- Lid sinds
- 10 jan 2012
- Berichten
- 936
- Waardering
- 366
- Lengte
- 1m90
- Massa
- 100kg
Sticky Het Pauper Topic
- Topic starter herkuul
- Startdatum
- Recente activiteit Recente activiteit:
- Reacties 23.800
- Weergaven 998.044
- Volgers 172
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 23.682
- Waardering
- 21.437
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094
Ze moeten dringend af van die bendes waarin de gemiddelde levensverwachting 20 jaar is. Geen wonder dat die gewelddadige buurten sociaaleconomisch een ramp zijn.
Laatst bewerkt:
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094
schijnt dat de blacks weer massaal dem gaan stemmen.
- Lid sinds
- 28 aug 2003
- Berichten
- 7.587
- Waardering
- 1.075
- Lengte
- 1m90
Bizar hoe extreem de demografie veranderd is de laatste decennia. Op mijn basisschool, 20 jaar geleden, zat 1 n*ger. Die werd niet gepest overigens.
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 23.682
- Waardering
- 21.437
'Hoog tijd dat jongeren ruggegraat krijgen'
http://www.trouw.nl/tr/nl/39683/nbs...og-tijd-dat-jongeren-ruggegraat-krijgen.dhtml
- aanrader
Als oprichter en directeur van een organisatie die is 'toegewijd aan een open en stevig debat' spreekt Claire Fox al zestien jaar voor allerlei groepen mensen. In die jaren heeft ze een zekere reputatie opgebouwd. Ze neemt geen blad voor de mond, durft weinig populaire standpunten in te nemen en verdedigt die hartstochtelijk. Precies die kwaliteiten, zo meent Fox, zijn ongebruikelijk geworden in het huidige opinieklimaat. Waar sommigen zich zorgen maken over een verharding van dat klimaat, windt Fox zich juist op over het verdwijnen van de kunst om te discussiëren. Volgens haar wordt het debat gesmoord doordat velen - vooral jongeren - overgevoelig zijn geworden voor kritiek.
Fox merkte het op een islamitische middelbare school in Londen, waar leerlingen over de rooie gingen toen ze bij een discussie over vrije meningsuiting sprak over 'Mohammed' en niet 'de profeet Mohammed'. Ze kreeg te horen dat haar verhaal beledigend was om aan te horen, en dat zij 'als westerse vrouw' zich die pijn niet kon voorstellen en maar beter kon luisteren in plaats van oreren. De klas leek geschokt en sommigen werden uiterst vijandig.
Op een andere school, diezelfde week, waren leerlingen 'al even hysterisch', zoals Fox het omschrijft op haar rommelige kantoor in hartje Londen. In een verhitte discussie met een feministe over het recht van veroordeelde verkrachters om weer in de samenleving te worden opgenomen, probeerde Fox enige nuance aan te brengen en stelde ze terloops dat een verkrachting heus niet het ergste was wat je ooit kon overkomen. Toen brak ook hier de pl**ris uit. De docent riep dat ze zoiets écht niet kon zeggen. Meisjes begonnen elkaar te troosten. "'Oh my god, ik kan niet geloven dat u dat zei', dat soort reacties kreeg ik."
En toen realiseerde Claire Fox zich dat er iets ernstig mis is met de jongeren, geboren rond 2000: ze vermijden moeilijke of beladen gesprekken. Millennials weren zich door een beroep te doen op emotie, waarmee ze de ander de mond willen snoeren. Fox schreef er een boek over, 'I Find That Offensive!' (Dat vind ik beledigend!), om die ontwikkeling te beschrijven, te duiden en - als het even kan - te keren.
Waarin zijn de jongeren van vandaag anders dan die uit eerdere generaties?
- Immers, wie durft nog een slachtoffer te bekritiseren, tegen te spreken of uit te dagen?
"Tot nu wilden jongere generaties altijd risico's nemen, hadden ze waanzinnige ambities en rekten ze de intellectuele of morele grenzen op. Nu wensen jongeren vooral veiligheid en bescherming. Ze presenteren zich als slachtoffers, want ze hebben geleerd dat dát de manier is om aandacht en sympathie te krijgen. Immers, wie durft nog een slachtoffer te bekritiseren, tegen te spreken of uit te dagen? Jongeren sluiten zich af van het debat om niet blootgesteld te hoeven worden aan ongemakkelijke ideeën, en dwingen bij de autoriteiten af dat zulke meningen niet mogen worden geuit. Dat gaat zo ver dat het soms leidt tot absurde, lachwekkende situaties."
Geeft u eens voorbeelden van zulke voorvallen.
"Aan de universiteit van Sydney werd het Mexicaanse thema voor een jaarlijks feest geschrapt omdat studenten het 'racistisch' vonden dat bezoekers een sombrero en een poncho zouden dragen.
Aan de universiteit van Ottawa in Canada zijn de yogalessen opgeschort na een klacht van studenten, omdat yoga een 'oneigenlijke toe-eigening' zou zijn van een andere traditie.
Aan de universiteit van Yale werd aan studenten gevraagd om zich met Halloween niet zodanig te verkleden dat minderheidsgroepen er aanstoot aan zouden kunnen nemen, dus geen indianentooi of tulband.
Steeds meer universiteiten, ook in Europa, bieden een safe space, waar iedereen zich op z'n gemak moet voelen en waar alles wordt geweerd wat psychologisch ongemak zou kunnen berokkenen. Daarom worden debatten geannuleerd wanneer een thema of spreker controversieel is. Daarom bannen Britse universiteiten popliedjes als 'Blurred Lines' omdat ze seksistisch zijn. Daarom mogen rechtenstudenten in Oxford wegblijven als zij zich ongemakkelijk voelen bij het onderwerp verkrachting."
U noemt voorbeelden uit het hoger onderwijs: dat is maar een beperkt deel van een hele generatie.
Zwarte activisten menen dat zíj de enige zijn die over racisme mogen praten omdat blanken niet kunnen weten wat het eigenlijk betekent
© Edward Thompson.
Claire Fox
"Oh, maar de neiging om kwetsende woorden uit te bannen en emotionele zwakte te benadrukken, is een veel breder cultureel fenomeen. In de Britse versie van 'Big Brother' - en dan hebben we het toch over een heel andere groep - zijn diverse deelnemers na publieke druk door de programmaleiding weggestuurd, omdat ze zich seksistisch, racistisch of anderszins beledigend hadden uitgelaten. Of neem talentenjachten als 'X Factor' en 'Idols', waarbij kandidaten heel goed beseffen dat ze eerst een zielig verhaal over zichzelf moeten vertellen, omdat ze zo meer kans hebben op een gunstig oordeel.
Die tactieken zijn doorgesijpeld in onze hele samenleving. Zwarte activisten menen dat zíj de enige zijn die over racisme mogen praten omdat blanken niet kunnen weten wat het eigenlijk betekent. Wie kritiek heeft op een vrouwelijke politicus, wordt verweten een vrouwenhater te zijn. Dat is niet de taal om je opponenten met argumenten te bestrijden, maar om ze te diskwalificeren en het debat te smoren."
Toch klinkt het niet alsof Nederland ook voor die trend is gevallen.
"Ik deed onlangs een radiointerview in Ierland, waarbij de interviewer zei: oh, maar die trend die u beschrijft, hebben we hier niet. Nog geen tien minuten later was er een luisteraar in de uitzending, die zei dat ze als student namens de feministische studiegroep een campagne lanceert over het belang van safe spaces... Dus ik zou zeggen: wacht maar af.
Trouwens: het Rijksmuseum heeft titels en bijschriften van kunstobjecten zodanig aangepast dat ze niet langer beledigend zouden zijn, dus alle bosnegers, indianen en dwergen zijn opnieuw verwoord in politiek correcte termen."
Maar wat is er schadelijk aan de modernisering van het taalgebruik in het Rijksmuseum? Hottentot is nu eenmaal allang niet meer een gangbare term.
Het is kwalijk, omdat het mensen afschildert als zwakke wezens, die moeten worden beschermd tegen alles wat ze zien en horen, omdat het hun psychologische schade zou kunnen toebrengen
"Het heeft niets met kunst te maken. Het is een knieval voor moderne gevoeligheden, een manier om te laten zien dat je deugt. Is het niet fascinerend om op basis van titels en bijschriften te leren over de historische context van de periode waarin kunst is gemaakt? Moeten we dan onze hele geschiedenis of alle literatuur ook maar meteen herschrijven, zodat niemand meer ontdaan raakt? Kom op, ik geloof dat we volwassen genoeg zijn om in een museum rond te lopen en op te merken dat we bepaalde woorden uit het verleden anno 2016 niet meer gebruiken. We zijn toch niet opeens racistisch als we een schilderij met zo'n achterhaalde naam mooi vinden? Hoe bespottelijk!"
Wat vindt u zo kwalijk aan een trend die je ook kunt beschouwen als een zorgzame poging om inclusief te denken?
"Het is kwalijk, omdat het mensen afschildert als zwakke wezens, die moeten worden beschermd tegen alles wat ze zien en horen, omdat het hun psychologische schade zou kunnen toebrengen. Het is kwalijk, omdat het benadrukt dat jonge mensen niet beschikken over de weerbaarheid om te kunnen omgaan met situaties of ideeën die zijzelf of anderen misschien ongemakkelijk vinden. Er wordt meteen beschuldigd, geïnsinueerd of actiegevoerd, maar nooit een gesprek gevoerd, zoals volwassenen dat volgens mij horen te doen, op basis van argumenten."
We kunnen toch gewoon de harde toon van het debat wat afzwakken?
"Dat is wat sommigen voorstellen: dat we op onze woorden letten en ons maar niet moeten bemoeien met gevoelige onderwerpen. Het publiek debat wordt dan poeslief, geheel conform een harmonieus script waarin niets gebeurt. In de realiteit zal het betekenen dat alleen de meest geaccepteerde meningen nog zullen worden toegestaan."
Kun je niet een open debat voeren én een beetje op je woorden te letten?
Ik denk dat dat gedrag weerspiegelt hoe hun ouders en onderwijzers met hen zijn omgegaan
© Edward Thompson.
Claire Fox
"Ik doe uiteraard geen oproep om nodeloos kwetsend te zijn, maar deze vraag is naïef. U suggereert dat er alleen maar beleefdheid wordt gevraagd, maar in feite komt het neer op een dwingende oproep tot zelfcensuur. Het betekent dat we voortdurend op eieren gaan lopen om een ander maar niet te beledigen. Nu dezer dagen zo belachelijk veel ideeën en woorden als beledigend worden opgevat, wordt het vrijwel onmogelijk gemaakt om nog spontaan, hardop met elkaar na te denken."
Hoe komt het dat jongeren zich zo opstellen?
"Ik denk dat dat gedrag weerspiegelt hoe hun ouders en onderwijzers met hen zijn omgegaan. Ze zijn niet zozeer aan het rebelleren, zoals jongeren altijd deden, maar zetten juist de trends voort die de generatie vóór hen in gang heeft gezet - zij het op een nogal kinderachtige manier. Maar weet u, ook dáár moeten we niet vreemd van opkijken, want wij hebben ze feitelijk de middelen ontzegd om op te groeien tot zelfstandige, autonome volwassenen."
Hoe bedoelt u dat?
"Toen zij opgroeiden, hebben we veiligheid boven alles geplaatst. We hebben kinderen jarenlang verteld dat de wereld heel erg gevaarlijk is. Overal zouden misbruikers zich schuilhouden om zich aan je te vergrijpen, dus ontstonden complete protocollen om volwassenen op afstand te houden.
Als het over overgewicht ging, suggereerden we niet dat sommigen van ons misschien een kilootje te veel aankwamen, maar omschreven we het onmiddellijk als een tikkende tijdbom en behandelden we frisdrankjes en chips alsof je erdoor kon doodvallen. In plaats van een gesprek te voeren over een onderwerp als klimaatverandering kwamen we al snel met de apocalyps aanzetten. Geen wonder, dus, dat de jongeren van nu menen dat veiligheid het belangrijkste is in hun leven."
Ze zijn van jongs af aan te veel beschermd?
Dus nu ze zo oud zijn om te mogen stemmen en studeren, stellen ze zich nog steeds op als kinderen die hun zin willen krijgen
"Ja. Als jou voortdurend is verteld dat je moet worden beschermd en dat jouw gevoelens niet mogen worden gekwetst, dan ga je vanzelf denken dat jij het middelpunt van het universum bent. Dan zie je jezelf dus als de belangrijkste persoon in de wereld en vind je het heel gewoon dat alles zodanig dient te worden georganiseerd dat jíj je goed voelt.
Het onderwijsbeleid - in elk geval in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten - heeft sterk bijgedragen aan die ontwikkeling. Onderwijzers zijn aangemoedigd om altijd positief, opbeurend commentaar te geven. Bij sportcompetities op scholen moesten ook de verliezers een medaille krijgen. Het antipestbeleid vertelde hun dat woorden welhaast automatisch leiden tot emotionele schade. Examens moesten worden verlicht, omdat studenten zich zo gestresst voelden.
Dus nu ze zo oud zijn om te mogen stemmen en studeren, stellen ze zich nog steeds op als kinderen die hun zin willen krijgen. Het gevoel overal recht op te hebben en de ziekelijke behoefte aan bescherming vormt een giftige combinatie. Samen hebben ze jongeren de capaciteiten ontzegd om de uitdagingen aan te gaan die nu eenmaal bij het leven horen."
Intussen is er een uitgesproken politiek incorrecte, rechts-populistische tegenbeweging, waar ze uw visie vast kunnen waarderen.
"Nee, dat denk ik niet, want ik vind hun reactie kinderachtig. Ik begrijp het wel, want als je de hele tijd moet opletten met wat je zegt, schrijft of vindt, uit angst voor de politiek correcte politie, dan kan ik me voorstellen dat je er op een goed moment genoeg van hebt en je kont tegen de krib gooit. Maar op die schreeuwerige manier van hen zal het niet helpen. Het is een teken van wanhoop en frustratie. Het draagt op geen enkele manier bij aan een juist begrip van het probleem of aan de oplossing. Sterker, door zo gefrustreerd terug te slaan en hun eigen heksenjacht te beginnen, dragen ze juist bij aan een klimaat waarin iedereen voortdurend let op wat hij zegt."
Die tegenbeweging, actief op populistische blogs, heeft volgens u dus wel een punt, maar niet de juiste strategie?
"Inderdaad. Ze onderschatten het probleem. Ze lijken te denken dat er een kleine groep van uitgesproken activisten is die ze in de zeik kunnen nemen, maar het is in werkelijkheid een diepgeworteld aspect dat in een hele generatie is ingesleten."
Wat moet er volgens u dan gebeuren om de millennials tot inkeer te laten komen?
"Iedere generatie heeft volgens mij een persoonlijkheidstype dat geldt als rolmodel. Voor deze generatie is dat een psychologisch beschadigd slachtoffer dat zich onderdrukt voelt en bescherming en therapie nodig heeft. In deze zeitgeist worden je zwaktes sympathiek gevonden, dus die worden voortdurend benadrukt.
http://www.trouw.nl/tr/nl/39683/nbs...og-tijd-dat-jongeren-ruggegraat-krijgen.dhtml
- aanrader
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 23.682
- Waardering
- 21.437
Italië: het Europese Mexico
'Zelfs de drugshandel is minder rendabel dan de asielzoekersbusiness'
'Zelfs de drugshandel is minder rendabel dan de asielzoekersbusiness'
Het is een lekker warme herfst aan de Middellandse Zee, een mooie gelegenheid voor veel Afrikanen om de overtocht te wagen. Bij de lekkebootjesreddingsacties niet ver van de Libische kust werden vorige week niet alleen pakweg tienduizend man opgepikt maar werden er zelfs een paar baby’s aan boord geboren. In totaal gaat het om 150.000 aankomsten vanuit zee dit jaar. Buurlanden Oostenrijk, Frankrijk en Zwitserland hebben er helemaal geen zin meer in en zetten hun deur dicht. Daar is de kous natuurlijk nog niet mee af want nu is er een bloeiende ondergrondse industrie in gang gezet. Een paradijs die mensenhandelaren sinds de val van het IJzeren Gordijn niet hebben gezien, en dat voor een groot deel gesubsidieerd door de belastingbetaler.
[Link niet meer beschikbaar] die de migranten in Afrika moeten doorstaan nog vóór de grote oversteek, maar in Italië kunnen ze er ook wat van. Ook hier kunnen we een vergelijking trekken met Mexico, waar criminelen profiteren van de oneindige mensenstroom richting de VS. Italië is natuurlijk iets beschaafder dan Mexico en de invloed van de mafia is niet te vergelijken met de dood en verderf die de kartels zaaien in de door hen bestuurde gebieden. Toch is het interessant om te zien hoe de migratie leidt tot grote veranderingen in bestaande machtsstructuren, waar zelfs eeuwenoude gevestigde criminele organisaties niet bestand tegen zijn.
Asielzoekersbusiness
Tijdens het recente gerechtelijke onderzoek naar de connecties tussen politici en georganiseerde misdaad in Rome, het ‘Mafia Capitale’-schandaal, ging mafiakopstuk Salvatore Buzzi on the record met de uitspraak dat zelfs de drugshandel minder rendabel is dan de asielzoekersbusiness. De 40 miljoen aan winst die zijn organisatie heeft verdient kwam allemaal uit de business rondom de opvang van zigeuners en migranten. De centjes die in handen van criminelen verdwijnen komen niet alleen van de migranten maar ook van de Italiaanse overheid.
Op haar beurt stelt de Italiaanse overheid de asielprocedures procedures lekker lang uit, omdat er dan geld vanuit de EU komt. Haast met het uitzetten hebben ze in ieder geval niet. Italië heeft onlangs 48 Soedanezen gedeporteerd met het vliegtuig, terug richting Darfur onder protest van wat lokale actievoerders. Daar zijn maanden- of jarenlange procedures aan vooraf gegaan. Met zo’n tempo schiet het natuurlijk nooit op en tenzij het volume van de deportaties een ongekend grote schaal aanneemt, kunnen wij deze beter als symbolische maatregelen zien. Deze week alleen al werden er meer dan 2000 aankomsten via zee geregistreerd. En als het niet gaat om huisvesting, dan valt er ook genoeg te verdienen met het smokkelen van mensen naar de gulle noordelijke landen.
Cosa Nostra
Migratie vormt een bedreiging voor de status quo in elk systeem, dus ook het ondergrondse. In Sicilië hebben de traditionele mafiosi van de Cosa Nostra nieuwe partners gevonden in Nigeriaanse bendes, maar het loopt niet altijd soepel. Het eiland is het belangrijkste aankomstpunt voor de bootjesvaarders. In Palermo vormen recente migranten een kwart van de bevolking en dat gaan er ongetwijfeld meer worden. Het betekent niet alleen een opbloei van het oude stadscentrum maar ook een opschudding in de onderwereld. Terwijl de Cosa Nostra op dit moment de Afrikaanse bendes onder controle probeert te houden (door bijvoorbeeld een vuurwapenverbod), snappen ze zelf ook wel dat het vroeg of laat gaat veranderen. Een paar maanden geleden werd een Afrikaan in open daglicht door zijn kop geknald door een Italiaans boefje. De lokale migranten weigeren vaak de pizzo(beschermgeld) te betalen en de belabberde demografische cijfers van Italië betekenen ook dat het voor de mafia steeds moeilijker wordt om nieuw personeel te werven, wat gepaard gaat met plaatselijke machtsverschuivingen.
De Nigerianen zijn op dit moment vooral verantwoordelijk voor de prostitutie. Die link gaat al terug naar de jaren 80 vorige eeuw, maar is nu flink versterkt door de grootschalige instroom van mensen. In Nigeria worden de meisjes geronseld, en, om hun medewerking te garanderen, klaargestoomd door middel van wat toverspreuken. Ju-ju magie is serious business in Afrika. Volgens het IOM gaat 80 procent van de Nigeriaanse vrouwelijke migranten richting de prostitutie. De officiële opvangcentra worden gewoon benut als ophaalpunt van de jonge vrouwen voor de handelaren.
Nigeriaanse sekshandel
Het schijnt dat kinderen nu ook steeds meer het slachtoffer worden van de mensenhandel. Die verdwijnen in Italië volledig uit het zicht van de autoriteiten, wellicht om in het gezellige en sfeervolle Amsterdam te eindigen. Terwijl de gemiddelde Italiaanse vrouw minder kinderen krijgt en ook nog eens minder werkt dan de gemiddelde Europese vrouw, smullen de Italiaanse mannen van de Nigeriaanse sekshandel, die nu het grootste aandeel van de prostitutie in Italië vormt. Een demografische explosie, een oorlog met de jihadisten van Boko Haram en constante vervuiling (en dus afname) van beschikbare landbouwgrond in het thuisland garanderen dat er nog voldoende mensen zullen zijn om de stroom overeind te houden. Natuurlijk gaat het niet alleen om Nigerianen en mafiosi. Er komen dagelijks honderden mensen uit tientallen landen en culturen aan. Ook boefjes in bijvoorbeeld Egypte spelen een rol.
Het Italiaanse systeem is opzettelijk zo lek als een mandje omdat de centen van buitenaf blijven komen, waar de lokale politicus, crimineel en bakker op de hoek van meeprofiteren. Italië is een van de grootste ontvangers van Europese landbouwsubsidies, maar tegelijkertijd wordt die sector overeind gehouden door spotgoedkope arbeidskrachten annex slaven, zoals de dertigduizend Sikh uit India die van een koude kermis thuis kwamen toen bleek dat Europa helemaal niet gelijk staat aan welvaart en geluk. Voor creatieve mensen die het niet al te nauw nemen met de wet, is Italië een paradijs van mogelijkheden dankzij de instroom van al dat menselijke kapitaal.
Het beloofde (Duits)land
Een deel van de zeevaarders zal hun beloofde (Duits)land bereiken. Mensen die zich door alle mishandelingen op de Afrikaanse route hebben gesleept, laten zich niet zomaar tegenhouden door een hekje aan de grens met Zwitserland of Oostenrijk. Het gaat ongetwijfeld interessante fenomenen opleveren in onze hoek van Europa. De netwerken die zij opbouwen, waaronder ook de criminele, gaan gewoon over de grenzen mee en kunnen zelfs een bedreiging voor onze huidige boefjes vormen. Misschien dat de Duitsers en Zweden ook wel trek krijgen in Afrikaanse sex-slavinnen? Weer eens wat anders dan jihadisten die voor een uitkering en gratis buurthuis komen.
[Link niet meer beschikbaar] die de migranten in Afrika moeten doorstaan nog vóór de grote oversteek, maar in Italië kunnen ze er ook wat van. Ook hier kunnen we een vergelijking trekken met Mexico, waar criminelen profiteren van de oneindige mensenstroom richting de VS. Italië is natuurlijk iets beschaafder dan Mexico en de invloed van de mafia is niet te vergelijken met de dood en verderf die de kartels zaaien in de door hen bestuurde gebieden. Toch is het interessant om te zien hoe de migratie leidt tot grote veranderingen in bestaande machtsstructuren, waar zelfs eeuwenoude gevestigde criminele organisaties niet bestand tegen zijn.
Asielzoekersbusiness
Tijdens het recente gerechtelijke onderzoek naar de connecties tussen politici en georganiseerde misdaad in Rome, het ‘Mafia Capitale’-schandaal, ging mafiakopstuk Salvatore Buzzi on the record met de uitspraak dat zelfs de drugshandel minder rendabel is dan de asielzoekersbusiness. De 40 miljoen aan winst die zijn organisatie heeft verdient kwam allemaal uit de business rondom de opvang van zigeuners en migranten. De centjes die in handen van criminelen verdwijnen komen niet alleen van de migranten maar ook van de Italiaanse overheid.
Op haar beurt stelt de Italiaanse overheid de asielprocedures procedures lekker lang uit, omdat er dan geld vanuit de EU komt. Haast met het uitzetten hebben ze in ieder geval niet. Italië heeft onlangs 48 Soedanezen gedeporteerd met het vliegtuig, terug richting Darfur onder protest van wat lokale actievoerders. Daar zijn maanden- of jarenlange procedures aan vooraf gegaan. Met zo’n tempo schiet het natuurlijk nooit op en tenzij het volume van de deportaties een ongekend grote schaal aanneemt, kunnen wij deze beter als symbolische maatregelen zien. Deze week alleen al werden er meer dan 2000 aankomsten via zee geregistreerd. En als het niet gaat om huisvesting, dan valt er ook genoeg te verdienen met het smokkelen van mensen naar de gulle noordelijke landen.
Cosa Nostra
Migratie vormt een bedreiging voor de status quo in elk systeem, dus ook het ondergrondse. In Sicilië hebben de traditionele mafiosi van de Cosa Nostra nieuwe partners gevonden in Nigeriaanse bendes, maar het loopt niet altijd soepel. Het eiland is het belangrijkste aankomstpunt voor de bootjesvaarders. In Palermo vormen recente migranten een kwart van de bevolking en dat gaan er ongetwijfeld meer worden. Het betekent niet alleen een opbloei van het oude stadscentrum maar ook een opschudding in de onderwereld. Terwijl de Cosa Nostra op dit moment de Afrikaanse bendes onder controle probeert te houden (door bijvoorbeeld een vuurwapenverbod), snappen ze zelf ook wel dat het vroeg of laat gaat veranderen. Een paar maanden geleden werd een Afrikaan in open daglicht door zijn kop geknald door een Italiaans boefje. De lokale migranten weigeren vaak de pizzo(beschermgeld) te betalen en de belabberde demografische cijfers van Italië betekenen ook dat het voor de mafia steeds moeilijker wordt om nieuw personeel te werven, wat gepaard gaat met plaatselijke machtsverschuivingen.
De Nigerianen zijn op dit moment vooral verantwoordelijk voor de prostitutie. Die link gaat al terug naar de jaren 80 vorige eeuw, maar is nu flink versterkt door de grootschalige instroom van mensen. In Nigeria worden de meisjes geronseld, en, om hun medewerking te garanderen, klaargestoomd door middel van wat toverspreuken. Ju-ju magie is serious business in Afrika. Volgens het IOM gaat 80 procent van de Nigeriaanse vrouwelijke migranten richting de prostitutie. De officiële opvangcentra worden gewoon benut als ophaalpunt van de jonge vrouwen voor de handelaren.
Nigeriaanse sekshandel
Het schijnt dat kinderen nu ook steeds meer het slachtoffer worden van de mensenhandel. Die verdwijnen in Italië volledig uit het zicht van de autoriteiten, wellicht om in het gezellige en sfeervolle Amsterdam te eindigen. Terwijl de gemiddelde Italiaanse vrouw minder kinderen krijgt en ook nog eens minder werkt dan de gemiddelde Europese vrouw, smullen de Italiaanse mannen van de Nigeriaanse sekshandel, die nu het grootste aandeel van de prostitutie in Italië vormt. Een demografische explosie, een oorlog met de jihadisten van Boko Haram en constante vervuiling (en dus afname) van beschikbare landbouwgrond in het thuisland garanderen dat er nog voldoende mensen zullen zijn om de stroom overeind te houden. Natuurlijk gaat het niet alleen om Nigerianen en mafiosi. Er komen dagelijks honderden mensen uit tientallen landen en culturen aan. Ook boefjes in bijvoorbeeld Egypte spelen een rol.
Het Italiaanse systeem is opzettelijk zo lek als een mandje omdat de centen van buitenaf blijven komen, waar de lokale politicus, crimineel en bakker op de hoek van meeprofiteren. Italië is een van de grootste ontvangers van Europese landbouwsubsidies, maar tegelijkertijd wordt die sector overeind gehouden door spotgoedkope arbeidskrachten annex slaven, zoals de dertigduizend Sikh uit India die van een koude kermis thuis kwamen toen bleek dat Europa helemaal niet gelijk staat aan welvaart en geluk. Voor creatieve mensen die het niet al te nauw nemen met de wet, is Italië een paradijs van mogelijkheden dankzij de instroom van al dat menselijke kapitaal.
Het beloofde (Duits)land
Een deel van de zeevaarders zal hun beloofde (Duits)land bereiken. Mensen die zich door alle mishandelingen op de Afrikaanse route hebben gesleept, laten zich niet zomaar tegenhouden door een hekje aan de grens met Zwitserland of Oostenrijk. Het gaat ongetwijfeld interessante fenomenen opleveren in onze hoek van Europa. De netwerken die zij opbouwen, waaronder ook de criminele, gaan gewoon over de grenzen mee en kunnen zelfs een bedreiging voor onze huidige boefjes vormen. Misschien dat de Duitsers en Zweden ook wel trek krijgen in Afrikaanse sex-slavinnen? Weer eens wat anders dan jihadisten die voor een uitkering en gratis buurthuis komen.
- Lid sinds
- 10 jan 2012
- Berichten
- 936
- Waardering
- 366
- Lengte
- 1m90
- Massa
- 100kg
- Lid sinds
- 16 mei 2006
- Berichten
- 59.513
- Waardering
- 22.094