- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094
Volg de onderstaande video samen om te zien hoe u onze site kunt installeren als een web-app op uw startscherm.
Notitie: Deze functie is mogelijk niet beschikbaar in sommige browsers.
Eindelijk is het zover: je zit lekker vanachter je geraniums naar buiten te loeren en er gebeurt daadwerkelijk iets! Omroep Gelderland bericht over beelden van een mogelijke ontvoering, die op YouTube opgedoken zijn.
Op de video is te zien gemaskerde mannen het slachtoffer uit zijn auto trekken, op de achterbank van hun eigen BMW 5-serie duwen en wegrijden. De politie is inmiddels ter plaatse en doet onderzoek met speurhonden.
Was net op het nieuws. Schijnt een bemiddeld iemand te zijn.
Daardoor ben ik voorstander van zeer ingrijpende hervormingen in de Nederlandse maatschappij ter afwending van de dreigende vorming vernietiging van de huidige Fascistische Politiestaat Nederland en terugkeer naar de democratische rechtsstaat Nederland. Een soort Mikhail Gorbatsjov dus, met pravda, glasnost en perestrojka in de polder.
Wat een mafketel die Jeroen van Baardwijk.
[Link niet meer beschikbaar]
Het pleidooi van Jan Terlouw is sentimentalisme on steroids
Een tien minuten durend feestje voor de politiek correcte zelfverloochening
Sentimentalisten doen liever geen zielenwerk, ze leggen liever olifantenpaadjes aan tussen hun behoeften aan veiligheid en de plek waar ze geen last meer hebben van schuldgevoelens of teleurstellingen. Waar ze zich moreel onbespied maar superieur wanen en zichzelf -ten koste van anderen- eindeloos kunnen feliciteren. De oproep van Jan Terlouw, maar ook de ‘empathie’ van Jesse Klaver en alles wat Frans Timmermans zegt, is bijvoorbeeld sentimentalisme dat helemaal niet zo onschuldig is als het lijkt. Geen prijs, wel luxe. En vooral: geen stap verder komen.
Met een grote boog om de kosten van emotie heen
Mijn kritiek op Terlouw is niet dat hij gevoelens losmaakte, by all means, ik houd er van (liefst als dat niet de onmiddellijke bedoeling van de spreker is). Mijn kritiek is dat hij -en het is duidelijk terug te zien- enerzijds zeer verlangde emoties, zoals vertrouwen en hoop in zijn kraam uitstalt en tegelijkertijd deze compleet losmaakt van de vereiste actie (de oorzaken benoemen, iéders zorgen weer serieus nemen, de Nederlandse cultuur -met zijn touwtjes uit brievenbussen- daadwerkelijk verdedigen), en dus met een grote boog om de kosten van die emoties heengaat. Om die gratis emotie nog beter te verkopen en de passiviteit erachter te verhullen vraagt hij om actie ten aanzien van andere problemen zoals het klimaat, waar niemand gewetenswroeging over heeft, simpelweg omdat het te abstract is.
Milieuvervuiling en klimaatverandering zijn een probleem maar slaan in de context van het wantrouwen in de samenleving -Terlouws kernboodschap- als een tang op een varken. Dat dit wantrouwen namelijk alles te maken heeft met islamisering en een onbetrouwbare overheid wordt slim weggewerkt door actiebereidheid aan een issue te koppelen waar mensen niet -in die zin- mee bezig zijn, of angst voor hebben. Of eigenlijk, helemaal niet mee bezig zijn, in hun hart. Als iemand tegen mij zegt, je moet je afval scheiden en je volgende auto wordt elektrisch dan zeg ik: “Okee”. Klaar. Het kost me bijna niets om iets voor het klimaat te doen. Daarom zijn er nu ook zoveel veganistische boomknuffelaars.
Terlouw kiest voor het establishment
Omdat de sentimentalist eigenlijk boos en cynisch is, is emotie zijn reddingsboei. Maar de aap komt altijd uit de mouw, en bij Terlouw zien we dat als hij vertelt hoe dat vertrouwen volgens hem wel hersteld kan worden: mensen als Monasch die zich afsplitsen, dát is slecht voor het vertrouwen in politiek. Opmerkelijk dat hij hem noemt en niet DENK die mij een veel groter probleem lijken voor onze democratie. Iedereen moet in de pas van het bestaande, establishment blijven lopen, zegt Terlouw eigenlijk, zoals vroeger, toen ook niemand zich iets afvroeg. En wie dat niet wil, die is de oorzaak van het wantrouwen! Dat is wat er overblijft als je de tranen opdweilt. Hoe je hier nog een ‘ontroerend betoog’ in kunt zien is mij echt een raadsel.
Jan Terlouw ontsloeg ons alleen maar nog overtuigender van een morele verplichting, die we toch al niet voelden, maar toch, nu staat wegkijken pas echt op groen licht. En dát was de opluchting, de ‘hoop’ die ik voelde op social media, de geruststelling dat het niet aan ons lag.
De speech van Terlouw was een tien minuten durend feestje voor de politiek correcte zelfverloochening, net als het al drie dagen durende applaus eromheen. Het is sentimentalisme on steroids. De discrepantie tussen gratis emotie en een wereld die in brand staat is nu zo enorm groot en om die ongemakkelijke spanning op te heffen, ja daar helpt blijkbaar- alleen nog maar meer sentimentalisme tegen.
‘Sentimentaliteit is slechts de feestdag van het cynisme’
En dan nog dit. Ik vierde Terlouw’s speech niet mee en kreeg te horen: ‘cynisch’, ‘ongevoelig’, ‘boos’, verwijten die bovendien werden vergezeld van een soort teleurgestelde zucht: ‘Jammer hoor’. Ik ken die ‘jammer hoor’ maar al te goed, van mensen die je inderdaad boos kunnen maken met hun ‘teleurstellingen in jou’. Ik vind het zelf helemaal niet jammer dat ik geen beschermvrouwe wil zijn van hun gratis gevoelens die zonder applaus en instemming van anderen helemaal niéts voorstellen, en dat weten ze. Weinig mensen worden daarom ook zo boos als sentimentalisten, die hun speen niet laten afpakken door rationele volwassenen die emoties ontwikkelen in plaats van uitlenen. Oscar Wilde zegt daarover nog:
“De intellectuele en emotionele levens van mensen zijn een zeer verachtelijke aangelegenheid. Zoals ze hun ideeën lenen uit een soort circulerende bibliotheek van het denken – de Zeitgeist van een tijdperk dat geen ziel heeft – en deze vervuild terugbrengen aan het einde van de week, zodat ze altijd proberen om hun emoties op krediet te kopen, en weigeren om de rekening te betalen als die binnenkomt.
Je zou voor die opvatting van het leven moeten bedanken. Zodra je voor een emotie moet betalen zal je de waarde ervan kennen, en met die kennis je betere zelf worden. En vergeet niet dat de sentimentalist altijd in zijn hart een cynicus is. Inderdaad, sentimentaliteit is slechts de feestdag van het cynisme.”
‘De politicus die op z’n kop zou moeten krijgen is Frans Timmermans, die meteen na MH17 naar Kiev reisde en in plaats daarvan naar de rampplek had moeten gaan.’
‘Geen enkele Sovjet of Chinese leider is ooit zo gedemoniseerd als Poetin. Ik denk steeds vaker dat jaloezie daarbij een rol speelt’
‘Uiteindelijk is Obama gewoon een advocaat, die de belangen van zijn cliënten verdedigt: de militair industriëlen, de bankiers en het grootkapitaal’
“Veel Amerikanen voelen aan dat er veel niet in orde is met het leiderschap van hun president. Het is overduidelijk dat hij van diplomatie geen kaas heeft gegeten. Van zijn plannen, geadverteerd met dat tot uitentreuren herhaalde ‘Yes, we can!’, is zo goed als niets terechtgekomen. In dat opzicht is Obama een moreel en politiek lege president.
Hillary Clinton wordt door veel Europeanen – en dus ook veel Nederlanders – gezien als de ideale opvolger van Obama: vrouw, echtgenote van Bill, Democraat. Maar als minister van Buitenlandse Zaken was zij een havik. Zij behoort met de Iers-Amerikaanse Samantha Power, die ambassadeur is bij de Verenigde Naties, en Obama’s nationale veiligheidsadviseur Susan Rice, tot het kamp van de ‘liberal interventionists‘. Ook deze ‘humanitaire haviken’ zien, net als de neocons, Amerikaans (militair) activisme in internationale relaties als gerechtvaardigd. In hun ogen dienen militaire interventies als middel om ‘democracy and the rule of law‘ af te dwingen.
De primaries in de VS zijn in aantocht en ongetwijfeld wordt door Nederlandse media dan ook weer de gebruikelijke beeldvorming rond de Amerikaanse Democraten (‘links, deugen’) en Republikeinen (‘rechts, deugen niet’) van stal gehaald. Maar die clichés kloppen vaak niet. Van Wolferen wijst erop dat in 1999 onder Bill Clinton en diens ‘premier’ Robert ‘Bob’ Rubin, de toenmalige minister van Financiën, de banken vrij spel kregen door het intrekken van de uit 1933 stammende Glass-Steagall-Act. Die legde beperkingen op aan de effectenactiviteiten van commerciële banken. Na de afschaffing van die wet werd het voor banken mogelijk om de schimmige hypotheekproducten te ontwikkelen, die aan de basis zouden staan van de latere kredietcrisis.
Van Wolferens nuancering van Vladimir Poetin en zijn kritiek op het buitenlandbeleid van de Verenigde Staten en de Europese Unie zijn kennelijk voor sommigen te controversieel om te passen binnen het huidige Nederlandse meningenpalet. De oud-hoogleraar staat niet alleen. In de Engelstalige wereld worden opiniemakers als de Rusland-deskundige [Link niet meer beschikbaar] en de politicoloog John Mearsheimer – oude rotten, die Van Wolferens analyse delen – als ‘handlangers van Poetin’ weggezet.
DNA-bewijs: Afghaanse vluchteling (17) verkracht en vermoordt dochter (19) hoge EU-functionaris Duitsland
Mogelijk ook schuldig aan verkrachting en moord andere jonge vrouw
Tekst na afbeelding:
![]()
Slachtoffer Maria Ladenburger
De 19-jarige geneeskundestudente Maria Ladenburger die 19 oktober verkracht en vermoord werd gevonden in het Duitse Freiburg is waarschijnlijk slachtoffer geworden van een 17-jarige minderjarige alleenstaande asielzoeker uit Afghanistan die in een Freiburgs gastgezin verbleef. Dat maakte de politie van Freiburg vrijdag bekend. De verdachte kon worden opgespoord dankzij DNA van een enkele haar die bij het slachtoffer werd gevonden. Het slachtoffer is de dochter van ‘een hoge EU-functionaris’, meldt FAZ.
Het is nog onbekend of dader en slachtoffer elkaar kenden of dat de studente willekeurig slachtoffer is geworden. De politie onderzoekt nu of er ook een verband is met de moord en verkrachting van de 27-jarige Carolin G. in november in Freiburg. G. vertrok van huis om te gaan joggen maar keerde niet meer terug. Zij werd later verkracht en vermoord aangetroffen.
Etnische achtergrond
Nu de dader is opgespoord aan de hand van DNA barst in Duitsland de discussie weer los over het grondwettelijke verbod op het achterhalen van etnische achtergrond door middel van DNA. In Duitsland mag de politie uit DNA alleen geslachtskenmerken en overige unieke persoonskenmerken gebruiken. Informatie over huidskleur, ogenkleur, haarkleur of etnische achtergrond kan in de rechtbank niet worden gebruikt als bewijs.
De verdachte is in dit geval dan ook niet achterhaald doormiddel van zijn huidskleur: de polizei heeft beelden van bewakingscamera’s bekeken om te zien of mannen met dezelfde kleur haarverf als de bij het lichaam gevonden haar zich rond de vermoedelijke tijd van overlijden in de buurt van het slachtoffer bevonden.
Tekort aan agenten
In Freiburg klaagt de polizei inmiddels al meer dan tien jaar over een chronisch tekort aan personeel terwijl de criminaliteit steeds meer toeneemt. Sinds de instroom van vluchtelingen neemt vooral de kleine criminaliteit toe. Ook is er, op de twee recente verkrachtingsmoorden na, sprake van meer aanrandingen. Bij het station van Freiburg veroorzaakt een groep jonge vluchtelingen overlast en maakt zich schuldig aan onder andere drugshandel.
Inmiddels heeft de deelstaatregering 25 extra agenten beloofd aan Freiburg.
Dochter van Clemens Ladenburger
Volgens haar [Link niet meer beschikbaar] was Maria Ladenburger lid van de groep ‘Towards a new solidarity‘. Ook gaan op social media screenshots rond waaruit blijkt dat Ladenburger lid was van een Facebookgroep die geld inzamelde voor vluchtelingen in Freiburg.
Maria Ladenburger [Link niet meer beschikbaar] dr. Clemens Ladenburger, sinds 2008 ‘[Link niet meer beschikbaar]‘ in Brussel.
Tijdens de uitvaartdienst van Maria Ladenburger werd door de ouders gecollecteerd voor de bouw van een kerk in Bangladesh en voor het Freiburgse studenteninitiatief Weitblick Freiburg. Deze laatste zet zich in voor vluchtelingen in Freiburg. Zo voeren ze onder andere actie tegen de deportatie van uitgeprocedeerde asielzoekers.
).Wat? Ik lees geen geenstijl.
Jij moet dood volgens moslims en dat is prima, maar als atheïst kan ik dat niet zeggen op internet.
Zal eens op hun koran kakken met de grondwet in m'n handen.Jij moet dood volgens moslims en dat is prima, maar als atheïst kan ik dat niet zeggen op internet.
