AndroidHealthClinic

Wat is het meest pijnlijke wat je ooit hebt meegemaakt?

Vipo

Competitive Bodybuilder
Lid sinds
2 nov 2006
Berichten
2.348
Waardering
150
..Vertel! :o


Bij mij valt het opzich nog mee. Aantal jaar geleden ooit eens met skaten keihard op me plaat gegaan. Reed van een brug af en struikelde, midden in de zomer in me shirt/korte broek, zonder enig bescherming. Gevolg: aantal kneuzingen en open schaafwonden. De kneuzingen vielen opzich wel mee, maar die schaafwonden zijn aardig irritant.

Maargoed, valt allemaal nog wel mee en hoop het ook zo te houden.
 
Tjah heb ook een keer een hele vieze open schaafwond gehad. Best irritant. De ergste pijn die ik ooit heb meegemaakt was denk ik echter toch toen k mn pols had gebroken en deze moest worden gezet.
 
Pols gebroken toen ik 7 was. verder ben ik niet zo'n brokkenpiloot
 
Heb een keer me knie gestoten .. auch!
 
Vorige week mijn motor total loss gereden, wat een pijnlijke deuk in mijn ego heeft veroorzaakt... :o

Qua fysieke pijn iets wat je minder zou verwachten. Een tijd terug hebben ze wat bloedvaten in mijn neus dicht gebrand i.v.m. bloedneuzen. Na die "operatie" bleef het nogal bloeden dus hadden ze zo'n sponsje diep achter in mijn neus gestopt. Die moest er na een week of zo uit en dat deden ze door een klem op mijn neusgat te zetten en te wroeten met een pincet. De dokter kreeg er echter geen grip op dus ging die klem steeds verder open zetten. Ik heb ook 2x mijn ribben gebroken en 1x bijna mijn vinger er af gehad (tussen een tandwiel en een ketting gekomen), maar gek genoeg is dit me altijd als het meest pijnlijk bij gebleven...

Het grappige was dat de verpleegster die aan het kijken was net zo wit wegtrok als mij :p
 
Vorige week mijn motor total loss gereden, wat een pijnlijke deuk in mijn ego heeft veroorzaakt... :o

Qua fysieke pijn iets wat je minder zou verwachten. Een tijd terug hebben ze wat bloedvaten in mijn neus dicht gebrand i.v.m. bloedneuzen. Na die "operatie" bleef het nogal bloeden dus hadden ze zo'n sponsje diep achter in mijn neus gestopt. Die moest er na een week of zo uit en dat deden ze door een klem op mijn neusgat te zetten en te wroeten met een pincet. De dokter kreeg er echter geen grip op dus ging die klem steeds verder open zetten. Ik heb ook 2x mijn ribben gebroken en 1x bijna mijn vinger er af gehad (tussen een tandwiel en een ketting gekomen), maar gek genoeg is dit me altijd als het meest pijnlijk bij gebleven...

Het grappige was dat de verpleegster die aan het kijken was net zo wit wegtrok als mij :p

Zouden ze daar eigenlijk training voor krijgen ofzo? Om dat aan te kunnen zien.
 
Ik geef niet om lichamelijke pijn. Denk het overlijden van bepaalde mensen.
 
Zouden ze daar eigenlijk training voor krijgen ofzo? Om dat aan te kunnen zien.
Als je niet tegen bloed kunt , wrom zou je dan in de verpleeging gaan?

BTW mijn moeder was ook verpleegster maar waneer ze spuiten aan patienten moest geven haakte ze af XD
 
tijdens judotraining met men hoofd tegen de radiator gevlogen.. diepe wonde, zware hersenschudding. was toen 10 jaar ofzo, mijn pa met mij in de auto naar de spoed gereden, mijn kimono hing vol met bloed en hij droeg mij zo in zijn armen naar binnen, mensen moeten nogal wat gedacht hebben toen :p
 
Lichamelijk? migraine aanval.

Arm uit de kom doet ook best pijn :o

Voor de rest nooit echt heel iets pijnlijks gehad lichamelijk *klopt af* :D
 
Laatst bewerkt:
na een operatie aan mijn kruisband werd ik wakker met een drain (slang van ca 7mm groot in mijn knie) die het vocht die mijn knie maakte kon afvoeren.
Na een paar dagen mocht die drain eruit.
Die trekken ze dan zo eruit alsof ze een pleister verwijderen (of het 't meest pijnvolle was weet ik niet maar heb er geen beste herrineringen aan)
 
blindedarm.
 
Ik werd geopereerd. Er werd plaatselijke verdoving gebruikt. Eerst werd er met een te grote spuit mijn hele borst onderhuids verdoofd, terwijl de naald in je lijf zit gaan ze onderhuids zoeken. Aangezien ik wat groter en zwaarder ben dan de gemiddelde patient werd er te weinig verdovingsmiddel gebruikt. Gevolg: ik voelde het mes in mijn lijf snijden, ze moesten dus extra verdoven. Ze gingen vervolgens met die te grote spuit in mijn open wond wroeten. Dat was wel aardig pijnlijk.
 
Op mijn 18jaar met wat vrienden aan het drinken geweest in het stad. Toen we een hek van 2m passeerden, vonden we er niets beter op om de meiden in ons gezelschap te gaan imponeren met wie het meeste kon optrekken.

Aan het hek waren pinnen aan de bovenkant om inbrekers buiten te houden, en ik was de enige met een ring aan. Do i need to say more :D? toen ik er afsprong, ben ik dus blijven hangen met mijn ring, en is het vlees rond het been van de vinger gescheurd, en waren we het kwijt.

Mijn vrienden hebben mij toen naar het ziekenhuis gebracht, allen stomdronken, heb op het moment zelf niet zoveel pijn gehad.

Maar de dagen nadien waren hels, elke dag het verband van het stompje verversen en dat was door het opgedroogde bloed er helemaal gaan aanplakken aan dat blote vlees.

So i'm a nine-fingered ecto atm :D. Wel nadelig voor te trainen, bv deadlift is moeilijk als ik boven 70 kilo ga, die 4 vingers kunnen dat gewicht echt moeilijk houden, na de 6de beweging voel ik hem echt hard beginnen slippen.



3 maand nadien bij kameraad ontsnapt zijn grote duitse scheper, komt tussen mijn benen zitten, ik begin hem te aaien, en voor ik het weet lig ik op mijn rug, aan het vechten om die hond van mijn gezicht te houden => resultaat, lip volledig doorgebeten (net een hazelip) en 2 putjes net onder mijn oog vna zijn tanden. Sindsdien heilige schrik van grote honden, dus ik hoop snel groot en sterk te zijn, zodat die honden van mij schrik hebben :D


En paar maand voor al deze feiten is mijn vriendin verongelukt, dus heb toen op een 5tal maanden echt van alles tegengekomen :o

Heeft ervoor gezorgd dat ik het leven nu veel harder ben gaan apprecieren!!!
 
Meest pijnlijke ooit:

Met mijn moountainbike in het donker tegen een boomstronkje aanfietsen, over de kop gaan, neerkomen met het stuur tussen mijn lies en ballen.
24 hechtingen, blauwe noten en bloed pissen voor 2 weken.

Was dus echt pijnlijk:D


Hiernaar nog 3 zware ongelukken met de motor gehad (tot 70% schaafwonden over mijn lichaam), maar niks kon aan die pijn tippen.
 
Brommerongeluk zonder helm. Hele gezicht een open schaafwond en stukje van mijn oor af. Uberstom. Stond bloedend voor de spiegel met een shirt aan waarop stond `Ik ben geslaagd`. Was 1 dag na examenuitreiking even nog wat drinken met vrienden. Combi drank, regen, vermeende politie en een nieuw hek in het dorp bleek noodlottig.
 
Dikkedarmontsteking vorige zomer agv een stuk kankerkip .
Dikkedarm was ongeveer 5 keer zo dik dan normaal , had 42 graden koorts , mocht een week niets eten en enkel water drinken ... Schijten kon je het moeilijk nog noemen , het was eerder rectaal pissen . Uitscheiding was een soort zwartachtige substantie met vlokken bloed ertussen . Heb toen redelijk hard afgezien .
Verder eens mijn ligamenten aan de voet/enkel overgescheurd en dat deed ook best wel pijn . Soms begint het , als het koud vochtig weer is , terug te 'trekken' .
Maar ach , wat is pijn als je weet dat er mensen rondlopen met botkanker ofzo . Gewoon verbijten en niet blijten !
 
Operatie achter mijn oor waarbij de verdoving niet diep genoeg was gezet. Dat was toch wel het meest pijnlijke wat ik heb meegemaakt. De operatie was volop bezig en de arts zei...dit kan gevoelig zijn, maar het duurt maar heel even. Hij loog...het deed ****ing pijn en het duurde ****ing lang.

Tweede plaats is voor een afgebroken kies...die tot op het tandvlees was gebroken. De tandarts zei dat hij die er wel uit kon halen. Hij heeft drie afspraken moeten verzetten en is een anderhalf uur en 18 verdovingen bezig geweest om erachter te komen dat ik naar de kaakchirurg moest...die pas NA het weekeind tijd had. Dat was geen leuk weekeind.
 
Terug
Naar boven