Joop Kasteel
Cool Novice
- Lid geworden
- 22 apr 2012
- Berichten
- 57
- Waardering
- 12
- Lengte
- 1m88
Trainingskampen, zin of onzin?
Voor de krachtsporters onder u bedoel ik meer de trainingsstage, maar dan wel op een compleet andere plaats, liefst in een ander land.
Zin! Ja, een stage in een ander land heeft zin. Natuurlijk kun je hier eindeloos over filosoferen maar ik zal e. a neerpennen om mijn visie hierop duidelijker te maken;
Ik heb er veel gedaan, stages in een ander land, ik deed immers aan Freefight, beter gezegd MMA, een mix van vechtsporten. Omdat een aantal landen elk een soort autoriteit is in een bepaalde sport, vond ik altijd dat je daar je kamp moest houden. Japan = karate, Thailand = Thailboksen, Brasil = jiu-jitsu en in voormalig Rusland kon je je worstelen enorm verbeteren.
Voor bodybuilders is het anders, daarvoor moet je gewoon naar Amerika. Ik heb in Miami, Vegas en Santa Monica atleten gezien die bij mij thuis niet door de voordeur kunnen. Mijn eerste training in Miami vergeet ik nooit, Fanny Barrios, God hebbe haar ziel, was aan het trainen en alleen al om zo’n atlete te zien trainen, is al een genot en een leerschool. Ook in Vegas mag ik graag de krachthonken bezoeken, elk hotel heeft er wel 1, sommige honken zijn ronduit waanzinnig.
Voor de vechtsporten zat ik veelal in Thailand en Brasil, meestal zo’n 2 weken. Ik denk dat je dit het beste kunt vergelijken met het halen van je rijbewijs in 5 dagen. Je bent in dat soort landen echt 5 uur per dag met je sport bezig. Ik heb de gewoonte om de telefoon in de kluis van het hotel te laten, voor u ook een aanrader…
2 weken, iets aan de korte kant zult u wellicht denken en dat is misschien ook zo, liever 3 of 4 weken, mijn financiële situatie liet dat echter niet toe dus 2 weken max! Maar wat een winst! Het mooie van vechten is, net als in bijvoorbeeld bankdrukken, dat je jezelf direct kunt meten als je weer thuisbent. Ik heb echt letterlijk meegemaakt dat ik jongens versloeg na een stage, die voor de stage mijn meerderen waren. Die vroegen dan ook letterlijk wat ik uitgespookt had de laatste weken. Nou ja; 35 keer trainen in 14 dagen, dat had ik gedaan.
Tel daarbij op de rust die je hebt, buiten al je trainingen om. Ik liet, zoals gezegd, mijn telefoon in het hotel en keek 2 keer per dag of er iets was. Zeg nu zelf, je ziet nu mensen met 2 telefoons door de zaal zeulen met een lichaam als een bal gehakt. “hemeltje, hoe is dat nu mogelijk”? Bij mij in de school @ FPA zijn mobieltjes verboden. Laatst arresteerde ik er 1 die druk in de weer was…met zijn mobiel. Hij was niet aan ’t telefoneren, nee Joop, hij was aan ’t internetten!
Laat ook maar..
Gracas A Deus, Joop Kasteel.
Voor de krachtsporters onder u bedoel ik meer de trainingsstage, maar dan wel op een compleet andere plaats, liefst in een ander land.
Zin! Ja, een stage in een ander land heeft zin. Natuurlijk kun je hier eindeloos over filosoferen maar ik zal e. a neerpennen om mijn visie hierop duidelijker te maken;
Ik heb er veel gedaan, stages in een ander land, ik deed immers aan Freefight, beter gezegd MMA, een mix van vechtsporten. Omdat een aantal landen elk een soort autoriteit is in een bepaalde sport, vond ik altijd dat je daar je kamp moest houden. Japan = karate, Thailand = Thailboksen, Brasil = jiu-jitsu en in voormalig Rusland kon je je worstelen enorm verbeteren.
Voor bodybuilders is het anders, daarvoor moet je gewoon naar Amerika. Ik heb in Miami, Vegas en Santa Monica atleten gezien die bij mij thuis niet door de voordeur kunnen. Mijn eerste training in Miami vergeet ik nooit, Fanny Barrios, God hebbe haar ziel, was aan het trainen en alleen al om zo’n atlete te zien trainen, is al een genot en een leerschool. Ook in Vegas mag ik graag de krachthonken bezoeken, elk hotel heeft er wel 1, sommige honken zijn ronduit waanzinnig.
Voor de vechtsporten zat ik veelal in Thailand en Brasil, meestal zo’n 2 weken. Ik denk dat je dit het beste kunt vergelijken met het halen van je rijbewijs in 5 dagen. Je bent in dat soort landen echt 5 uur per dag met je sport bezig. Ik heb de gewoonte om de telefoon in de kluis van het hotel te laten, voor u ook een aanrader…
2 weken, iets aan de korte kant zult u wellicht denken en dat is misschien ook zo, liever 3 of 4 weken, mijn financiële situatie liet dat echter niet toe dus 2 weken max! Maar wat een winst! Het mooie van vechten is, net als in bijvoorbeeld bankdrukken, dat je jezelf direct kunt meten als je weer thuisbent. Ik heb echt letterlijk meegemaakt dat ik jongens versloeg na een stage, die voor de stage mijn meerderen waren. Die vroegen dan ook letterlijk wat ik uitgespookt had de laatste weken. Nou ja; 35 keer trainen in 14 dagen, dat had ik gedaan.
Tel daarbij op de rust die je hebt, buiten al je trainingen om. Ik liet, zoals gezegd, mijn telefoon in het hotel en keek 2 keer per dag of er iets was. Zeg nu zelf, je ziet nu mensen met 2 telefoons door de zaal zeulen met een lichaam als een bal gehakt. “hemeltje, hoe is dat nu mogelijk”? Bij mij in de school @ FPA zijn mobieltjes verboden. Laatst arresteerde ik er 1 die druk in de weer was…met zijn mobiel. Hij was niet aan ’t telefoneren, nee Joop, hij was aan ’t internetten!
Laat ook maar..
Gracas A Deus, Joop Kasteel.
