Drie schapen van een schapenhouder uit Weelde zijn afgelopen weekend doodgebeten. Na onderzoek van experts blijkt dat de dader een wolf kan geweest zijn, maar net zo goed een hond. De piste van een hond lijkt waarschijnlijker, maar DNA-onderzoek moet uitsluitsel bieden. “Een hond zou voor de buurt slechter nieuws betekenen dan een wolf.”
Drie doodgebeten, bebloede schapen en in alle hoeken van de wei een hoop schapenwol: de schapenwei van Ronald Heynen uit Weelde zag er zondagmiddag niet echt fraai uit. Dat de arme beestjes werden doodgebeten, was meteen duidelijk. Maar wie of wat de dader was, dat niet. Eigenaar Ronald – die de schapen als hobby hield – ging meteen uit van een wolf omdat de verwondingen vrij zwaar waren. Een van de drie beestjes had een grote hap uit de schouder, het andere werd op de buik zwaar gekrabd.
Het derde schaap zag er op het eerste gezicht minder toegetakeld uit, maar er zat nog schuim op de bek, wat verklaarde dat het zijn best had gedaan om zich te verzetten. Jan Loos van vzw Landschap en de website welkomwolf.be, werd maandagochtend opgetrommeld. Hij vreesde eerst ook dat dit het werk van een wolf was. Maar hij veranderde van mening toen hij ter plaatse kwam. “De manier waarop de schapen gedood zijn, is op het eerste gezicht niet typisch. Wolven happen meteen naar de hals, ze wurgen hun prooi zo snel mogelijk. Het is niet duidelijk of deze schapen wonden aan hun hals hebben”, zegt hij. “Dus de kans dat het een hond was, is groter.”
Hetzelfde denkt de medewerker van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO), die in de loop van vandaag DNA-stalen kwam afnemen. Terwijl hij de schapen onderzoekt, wordt duidelijk dat er toch in de hals werd gebeten. De strottenhoofden van de schapen zijn volledig geperforeerd.
En toch blijft een grote hond meer waarschijnlijk. “Er werd in de hals gebeten, maar evengoed in de kuiten en in de nek. Dat doen wolven vrijwel nooit, als zij hun prooi gedood hebben, gaan ze meteen naar het hart en peuzelen zo verder. Deze schapen zijn niet opgegeten. Ook de krabsporen op de buik van het ene schaap geven bijna zekerheid dat het een hond was, die uit razernij is beginnen bijten en krabben. Wolven doen dat niet”, klinkt het.
Maar het tegendeel kan ook nog altijd bewezen worden. “Een rondzwervende wolf, uit bijvoorbeeld Spanje of Duitsland, die op zoek was naar een gebied om zich te settelen en onderweg een hapje wilde eten, kan zijn opgeschrikt door een voorbijrijdende auto. Dat kan verklaren waarom de schapen niet volledig zijn opgegeten. Die wolf is dan ondertussen al lang terug vertrokken”, zegt Jan.
“Eigenlijk zou het voor de buurt beter zijn als het een wolf was. Want die zie je waarschijnlijk niet meer terug. En bovendien: wolven zijn beschermd en de schade die ze aanrichten wordt vergoed. Maar als het om een hond gaat, moeten er meer alarmbellen gaan rinkelen. Dat wil zeggen dat er, waarschijnlijk niet ver van hier, een grote hond zit met voldoende kracht om drie schapen dood te bijten. We mogen niet vergeten dat alle honden afstammen van wolven en dus ook hetzelfde instinct hebben.”
Buurman Ronny Stabels, die zelf ook schapen heeft, is niet blij met deze denkpiste. “Het stelt mij allesbehalve gerust, moest er hier zo’n gevaarlijke hond rondlopen. Niet alleen voor mijn schaapjes en mijn border collie, maar ook voor mij kinderen die in de tuin spelen. Het is best dat ik het gemeentebestuur op de hoogte breng”, klinkt het.
Het resultaat van het DNA-onderzoek kan nog twee tot drie maanden op zich laten wachten.
Een dik jaar geleden settelde wolvin Naya zich op en rondom het militair domein in Leopoldsburg in Limburg. Een paar maanden nadat zij besloot te blijven, kwam August, een mannelijke wolf, haar gezelschap houden. Het wolvenkoppel heeft zich in Limburg gevestigd en zal daar waarschijnlijk zijn hele leven blijven.
Dat één van de twee mogelijk de schapen in Weelde doodde, is dus onmogelijk. De kans bestaat dat Naya binnenkort jongen op de wereld zet. Na anderhalf jaar gaan die jongen zelf op zoek naar een nieuw gebied. “Het zou dus kunnen dat die jongen, of andere rondzwervende wolven die nu en dan gespot worden in ons land, zich op termijn in de Antwerpse Kempen gaan vestigen. Vooral de omgeving rond natuurgebieden De Vennen en de Keiheuvel in Balen zijn een ideale locatie”, aldus Jan Loos.
Loos benadrukt dat het voor schapen -en geitenhouders in die buurt van uiterst belang is hun weiden voldoende te beveiligen. Best met een stroomkabel in de grond, want wolven springen niet graag. “Anders leren we de wolven dat het gemakkelijk is om schapen te grijpen. De Kempen die grenzen aan Limburg en de grensstreek met Nederland moeten het hardst opletten. Maar in principe moet elke schapenhouder gewaarschuwd zijn, want wolven kunnen duizend kilometer lopen en dus overal in het land een nacht doelloos rondzwerven.”
