,5 1. karnemelk 20 20 4 200
1 banaan 1 35 150
totaal 61 180 20 1150
3. maaltijd, 14 uur:
250 gr. volkorenrijst,ongekookt
gewicht 22 170 6 850
300 gr. kalkoenvlees 60 5 300
150 gr. groente 1 7 - 30
totaal 83 177 11 1180
4. maaltijd, 7,30 uur
5 eieren 30 - 30 400
500 gr. gebakken aardappelen 10 100 5 430
gemengde salade 1 10 - 50
totaal 41 110 35 880
5. maaltijd, 21 uur:
200 gr. Hüttenkäse 25 5 4 200
200 gr. volkorenbrood 12 80 4 400
20 gr. pindakaas 6 3 10 120
1 appel, ca. 120 gr. - 14 - 60
0,2 1. sinaasappelsap - 18 - 80
totaal 43 120 18 860
TOTAAL 275 806 104 5340
Opmerking: omdat de maaltijden 2 en 3 op het werk gegeten worden, is het aan te bevelen, deze al op de avond ervoor klaar te maken, in een koelbox mee naar het werk te nemen en koud te verorberen.
De effectiviteit van dit voedingsprogramma en van de aangegeven richtlijnen is gebaseerd op 2 onontbeerlijke voorwaarden:
MOTIVATIE en DISCIPLINE. Hier laat u werkelijk zien. hoe sterk uw verlangen naar kracht en spiermassa is en hoeveel u bereid bent daarvoor te doen. U moet er eenvoudig van overtuigd zijn, dat alleen samen met een consequent juiste voeding optimale en zo vlug mogelijke vorderingen mogelijk zijn. Maakt u zich warm voor een hoogwaardige, maar vaak eentonige voeding. Als het vuur en de wil er niet van zelf nu op zijn, wordt het misschien 2 of 3 weken doorgevoerd, tot de atleet weer op zijn oude gemakkelijker voedingsgewoonten terugvalt. Bodybuilders met een helder doel voor ogen, een enorme wilskracht, een sterke psyche, veel geestdrift en een lichte drang tot masochisme houden dit maanden, of zelfs jaren vol. U moet altijd voor ogen houden: uw successen zijn het spiegelbeeld van uw inzet.
VAAK BEGANE FOUTEN
Wanneer u 10 verschillende atleten vraagt, hoe steroïden het best gebruikt kunnen worden, krijgt u 10 verschillende antwoorden. Vraagt u naar een beredenering, een hoe of waarom dan zult u zulke zinnen als: “de andere jongens in de studio doen het precies hetzelfde”, ik heb gehoord, dat deze of gene prof hetzelfde preparaat gebruikt", in het boek staat, dat men daarmee fantastische resultaten kan bereiken", enz. te horen krijgen. Deze uitspraken geven alleen dat weer, wat helaas realiteit is: nauwelijks een atleet weet, hoe hij steroïden het best gebruiken kan. Wat moet ik in welke dosering voor hoe lang innemen? Is het beter, wanneer ik deze combinatie uitprobeer of toch niet liever een andere? Als ik maar wist, of mijn preparaten ook werkelijk allemaal echt zijn. Ondanks het feit, dat steroïden al sedert meer dan 30 jaar voor verhoging van de prestaties op sportgebied worden ingezet, zijn de meeste atleten nog altijd onzeker. Ze zijn daardoor makkelijk te manipuleren en te beïnvloeden. De zo bitter nodige informatie ontbreekt, omdat er geen bruikbare openbare wetenschappelijke onderzoekingen zijn; behulpzame en met de thematiek vertrouwde artsen zijn zeldzaam; door de desbetreffende vaktijdschriften wordt het probleem verzwegen en topatleten ontkennen ieder steroïdengebruik. Het gevolg is, dat vaak fouten gemaakt worden, die, als het al gebeurt, resulteren in onbevredigende resultaten en dat vaak onnodige bijwerkingen op de koop toe worden genomen. Hoewel het scala van begane fouten groot is, steken enkele er boven uit, omdat deze door atleten steeds en steeds weer begaan worden. Ieder, die steroïden gebruikt, of het innemen ervan overweegt, dient dit hoofdstuk met aandacht te lezen, om er zeker van te zijn, dat hij niet een van de vele duizenden atleten is, die ook deze fouten maken.
1. Het gebruik van te hoge doseringen: bodybuilders zijn extremisten,zoals er nauwelijks andere atleten zijn. Men handelt volgens de klassieke misvatting: " meer is beter". Als 5 tabletten goed zijn, dan zijn 10 tabletten dubbel zo goed. Met zo'n instelling worden voor potentiële bijwerkingen alle deuren geopend, zonder dat het optreden ervan op zijn minst door een duidelijk verbeterde werking gerechtvaardigd zou zijn. De effectiviteit van bijna alle steroïden is tot op zekere hoogte afhankelijk van de dosis, die dan bereikt is, als de bindingsverhouding van steroidmoleculen en steroidreceptoren is uitgeput. Zijn de receptoren van de spiercel verzadigd, dan zoeken de overgebleven steroidmoleculen een ander doelgebied. Leverfunctiestoornissen, nierproblemen, haaruitval, acne, hoge oestrogeenspiegel, verminderde eigen hormoonproductie, agressiviteit hebben hun oorsprong vaak in veel te hoge doseringen. Zogenaamde megadoseringen resulteren niet in duidelijk grotere kracht- en massatoenamen. Wie meent, dat 50 dianabol en 1000 mg testosteron per dag de enige weg naar het ideale lichaam is, die is - zacht gezegd - een beetje verkeerd geïnformeerd.
2. Een te lange innameduur: Het non-stop gebruik van steroïden is voor de meeste atleten om twee redenen niet aan te bevelen. Zoals bij te hoge doseringen stijgt ook hij een lange innametijd het gevaar van potentiële bijwerkingen aanzienlijk. De mogelijkheid van een organische beschadiging is vooral bij gebruik van lange duur van de orale 17-alpha-gealkyleerde steroïden aanwezig. Aan de andere kant is zo'n houding zeer bedenkelijk. omdat de werking van de toegediende steroïden na een zekere tijd vermindert, en deze kan meestal slechts kortstondig met een dosisverhoging of een verandering van preparaat opgevangen worden. Iedereen zou moeten weten, dat, hoe sterker een steroïde is, des te sneller zijn werking vermindert, waarom het des te onzinniger is, dit gedurende een lange periode te gebruiken. Bij anapolon 50 wordt de groeitermijn, volgens de ervaring, al na 3-4 weken gereduceerd, terwijl men bij deca-durabolin bij voorbeeld vaak gelijkmatige vorderingen gedurende 10-12 weken kan bereiken.
3. Het gebruik van de verkeerde steroidpreparaten: niet alle steroïden zijn steroïden. Men moet een duidelijk onderscheid tussen sterk androgene, potentieel giftige steroïden zoals anapolon. methyltestosteron, dianabol, halotestin, enz. en de minder androgene, voornamelijk anabole en minder giftige preparaten, zoals b.v. primobolan, deca-durabolin, oxandrolone, andriol en winstrol maken. Omdat op de eerste plaats hoofdzakelijk alleen het gebruik van eerstgenoemde medicamenten met de ernstige bijwerkingen in verband worden gebracht, is het zinvol, het gebruik er van tot maximaal 6-8 weken te beperken. Heel in het bijzonder vrouwen, jeugdigen en oudere atleten zouden bij de keuze van hun steroïdenpreparaten zeer voorzichtig moeten zijn. Bovendien zou het aanbevelenswaardig zijn, dat de publieke opinie en de media dit belangrijke verschil bij toekomstige negatieve globale oordelen en artikelen in acht zouden nemen.
4. De keuze van een ongunstig innameschema: het effect van een steroïdenkuur kan door geschikte steroïdencombinaties aanzienlijk worden verhoogd, omdat deze een positief beïnvloedend effect t.o.v. elkaar hebben. Dit betekent, dat met een geringere totale dosis betere resultaten bereikt worden. Doordat verscheidene receptoren bezet worden, kan de receptorenverzadiging uitgesteld worden, waardoor de steroïdencombinatie gedurende een langere tijd werkzaam blijft. Gelijktijdig worden daarmee potentiële bijwerkingen geminimaliseerd. In plaats van b.v. 50 mg dianabol per dag in te nemen, zou de atleet beter 20 mg dianabol/dag en 200 mg deca-durabolin/week kunnen gebruiken. In het algemeen kan men zeggen, dat de beste resultaten bij de combinatie van een oraal met een injecteerbaar steroïde worden bereikt. Minder zinvol is de combinatie van twee orale preparaten, zoals b.v. dianabol met anapolon of oxandrolone met methyltestosteron. Omdat de eiwitopbouwende en stikstofterughoudende werking van de meeste steroïden na enige weken minder wordt, zou moeten worden begonnen met een lage dosering, die in de loop van het innemen langzaam en gelijkmatig verhoogd wordt. Atleten, van wie de steroïdencyclus boven de duur van 6-8 weken uitgaat, zouden, volgens de ervaring, helemaal op een andere combinatie moeten overgaan. Nog een vaak gemaakte fout is het plotseling stoppen met het innemen van steroïden. Veel bijwerkingen, een mogelijk reboundeffect, alsook kracht- en gewichtsverliezen worden door een langzame en gelijkmatige vermindering van de doseringen geminimaliseerd. Daartoe hoort ook, dat het innemen niet met sterk werkende steroïden als anapolon en testosteron beëindigd wordt, maar dat de atleet op de lichtere preparaten overschakelt en deze betrekt in de beëindigingfase.
5. Het gebruik van vervalsingen: dit punt te corrigeren, is voor de meeste atleten zeer moeilijk, omdat
voor hen de zwarte markt met zijn overstelpende overmacht aan vervalste steroïden de enige bron van inkoop vormt. Onbevredigende resultaten, helemaal geen positieve resultaten en ongewoon veel bijwerkingen bij het gebruik van de steroïden zijn helaas vaak terug te voeren tot het gebruik van vervalsingen. Veel vervalste steroïden zijn verontreinigd, bezitten geen enkele werkende stof, bevatten een te kleine dosis, of iets geheel anders, dan het onderhavige opschrift aangeeft.
6. De desinteresse voor een regelmatig onderzoek bij de dokter:
iedere atleet, die steroïden inneemt, zou regelmatig bij een arts zijn bloed moeten laten onderzoeken, de urine op zijn ph-waarde moeten laten testen en de bloeddruk moeten laten meten. Even belangrijk als de grondige uitvoering van deze tests is het juiste tijdstip. Belangrijk is, dat het eerste onderzoek voor het begin van de kuur plaats vind. Daardoor kan worden vastgesteld, of de atleet voldoet aan de gezondheidsvoorwaarden voor het steroïdengebruik, of dat hij op grond van welke reden dan ook moet afzien van gebruik, of het één of andere preparaat dient te vermijden. Bovendien krijgt men daardoor referentie– en vergelijkingswaarden, zodat men bij een later onderzoek eventuele veranderingen in het resultaat gemakkelijk kan vaststellen. Het tweede onderzoek zou ongeveer na de eerste 5-6 weken van het steroïdengebruik moeten plaatsvinden. De verdere toediening zou van de onderzoeksresultaten afhankelijk gemaakt moeten worden. Als alles enigermate in orde is, zou vier weken na beëindiging van de steroïdenkuur nog een test moeten volgen, om te onderzoeken, of eventueel kleinere afwijkingen zich weer hebben genormaliseerd. Laat u zich door uw dokter een schriftelijke kopie van uw bloedtest geven en gaat u de afzonderlijke punten samen met hem door.
7. De veronachtzaming van uiterlijke factoren: het gebruik van steroïden alleen garandeert geen indrukwekkende resultaten. De werking ervan hangt sterk af van vier afzonderlijke factoren, die samengenomen een cumulerend effect hebben en daarom ook de magische vierhoek worden genoemd: training-voeding-rust en instelling (motivatie). Juist als steroïden gebruikt worden, hebben veel atleten de neiging deze gewichtige voorwaarden te veronachtzamen
met dank aan BP
De redenen, waarom atleten vrijwillig of gedwongen afzien van steroïden. zijn verschillend. Een van de hoofdoorzaken, die voor een innamepauze pleiten, is, zoals in bovenstaand voorbeeld duidelijk geworden is, zeker een mogelijke beïnvloeding van de gezondheid. Sommigen beëindigen het innemen van steroïden uit gewoonte. omdat men heeft gehoord, dat men op z'n laatst na 12 weken een even lange pauze moet nemen Anderen zijn op grond van beperkte financiële mogelijkheden of met het oog op een kampioenschap . waarbij op doping wordt gecontroleerd, ertoe gedwongen. Vaak is ook de verminderende werking van de toegediende steroïden en de daarmee geringer wordende mate van toename, die bij de meesten na enige weken optreden, een doorslaggevende factor. Één ding hebben bijna alle atleten bij dit scenario gemeen: men ziet de nu volgende weken met gemengde gevoelens tegemoet, omdat men niet weet, wat men verwachten kan respectievelijk weten degenen, die daarmee al ervaringen (meestal negatieve) hebben opgedaan, maar al te goed, wat er weer op hen afkomt. Mogelijke angsten zijn beslist gerechtvaardigd. Omdat de meeste atleten de klassieke ontwenningssymptomen, zoals gewichtsverlies, minder worden van de lichaamskracht, wegkwijnen van de spieren (spierverdwijning) en vermeerderde vetafzetting gaan merken. Bij sommigen kan dat tot depressies, geen zin om te trainen, lethargie en ongedisciplineerdheid leiden. Hoe dat mogelijk is,? Heel eenvoudig, de atleet komt in een katabole fase. Hij heeft nu te kampen met twee voorname problemen. die hem in de volgende weken flink te doen geven en die zo velen er binnen de kortste tijd toe brengen., weet “stof ” te gaan gebruiken.Aan de ene kant is het zeer waarschijnlijk dat de lichaamseigen testosteronproductie gereduceerd is, omdat de meeste steroïden een remmende werking op de hypothalamus-hypofyse-testikel-as hebben. waardoor de Leydigcellen in de testikels minder testosteron produceren. De omvang is afhankelijk van de duur van de steroïdeninname en in het bijzonder van de sterkte van de ingenomen steroïden. Hoe androgener een steroïde is, des te uitgesprokener is zijn inhibierend effect op de endogene testosteronproductie. Op de eerste plaats komen daarbij zeker de verschillende testosteronvarianten dianabol en anapolon. Juist dat, wat zo goed werkt. Bij de gematigdere steroïden, zoals deca-durabolin, primobolan, winstrol enz. is de omvang van de mogelijke endogene testosterononderdrukking niet alleen geringer, maar hij gaat ook veel langzamer en gelijkmatiger. Bij dianabol b.v. hebben studies aangetoond, dat reeds een zo conservatieve dosering van 20 mg/dag na slechts 10 dagen tot een onderdrukking van 30-40 % leidt. Omdat het lichaam zijn eigen hormoonproductie niet van vandaag op morgen weer omhoog kan brengen. komt de atleet in een kritische overgangsfase. De werking van exogene hormonen is er niet meer en de aan de lichaamseigen
testosteronspiegel draagt slechts weinig bij tot een verbetering van de situatie. Daarmee overeenkomend is het van belang, de endogene testosteronproductie zo snel mogelijk weer te verhogen. Hoe dat mogelijk is, zullen we in het hierna volgende meteen uit de doeken doen.
Het tweede probleem weegt duidelijk zwaarder, en is hoogstwaarschijnlijk de doorslaggevende factor voor de grotendeels aanzienlijke prestatieverliezen van atleten. We weten, dat steroïden een sterk anti-katabool effect hebben, als ze de katabole werking van het lichaamseigen hormoon cortison reduceren. Wat gedurende het gebruik van steroïden gebeurt is, dat de steroïdenmoleculen de cortisonreceptoren blokkeren, waardoor het door de bijnieren gevormde cortison niet daaraan kan hechten en grotendeels inactief blijft. Het lichaam reageert daarop, door nieuwe aanvullende cortisonreceptoren te vormen, zodat de in de bloedsomloop aanwezige, intussen ongewoon grote hoeveelheid cortisonmoleculen eindelijk hun werk kunnen doen. Ook dat is niet van belang, zolang de atleet zijn steroïdenpreparaten volgens plan inneemt. Als echter het innemen van de steroïden beëindigd wordt, komen de cortisonreceptoren plotseling weer vrij en de vele in de bloedsomloop rondzwevende cortisonmoleculen weten precies wat ze moeten doen. Ze racen op de cortisonreceptoren af, vormen het molecuul- receptor-complex en brengen aan de spiercel een voor de atleet zeer onaangenaam bericht over: “vermindering van aminozuren “. Deze verlaten de spiercel en gaan nu van hun kant in de bloedsomloop, waar ze in glucose, resp. bloedsuiker veranderd worden. Wat dit tot gevolg heeft, werd al op een andere plaats vermeld. De tweede opgave van een atleet, naast de verhoging van de endogene testosteronproductie is, de cortisonspiegel weer tot een aanvaardbaar niveau terug te brengen. Ook dat is bij voldoende kennis zeer goed mogelijk, zoals de lezer dadelijk zal ontdekken. In het hierna volgende beschrijven we een zinvol, stapsgewijze plan voor het stoppen met steroïden en de tijd erna. Een bijzondere nadruk wordt daarbij op de beide uitvoerig beschreven probleemfactoren gelegd. We willen echter uitdrukkelijk beklemtonen, dat deze informatie geen garantie biedt, dat de atleet geen prestatieverlies ondervindt
1. Van belang is, dat de atleet het tijdstip van de innamestop al enige tijd van tevoren vastlegt, zodat hij zich daarop voldoende kan voorbereiden. Het betekent in het bijzonder de tijdige aanschaf van de nodige ondersteunende innamepreparaten. alsook het vinden van de juiste mentale instelling.
2. Werkt u naar de dag X langzaam en gelijkmatig toe. De atleet dient ongeveer 4 weken van tevoren het innemen van de sterk androgene steroïden te verminderen. Als tabletten, zoals b.v. dianabol of anapolon ingenomen worden, reduceert men deze in een periode van 14 dagen langzaam en gelijkmatig. zodat precies 2 weken voor de dag X de orale opname van voornamelijk androgene steroïden beëindigd is. Wie de injecteerbare, androgene steroïden als testosteron of parabolan gebruikt, reduceert deze binnen 4 weken tot nul, zodat de inname ervan pas met de dag X eindigt. De mildere, orale steroïden zoals primobolan S. winstrol. oxandrolone, oral-turinabol enz. worden 14 dagen voor de dag X langzaam en gelijkmatig gereduceerd, zodat men na 2 weken bij 0 is. Bij de “lichtere”, injecteerbare steroïden zoals deca-durabolin, primobolan depot, winstrol depot is het voldoende, als de dosis een week voor beëindiging van het innemen met de helft gereduceerd wordt.
3. Vermijdt een plotseling stoppen met alle steroïden op dezelfde tijd. Daardoor raakt het lichaam met één slag in een katabole toestand. De cortisonreceptoren worden vrij en in verbinding met de lage testosteron- en androgeenspiegel ontstaat een aanzienlijk verlies aan kracht en massa, een vet- en wateropslag en een vaak optredende gynaecomastie, omdat de plotseling verlaagde androgeenspiegel de verhouding ten gunste van oestrogenen verschuift, waardoor deze ineens het dominerende hormoon zijn. Bijzonder opvallend zijn daarbij de extreme trainings- en coïtusuele desinteresse evenals de slechte gemoedstoestand van talrijke atleten. Als u niet om redenen van gezondheid ertoe gedwongen bent, dan stop je NOOIT plotseling niet steroïden.
4. In het geval de atleet geen anti-oestrogenen inneemt. moet hij met het gebruik ervan in de laatste week van het stoppen beginnen en dit gedurende 3 weken dagelijks doen. Atleten, die anti-oestrogenen al gedurende de weken daarvoor hebben gebruikt, gaan met het innemen ervan
gedurende de aangegeven tijd eveneens door. Een dagelijkse combinatie van 20 mg nolvadex en 25 mg proviron is, volgens de ervaring. voldoende en vervult uw doel. De atleet ondervindt zo geen oestrogeen-overschot, een belangrijke factor, die ook bij het aansluitend gebruik van testoste-ronstimulerende middelen, zoals b. v. HCG, in de gaten moet worden gehouden, omdat HCG vaak gelijktijdig ook de oestrogeenspiegel verhoogt. De in proviron aanwezige androgene werking draagt er bovendien toe bij de androgeenspiegel weer te verhogen, zodat de androgeen/oestrogeen-verhouding nog verder ten gunste van eerstgenoemde verlaagd wordt. De mogelijkheden van een reboundeffect na liet stoppen van de anti-oestrogeen-combinatie wordt door proviron aanzienlijk verminderd.
5. Om de aan het lichaam eigene testosteronproductie te verhogen,gebruikt de atleet aan de ene kant HCG, dat de Leydigcellen in de testikels direct en snel stimuleert, en aan de andere Clomid, dat de complete hypothalamus-Hypofyse-testikel-as weer op gang brengt, maar daarvoor iets meer aanlooptijd nodig heeft. De HCG-toediening begint in de laatste week van het stoppen. Daarbij injecteert de atleet drie keer telkens 5000 i.e. met tussenpozen van 3 dagen. Aansluitend volgen nog 3 andere injecties á 5000 i.e. om de 5 dagen. Na de derde HCG-injectie begint het innemen van Clomid omdat de gonadotropine-stimulerende werking ervan bij een reeds tevoren geactiveerde, vermeerderde testikelactiviteit beter tot zijn recht komt. Clomid wordt slechts gedurende 2 weken gebruikt, dagelijks 2 tabletten á 50 rug mg de eerste week en één 50 mg-tablet/dag in de 2e week. Bij vrouwelijke atleten vervalt punt 5 natuurlijk.
6. Dit alles helpt echter slechts beperkt, als het de atleet niet lukt de katabole werking van de verhoogde cortisonspiegel zoveel mogelijk uit te schakelen. Een preparaat. dat de nodige voorwaarden door zijn uitgesproken anti-katabole werking met zich meebrengt, is het beta-2-syphatikomimetica clenbuterol. Clenbuterol blokkeert met succes de cortisonreceptoren, zodat atleten, zoals de ervaring leert, een groot deel van de door steroiden opgebouwde kracht en spiermassa kunnen behouden. De clenbuterol-inname begint direct na het eind van de steroïdenkuur en strekt zich uit over 8-10 weken (zie ook clenbuterol). Nog een preparaat uit de groep van de sympathikomimetica dat ook een anti-katabole werking heeft. zij het minder sterk dan clenbuterol, is ephedrine. Het meest geschikte medicament in deze situatie is een preparaat. dat in de geneeskunde voor de behandeling van het Cushing- syndroom wordt gebruikt, voor het overfunctioneren van de bijnierschors. waardoor liet lichaam tevee1 cortison produceert. Wie het boek tot nu toe met aandacht gelezen heeft, weet, welk medicament daarmee bedoeld wordt: Orimeten. Omdat het de cortisonspiegel extreem goed verlaagt, wordt het door atleten direct in aansluiting op de steroïdenkuur gebruikt (zie ook: Orimeten). Veel atleten gebruiken in deze fase schildklierhormonen, omdat deze bij geringe doseringen en niet al te lange innametijd een anabole werking bezitten. Het effect ervan kan duidelijk.worden verhoogd door de anti-katabole werking van clenbuterol, hetgeen verklaart, waarom deze combinatie in de rustfase gebruikt wordt. Het gebruik van groeihormonen of van groeihormoonstimulerende medicamenten, zoals Catapresan en L-dopa, is weinig zinvol, omdat bij deze middelen de anti-katabole werking in hoge mate ontbreekt. Wat u eveneens kunt vergeten. omdat ze absoluut onwerkzaam zijn, zijn de zogenaamd vermeerderd GH uitstortende aminozuren ornithine en arginine. Neemt u afstand van de gedachte dat farmaceutisch opgebouwde spiermassa met natuurlijke methoden kan worden behouden.
7. Pas uw voeding aan de veranderde omstandigheden aan. Na beeindiging van de steroïdeninname schakelt de stofwisseling naar zijn normale proporties terug. Dat betekent, dat de atleet zijn dagelijkse calorieëntoevoer in de loop van meerdere dagen met in totaal 25– 30 %moet inkrimpen. De eiwittoevoer dient echter steeds nog bij 2 gram eiwit per kg lichaamsgewicht/dag, dus relatief hoog te liggen.
8. Reduceer uw trainingsomvang. Vermijdt het handhaven van hetzelfde trainingsprogramma als bij de steroïdeninname, omdat anders de katabole toestand alleen nog maar versterkt wordt. De atleet dient in geen geval op het waanzinnige idee te komen, een mogelijk verlies aan prestatie door een
vergrote trainingsomvang en een verhoogde trainingsintensiteit tegen te werken. omdat zo'n gedrag negatief uitpakt. Beperkt u zich tot het uitvoeren van de basisoefeningen. traint u elke spier één keer per week en probeer uw kracht zoveel mogelijk te behouden. Train niet vaker dan 4 x per week en beperk de trainingsduur tot 60-75 minuten. Sommige zogenaamde “experts” zijn van mening,dat de atleet in aansluiting op een steroïdenkuur de zware basisoefeningen gedurende een zekere tijd zou moeten vermijden en stellen voor, in plaats daarvan beter met lichtere gewichten hogere herhalingsaantallen uit te voeren. Probeert u het maar eens, lieve lezer. Wie vroeger 8 wekelijkse kniebuigingen met 180 kg gemaakt heeft en strekken (extensions) of beendrukken ( leg-press) 12-15 keer per week overgaat. zal zich er over verbazen hoe snel een dijbeen aan omvang verliezen kan. De realiteit heeft meerdere keren aangetoond. dat men met de nodige kennis, discipline, eerzucht en wil een aanzienlijk deel van de door steroiden opgebouwde kracht en spiermassa kan bewaren. Afgezien van het hele jaar door gebruiken van steroïden, is een succesvolle overbruggingstijd tussen de kuren de enige mogelijkheid, blijvende verbeteringen te bereiken. Zeker, vaak moet men een stap terug doen, om aansluitend twee passen naar voren te kunnen doen. Dat is heel normaal, en daarom is daar ook niets tegen in te brengen.
Het kuren heeft nog niet veel opgeleverd. Dat geeft toch niks, zult u zeggen. Waarschijnlijk ligt het aan de dosering, ik moet eenvoudig meer innemen. U verhoogt de dosering om de groei eindelijk op gang te brengen.Na 4 weken is er nog altijd niets gebeurd. Wat doe ik nu verkeerd? Er moet toch een reden voor zijn. Zou het misschien kunnen zijn, dat ik een van de belangrijkste factoren, die voor mijn streven naar een spiermassa als van een Hercules van doorslaggevende betekenis is, heb vergeten? Zou daarmee misschien mijn voeding bedoeld worden? - JA!!
Een ontoereikende voeding is vaak de reden, dat atleten niet verder komen en geen vorderingen maken. Wat voor nut heeft de beste training, het innemen van steroïden en voldoende lange rustpauzes, als het lichaam niet de juiste voedingsstoffen in voldoende hoeveelheid ter beschikking staan? Eberhard Schneider heeft in zijn boek “Krafttraining für Kung-Fu und Karate” zeer treffend geschreven: " Precies, zoals een wolkenkrabber niet van klei kan worden opgericht, is het onmogelijk, een krachtig spierstelsel met bier en pizza te ontwikkelen." Intensief trainende bodybuilders hebben duidelijk verhoogde behoeften aan voedingsstoffen, die door de gelijktijdige inname van steroïden nog verder stijgen. Een juiste voeding verhoogt de werkzaamheid van iedere steroïdencyclus ten zeerste, omdat steroïden, zoals bewezen is, hun volle werking slechts bij evenredige calorieën- en voedingsstoffentoevoer kunnen ontplooien. Een voor dit doel geschikt voedingsprogramma moet aan vier voorwaarden voldoen:
1. Voldoende toevoer van kwalitatief hoogwaardig eiwit: De toevoer van eiwit is een beslissende factor bij de gewichtstoename, omdat eiwit de bouwstof voor het spierweefsel is. Van heel bijzondere betekenis is de samenstelling van het toegevoerde eiwit. Dierlijk eiwit staat hier op de eerste plaats, omdat het een hoge biologische waarde en een hoog gehalte aan essentiële aminozuren heeft. Het met de voeding opgenomen eiwit wordt door het lichaam in aminozuren gesplitst en door het bloed in de spiercel getransporteerd. Het doel is, een positieve stikstofbalans in de spiercel te vormen, d.w.z. deze assimileert meer eiwit dan gelijktijdig naar buiten wordt afgegeven. Hierbij komen op de eerste plaats vlees, vis, gevogelte, eieren en melkproducten. De vereiste dagelijkse hoeveelheid houdt verband met het lichaamsgewicht. Een toevoer van 2,5 gram eiwit per kg lichaamsgewicht/dag heeft bewezen goed te werken. Een 100 kg zware bodybuilder heeft dus 250 g eiwit per dag nodig. Omdat 1 gram eiwit een energiewaarde van 4,1 kcal heeft, neemt de atleet 1000 kcal per dag in de vorm van eiwit tot zich.
2. Voldoende toevoer van samengestelde koolhydraten: de betekenis van samengestelde koolhydraten in het voedingsplan van een bodybuilder kan niet vaak genoeg benadrukt worden. Zij zorgen voor een gelijkmatige energietoevoer, die zeer belangrijk is, houden de bloedsuikerspiegel op een constant niveau, verhinderen de omzetting van eiwit in energie en zijn een belangrijke factor bij de verbranding van vet. Op de eerste plaats moet hierbij worden gedacht aan rijst, havervlokken, volkorenbrood, deegballen en groenten. De dagelijkse gezamenlijke hoeveelheid aan koolhydraten moet bij de 800-900 gram liggen, dat komt overeen, bij een energiewaarde van 4,1 kcal per gram, met een dagelijks totaal calorieënaantal van 3200-3600 alleen voor koolhydraten. 85% daarvan kunnen het best in de vorm van samengestelde koolhydraten worden ingenomen, de resterende 15% als gewone koolhydraten, hoofdzakelijk fruit.
3. Voldoende toevoer van calorieën: bodybuilders, die dagelijks trainen en slechts 2000-3000 kcal per dag tot zich nemen, mogen niet verbaasd zijn, wanneer het tot geen noemenswaardige toenamen komt. Als ze ooit een massieve bodybuilder, die zich in de opbouwfase bevindt en steroïden gebruikt, bij het eten bekeken hebben, zullen ze weten, dat een biefstuk van 500 gram, 4 grote aardappelen, een schaal sla, dat alles samen met een grote proteïnedrank weggespoeld, niets bijzonders is.”To get big, you have to eat big”, is een door Amerikaanse bodybuilders geliefde uitspraak. Wie gezond is, een normale stofwisseling heeft,
hard en zwaar traint, massa wil opbouwen en steroïden gebruikt, zal, zoals de ervaring leert, met 5000 calorieën per dag dichter bij zijn doel komen.
4. Op de klok eten: dit punt wordt door de hier genoemden het vaakst verwaarloosd, want het eist een hoge mate aan discipline, motivatie en (vooruitziende) planning. De mens is een “gewoontedier”en het lichaam houdt van regelmatigheden. Het is onvoorwaardelijk aan te bevelen, een voedingsplan samen te stellen, dat in uw dagverloop past, en dit zonder compromissen uit te voeren. Eet u meerdere maaltijden per dag, 5-6 stuks, en wel steeds op dezelfde tijd. Doet er niet toe of u honger heeft of niet, of u onderweg bent, aan het werk of bij vrienden bent, als het b.v. 5 uur is, en uw vierde dagelijkse maaltijd wacht, dan moet u ETEN. Regelmatige maaltijden met korte tussenpozen staan het lichaam doorlopend toe insuline uit te storten. Dit is geweldig belangrijk, omdat insuline aminozuren naar de spiercellen transporteert, het lichaam komt in een anabole toestand. Onregelmatige maaltijden, het overslaan van een maaltijd, weinig flinke maaltijden, zijn absoluut contraproductief. Hierna geven we u een voorbeeld voor een dagplan, dat overeenstemt met de in dit hoofdstuk behandelde veronderstellingen. Dit voedingsprogramma dient natuurlijk slechts als aanzet en kan door iedere atleet aan de eigen behoefte naar believen aangepast worden, zolang hij de besproken principes in de gaten houdt
eiwit koolhydr. Vet kcal.
1. Maaltijd, 7 uur:250 gr. havervlokken 2 155 18 880
0,6 1. melk, 0,3% vet 21 29 2 240
0,2 1. sinaasappelsap - 18 - 80
100 gr. druiven 1 17 - 70
totaal 47 219 20 1270
2. maaltijd, 10,30 uur:
300 gr. volkorenbrood 18 120 6 600
100 gr. kaas, 12% vet 22 5 10 200
0,5 1. karnemelk 20 20 4 200
1 banaan 1 35 150
totaal 61 180 20 1150
3. maaltijd, 14 uur:
250 gr. volkorenrijst,ongekookt
gewicht 22 170 6 850
300 gr. kalkoenvlees 60 5 300
150 gr. groente 1 7 - 30
totaal 83 177 11 1180
4. maaltijd, 7,30 uur
5 eieren 30 - 30 400
500 gr. gebakken aardappelen 10 100 5 430
gemengde salade 1 10 - 50
totaal 41 110 35 880
5. maaltijd, 21 uur:
200 gr. Hüttenkäse 25 5 4 200
200 gr. volkorenbrood 12 80 4 400
20 gr. pindakaas 6 3 10 120
1 appel, ca. 120 gr. - 14 - 60
0,2 1. sinaasappelsap - 18 - 80
totaal 43 120 18 860
TOTAAL 275 806 104 5340
Opmerking: omdat de maaltijden 2 en 3 op het werk gegeten worden, is het aan te bevelen, deze al op de avond ervoor klaar te maken, in een koelbox mee naar het werk te nemen en koud te verorberen.
De effectiviteit van dit voedingsprogramma en van de aangegeven richtlijnen is gebaseerd op 2 onontbeerlijke voorwaarden:
MOTIVATIE en DISCIPLINE. Hier laat u werkelijk zien. hoe sterk uw verlangen naar kracht en spiermassa is en hoeveel u bereid bent daarvoor te doen. U moet er eenvoudig van overtuigd zijn, dat alleen samen met een consequent juiste voeding optimale en zo vlug mogelijke vorderingen mogelijk zijn. Maakt u zich warm voor een hoogwaardige, maar vaak eentonige voeding. Als het vuur en de wil er niet van zelf nu op zijn, wordt het misschien 2 of 3 weken doorgevoerd, tot de atleet weer op zijn oude gemakkelijker voedingsgewoonten terugvalt. Bodybuilders met een helder doel voor ogen, een enorme wilskracht, een sterke psyche, veel geestdrift en een lichte drang tot masochisme houden dit maanden, of zelfs jaren vol. U moet altijd voor ogen houden: uw successen zijn het spiegelbeeld van uw inzet.
VAAK BEGANE FOUTEN
Wanneer u 10 verschillende atleten vraagt, hoe steroïden het best gebruikt kunnen worden, krijgt u 10 verschillende antwoorden. Vraagt u naar een beredenering, een hoe of waarom dan zult u zulke zinnen als: “de andere jongens in de studio doen het precies hetzelfde”, ik heb gehoord, dat deze of gene prof hetzelfde preparaat gebruikt", in het boek staat, dat men daarmee fantastische resultaten kan bereiken", enz. te horen krijgen. Deze uitspraken geven alleen dat weer, wat helaas realiteit is: nauwelijks een atleet weet, hoe hij steroïden het best gebruiken kan. Wat moet ik in welke dosering voor hoe lang innemen? Is het beter, wanneer ik deze combinatie uitprobeer of toch niet liever een andere? Als ik maar wist, of mijn preparaten ook werkelijk allemaal echt zijn. Ondanks het feit, dat steroïden al sedert meer dan 30 jaar voor verhoging van de prestaties op sportgebied worden ingezet, zijn de meeste atleten nog altijd onzeker. Ze zijn daardoor makkelijk te manipuleren en te beïnvloeden. De zo bitter nodige informatie ontbreekt, omdat er geen bruikbare openbare wetenschappelijke onderzoekingen zijn; behulpzame en met de thematiek vertrouwde artsen zijn zeldzaam; door de desbetreffende vaktijdschriften wordt het probleem verzwegen en topatleten ontkennen ieder steroïdengebruik. Het gevolg is, dat vaak fouten gemaakt worden, die, als het al gebeurt, resulteren in onbevredigende resultaten en dat vaak onnodige bijwerkingen op de koop toe worden genomen. Hoewel het scala van begane fouten groot is, steken enkele er boven uit, omdat deze door atleten steeds en steeds weer begaan worden. Ieder, die steroïden gebruikt, of het innemen ervan overweegt, dient dit hoofdstuk met aandacht te lezen, om er zeker van te zijn, dat hij niet een van de vele duizenden atleten is, die ook deze fouten maken.
1. Het gebruik van te hoge doseringen: bodybuilders zijn extremisten,zoals er nauwelijks andere atleten zijn. Men handelt volgens de klassieke misvatting: " meer is beter". Als 5 tabletten goed zijn, dan zijn 10 tabletten dubbel zo goed. Met zo'n instelling worden voor potentiële bijwerkingen alle deuren geopend, zonder dat het optreden ervan op zijn minst door een duidelijk verbeterde werking gerechtvaardigd zou zijn. De effectiviteit van bijna alle steroïden is tot op zekere hoogte afhankelijk van de dosis, die dan bereikt is, als de bindingsverhouding van steroidmoleculen en steroidreceptoren is uitgeput. Zijn de receptoren van de spiercel verzadigd, dan zoeken de overgebleven steroidmoleculen een ander doelgebied. Leverfunctiestoornissen, nierproblemen, haaruitval, acne, hoge oestrogeenspiegel, verminderde eigen hormoonproductie, agressiviteit hebben hun oorsprong vaak in veel te hoge doseringen. Zogenaamde megadoseringen resulteren niet in duidelijk grotere kracht- en massatoenamen. Wie meent, dat 50 dianabol en 1000 mg testosteron per dag de enige weg naar het ideale lichaam is, die is - zacht gezegd - een beetje verkeerd geïnformeerd.
2. Een te lange innameduur: Het non-stop gebruik van steroïden is voor de meeste atleten om twee redenen niet aan te bevelen. Zoals bij te hoge doseringen stijgt ook hij een lange innametijd het gevaar van potentiële bijwerkingen aanzienlijk. De mogelijkheid van een organische beschadiging is vooral bij gebruik van lange duur van de orale 17-alpha-gealkyleerde steroïden aanwezig. Aan de andere kant is zo'n houding zeer bedenkelijk. omdat de werking van de toegediende steroïden na een zekere tijd vermindert, en deze kan meestal slechts kortstondig met een dosisverhoging of een verandering van preparaat opgevangen worden. Iedereen zou moeten weten, dat, hoe sterker een steroïde is, des te sneller zijn werking vermindert, waarom het des te onzinniger is, dit gedurende een lange periode te gebruiken. Bij anapolon 50 wordt de groeitermijn, volgens de ervaring, al na 3-4 weken gereduceerd, terwijl men bij deca-durabolin bij voorbeeld vaak gelijkmatige vorderingen gedurende 10-12 weken kan bereiken.
3. Het gebruik van de verkeerde steroidpreparaten: niet alle steroïden zijn steroïden. Men moet een duidelijk onderscheid tussen sterk androgene, potentieel giftige steroïden zoals anapolon. methyltestosteron, dianabol, halotestin, enz. en de minder androgene, voornamelijk anabole en minder giftige preparaten, zoals b.v. primobolan, deca-durabolin, oxandrolone, andriol en winstrol maken. Omdat op de eerste plaats hoofdzakelijk alleen het gebruik van eerstgenoemde medicamenten met de ernstige bijwerkingen in verband worden gebracht, is het zinvol, het gebruik er van tot maximaal 6-8 weken te beperken. Heel in het bijzonder vrouwen, jeugdigen en oudere atleten zouden bij de keuze van hun steroïdenpreparaten zeer voorzichtig moeten zijn. Bovendien zou het aanbevelenswaardig zijn, dat de publieke opinie en de media dit belangrijke verschil bij toekomstige negatieve globale oordelen en artikelen in acht zouden nemen.
4. De keuze van een ongunstig innameschema: het effect van een steroïdenkuur kan door geschikte steroïdencombinaties aanzienlijk worden verhoogd, omdat deze een positief beïnvloedend effect t.o.v. elkaar hebben. Dit betekent, dat met een geringere totale dosis betere resultaten bereikt worden. Doordat verscheidene receptoren bezet worden, kan de receptorenverzadiging uitgesteld worden, waardoor de steroïdencombinatie gedurende een langere tijd werkzaam blijft. Gelijktijdig worden daarmee potentiële bijwerkingen geminimaliseerd. In plaats van b.v. 50 mg dianabol per dag in te nemen, zou de atleet beter 20 mg dianabol/dag en 200 mg deca-durabolin/week kunnen gebruiken. In het algemeen kan men zeggen, dat de beste resultaten bij de combinatie van een oraal met een injecteerbaar steroïde worden bereikt. Minder zinvol is de combinatie van twee orale preparaten, zoals b.v. dianabol met anapolon of oxandrolone met methyltestosteron. Omdat de eiwitopbouwende en stikstofterughoudende werking van de meeste steroïden na enige weken minder wordt, zou moeten worden begonnen met een lage dosering, die in de loop van het innemen langzaam en gelijkmatig verhoogd wordt. Atleten, van wie de steroïdencyclus boven de duur van 6-8 weken uitgaat, zouden, volgens de ervaring, helemaal op een andere combinatie moeten overgaan. Nog een vaak gemaakte fout is het plotseling stoppen met het innemen van steroïden. Veel bijwerkingen, een mogelijk reboundeffect, alsook kracht- en gewichtsverliezen worden door een langzame en gelijkmatige vermindering van de doseringen geminimaliseerd. Daartoe hoort ook, dat het innemen niet met sterk werkende steroïden als anapolon en testosteron beëindigd wordt, maar dat de atleet op de lichtere preparaten overschakelt en deze betrekt in de beëindigingfase.
5. Het gebruik van vervalsingen: dit punt te corrigeren, is voor de meeste atleten zeer moeilijk, omdat
voor hen de zwarte markt met zijn overstelpende overmacht aan vervalste steroïden de enige bron van inkoop vormt. Onbevredigende resultaten, helemaal geen positieve resultaten en ongewoon veel bijwerkingen bij het gebruik van de steroïden zijn helaas vaak terug te voeren tot het gebruik van vervalsingen. Veel vervalste steroïden zijn verontreinigd, bezitten geen enkele werkende stof, bevatten een te kleine dosis, of iets geheel anders, dan het onderhavige opschrift aangeeft.
6. De desinteresse voor een regelmatig onderzoek bij de dokter:
iedere atleet, die steroïden inneemt, zou regelmatig bij een arts zijn bloed moeten laten onderzoeken, de urine op zijn ph-waarde moeten laten testen en de bloeddruk moeten laten meten. Even belangrijk als de grondige uitvoering van deze tests is het juiste tijdstip. Belangrijk is, dat het eerste onderzoek voor het begin van de kuur plaats vind. Daardoor kan worden vastgesteld, of de atleet voldoet aan de gezondheidsvoorwaarden voor het steroïdengebruik, of dat hij op grond van welke reden dan ook moet afzien van gebruik, of het één of andere preparaat dient te vermijden. Bovendien krijgt men daardoor referentie– en vergelijkingswaarden, zodat men bij een later onderzoek eventuele veranderingen in het resultaat gemakkelijk kan vaststellen. Het tweede onderzoek zou ongeveer na de eerste 5-6 weken van het steroïdengebruik moeten plaatsvinden. De verdere toediening zou van de onderzoeksresultaten afhankelijk gemaakt moeten worden. Als alles enigermate in orde is, zou vier weken na beëindiging van de steroïdenkuur nog een test moeten volgen, om te onderzoeken, of eventueel kleinere afwijkingen zich weer hebben genormaliseerd. Laat u zich door uw dokter een schriftelijke kopie van uw bloedtest geven en gaat u de afzonderlijke punten samen met hem door.
7. De veronachtzaming van uiterlijke factoren: het gebruik van steroïden alleen garandeert geen indrukwekkende resultaten. De werking ervan hangt sterk af van vier afzonderlijke factoren, die samengenomen een cumulerend effect hebben en daarom ook de magische vierhoek worden genoemd: training-voeding-rust en instelling (motivatie). Juist als steroïden gebruikt worden, hebben veel atleten de neiging deze gewichtige voorwaarden te veronachtzamen
met dank aan BP
