Originally posted by NewbieNeo
tis gewoon vocht wat je verliest dan, net als wanneer je naar een houseparty gaat en je een pilletje neemt en je de tering zweet...
bent de ochtend erna ook zo'n 3kg lichter, maar grotendeels vocht...
maar hoe zit 't dan met die stacks tijdens cutten? velies je daarmee ook alleen meer vocht of ook vet?
En spiermassa wat je kwijt raakt. XTC zorgt ervoor dat je een stof aanmaak die je spieren opvreet. Wat je kwijt raakt is een hoop vocht en vet maar ook zeker spiermassa
'Wat gebeurt er met je spierweefsel als je XTC slikt? Breekt XTC spieren af?
Ja.
XTC - de wetenschappelijke naam is MDMA - verhoogt in de hersenen de hoeveelheid van de neurotransmitter serotonine. Daardoor krijg je meer energie, kun je urenlang dansen en allerlei gevoelens waar ik als geharde ijzervreter met een fetish voor net zulke harde wetenschap liever niet over praat. A guy-thing.
In die rush merk je niet dat er in je lichaam een aantal processen anders verlopen.
Allereerst stijgt je lichaamstemperatuur. Artsen heb bij overmoedige XTC-slikkers temperaturen tot 42,9 graden celsius gevonden. Bij die temperaturen werken enzymen niet meer goed.
De door serotonine gestimuleerde spieren verbranden meer suikers dan ze kunnen binnenkrijgen. Ze gaan zichzelf opeten en omzetten in suikers. Daarbij komt soms genoeg melkzuur vrij om de leverfuncties van XTC-slikkers te saboteren. Dat heet: keto-acidosis.
Tegelijkertijd zakt de suikerspiegel. Soms genoeg om op de intensive care terecht te komen. Oorzaak van het suikertekort is, behalve de inspanning, de watervergiftiging door MDMA. De stimulerende stof stimuleert de aanmaak van een hormoon dat water vasthoudt, waardoor de hoeveelheid suikers en zouten in het lichaam verdunnen. De opstapeling van water in de hersenen leidt soms tot dodelijke vormen van oedeem.
De hoge lichaamstemperatuur, het tekort aan suikers en zouten en de spieren die zichzelf opeten kunnen vervolgens leiden tot een syndroom met een onuitspreekbare naam: rhabdomyolisis. Dat houdt in dat de wanden van spiercellen oplossen en hun inhoud in de bloedbaan terechtkomt.
In sommige gevallen zijn het de cellen van de hartspier die bezwijken en ontstaat een hartaanval.
Soms beschadigt het syndroom de nieren, omdat die de stroom moleculen uit het gesloopte spierweefsel niet meer kunnen verwerken. Vaak rapporteren artsen bijvoorbeeld dat de bekende probleemgevallen op de intensive care een verhoogde afgifte van creatinine fosfatase in hun urine hebben, een enzym dat vrijkomt als het lichaam spierweefsel afbreekt.
Verder een interessant stuk waarvan ik toch wel van een aantal dingen opkeek. Ik heb het jaren geleden weleens gedaan, maar gelukkig doe ik het nooit meer. Heb een aantal vreemde dingen meegemaakt die ik niet meer wil meemaken