Sommige mensen maken zich druk om de financiering van de PVV. Die is namelijk niet openbaar en niet transparant. Wilders schijnt ook vanuit het buitenland gefinancierd te worden. Vooral door Amerikaanse joden, als wij ex-PVV-ers mogen geloven.
Eén van die ex-PVVers, Marcial Hernandez, publiceert volgende week een boek met als titel 'Wilders ontmaskerd'. Het geld dat Wilders krijgt van Amerikaanse joden heeft vast te maken met het feit dat de PVV Israël door dik en dun steunt. Maar het is ook bedoeld om de proceskosten te dekken die Wilders heeft moeten maken. Wilders heeft in de VS aan fundraising gedaan.
Als we De Telegraaf mogen geloven voelen de Joodse sponsors uit Amerika zich nu bekocht. Op 21 augustus kopte het blad over de hele voorpagina: 'JOODSE SPONSORS RAZEND OP PVV.' Dat was natuurlijk omdat de PVV het ritueel slachten wil verbieden. Wilders loopt in ieder geval niet aan de leiband van zijn Joodse financiers.
Misschien is een deel van het geld dat Wilders heeft gekregen om de proceskosten te betalen ook naar partijactiviteiten gegaan. Dat kan niet en dat mag niet vindt Hero Brinkman.
De critici van de financiering van de PVV gebruiken twee volkomen verschillende argumenten.
Het eerste argument, gebrek aan transparantie, heeft te maken met het afleggen van rekenschap. Dat is één van de kernwaarden van de vertegenwoordigende democratie en mag dus ook van een politieke partij verlangd worden. Wilders stelt daar het privacy-argument tegenover: niet iedereen die de PVV een goed hart toedraagt en daarom een mooi bedrag doneert, wil daarmee in de openbaarheid treden. Daar zit iets in, want als je een baan zoekt is de vermelding op je CV 'Donateur van de PVV' niet aan te bevelen. Voor andere partijen ligt dat anders. Ruud Lubbers verhoogde in 2011 zijn contributie aan het CDA tot 5000 euro. Zelf zei hij desgevraagd: 'Ik dacht vorig jaar: kom laat ik wat meer aan liefdadigheid doen.' (NRC-Handelsblad 1 juli 2012) Zou het krantenbericht ook zo klein geweest zijn als de miljonairsdochter Laurence Stassen 5000 euro aan de PVV geschonken had? ('Kom laat ik eens wat meer aan liefdadigheid doen.')
Toch is dat privacy-argument vanuit democratisch oogpunt niet sterk. In het publieke debat kunnen belangen een grote rol spelen. Partijen zijn vaak vertolkers van die belangen en daarom is het goed om te weten door wie die partijen gesponsord worden. Het is voor burgers ook goed om te weten dat Hans Hillen en Elco Brinkman betaald werden door de Philip Morris. Net zoals het van belang was te weten dat Prins Bernhard door Lockheed betaald werd. De nieuwe Wet op de partijfinanciering verplicht politieke partijen giften van meer dan 4500 euro openbaar te maken.
Is het hebben van buitenlandse sponsoren erg? Veel mensen vinden dat wel. Van oudsher is buitenlandse inmenging in de binnenlandse politiek een heikel thema. Het argument werd al in 1800 ingezet tegen Jefferson die zich als leider van de democratisch-republikeinen kandidaat gesteld had voor het presidentschap. In de oorlog tussen Frankrijk en Engeland (1794-1797) had hij de kant van Frankrijk gekozen. Men beschouwde hem op grond daarvan als een handlanger van de Jacobijnen. Alexander Hamilton, die de kant van Engeland gekozen had, werd daar op zijn beurt op aangesproken: hij zou de koloniale banden met Engeland willen herstellen.
In 1954 werd in de VS de communistische partij verboden omdat haar leden door de Sovjet Unie te steunen zich bezig zouden houden met 'unamerican activities'. Ook in Nederland heeft het woord 'onnederlands' in de politiek een negatieve associatie. Het onderliggende idee wordt verwoord door Hero Brinkman: 'Het gevaar is' zegt hij, 'dat we in Nederland politieke partijen krijgen die opereren volgens de belangen van buitenlandse groepen. Een Nederlandse partij moet voor het Nederlandse belang opkomen, niet voor Israël of the VS.'
Dat mag Hero Brinkman natuurlijk vinden, maar de vraag is of er vanuit democratisch oogpunt iets onoorbaars schuilt in het opkomen voor de belangen van Israël. Geert Wilders doet dat op grond van zijn politieke overtuiging: hij vindt dat Israel 'de kanarie in de kolenmijn' is. De ondergang van Israël luidt volgens hem de ondergang van het Westen in. Wilders ziet het Nederlands en het Israëlisch belang dus onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hij zal misschien wel door mensen uit Israël gesponsord worden.
