Ik ben sinds een paar weken wederom begonnen met trainen.
Het was zeker 10 jaar geleden dat ik op hoog niveau aan het sporten was. Was bezig met mijn voorbereidingen voor een wedstrijd, dus alles draaide om de sport.
Toen werd ik zwanger en heb nooit meer een gewicht aangeraakt. Dit omdat het voor wat mij betrof alles of niets was. En alles lukt nu eenmaal niet met een kleine..
Nu is de kleine inmiddels groter en heb ik besloten om de dagen dat ik niet werk, gewoon lekker in de ochtend weer te gaan trainen. Het weekend daarbij opgeteld houdt dus in dat ik 4 tot 5x in de sportschool te vinden ben.
Ik heb aan het ijzer geroken en de power is weer teruggekomen.
In het begin zei men niet zoveel en lieten ze mijn gang een beetje gaan. Maar nu ze zien dat het serieus is en ik wederom in mijn sport opga barst het commentaar los.
"3x per week is ook genoeg, hoor! Je doet al zoveel!"
"Je hebt ook nog een gezinnetje, je huishouden!"
"Loop je niet te hard van stapel? Waarom zo vaak?"
"Ik ben toch wel trots op je, voor mij hoef je het niet te doen!"
Ik word echt niet goed van deze opmerkingen en grappig genoeg werkt het alleen maar tegen ze, want wat doe ik morgenochtend als de koters richting school hobbelen??
Juist, ik pak m'n spullen en zit de volgende 2,5 uur in de sportschool....
Het was zeker 10 jaar geleden dat ik op hoog niveau aan het sporten was. Was bezig met mijn voorbereidingen voor een wedstrijd, dus alles draaide om de sport.
Toen werd ik zwanger en heb nooit meer een gewicht aangeraakt. Dit omdat het voor wat mij betrof alles of niets was. En alles lukt nu eenmaal niet met een kleine..
Nu is de kleine inmiddels groter en heb ik besloten om de dagen dat ik niet werk, gewoon lekker in de ochtend weer te gaan trainen. Het weekend daarbij opgeteld houdt dus in dat ik 4 tot 5x in de sportschool te vinden ben.
Ik heb aan het ijzer geroken en de power is weer teruggekomen.
In het begin zei men niet zoveel en lieten ze mijn gang een beetje gaan. Maar nu ze zien dat het serieus is en ik wederom in mijn sport opga barst het commentaar los.
"3x per week is ook genoeg, hoor! Je doet al zoveel!"
"Je hebt ook nog een gezinnetje, je huishouden!"
"Loop je niet te hard van stapel? Waarom zo vaak?"
"Ik ben toch wel trots op je, voor mij hoef je het niet te doen!"
Ik word echt niet goed van deze opmerkingen en grappig genoeg werkt het alleen maar tegen ze, want wat doe ik morgenochtend als de koters richting school hobbelen??
Juist, ik pak m'n spullen en zit de volgende 2,5 uur in de sportschool....

2,5 uur? incl sauna en zonnebank?
als je daar 5x per week voor zou trainen is er weer wel begrip voor te vinden.. )


. De overheid mag dan wel de helft van mijn loon stelen om in de sociale kas te steken zodat de oude meetjes later veel medicijnen kunnen kopen en de zieke (on)gezonde mensen ook. Maar dan zal ik ze eens goed pakken als ze mijn pensioengeld voor vele tientallen jaren mogen ophoesten. Ik heb het geld dan wel niet meer nodig op die leeftijd maarjah dan ga ik er maar wat mee op reis. Zo een oude 65 +er aan het strand met een sixpack. Lekker toch?