De deadstop toepassen is vooral zinvol wanneer je de lift-off-the-floor strength moet verbeteren.
Een sterke lift-off wordt met name bepaald door je vermogen om een kort moment van grote statische kracht om te zetten in dynamische kracht.
Dat laatste wordt gradueel belangrijker naarmate je meer specialiseert op maximale kracht bij de deadlift. (1-3RM pogingen).
Een correcte lift-off brengt je in de juiste positie om de rest van de pull beweging optimaal af te maken.
Falende Max Effort pogingen worden in beginsel vaak veroorzaakt door een falende of slechte lift-off, vandaar dan de noodzaak om dit extra te benadrukken in trainingen.
Het touch&go principe heeft overigens ook zo zijn toepassing in dit verhaal.
Je creert extra momentum waardoor je meestal meer gewicht en/of meer herhalingen met dat gewicht kunt uitvoeren.
In deze context kan de touch&go variant bijdragen aan het doorbreken van bijvoorbeeld plateau's.
Zelf ben ik van mening dat voor dit doel betere methoden zijn (bands/chains e.d.)en dat het niet verstandig is om touch&go als enige vorm variant toe te passen, omdat dit op den duur te koste gaat van je techniek bij ME pogingen.
D.i. je gaat dan te veel neigen naar het "van de grond rukken" van de baar, ipv. het doen van een "smooth squeeze".
Indien je de deadlift primair doet met BB doeleinden, met lagere lasten en meer herhalingen, dan is het strict genomen niet noodzakelijk een deadstop toe te passen.
In dat geval denk ik dat zoiets als de RDL variant weer beter aansluit bij een doelstelling als hypertrofie van de hamstrings e.d.
Samengevat:
- Is je primaire doel sterker worden op de deadlift: Gebruik dan voor het overgrote deel de deadstop.
- Is hypertrofie of assistance expliciet het doel, kies dan voor een meer "spiergerichte" vorm zoals de RDL.
. Over de voordelen en nadelen van touch & go heb ik me niet uitgesproken.
