- Lid geworden
- 7 mei 2003
- Berichten
- 20.935
- Waardering
- 13
MightyDuck zei:Juh dat had ik nou ook. In Lloret zwom ik met een maat en een vriendin van ons een meter of 150 de zee in en de bodem word daar op enkele meters van het strand opeens heel snel diep. Aangezien we maar 2 luchtbedden bij ons hadden liet ik me er vanaf glijden en zei dat ik naar de bodem ging duiken.
Dus ik dook en ik dacht steeds dat ik bijna de bodem raakte, stak mn hand uit, en concludeerde dat ik er nog lang niet was. Keek omhoog en zag mn vriend en vriendin heeeeeeel klein en besefte dat ik toch een meter of 7 onder water zat en ineens kreeg ik de kriebels.
Ik repte me vlug omhoog, knikkerde hem van zn luchtbed en kroop er snel op. Ik had ineens het gevoel dat ik in een onmetelijk uitgestrekt water dreef, wat natuurlijk ook zo was, en dat er vanalles onder me door zwom. Ik kreeg zelfs de mieterige gedachte "als er nou een haai komt red ik het never om op tijd aan de kust te zijn". Terwijl ik goed wist dat die mormels daar niet leven.
Vreemd genoeg gaf het liggen op het luchtbed me een vals gevoel van veiligheid. Misschien omdat ik mn poten op kon trekken als ik iets langs zou voelen glibberen
Sjezus. De 9 jaar dat ik er zat kwam ik niet verder dan zo'n 50 meter uit de kust en dan wel OP een luchtbed. Word panisch als ik in open water zwem.