Wie ben ik & mijn verhaal!

[Anthony93]

Hallo,

Ik ben Anthony, 26 jaar oud en ik ben sinds 2012 geinteresseerd in fitness/bodybuilding.
Tot mijn 19 levensjaar ben ik altijd wat aan de te zware kant geweest, zeg maar gerust dik (120 kilo)
Toen mijn nieuwe schooljaar begon in 2012 kwam ik met een bodybuilder in de klas, raakte daar mee aan de praat en dacht dit wil ik ook gaan doen!

Ik heb veel research gedaan op internet, forums lezen, video's kijken, instagram pagina's etc.. en ben thuis aan de slag gegaan.
Op Youtube vond ik een gast, Mike Chang, en begon zijn korte en simpele workouts thuis te doen.
Als snel verloor ik een paar kilo's en kreeg voldoende zelfvertrouwen om naar de sportschool te gaan.
In de tussentijd ben ik me zwaar gaan focussen op mijn voeding, zonder enige logica at ik alleen nog maar gezond, en op dat moment behaalde ik de gewenste resultaten.

Wat mijn redding was, als iemand vroeg of ik wat ''lekkers'' wou zei ik simpelweg nee voor ik er ook maar over na kon denken, ik had dan al nee gezegd en kon dan natuurlijk niet voor schut staan

Binnen een jaar was ik al 30 kilo vet kwijt geraakt, hartstikke mooi natuurlijk! ik kreeg veel complimenten van familie, vrienden, kennissen en totaal vreemde.
Het resultaat raakte verslavend, ik was zwaar gemotiveerd om mezelf te blijven pushen voor nog betere resultaten.
Zo ging ik dus tot 2014 door en bleef maar op een dood punt zitten van 100 kilo wat erg demotiveerde gezien de tijd en moeite wat ik er in stak.
Aan mijn beweging lag het niet.... misschien toch maar eens meer verdiepen in mijn voeding ?

Opnieuw veel research gedaan naar voeding schema's en wat voeding precies met je lichaam doet, waar wat voor nodig is etc.
Ik heb toen een eet schema op maat gemaakt en bleef gewoon door trainen en voor ik het wist belande ik weer op een dood punt van 90 kilo.

Rond de winter van 2014 kreeg ik een nieuwe baan, ik kwam daar op mijn eerste werkdag al met een bakje rijst en kip binnen en dacht dit wordt weer zo een awkward situatie, maar echter zat daar ook een spierbundel rustig aan zijn rijst en kip.
Hij was echt goed afgetraind en keek best tegen hem op natuurlijk als beginner.
Eenmaal kennis gemaakt raakte we aan de praat over bodybuilding en zaten pauzes lang daar over te praten met passie.

Tot op een dag dat ik zei over mijn dode punt en wat ik daarvoor allemaal al geprobeerd had.
Hij zei vanavond als ik thuis kom dan noteer ik mijn eet schema en moet je dit maar eens proberen, hiermee trainde ik droog voor een wedstrijd.
Ten eerste hartstikke tof gebaar dat hij de moeite nam om mij te helpen.

Hij zei geef dit schema 3 maanden de tijd en gooi wat HIIT sessies in je workout schema en check het resultaat dan.
( had toen nooit eerder van HIIT gehoord ) maar ben het 2 keer per week gaan doen naast een uur cardio per week.

Wat een wereld van verschil was dat! ik had natuurlijk before en after foto's gemaakt en zag duidelijk verschil
Ik heb mijn training doorgezet met dit dieet, echter merkte ik wel dat mijn energiepeil erg laag werd tijdens het langdurige cutten.
Maar na lang doorzetten dan toch voor het eerst sinds JAREN de 79 kilo aangetikt, en dit alles op een natuurlijke manier! geen gekke middeltjes los van een goeie schep pre workout ( jack3d & Unstopable <3 )

Helaas hield hier de positiviteit op....

Na in 2013 op jonge leeftijd mijn vader verloren te hebben aan kanker kreeg ik half 2015 te horen dat mijn moeder de zelfde ziekte had...
Ik heb me nooit af laten leiden door zulke situaties tijdens mijn pad naar een slanker lichaam, echter haalde ik er meer kracht uit!

Eind 2015 kreeg ik een nieuwe baan en draaide daar nachtdiensten.
Door de nachtdiensten raakte mijn biologische klok aardig in de war, ik ging minder sporten, want wat men normaal s'avonds doet deed ik s'nachts.
Ik verwaarloosde ook mijn eet patroon, maar ondanks dat bleef ik netjes op gewicht.
Dit ging even goed tot december 2015 vlak voor de feestdagen... Mijn moeder overleden...

De hele situatie was gewoon echt bagger, ik moest mijn ouderlijk huis verlaten en werd in een klein jongeren hok gestopt, je bent aan het rouwen, en op dit punt sportte ik helemaal niet meer...
Een paar dagen later lag ik op bed en kreeg geen lucht meer, ik had ook erg veel pijn op mijn borst.
Je raad het vast al, ik kreeg hartproblemen... Op dit punt vreesde ik voor mijn leven en heb veel angst opgebouwd door de hartklachten, het is inmiddels weer bijna december 4 jaar verder en leef nog altijd met angst...

In de tussentijd ben ik weer aardig wat kilo's aangekomen, zo lang als ik er over gedaan had om mijn lichtste punt te bereiken, zo lang heeft het geduurd om weer op mijn oude gewicht te komen ( 120 kilo )
Ik heb periodes gehad dat ik weer even ben gaan sporten, gezonder eten etc.
Maar ik heb tot heden nooit meer dat gezonde gevoel gehad als voor dat hartproblemen kreeg.
Ook ben ik zwaar gedemotiveerd om maar weer aan de bak te gaan.
Onlangs ook nog te horen gekregen dat ik mogelijk een Burn-out had, en door daar te lang mee door gelopen te hebben chronisch hyperventilatie aan over heb gehouden.

Gelukkig schijnt er altijd licht aan het eind van een donkere tunnel!
In de tussentijd een vriendin gekregen en ben inmiddels ook een trotse vader van een kleine jongen van alweer bijna 2 jaar oud.
En in februari 2020 gaan we zelfs trouwen!

Toch wil ik verantwoord het sporten en voeding schema weer oppakken om voor de bruiloft nog een paar kilo's kwijt te raken,
Ik heb in de tussentijd al weer een paar dingen laten vallen zoals frisdrank, en ben wat minder grote porties gaan eten en weeg inmiddels weer 110 kilo.
Het mooie zou zijn om voor de bruiloft onder de 100 kilo te wegen.

De motivatie is er dus inmiddels weer, maar toch kan ik mezelf er niet toe zetten om het weer op te pakken.
Ook heb ik genoeg kennis om dit met gemak te behalen...
Maar tot heden is het nog niet gelukt om over die drempel te gaan doordat ik me nog niet 100% lekker in me vel voel.

Zoals ik al eerder aangaf heb ik in de afgelopen jaren geprobeerd het weer op te pakken, elke keer duurde dit maar enkele weken en zat ik weer een jaar vast aan een sportschool abbo
Ik merkte dat ik door op mijn hoogte punt gestopt ben ik erg gedemotiveerd ben door het niveau waar ik momenteel op zit.
Ook nijg ik weer te veel en snel van mijn lichaam te vragen omdat ik nog een soort van gedachte heb van waar ik gebleven was voor ik stopte.

Nu komt de vraag aan jullie! mits je het zo lang hebt volgehouden tot dit punt

Hoe kom je weer aan de bak na zo een lange pauze, lichamelijk zowel mentaal ?

Het moet wel verantwoord zijn gezien mijn medische en mentale verleden van de afgelopen jaren.
Ik heb al vaker te horen gekregen van artsen en doktoren, ga lekker een stuk wandelen of fietsen
Maar ik heb het echt over hoe je weer in het bodybuilding leventje rolt.
Het gevoel terug krijgen van dat de sportschool weer prioriteit is bijvoorbeeld.

Iemand tips en trucs?

Alvast bedankt,

Anthony

PS: Ik heb momenteel geen sportschool abbo lopen!

Het punt dat ik 79 Kilo woog.

Klik om meer te lezen...

 

[Vonk]

Geen gekke middeltjes schrijven en dan Jack3d en Unstoppable noemen.

Zijn je hartklachten verder ook onderzocht en benoemd? Of moet het geschaard worden onder problemen in de paniek/angst sfeer?

Al met al een behoorlijke lap tekst met veel gevoelens, tegenslagen, maar gelukkig ook lichtpunten.

Niemand hier kan jou helpen met jouw mentale gesteldheid (over het algemeen). Het begint gewoon met bewegen, eender welke beweging. Wandelen (in de natuur) doet een mens inderdaad (bewezen) goed.

 

[Anthony93]

Met geen gekke middeltjes bedoel ik o.a anabolen of drugs etc.
Ik heb los van supplementen alles puur natuur gedaan.

De hartklachten zijn niet voldoende onderzocht omdat de artsen zeiden dat het mogelijk door stress kwam.
Ik heb een hartfilmpje laten maken, daar vonden ze niks geks.
Echter verging ik wel van de pijn op mijn borst.

Ik zat achteraf zelf te denken aan een sporthart.
Ik heb eigenlijk 3 jaar lang 6 dagen per week getraind en ben van het een op het andere moment gelijk gestopt.

Het advies om te gaan bewegen heb ik inderdaad vaker gekregen en ook geprobeerd, sporten gaat ook prima, dit heb ik een poosje onder toezicht gedaan van een fysiotherapeut. Echter nooit meer het gevoel terug gekregen wat ik in het begin had om door te gaan zoals ik jaren geleden deed.

Ik zei altijd 't is een leefstijl en een gewoonte om te sporten, maar dit mis ik momenteel, voornamelijk door dat ik op mijn hoogtepunt gestopt ben en geconfronteerd wordt met weer onderaan de ladder beginnen.

Vandaar de vraag om advies hoe dit weer op te pakken.
Moet ik weer rustig aan beginnen en het opbouwen als een beginner, of kan ik de lat al wat hoger leggen en moet ik gewoon ff doorbijten?
De eerste optie frustreert mij het meest omdat er gewoon erg veel tijd overheen gaat en ik voor me gevoel onder mijn kunnen presteer.
En is het lichamelijk verstandig om weer beast mode te gaan?

Ik zal moeten accepteren dat ik qua gewichten weer laag moet beginnen en het op moet bouwen.
Maar wat zijn verstandige stappen om weer te beginnen betreft trainschema & voeding ? In een keer goed of stapsgewijs?

 

[Vonk]

Zoek een goed schema voor beginners die reeds al wat ervaring hebben. Bedenk wat je eruit wilt halen voor jezelf en stem daar dan ook jouw verwachtingen op af. Grote kans dat je overigens 0,0 hartklachten hebt, maar dat het een stressgerelateerde episode was, waar vaak angst » paniek » lichamelijke klachten het mechanisme zijn bij overbelasting van het mentale gestel.

Verder denk ik dat je teveel nadenkt over hoe/wat/waarom en dat je teveel waarde hecht aan toen (hetgeen je bereikt hebt) en dat je daarbovenop nu teveel negatieve lading geeft aan het feit dat je weer zult moeten opstaan en verdergaan. Onze sport is er 1 van vallen en opstaan, voor iedereen.

 

[chrash]

Een van de mogelijke (naar mijn mening goed) schema’s is stronglifts.
Kwa voeding zou beginnen met het tracken via bijvoorbeeld MyFitnessPal en een constant aantal kcals aanhouden. Val je niet af de kcals wat lager instellen.
Vooral richten of gezonde, gevarieerde voeding waar je een verzadigingsgevoel van krijgt.
Als je twijfelt over je hart laat dit dan even controleren vooraleer je te felle inspanning gaat doen.

Succes en sterkte, duimen dat je weer komt op het punt dat je wilt.

 

[Anthony93]

Verder denk ik dat je teveel nadenkt over hoe/wat/waarom en dat je teveel waarde hecht aan toen (hetgeen je bereikt hebt) en dat je daarbovenop nu teveel negatieve lading geeft aan het feit dat je weer zult moeten opstaan en verdergaan. Onze sport is er 1 van vallen en opstaan, voor iedereen.

Klik om te verkleinen...

Ik denk dat je daar groot gelijk in hebt, Ben in het algemeen wel een control freak en denk vaak te veel na in plaats van handelen.

 

[Anthony93]

Een van de mogelijke (naar mijn mening goed) schema’s is stronglifts.
Kwa voeding zou beginnen met het tracken via bijvoorbeeld MyFitnessPal en een constant aantal kcals aanhouden. Val je niet af de kcals wat lager instellen.
Vooral richten of gezonde, gevarieerde voeding waar je een verzadigingsgevoel van krijgt.
Als je twijfelt over je hart laat dit dan even controleren vooraleer je te felle inspanning gaat doen.

Succes en sterkte, duimen dat je weer komt op het punt dat je wilt.

Klik om te verkleinen...

Thanks!

In principe is het de bedoeling om weer verspreid over de dag te gaan eten, wat ik nu niet doe door gebrek aan ritme.
Voeding tracken is ook een goed idee, dan heb je in ieder geval een goed overzicht waar het eventueel fout gaat.
Ik denk dat wanneer ik weer focus op sporten me mentale gesteldheid ook weer verbeterd en de klachten wegblijven.

Stronglifts 5x5 klinkt wel goed! maar is het niet verstandig om eerst een poosje wat uithoudingsvermogen te trainen voor ik daar aan begin ? ben nu namelijk best wel vastgeroest

 

[Steks]

Eens met chrash, lees dit en kies een schema wat je leuk lijkt.

Trainingsprogramma's voor beginners

Trainingsprogramma's voor beginners Als een beginnende krachtsporter is het moeilijk om te bepalen hoe je nu eigenlijk het beste kunt starten. Op internet staan duizenden voorbeelden die elkaar allemaal lijken tegen te spreken en in de sportschool moet je maar afwachten of het beginnersschema...

forum.bodybuilding.nl

 

[Anthony93]

Eens met chrash, lees dit en kies een schema wat je leuk lijkt.

Trainingsprogramma's voor beginners

Trainingsprogramma's voor beginners Als een beginnende krachtsporter is het moeilijk om te bepalen hoe je nu eigenlijk het beste kunt starten. Op internet staan duizenden voorbeelden die elkaar allemaal lijken tegen te spreken en in de sportschool moet je maar afwachten of het beginnersschema...

forum.bodybuilding.nl

Klik om te verkleinen...

Thanks voor de link!
Ik heb even gekeken bij de workout schema's en stronglifts 5x5 spreek mij toch het meest aan!

En hierbij gewoon LISS en HIIT doen ?

 

[Derksen]

Het gevoel terug krijgen van dat de sportschool weer prioriteit is bijvoorbeeld.

Klik om te verkleinen...

Waarom zou dit prioriteit moeten zijn? Je bent vader, gaat trouwen, hebt een huis en waarschijnlijk tal van andere zaken. Het gaat volgens mij eerder om een balans te vinden en jezelf weghouden bij de sportschool als prioriteit te maken. Doen er wel meer hier en ik vraag mij weleens af of dat nou zo gezond is. Ga gewoon lekker wat bewegen en als dat een paar keer per week een fullbody is, prima. Als je daarnaast je voeding iets kunt bijsturen, prima. Mis je een keer een training of neem je een extra bord vreten, prima. Morgen weer een dag, volgende week weer een week. Tel je zegeningen ook ondertussen en zet niet te veel druk op jezelf. Neem het stap voor stap. Voor jou is het al een overwinning als je drie maanden lang consequent naar de sportschool gaat, en of dat nou 2 of 3 keer is per week doet daar niets aan af. Daarna zie je wel verder, als het lekker gaat gaan dat soort dingen ook makkelijker.

 

[Anthony93]

Waarom zou dit prioriteit moeten zijn? Je bent vader, gaat trouwen, hebt een huis en waarschijnlijk tal van andere zaken. Het gaat volgens mij eerder om een balans te vinden en jezelf weghouden bij de sportschool als prioriteit te maken. Doen er wel meer hier en ik vraag mij weleens af of dat nou zo gezond is. Ga gewoon lekker wat bewegen en als dat een paar keer per week een fullbody is, prima. Als je daarnaast je voeding iets kunt bijsturen, prima. Mis je een keer een training of neem je een extra bord vreten, prima. Morgen weer een dag, volgende week weer een week. Tel je zegeningen ook ondertussen en zet niet te veel druk op jezelf. Neem het stap voor stap. Voor jou is het al een overwinning als je drie maanden lang consequent naar de sportschool gaat, en of dat nou 2 of 3 keer is per week doet daar niets aan af. Daarna zie je wel verder, als het lekker gaat gaan dat soort dingen ook makkelijker.

Klik om te verkleinen...

Momenteel zit ik in de ziektewet en sporten zal mijn herstel versnellen.
Elke dag heeft 24 uur, 3-5 keer per week een uurtje zal er niet voor zorgen dat ik veel minder tijd heb voor mijn gezin/huishouden.
Mijn gezondheid heeft er juist voor gezorgd dat dit achteruit is gegaan.
Met sporten hoop ik gewoon snel weer uit die negatieve sleur te komen en me opnieuw fit te voelen om weer bepaalde dingen te ondernemen die ik nu achterwegen laat.

Voorheen ging ik 6 dagen per week naar de school en heb slechts een enkele keer in 3 jaar mijn workout geskipt wegens ziekte of blessure. Ook lette ik streng op mijn voeding, dit gaf mij het gewenste resultaat, maar er zijn een aantal dingen veranderd in mijn leven waardoor ik niet terug wil vallen in dit patroon, maar inderdaad een balans in moet vinden.

Nu zal ik er zeker geen moeite mee hebben om een workout te over te slaan en/of op een andere dag uit te voeren, en ook let ik minder streng op mijn voeding, Ik wil sowieso gewoon bij het avondmaal mee eten wat de pot schaft.
Daarom denk ik dat ik coulant genoeg ben met deze plan van aanpak, maar ik snap je punt zeker!

Voor de bruiloft is alles gelukkig al geregeld! dat is nu aftellen tot 20-02-2020

 

[Derksen]

Momenteel zit ik in de ziektewet en sporten zal mijn herstel versnellen.
Elke dag heeft 24 uur, 3-5 keer per week een uurtje zal er niet voor zorgen dat ik veel minder tijd heb voor mijn gezin/huishouden.
Mijn gezondheid heeft er juist voor gezorgd dat dit achteruit is gegaan.
Met sporten hoop ik gewoon snel weer uit die negatieve sleur te komen en me opnieuw fit te voelen om weer bepaalde dingen te ondernemen die ik nu achterwegen laat.

Voorheen ging ik 6 dagen per week naar de school en heb slechts een enkele keer in 3 jaar mijn workout geskipt wegens ziekte of blessure. Ook lette ik streng op mijn voeding, dit gaf mij het gewenste resultaat, maar er zijn een aantal dingen veranderd in mijn leven waardoor ik niet terug wil vallen in dit patroon, maar inderdaad een balans in moet vinden.

Nu zal ik er zeker geen moeite mee hebben om een workout te over te slaan en/of op een andere dag uit te voeren, en ook let ik minder streng op mijn voeding, Ik wil sowieso gewoon bij het avondmaal mee eten wat de pot schaft.
Daarom denk ik dat ik coulant genoeg ben met deze plan van aanpak, maar ik snap je punt zeker!

Voor de bruiloft is alles gelukkig al geregeld! dat is nu aftellen tot 20-02-2020

Klik om te verkleinen...

Wij als mensen lijken onszelf soms te verliezen in allerlei gedachten over wat te doen/ hoeveel rijstkorrels extra nodig zijn enzovoorts, terwijl het begint met doen. Dat is mijn advies. Doe het sporten, ga erheen en doe het.
Succes met de komende maanden.

 

[Anthony93]

Wij als mensen lijken onszelf soms te verliezen in allerlei gedachten over wat te doen/ hoeveel rijstkorrels extra nodig zijn enzovoorts, terwijl het begint met doen. Dat is mijn advies. Doe het sporten, ga erheen en doe het.
Succes met de komende maanden.

Klik om te verkleinen...

Dankjewel!
Ik zal over een paar weken in een andere post even laten weten hoe het gaat.

 

[Toronto]

Hopelijk kan ik je gerust stellen omtrent je hart problemen. Ik heb namelijk hetzelfde ervaren in periodes van behoorlijke stress. In het verleden kreeg ik gigantische paniekaanvallen, soms werd het zo heftig dat terwijl ik in de trein zat, er bij een willekeurige halte uitmoest om tot rust te komen. Natuurlijk betekende dit dat ik te laat op m'n bestemming kwam.

Al dit sloeg aan op m'n hart waardoor ik regelmatig hartkloppingen ervaarde en dat m'n hart oversloeg. Dit ontwikkelt zich in een vicieuze cirkel waar je letterlijk helemaal leip van wordt. Veel onderzoeken laten doen door doctoren in het ziekenhuis. Elke keer vertelde zei mij hetzelfde, dat er niets mis was met m'n hart. Terwijl ik het wel zo ervaarde.

Ik begon enigsinds zware beta blokkers te slikken wat de pieken redelijk deed dempen. Maar wat mij uiteindelijk hielp was mijn mentaliteit en jouw zogenaamde "dood" in de ogen aankijken. De hart problemen waren misschien niet reëel maar de angst die je eromheen creëert ervaar je wel als de realiteit en jouw lichaam ook. Dat is de prijs en deze angst is het gene wat je belemmert. Door middel van meditatie en mezelf constant kalmeren tot aan woede toe. Je eigen meester zijn, en kwaad worden op de angstige emoties die door je lichaam gieren.

Mijn advies is dan ook dat je moet gaan realiseren dat de hartkloppingen niet gerelateerd zijn aan hart problemen. Maar echt, realiseren, het jezelf dagelijks vertellen. Wat er heel langzaam is in gaan sluipen, heeft heel veel tijd nodig om het er ook weer uit te laten gaan.

Kom de angst onder ogen en laat je niet langer gek maken. En ik denk dat zolang je mentale gezondheid niet optimaal is. Je jouw vorige routine betreft het sporten niet zult vinden aangezien er te veel blokkades in je zitten. Begin het heel langzaam op te bouwen. In dit geval is langzamer beter dan er volledig in te duiken aangezien ik denk dat je lichaam daar nog niet klaar voor is.

Ik hoop dat je er iets aan hebt!

 

[Anthony93]

Thanks voor je bericht!

Als eerst hoop ik dat je zelf weer hersteld bent van de klachten.
Eindelijk iemand die exact weet hoe het in elkaar steekt!
Vaak voel je je niet begrepen door mensen die zelf geen flauw idee hebben waar je door heen gaat met zulke klachten.
Beetje dubbel, maar toch is het fijn om te weten dat je niet de enige bent met zulke klachten ( omdat je op een gegeven moment aan je zelf gaat twijfelen of je niet overdrijft )
Hoewel je dit gewoon niemand gunt...

Wat je beschrijft herken ik inderdaad!
Ik heb ook zulke voorvallen gehad en daardoor zit ik nu op de blaren, omdat je los van de angst voor angst ook angst opbouwt om naar zulk soort plekken terug te keren.
Wanneer ik minder stressvolle periodes heb en me goed kan ontspannen heb ik daar overigens geen last van en probeer de angst niet te laten winnen, echter heb je dit soms gewoon niet in de hand.

De vicieuze cirkel is nog het ergste van alles, het is me al een aantal keren gelukt om daar ff uit te komen, maar niet te blijven, bij elke kleine tegenslag begon je weer van voor af aan...
Er speelt momenteel ook van alles in mijn leven waarvan ik de touwtjes niet in handen heb, maar heb de laatste tijd wel geleerd om zulke dingen los te laten en dat scheelt een hoop stress!

De dingen die er langzaam in zijn gaan sluipen heeft bijvoorbeeld ook gezorgd dat ik nu last heb van chronische hyperventilatie, dat is gewoon een resultaat van te lang met stress door blijven lopen. Ben er inderdaad van bewust dat het erg lang lang duurt, en veel moeite kost om daar van af te komen.

Wat het sporten betreft denk ik dat je gelijk hebt, meteen in het diepe springen ben ik wellicht nog niet klaar voor, in ieder geval niet zoals mijn vorige sport routine was.
Dankzij eerdere berichten heb ik wel eindelijk een schema (5x5 stronglifts) gevonden wat met 3 dagen in de week een mooie opstap is.

Qua voeding ben ik niet hardcore aan het diëten maar ben wel wat gezondere keuzes gaan maken in mijn dagelijks voedingspatroon om de lat zo laag mogelijk te leggen om weer een stap in de goede richting te zetten met haalbare doelen zonder snel op te hoeven geven omdat het in een keer too much is.

Nogmaals bedankt!

 

[marina1975]

Angst is een slechte raadgever wordt er wel gezegd. En dat is ook zo. Maar het zit wel zo vast in je hoofd en werkt door op je lijf.
Het is heel moeilijk angsten te overwinnen en daarbij vooral het aangaan. Dan ga je zien dat het ergste wat je denk dat zal gebeuren waarschijnlijk niet gebeurt.
Je gaat dan angst voor ed angst "kweken" en dat is heel hardnekkig om door te breken.
Dus inderdaad.. onderken je angst en zie in dat je ze hebt. Accepteer ze ook en pas als dat lukt kan je ze aangaan. Stapje voor stapje...
Het is vaak een hele lange weg. Maar het wordt echt beter.

Angst en gedachtes maken fysieke klachten vaak veel erger dan ze zijn... je hoofd en lijf zijn echt heel erg verbonden op dat punt. Psychosomatische klachten worden vaak weggewimpeld of de persoon zelf kan het niet horen of zien. Maar als je het in gaat zien en die angst onder ogen ziet zal het ook al stukken beter gaan.

Je bent in ieder geval heel goed op weg. Hou vol en veel sterkte.