De AEL van Dyab Abou Jahjah. Die heeft de basis gelegd voor verdere polarisatie. De AEL maakte jonge allochtonen en moslims zogenaamd bewust van hun rechten. ‘Sta op en vecht voor je rechten’, daar kwam het op neer.
De AEL heeft vooral de Vlamingen ongerust gemaakt over moslims en allochtonen. Meer heeft de AEL niet bereikt: onrust, angst en polarisatie.
In feite heeft de AEL de deur op een kier gezet voor de politieke islam. Als je de politieke islam ruimte geeft, dan vraag je om problemen met jongeren die weinig of geen kennis hebben van de islam.
Sharia4Belgium, dát is de echte erfenis van de AEL en haar leider. Ik heb nooit begrepen dat Abou Jahjah in bepaalde linkse kringen omarmd werd als een soort vrijheidsstrijder die de arme moslims wilde bevrijden van de onderdrukking.
Wat is radicalisering? Elke praktiserende moslim is radicaal en daar is op zich niets mis mee. De ramadan volgen en vijf keer per dag op de juiste tijd bidden, zijn toch behoorlijk radicale uitingen van je geloof?
We ontdekken steeds meer ronduit verbijsterende opvoedingssituaties waarbij het al van bij de geboorte de verkeerde kant opgaat. De radicale indoctrinatie start vanaf dag één.
– Hoe indoctrineer je een pasgeborene? –
Niet met veel tekst en uitleg, natuurlijk. Maar bijvoorbeeld met speciale babykleertjes. Er bestaat een soort babykledinglijn van IS, zwarte pakjes met IS-logo’s. Ze vernoemen hun zoontje naar Osama of een andere beroemde jihadi uit een ver verleden. Kinderen mogen geen speelgoed hebben. Knuffels zijn decadent en verboden. Het lijken details, maar onderschat de impact niet. Als een kleuter een teddybeer krijgt, is het niet meteen om mee te spelen.
– Waarvoor dan wel? –
Er circuleren filmpjes waarop kleuters geleerd wordt hoe ze met een mes een teddybeer moeten onthoofden. Een speelgoedbeertje als oefenpop. Zover is het gekomen. Dat soort praktijken kenden we van jihadifamilies in landen als Afghanistan, maar diepgaande indoctrinatie vanaf kleuterleeftijd duikt nu ook op in het Brusselse. Kinderen worden soms van school weggehouden. Meisjes worden steeds jonger uitgehuwelijkt om zo snel mogelijk gelovige mannen, zogenaamd volgens de methode van ‘de vrome metgezellen’, op de wereld te zetten.
Moslimkinderen van tien, elf, twaalf jaar die zich vandaag afzetten tegen de samenleving duiken steeds meer op. Over vijf jaar kunnen dat
full-blown jihadi zijn.
Ik heb teruggekeerde Syrië-strijders opgegeven. Ze horen hier niet thuis. Nooit meer. Wat kun je nog aanvangen met een Antwerpse moslim die breed lachend met een afgehakt hoofd in zijn hand op de foto gaat? Of met een jongeman die stoer poseert met de afgesneden hand van een dief? Die kerels mág je niet laten terugkeren. Wie het toch zou proberen, pak je op en stop je in een streng bewaakte cel.
Deradicaliseren? Vergeet het… Je kunt misschien op ze inpraten, maar ik vrees dat het hopeloos is.
Al die deradicaliseringsprogramma’s leveren niets op. Ze schieten hun doel voorbij. De jihadi-salafisten zijn het echte gevaar.
Hoe harder je ze aanpakt, hoe minder volgelingen ze hier op den duur zullen hebben.’
ISIS moet worden vernietigd, en dat zal niet lukken met alleen luchtbombardementen. Je hebt grondtroepen nodig. Ik heb nogal wat militaire literatuur doorgenomen over dat soort oorlog. Tegen zo’n vijand moet je grondtroepen inzetten in een verhouding van zes tegen één. Zes soldaten voor één jihadstrijder.
Als België grondtroepen stuurt, ben ik vrijwilliger. Maar de troepen moeten in de eerste plaats uit Arabische landen komen. Buitenlandse Zaken moet veel meer inzetten op diplomatie. Je kunt de Saudi’s niet blijven bevoorraden met wapens of handel met ze drijven zonder spijkerharde voorwaarden.
Ik ben niet tegen vluchtelingen. Mijn vader was er zelf één. Maar het huidige vluchtelingenbeleid vind ik ronduit funest. De massale instroom uit Syrië en Irak is om verschillende redenen supergevaarlijk. ‘
Wir schaffen das’, zegt Angela Merkel. Eerlijk waar, we beseffen niet waaraan we zijn begonnen.
Als we niet uitkijken met de huidige instroom van moslimvluchtelingen, riskeren we binnen vijfentwintig jaar dezelfde problemen als vandaag. In Irak woedt de oorlog al vijftien jaar. In Syrië vijf jaar. Het einde is allesbehalve in zicht en we hebben het dan niet eens over de jarenlange heropbouw van die landen ná de oorlog.
Denk je echt dat gevluchte Syriërs en Irakezen snel massaal zullen terugkeren naar hun land? Nee, ze zullen zich hier vestigen, een gezin stichten, kinderen krijgen. Hun geloof zullen ze niet afzweren. En over een paar decennia riskeren we een nieuwe verloren en verwarde generatie jonge moslims. Die mensen vluchten niet alleen voor IS, maar voor de bombardementen van Rusland en Assad. Europa destabiliseert in feite zichzelf.
De EU hoeft uiteraard geen muren te bouwen, maar ze moet wel haar grenzen veel strenger controleren en bewaken. Hebben we dan niets geleerd uit de aanslagen in Parijs en hoe massamoordenaars zoals Salah Abdeslam en Abdelhamid Abaaoud ongecontroleerd door Europa reisden? Abaaoud was een teruggekeerde Syriëstrijder. Abdeslam zat na de aanslagen in Parijs maandenlang rustig ondergedoken in Molenbeek.
Ik ben voorstander van opvang in de moslimlanden zelf, waar de oorlog niet woedt. Waarom denk je dat Saudi-Arabië en andere Golfstaten bijvoorbeeld opvang organiseren in Jordanië? Waarom zetten ze zelf hun grenzen niet open? Omdat ze weten dat hun interne stabiliteit kan worden verstoord. Stel je voor: tienduizenden Syriërs die misschien politieke allianties hebben in het buitenland die hun land binnenstromen.
Al die facties staan elkaar naar het leven, en ze hebben hun gedachtegoed niet bij de grens achtergelaten. Mijn grote vrees is dat we een potentiële burgeroorlog importeren in Europa.
– Uw discours zal xenofoben, islamofoben, rechtse en extreemrechtse politici als muziek in de oren klinken. –
Dat is best mogelijk, maar daarvoor ga ik mijn discours niet veranderen. Ik weet waarover ik het heb. Ik leef al een kwarteeuw in die moslimgemeenschap, ik weet hoe de meerderheid denkt en zich gedraagt.
– De Franse schrijver Michel Houellebecq voorspelde in zijn toekomstroman
Onderworpen dat er in 2022 een moslimpartij aan de macht zal zijn in België. Blijft dat fictie? –
Wat is een moslimpartij? Een partij die opkomt voor moslims? Hebben moslims en niet-moslims dan verschillende rechten en plichten in ons land? Of bedoel je een partij die de sharia wil invoeren? We hebben met Sharia4Belgium het embryo van zo’n partij gehad. Razend gevaarlijk vind ik dat. Een partij die de invoering van de sharia nastreeft, vind ik onbespreekbaar. We gaan bij verkiezingen toch nooit een partij toelaten die onze democratie met alles erop en eraan wil opdoeken?”
Montasser Alde’emeh (27) is van oorsprong Palestijn en staat in Vlaanderen bekend als dé radicaliseringsexpert. Na heel veel van jihad, islam, geradicaliseerde jongeren, Arabische landen en vooral van het eeuwigdurende Europese pappen en nathouden-beleid te hebben gezien is hij wel klaar met overbodige politiek-correcte nuance.
Dus zegt hij nu waar het op staat: we hebben een probleem met de islam, we hebben een probleem met radicalisering, we hebben een probleem met de instroom van voornamelijk islamitische vluchtelingen. Hij waarschuwt voor het importeren van een burgeroorlog, hekelt de ‘gematigde’ imams die ‘van binnenuit’ de islam zouden moeten hervormen, ziet in de AEL van Abou Jahjah en in Abou Jahjah zelf helemaal niet die fijne gematigde verbindende bruggenbouwers die linkse intellectuelen zoals de VPRO er zo graag in zien en denkt dat je met teruggekeerde Syrië-strijders maar één ding kunt doen en dat is levenslang opsluiten en de sleutel weggooien.
Kortom: Alde’emeh zal de komend tijd volkomen worden verketterd, gehaat, gedemoniseerd, besmeurd, belasterd, bedreigd, geïntimideerd en genegeerd,
zoals dat gaat met mensen die dingen zeggen waarvan ook de linkse politiek-correcte elite (in Vlaanderen vele malen groter en sterker dan in Nederland) eigenlijk zelf ook wel weet dat het feiten zijn die ze liever niet onder ogen komen.
En dan mag hij dit allemaal ook nog eens zeggen in
het Vlaamse magazine Knack, een best wel politiek-correct tijdschrift, waar ze de boeken van Wim van Rooy doorgaans ‘moslimhaat’ noemen en de boeken van Martin Bosma ‘rechts-extremistische haatgeschriften’.
Maar u kunt natuurlijk ook gewoon [Link niet meer beschikbaar].
Dom inteelt volk.
