Sinds mijn 13/14 begon ik last te krijgen van acné. Weliswaar geen enorme hoeveelheid puistjes maar toch een heel aantal, met als gevolg littekentjes,...
Ik heb toen vele middeltjes geprobeerd (differin, benzac,...) en op mijn 16,5 begonnen met roaccutane.
De eerste maanden 20mg, daarna 30mg en dit 8 maanden lang. Laten we zeggen dat ik toen rond de 60kg woog, maakt dit 6300mg terwijl ik eigenlijk minstens 7200mg moest innemen.
Tijdens deze kuur had ik last van spierpijnen, moeheid, hoofdpijn, enorme rugpijn na de kuur, af en toe een bloedneus, droge huid en lippen, soms last van mijn lenzen.
3 maanden nadat ik gestopt was, begonnen de puistjes terug te komen, weliswaar in mindere mate, maar toch, ze waren er weer en dit tot grote frustratie natuurlijk.
Ik heb toen nog 3 maanden afgewacht in eind februari 2008 (18 jaar) ben ik met een 2de kuur begonnen (na zeer lang aandringen). Ik kreg nu slechts 20mg per dag en dit gedurende 8 maanden lang dus in totaal heb ik 4800mg ingenomen terwijl dat minstens 7800mg (voor mijn 65kg) had moeten zijn.
Tijdens de 2de kuur had ik weer dezelfde bijwerkingen, maar soms ook depressieve gedachten (ook door persoonlijke problemen).
De eerste 3 a 4 maanden gingen weer goed, af en toe wel is last. Daarna kreeg ik er enkele aan mijn rechterwang, maar ondertussen zijn deze alweer vervaagd, maar nu begin ik ook last te hebben langs links.
Chips, snoep, zware alcoholen, heb ik al maanden niet meer gegeten. Iedere dag drink ik minstens 2l kraantjeswater, 3 stuks fruit, enkele droge koeken, bruin brood en probeer ik 8u te slapen.
Verder ben ik enorm gefrustreerd over het feit dat mijn dermatologe me niet meer heeft voorgeschreven...
Ik wil eventueel nog wel een 3de en laatste kuur doen, maar dan zou ik er natuurlijk heel graag vanaf willen zijn, voorgoed uiteraard.
Maar ik vraag me af of dat medisch gezien wel goed is? En mocht ik aan een 3de kuur beginnen, dan ga ik wel naar mijn huisdokter want bij mijn dermatologe zet ik nooit meer een voet binnen.
