Ik schets een extreem natuurlijk.
Het probleem is ook wel de mentaliteit van de nederlandse student denk ik:
- Waar ga ik studeren is niet obv kwaliteit van het onderwijs/universiteit, exit opportunities e.d., maar "welke stad kan je het leukste uitgaan"
- Héééél veel studenten zijn allang blij als ze een 5,5 halen, waarom zou je meer willen halen?
- Onderwijs is vaak individualistisch, waardoor studenten zichzelf kunnen "verliezen" en out of the running raken (is mij zelf ook één keer gebeurd, in een voor mij verschrikkelijk saai blok)
Wat ik op Amerikaanse top universiteiten ziet vind ik mooi:
- Tentamineren is slechts één van de vele methodes van toetsing
- Van wat je doet op de uni, wordt 90+% getoetst (dus OOK klasseparticipatie!)
- ECHT kleine studiegroepen (max. 9 mensen ipv de vaak 15-30 die je elders ziet)
Hier komt natuurlijk wel de nummer één speler: geld