Hallo forumgebruikers,
Alvorens ik mijn vraag stel zal ik eerst even mijn situatie uitleggen.
Ik ben 16 jaar, en ik ben begonnen met fitnessen toen ik eind 14 was. Het correct uitvoeren van oefeningen is voor mij altijd belangrijk geweest, en dat wierp in het begin zijn vruchten af. Ik maakte vooruitgang en ben gaan cleanbulken, had variatie in mijn training en sportte vaak. Té vaak,
uiteindelijk ben ik 6 keer per week gaan trainen. Achteraf gezien dom en ik heb er enorm veel spijt van.
( Dit vind ik overigens heel slecht van de sportschool zelf, ik heb aangegeven dat ik 6 keer per week trainde en niemand raadde mij dit af ).
Uiteindelijk kon mijn lichaam het niet meer aan en begonnen de klachten te komen. Het begon met rugklachten, ik heb lichte scoliose ( +/-12 graden dus het wordt nog net niet geclassificeerd als 'normaal' ) dus dit linkte ik daaraan. Ik ben gewoon door gegaan met trainen, maar minderde.
Later kreeg ik ook elleboogklachten, knieklachten & schouderklachten ( pijn en kraken van ellebogen en knieën ). Ik deed nog een stapje terug en ging minder vaak in de week sporten maar de klachten bleven. Ik heb fysiotherapie gehad voor individuele klachten maar het woordje 'overbelasting' is nooit gevallen. Uiteindelijk heb ik ook 2 maanden rust genomen, de klachten namen af maar zodra ik begon met sporten keerden ze weer terug.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik altijd in een soort ontkenningsfase zat. Ik wilde er niet aan geloven dat ik lang zou moeten stoppen met fitnessen omdat ik dan weer mijn natuurlijke lichaam zou terugkrijgen, en ik ben een ectomorph dus nogal skinny. Daarnaast vind ik het een heerlijke bezigheid en kan ik er echt in opgaan.
Toch moet ik er aan geloven, de klachten zorgen ervoor dat ik niet meer geniet van het sporten en ook niet veel vooruitgang boek. Het is altijd wel iets, als ik geen knieklachten heb dan heb ik het wel aan mijn ellebogen en anders aan mijn rug of nek. Als ik oefeningen doe heb ik vaak het gevoel dat ik het gewicht meer met mijn botten beweeg dan met mijn spieren, en krijg ik eerder een ongezonde pijn dan spierpijn.
Ik weet dat zelfdiagnose niet goed is, maar als ik naar mijn symptomen kijk denk ik echt dat ik met chronische overbelasting te maken heb. Hierdoor heb ik op 8 juli het besluit genomen om voor 6 maanden te stoppen met fitnessen. Ik hoop héél erg dat dit de oplossing is en dat ik in januari eindelijk klachtvrij rustig weer kan gaan opbouwen, en van alle onzin af ben. Ik zit er enorm mee en wil gewoon kunnen sporten.
Nu is mijn vraag: Wat is wijsheid? Moet ik 6 maanden volledige rust nemen van lichamelijke inspanningen op het gebied van sporten, of kan ik over een tijdje wel weer oefeningen doen zonder gewichten? Houd er rekening mee dat ik tijdens mijn periode van klachten zelfs geen pushups kon doen zonder last van mijn schouders of ellebogen.
Ik hoor graag jullie advies.
Alvorens ik mijn vraag stel zal ik eerst even mijn situatie uitleggen.
Ik ben 16 jaar, en ik ben begonnen met fitnessen toen ik eind 14 was. Het correct uitvoeren van oefeningen is voor mij altijd belangrijk geweest, en dat wierp in het begin zijn vruchten af. Ik maakte vooruitgang en ben gaan cleanbulken, had variatie in mijn training en sportte vaak. Té vaak,
uiteindelijk ben ik 6 keer per week gaan trainen. Achteraf gezien dom en ik heb er enorm veel spijt van.
( Dit vind ik overigens heel slecht van de sportschool zelf, ik heb aangegeven dat ik 6 keer per week trainde en niemand raadde mij dit af ).
Uiteindelijk kon mijn lichaam het niet meer aan en begonnen de klachten te komen. Het begon met rugklachten, ik heb lichte scoliose ( +/-12 graden dus het wordt nog net niet geclassificeerd als 'normaal' ) dus dit linkte ik daaraan. Ik ben gewoon door gegaan met trainen, maar minderde.
Later kreeg ik ook elleboogklachten, knieklachten & schouderklachten ( pijn en kraken van ellebogen en knieën ). Ik deed nog een stapje terug en ging minder vaak in de week sporten maar de klachten bleven. Ik heb fysiotherapie gehad voor individuele klachten maar het woordje 'overbelasting' is nooit gevallen. Uiteindelijk heb ik ook 2 maanden rust genomen, de klachten namen af maar zodra ik begon met sporten keerden ze weer terug.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik altijd in een soort ontkenningsfase zat. Ik wilde er niet aan geloven dat ik lang zou moeten stoppen met fitnessen omdat ik dan weer mijn natuurlijke lichaam zou terugkrijgen, en ik ben een ectomorph dus nogal skinny. Daarnaast vind ik het een heerlijke bezigheid en kan ik er echt in opgaan.
Toch moet ik er aan geloven, de klachten zorgen ervoor dat ik niet meer geniet van het sporten en ook niet veel vooruitgang boek. Het is altijd wel iets, als ik geen knieklachten heb dan heb ik het wel aan mijn ellebogen en anders aan mijn rug of nek. Als ik oefeningen doe heb ik vaak het gevoel dat ik het gewicht meer met mijn botten beweeg dan met mijn spieren, en krijg ik eerder een ongezonde pijn dan spierpijn.
Ik weet dat zelfdiagnose niet goed is, maar als ik naar mijn symptomen kijk denk ik echt dat ik met chronische overbelasting te maken heb. Hierdoor heb ik op 8 juli het besluit genomen om voor 6 maanden te stoppen met fitnessen. Ik hoop héél erg dat dit de oplossing is en dat ik in januari eindelijk klachtvrij rustig weer kan gaan opbouwen, en van alle onzin af ben. Ik zit er enorm mee en wil gewoon kunnen sporten.
Nu is mijn vraag: Wat is wijsheid? Moet ik 6 maanden volledige rust nemen van lichamelijke inspanningen op het gebied van sporten, of kan ik over een tijdje wel weer oefeningen doen zonder gewichten? Houd er rekening mee dat ik tijdens mijn periode van klachten zelfs geen pushups kon doen zonder last van mijn schouders of ellebogen.
Ik hoor graag jullie advies.