- Lid geworden
- 8 okt 2002
- Berichten
- 3.180
- Waardering
- 339
- Lengte
- 1m84
- Massa
- 97kg
- Vetpercentage
- 6%
Daarnet nog even het verwijt gekregen dat mensen vaak niet snappen wat ik zeg, en dat mensen klakkeloos overnemen wat ik zeg.
Nu dat laatste ga ik niet staven, uit reacties blijkt dat meer mensen die op hun ego getrapt zijn klakkeloos vasthouden aan net het tegenovergestelde
Voor mezelf weet ik ook dat de dingen die ik zeg correct zijn. Maar twee nota's daarbij, in het verleden heb ik af en toe ook dingen gezegd die nu niet meer kloppen. Want wetenschap staat niet stil en een mens blijft bijleren. Dus hoewel onwaarschijnlijk, zal er vroeg of laat ook bij mij een foutje in kruipen. ten tweede kun je dit evengoed bij mij leren want als iemand anders het zegt moet je het toch doen :
Ik wil niet dat mensen klakkeloos aanvaarden wat ik zeg. Versta je het niet dan vraag je uitleg, en aub, als je iets maar raar vind klinken of niet logisch, verifieer het dan even zelf. Niets van wat ik zeg hoor je zo maar aan te nemen. ik weet voor mezelf dat het correct is, maar dat zegt elke idioot met een opinie ook Dus als het onwaarschijnlijk lijkt, bevestig het dan even. Hoe doe je dat dan ?
Wel ik ga ook niet liegen. Dat vergt wat moeite en interesse om jezelf wat wetenschappelijk te scholen. het helpt zeker als je vaak wat in medische en wetenschappelijke boeken en journal snuistert, maar dat is niet strikt noodzakelijk om 90% van die dingen te snappen, te vinden en te staven. Wat heb je dan wel nodig ? Dit :
1.Een medisch zakwoordenboek
2.Pubmed (http://www.pubmed.com)
3.De dichtsbijzijnde biomedische bibliotheek, vaak dichtsbijzijnde universiteit.
Vaak als ik iets toelicht komen daar referenties bij. Althans voor de dingen waarvan ik versta dat ze niet zomaar aan te nemen zijn. Dan zoek je die referenties op op de pubmed. Pubmed searchen vergt wat ervaring, maar goede hulpmiddelen zijn deze termen, plaats ze achter het woord of de woorden waarop ze slaan, tussen vierkante haakjes.
ti : zoekt een woord in de titel van de studie
au : slaat op een van de auteurs van de studie
edat : slaat op een datum, kan enkel een jaartal zijn, of een hele datum
Zoek op twee auteurs, een jaartal en nog een sleutelwoord uit de titel en meestal vind je dan al je studie. Zoniet, zoek je tussen de resultaten. Dan krijg je meestal het abstract. Daarin staat vaak al de conclusie van de studie, en als geen reden is om daar aan te twijfelen is dat vaak voldoende.
Twijfel je wel, of is het een of ander obscuur journal uit de jaren zestig, dan kan het lonen eens naar een biomedisch bib te gaan en heel de studie af te halen, zeker als er twijfel is over de validiteit. Dit vergt dan wel wat meer kennis om de specifieke fouten erin op te sporen. Als het ooit zover komt, mogen jullie me altijd de studie doormailen en wil ik er eens naar kijken als jullie denken dat er iets niet klopt hoor.
Wil je zelf iets verifieren, onderzoeken of bewijzen, dan kun je op de pubmed zoeken met sleutelwoorden. Vaak gebruik ik dan ook het commando 'ti' omdat als het woord in de titel staat er vaak een grotere relevantie is. Vind je de titel relevant, dan lees je het abstract, en vind je wat je zoekt in het abstract dan ga je de studie gaan halen. Als je daaruit met zekerheid afleid dat je een punt gemaakt hebt, of wil maken, dan kun je die nu gerust outen, met een verwijzing naar de referentie. Een referentie daarvan vermeld je doorgaans de titel, de auteurs, het jaartal, het journal en de pagina's. Niet noodzakelijk in die volgorde.
Voor de minder wetenschappelijk geschoolden kan een klein medisch zakwoordenboek al voldoende zijn om de meeste woorden die je niet verstaat op te zoeken. Wat eerstejaars universitaire lesboeken in fysiologie en zo kunnen uiteraard helpen om je algemene kennis van het endocriene systeem en zo te verstaan.
Dit is alles tot nu toe, ik bekijk het vanavond nog eens, ondertussen zijn alle commentaren voor toevoegingen en verdere uitleg welkom.
Nu dat laatste ga ik niet staven, uit reacties blijkt dat meer mensen die op hun ego getrapt zijn klakkeloos vasthouden aan net het tegenovergestelde
Voor mezelf weet ik ook dat de dingen die ik zeg correct zijn. Maar twee nota's daarbij, in het verleden heb ik af en toe ook dingen gezegd die nu niet meer kloppen. Want wetenschap staat niet stil en een mens blijft bijleren. Dus hoewel onwaarschijnlijk, zal er vroeg of laat ook bij mij een foutje in kruipen. ten tweede kun je dit evengoed bij mij leren want als iemand anders het zegt moet je het toch doen :
Ik wil niet dat mensen klakkeloos aanvaarden wat ik zeg. Versta je het niet dan vraag je uitleg, en aub, als je iets maar raar vind klinken of niet logisch, verifieer het dan even zelf. Niets van wat ik zeg hoor je zo maar aan te nemen. ik weet voor mezelf dat het correct is, maar dat zegt elke idioot met een opinie ook Dus als het onwaarschijnlijk lijkt, bevestig het dan even. Hoe doe je dat dan ?
Wel ik ga ook niet liegen. Dat vergt wat moeite en interesse om jezelf wat wetenschappelijk te scholen. het helpt zeker als je vaak wat in medische en wetenschappelijke boeken en journal snuistert, maar dat is niet strikt noodzakelijk om 90% van die dingen te snappen, te vinden en te staven. Wat heb je dan wel nodig ? Dit :
1.Een medisch zakwoordenboek
2.Pubmed (http://www.pubmed.com)
3.De dichtsbijzijnde biomedische bibliotheek, vaak dichtsbijzijnde universiteit.
Vaak als ik iets toelicht komen daar referenties bij. Althans voor de dingen waarvan ik versta dat ze niet zomaar aan te nemen zijn. Dan zoek je die referenties op op de pubmed. Pubmed searchen vergt wat ervaring, maar goede hulpmiddelen zijn deze termen, plaats ze achter het woord of de woorden waarop ze slaan, tussen vierkante haakjes.
ti : zoekt een woord in de titel van de studie
au : slaat op een van de auteurs van de studie
edat : slaat op een datum, kan enkel een jaartal zijn, of een hele datum
Zoek op twee auteurs, een jaartal en nog een sleutelwoord uit de titel en meestal vind je dan al je studie. Zoniet, zoek je tussen de resultaten. Dan krijg je meestal het abstract. Daarin staat vaak al de conclusie van de studie, en als geen reden is om daar aan te twijfelen is dat vaak voldoende.
Twijfel je wel, of is het een of ander obscuur journal uit de jaren zestig, dan kan het lonen eens naar een biomedisch bib te gaan en heel de studie af te halen, zeker als er twijfel is over de validiteit. Dit vergt dan wel wat meer kennis om de specifieke fouten erin op te sporen. Als het ooit zover komt, mogen jullie me altijd de studie doormailen en wil ik er eens naar kijken als jullie denken dat er iets niet klopt hoor.
Wil je zelf iets verifieren, onderzoeken of bewijzen, dan kun je op de pubmed zoeken met sleutelwoorden. Vaak gebruik ik dan ook het commando 'ti' omdat als het woord in de titel staat er vaak een grotere relevantie is. Vind je de titel relevant, dan lees je het abstract, en vind je wat je zoekt in het abstract dan ga je de studie gaan halen. Als je daaruit met zekerheid afleid dat je een punt gemaakt hebt, of wil maken, dan kun je die nu gerust outen, met een verwijzing naar de referentie. Een referentie daarvan vermeld je doorgaans de titel, de auteurs, het jaartal, het journal en de pagina's. Niet noodzakelijk in die volgorde.
Voor de minder wetenschappelijk geschoolden kan een klein medisch zakwoordenboek al voldoende zijn om de meeste woorden die je niet verstaat op te zoeken. Wat eerstejaars universitaire lesboeken in fysiologie en zo kunnen uiteraard helpen om je algemene kennis van het endocriene systeem en zo te verstaan.
Dit is alles tot nu toe, ik bekijk het vanavond nog eens, ondertussen zijn alle commentaren voor toevoegingen en verdere uitleg welkom.