Toen Chris’ moeder de jongeren vrijdag de mantel uitveegde, werd ze uitgescholden en bedreigd. “Ze vielen haar bijna aan!”, zegt Chris. Hij liet het er niet bij zitten en ging de jongens achterna met zijn hond.
Ook Edwin bemoeide zich ermee. Hij kreeg prompt een steen naar z’n hoofd geslingerd. Die avond werden de ruiten van het huis van Chris en zijn moeder ingegooid.
Wie de overlastgevers zijn, weet Edwin wel: jongeren tussen de 17 en 19 jaar oud. Veelal met een Marokkaanse achtergrond, maximaal een man of 20. Chris bevestigt dat. Hij noemt ze schuw, jongeren die zich niet goed laten zien en met wie geen gesprek te voeren is.
“Ze vielen al langer mensen lastig”, gaat Edwin verder. “Tegen de vrouw van een vrachtwagenchauffeur zeiden ze ‘We weten wanneer je man weg is, dan zoeken we je wel op’. Ze roepen ‘Hoeveel kost je?’ of ‘kankerhoer’ naar voorbijgaande vrouwen. Dat hebben ze ook weleens tegen mijn eigen vrouw geroepen”, zegt hij. “
Gewoon een wijk in Nederland
waar ze ook RTL Nieuws kijken. Ditmaal niet Zaandam, Veghel, Amsterdam, Eindhoven, Utrecht, Hilversum, Veenendaal of Ede maar Maassluis. Alwaar een PvdA-burgemeester de scepter zwaait en enkele gemeenteraadsleden alweer jaren roepen dat sommige buurten gebukt gaan onder terreur door vooral allochtonee jongeren. En al jaren doet de rest van de gemeenteraad en de PvdA-burgemeester helemaal niets (behalve uiteraard extra cameratoezicht beloven).
Heeft u ook al zo’n gevoel van
deja vu? Maar nogmaals, het is dus niet Zaandam. Of Veghel. Of Ede-Veldhuizen. Het is Maassluis. Ja, inderdaad, die problemen en gemeenteraden lijken allemaal heel erg op elkaar en ja het zijn vooral babyboomende PvdA-burgemeesters en gemeenteraden van klassieke linksige partijen die al jaren nietsdoen en wegkijken.
Ja, wat u zegt, zo zijn er vast nog driehonderd wijken in Nederland. Inderdaad ja, het gaat een keer mis. Wat? Sorry? Oh, ja, nee, helaas, nee, hahahaha, nee hoor, ook als het mis gaat zullen de verantwoordelijken blijven ontkennen, de schuld in andermans schoenen schuiven, en de problemen met een positieve diversiteitsdeken proberen te verstikken.
U zegt? Oh. Ja. Klopt als een zwerende vinger, heeft u helemaal gelijk in: een veenbrand kun je niet smoren. Voor smoren is het al veel te laat, dat staat, wij vrezen met u mee.
