MuscleMeat

Wat zijn jou grenzen van humor? (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Marky

Monstrous Giant
15 jaar lid
Lid geworden
27 jun 2003
Berichten
12.706
Waardering
333
Bijvoorbeeld die jongen die een tijd terug 3FM belde en 's nachts op de juiste toonhoogte en gelaten stammeling in z'n spraak de deceptie verspreidde dat hij ongeneeselijk ziek is?

Vind jij dat soort omslachtigheid met persistentie over de grens?
 
Het hierboven aangehaalde voorbeeld zie ik persoonlijk niet echt de humor van in.. denk dus dat daar de 'grens' ligt.

Nu we het toch even over humor hebben; Greatest prank call ever
 
Ik kan daar wel om lachen (tegenwoordig wel met een dubbel gevoel), maar ik merk dat ik wat humor betreft niet op de toonhoogte zit als dat ik zou moeten zitten. Op kantoor is er maar een enkeling die kan lachen om mijn grove en donkere edoch puberale observaties en opmerkingen en op de universiteit ben ik wat dat betreft helemaal een paria.

Waarschijnlijk ben ik gewoon een infantiele malloot die in een aantal aspecten onderontwikkeld is. Toch ben ik wel milder en subtieler geworden, er zit wel ontwikkeling in maar wat humor betreft voel ik me vaak een ontzettende alien. Vroeger was ik egocentrisch genoeg om dat juist aan de buitenwereld te wijten en mezelf te zien als dat unieke sneeuwvlokje, tegenwoordig vraag ik me af waar het precies fout is gegaan.
 
Bijvoorbeeld die jongen die een tijd terug 3FM belde en 's nachts op de juiste toonhoogte en gelaten stammeling in z'n spraak de deceptie verspreidde dat hij ongeneeselijk ziek is?

Vind jij dat soort omslachtigheid met persistentie over de grens?

Je moet met alles kunnen lachen, dus hetgene waar ie mee lachte vond ik er niet over, wel het feit dat hij die mensen stoorde in hun programma en die mensen hun gevoelens misbruikte om medellijden met hem te krijgen terwijl er helemaal niets was.

Je moet bv ook met joden kunnen lachen, het is niet omdat er 6 miljoen gestorven zijn dat ze niet grappig zijn. Ik lach bv ook met Adolf, want ik vind Hitler en het hele nazisme gewoon lachwekkend dus waarom er niet de spot mee drijven.

Met Aids en homo's moet je ook kunnen lachen Als er bv iemand zegt dat hij aids heeft, dan vraag je, ben jij homo? Of heb je effen in de stront gereden :D :verneder:
 
Met Aids en homo's moet je ook kunnen lachen Als er bv iemand zegt dat hij aids heeft, dan vraag je, ben jij homo? Of heb je effen in de stront gereden :D :verneder:


Dat over alles om en mee kunnen lachen in combinatie met dit voorbeeld van je vind ik toch wel getuigen van een banaliteit en vlakheid en compleet gebrek aan subtiliteit, beleef ik weinig lol aan, nogal slaapverwekkend zelfs.
 
Dat over alles om en mee kunnen lachen in combinatie met dit voorbeeld van je vind ik toch wel getuigen van een banaliteit en vlakheid en compleet gebrek aan subtiliteit, beleef ik weinig lol aan, nogal slaapverwekkend zelfs.

Idd veel sipper kan bijna niet
 
ik lach met alex agnew ^^
 
spotten met gehandicapten, doden etc.
 
Over iemand zijn hoofd heen pissen vind ik ook niet echt humor hehe :D
En nee.. het gebeurde mij niet maar iemand in mijn omgeving.
 
Dat is niet in een algemeenheid aan te geven. het hangt vaak af hoe dicht je staat bij het eventuele grove aspect van de grap.
 
Dat over alles om en mee kunnen lachen in combinatie met dit voorbeeld van je vind ik toch wel getuigen van een banaliteit en vlakheid en compleet gebrek aan subtiliteit, beleef ik weinig lol aan, nogal slaapverwekkend zelfs.

:roflol::roflol:, niet dat ik het zelf doe, was meer om aan te geven dat je met alles moet kunnen lachen, en dat niets te erg is om niet mee te lachen.
 
Wanneer je iemand fysiek kwetst/beroerd of enige vorm van materiele schade berokkend of wederzijds gemaakte afspraken niet nakomt door humor, dan is de grens overschreden.

Voor de rest kan je nooit op voorhand weten hoe iemand iets opneemt, maw: iedereen is zelf verantwoordelijk hoe ze iets zelf interpreteren. Vertaald naar het leven: als ik iemand zijn humorgrens overschrijd, en ik deed geen van bovenstaande dingen, dan moet die persoon maar tolleranter worden, minder gefrustreerd zijn en meer nken.
 
Ligt eraan met wie je bent, ik persoonlijk kan bijna om alles lachen. Sommige mensen zijn daar anders in, dan respecteer ik dat ook.
 
Alles is grappig behalve als het familiegerelateerd is.
 
Grens ligt bij mij of ik er om moet lachen. Ook een grens is lichamelijk letsel, hoewel dat in eerste instantie kan zorgen voor een lach, todat blijkt dat het serieus niet goed is.
 
Zo lang ik er zelf om kan lachen vind ik het grappig ;)
 
Lastig. Ik denk dat je met voorbeeld situaties moet gaan komen.

Ik heb hetzelfde als Klaaswitz, ik heb vaak toch wel platte humor.
 
De grens is tot waar mensen je op gaan sporen om je humor? Dan is het geen humor meer. Opfokken mag, maar helemaal ziek treiteren niet.
 
Moeilijk om een grens te trekken... Discriminerde en racistische praat kan ik niet tolereren, maar om een klein Marokkanenmopje kan ik wel lachen... vreemd
 
ik hoorde laatst bij mij in de sportschool dat iemand zo wasted was dat ze een dildo rauw z'n kont in hebben geduwd en derde beens in z'n mond hadden gestopt...

het verhaal klonk grappig..maar om dit te doen ben je eerder :gay: dan grappig..
 
Back
Naar boven