1 Ik weet nu niet hoe het zit specifiek met onderzoek naar vetten en hart en vaat ziekten, maar ik zie zelden dat iets te snel wordt geconcludeerd in een wetenschappelijke paper. Het is vaak de mainstream media die te snel conclusies maken. "Mogelijke correlatie tussen overmatige inname van Vitamine C en borstkanker; meer onderzoek nodig" verandert dan naar "Sinaasappelen veroorzaken borstkanker, volgens recent onderzoek". Ik zou voorzichtig zijn met de fout bij de onderzoekers te leggen.
Daar ben ik niet helemaal mee akkoord. Een dokter is geen wetenschapper. Als die "nutritiongoeroe" een wetenschapper is met ervaring in relevant onderzoek en zich op correcte wijze baseert op de wetenschappelijke literatuur, dan zie ik geen enkel probleem.
Ik herhaal, het uitvoeren van open hart operaties geeft je enkel expertise wat betreft de werking van het hart en het opereren er van. Voor meningen over de oorzaken van aandoeningen levert dat geen informatie op.
Nu zou ik natuurlijk sneller mijn cardioloog geloven dan één of andere goeroe zonder referenties. Echter, dat geloof zou slechts zeer provisioneel zijn, en zou ik als irrelevant beschouwen ten opzichte van de literatuur.
Klopt denk ik gedeeltelijk wel, maar lang niet al het onderzoek naar voeding wordt door bedrijven gesponsord. 2 Bij grote meta analyses wordt met dat soort dingen ook vaak rekening gehouden. Bovendien kunnen bedrijven ook niet zomaar beslissen om resultaten te faken, of echt duidelijk foute conclusies trekken. Dat is als wetenschapper een enorm risico, zoiets kan het einde betekenen van je reputatie en dus je carrière. Al ben ik niet zo naïef om te denken dat het niet gebeurt, denk ik dat wetenschappers best wel wat betrouwbaarder zijn dan de gemiddelde samenzweringsfanaat lijkt te denken.